Διαβάζω "τα σταφύλια της οργής " για δεύτερη φορά μετά από 20 χρόνια. Κρίση της δεκαετίας του 20 και οι τράπεζες διώχνουν του νοικιασμένους εργάτες με τις οικογένειες τους. Τη θέση τους θα πάρουν τα τρακτέρ. Μέσα στην απόγνωση τους λένε: Η γη είναι δική μας. Ξέρεις πόσους Ινδιάνους σκότωσε ο παππούς μου για να την έχω εγώ; Τώρα γιατί πρέπει να τη χάσω;
Αυτομάτως μου έρχεται η απάντηση: ακριβώς για αυτό λευκέ ανθρωπακ
