Search results

Του Μητροπάνου

Χιονάνθρωπος

Ο θάνατος των παιδιών είναι πάντα πρότυπο για τους θανάτους των γονιών. Η μάνα γεννάει για να δώσει ζωή στο παιδί της, το παιδί πεθαίνει για να δώσει μια μορφή στο θάνατο του πατέρα του. Όταν ο γιος πεθαίνει πριν τον πατέρα, ο πατρικός θάνατος είναι χήρος, θα σακατευτεί, θα μείνει χωρίς πρότυπο...

Καιρό είχα να πάρω βιβλία(πολλά πράγματα είχα καιρό να κάνω δηλαδή αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) οπότε τσίμπησα τρία βιβλιαράκια τώρα: Η τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας του J. Swift(πάντα επίκαιρο) εκδ. Άγρα, Μικρο-Καταρρεύσεις της Cecilia Eudave, εκδ. Οκτάνα(ίσως το αγαπημένο μου) και Το γυάλινο...

To Δάκρυ και Χαμόγελο του Χαλίλ Γκιμπράν, για χάρη του οποίου παράτησα ό,τι άλλο διάβαζα αυτή την εποχή και δεν το μετάνιωσα.

Ξεκινάω το "Ιατρική Νέμεση, Η απαλλοτρίωση της υγείας" του Ιβάν Ίλλιτς, εκδόσεις Νησίδες. Το έριξα στα βαριά...

Επαναλήψεων συνέχεια με τους Γάμους του Ουρανού και της Κόλασης του William Blake

Ναι, κάπως έτσι είναι. Κάποιες τις διάβασα μονοκοπανιά και κάποιες τις παιδεύω κάτι μήνες. Αλλά τώρα είμαι στη τελική ευθεία πια

Δε ξανασκάβω, βρίσκω σκελετούς συχνά πυκνά

Ξέθαψα ό,τι Γκιμπραν-ικό έχω στη βιβλιοθήκη και κάνω μια επανάληψη...

Για την ημέρα του Halloween αλλά και για τις επόμενες:

Τελείωσα το Νησί του δρος Μορώ και η αλήθεια είναι ότι πολύ το ευχαριστήθηκα. Μεγάλη κουταμάρα που το άφησα τόσα χρόνια στο ράφι να περιμένει.... Τώρα σειρά έχει Ο Βασιλιάς με τα Κίτρινα που το έχω αφήσει κι αυτό παραπονεμένο από το καλοκαίρι.

Μα δε μας πέφτει λόγος @ΚρίτωνΓ. Άλλοι τα κουμανταρουν αυτά. Με μια ματιά έχεις ένταση σε Ουκρανία, Αν. Μεσόγειο, Ταϊβάν και Ιαπωνική θάλασσα. Επίσης μικρότερες αλλά σταθερές εντάσεις σε Ινδία - Πακιστάν και Β. Αφρική. Κάτι αναβιωσεις στα Βαλκάνια, λίγο Βαλτικη, η Μ. Ανατολή μόνιμα, το Ιράν...

@Αλουκαρδ μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Αλλά και γιατί όχι;

@Νικόλας Δε Κιντ , υπερβολές...

Εμένα μου άρεσε και το τέλος του GoT πάντως!

Warring Hands-Boris Artzybasheff Executive of the Future, 1947 - Boris Artzybasheff