Search results

Μπου, αυτό το βιβλίο είναι πραγματικός χειμαρρος το λάτρεψα όταν το διάβασα. Διάβασα το Σινταρτα του Εσσε το οποίο μου άρεσε πολύ, κυρίως ως φιλοσοφία παρά ως διήγημα

Στην αρχή σκέφτηκα να το αφήσω. Ευτυχώς που δεν το έκανα. Απλά δε μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που ένιωσα διαβαζοντας το. Νιώθω ότι θα το αδικησω. Και πίστεψε με δεν υπερβαλλω καθόλου. :)

Διάβασα το Υπόγειο του Dostoyevsky. Δεν υπάρχουν λόγια. :προσκυνώ::προσκυνώ:

Καλή χρονιά σε όλους. Περίμενα κι εγώ να τελειώσει το 2016 για να πώ για τα βιβλία που διάβασα φέτος, και δεν ήταν λίγα, γύρω στα 60. Μακράν μακράν το καλύτερο ήταν Ο ηλίθιος του Dostoyevsky. Δεν ξέρω τί να πώ για αυτό το βιβλίο, αρκετοί πιστεύω το έχουν διαβάσει, οπότε δεν έχει νόημα να...

Σορυ Στιλλ αλλά θα διαφωνήσω. Καταρχήν το ότι είμαστε όλοι χαρούμενοι είναι απλά κάτι που πλασάρει το μάρκετινγκ για προφανεστατους λόγους. Ξέρω πολλά άτομα που τα Χριστούγεννα τους είναι από αδιάφορα έως δεν ξέρω τι. Βέβαια δεν καταλαβαίνω το λόγο μιας και εμένα μου αρέσει πολύ το όλο κλίμα η...

Νικόλα ήθελα κι εγώ να σου κάνω μια ερώτηση, αν ξερεις βέβαια. Σε πολλά σάιτ στο εξωτερικό κυρίως λέγεται πως η λευκή ζάχαρη λευκάινεται χρησιμοιώντας ζωικό άνθρακα (Bone char). Ξέρεις μήπως αν ισχύει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα; Και αν ισχύει μήπως χρησιμοποιείται και σε άλλα τρόφιμα;

@ Ιπποπόταμε δεν έχω διαβάσει Ραφαηλίδη οπότε δεν μπορώ να κάνω σύγκριση. Το βιβλίο μιλάει σχεδόν για τα πάντα, την ανισότητα, τις κοινωνικές διακρίσεις, το ρατσισμό, την εκμετάλλευση παιδιών, την καταστροφή του περιβάλλοντος από τις πολυεθνικές, την αγάπη των πολιτικών για το λαό. Πιο πολύ...

Στίλλ διαβάζεις βιβλιάρα πραγματικά, ένα από τα αγαπημένα μου. Εγώ τελείωσα το Ενας κόσμος ανάποδα του Eduardo Galeano ένας πραγματικός χείμαρρος, όποιος έχει διαβάσει Galeano καταλαβαίνει.

Ξέρω ότι δεν είναι μυθιστόρημα και ψήνομαι να το διαβάσω. Και ο θάνατος είναι κομμάτι της ζωής όσο μακαβριο και ν ακούγεται. Δεν μπορείς να πεις δεν είμαι σε φάση για αυτό . Πάντως ευχαριστώ

Θενκς Χρυσόστομος θα το 'χω υπόψιν ... Από Γιάλομ έχω διαβάσει αυτά τα δύο που μου άρεσαν αρκετά και το Ο δήμιος του έρωτα το οποίο μου φάνηκε έτσι κι έτσι. Για τον κήπο του Επίκουρου τί λες;

Εγκινε

OK γράψε λάθος

Μ' αρέσει όταν ξυπνάω το πρωί και βλέπω το ηλιοβασίλεμα παίρνοντας βαθιά ανάσα αισθανόμενος το φρέσκο και καθαρό αέρα. Μ' αρέσει όταν μου λένε καλημέρα με χαμόγελο. Μου φτιάχνει τη διάθεση απίστευτα. Μ' αρέσει όταν βρέχει και είμαι έξω. Ολος ο κόσμος να τρέχει και να είναι με τις ομπρέλες, εγω...

Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από όλους εννοείται απλά εμένα μου έβγαλε κάτι εφηβικό και στον τρόπο αφήγησης. Ο ίδιος ο αφηγητής είναι έφηβος και μιλά για νεανικά θέματα όπως σχέσεις με γονείς φίλους ξύπνημα ερωτικού ενστίκτου. Επίσης στο βιβλίο υπάρχει έντονα η προτροπή να σκέφτεσαι...

Αυτές τις μέρες διάβασα: Η θεραπεία του Σοπενάουερ του Irvin Yalom. Ενα πολύ καλό βιβλίο που μου άρεσε περισσότερο από το όταν έκλαψε ο Νίτσε του ίδιου. Ο θάνατος του Ιβάν Ιλιτς του Τολστόι. Δεν ξέρω αν φταίνε οι προσδοκίες που είχα όταν το ξεκίνησα, αλλά δεν με εντυπωσίασε σε καμία περίπτωση...

Τελείωσα το Αναμοδερμάνη Ύψη, ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ. Η συγγραφέας τρέχει την υπόθεση χωρίς να καναλώνεται σε ανούσιες ιστοριούλες ή σκέψεις στη διάρκεια της αφήγησης και αυτό ειλικρινά το εκτίμησα. Επόμενο βιβλίο Η θεραπεία του Σοπενάουερ του Irvin Yalom

Τελείωσα το Η άμυνα του Λούζιν του Nabokov και λέω να διαβάσω τα Ανεμοδαρμένα Υψη της Emily Bronte

Διάβασα το Τα πάντα γίνονται κομμάτια του Chinua Achebe, πιο πολύ διότι έχει ψηφιστεί ως ένα από τα 100 καλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Δε λέω, καλό βιβλίο αλλά στα 100 καλύτερα;; Ειλικρινά δεν το κατάλαβα αυτό. Τέλος πάντων, συνεχίζω με το Η άμυνα του Λούζιν του Vladimir Nabokov...

Τελείωσα το μέτριο Αρκετά ως εδώ της Lionel Shriver και συνέχεια με το Τα πάντα γίνονται κομμάτια του Chinua Achebe

Μετά το Ο Δρόμος του London λέω να συνεχίσω με το Αρκετά ως εδώ της Lionel Shriver