Έχετε διαβάσει κάτι από Don Delillo;;;

[Νικόλας Δε Κιντ]

Κουβεντιάζοντας αρκετά για βιβλία με παρεές και φίλους κατά την διάρκεια των διακοπών, άκουσα πολλές φορές το όνομα του αμερικανού συγγραφέα Don Delillo. Μετά από ένα σύντομο γκουγκλάρισμα είδα πως είναι αρκετά αξιόλογος συγγραφέας και μάλλον μαζι με τον Roth και τον Maccarthy, είναι οι μεγαλύτεροι εν ζωή αμερικανοι συγγραφείς.
Ακόμα ένα γεγονός που με κάνει να θέλω να διαβάσω κάποιο βιβλίο του, είναι ότι ο αγαπημένος μου Cronenberg μετέφερε το Cosmopolis στην μεγάλη οθόνη (όχι βέβαια με τόση επιτυχία...).

Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν έχω διαβάσει κάτι δικό του...
Έχει λοιπόν διαβάσει κανείς από εσάς κάποιο βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα? Από που θα μπορούσε να ξεκινήσει κανείς? Ποια είναι γενικά η γνώμη όσων τον έχουν διαβάσει??

 

[Τζόνκαν]

Ο Ντελίλο είναι, κατά την γνώμη πολλών ,ο κορυφαίος Αμερικάνος συγγραφέας εν ζωή .Το καλύτερο έργο του είναι το Υπόγειος κόσμος (Underworld) αλλά μαζί και το πιο ογκώδες και το πιο δύσκολο του .Είναι προτιμότερο να αρχίσεις με το Άνθρωπος σε πτώση ή το Κοσμόπολις ,και μετά να πας σ'αυτό .Απόφυγε -λόγω όγκου - το Ζυγός ,είναι μια φανταστική βιογραφία του Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ ,εκτός αν σε ενδιαφέρει το θέμα .Αυτά που κατά την γνώμη μου είναι ,όχι κακά ,αλλά τα όχι καλά του έργα είναι το ΜΑΟ ΙΙ και τα Ονόματα .Ενδιαφέρον είναι και το Λευκός θόρυβος .

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ευχαριστώ Τζον!!!

Εσύ προσωπικά ποιο θα μου πρότεινες;;; ;)
Εννοώ κάποιο που να έχεις διαβάσει...

Να σου πω την αλήθεια ο Υπόγειος κόσμος με ψήνει τρελά, αλλά με τρομάζει ο όγκος του... Ειδικά μετά τον Μέλμοθ και τις 950 σελίδες του, δεν θα πλησιάσω άλλο τούβλο για λίγο καιρό!!!

 

[Έλλη Μ]

Σου απαντώ για να ΜΗΝ ξεκινησεις με το The body artist. Πιθανον να σε αποθαρρυνει για τα υπόλοιπα.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ε με ποιο να ξεκινήσω τελικά;;;:ε;:

 

[Έλλη Μ]

Cosmopolis? Underworld?
The names?
Καλυτερα θα σε κατατόπιζα στα του Αρανιτση :χαχαχα:

 

[Τζόνκαν]

Καλημέρα .Νίκολας δε Κιντ ξεκίνα με το Άνθρωπος σε πτώση , το Κοσμόπολις ή το Λευκός Θόρυβος .Αν σου αρέσει πήγαινε στο επόμενο .Τον Υπόγειο κόσμο έκανα 5 μήνες να τον τελειώσω ,διαβάζοντας το μόνο Σαββατοκύριακα από 2 -3 ώρες .Και τα Ονόματα έχουν ενδιαφέρον ,δεν μου πολυάρεσαν βέβαια .Μακρυά από το ΜΑΟ ΙΙ ,μου φάνηκε τόσο αδιάφορο που το παράτησα στη μέση και δεν μου κάνει αίσθηση να το ξαναπιάσω. Στον Υπόγειο Κόσμο εμφανίζονται όλες οι θεματικές που τον απασχολούν ,η σύγχρονη τεχνολογία ,ο φόβος μιας παγκόσμιας καταστροφής ,η απουσία νοήματος στη ζωή των ανθρώπων και η προσπάθεια των ηρώων να αναπληρώσουν τα υπαρξιακά κενά τους και να ξεφύγουν από τους φόβους τους με την προσπάθεια ανάκτησης διαφόρων memorabilia ,στην προκειμένη περίπτωση μιας μπάλας μπέιζμπολ από ένα θρυλικό παιχνίδι του 1951 .

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Παιδιά σας ευχαριστώ!

Λέω να ξεκινήσω με τον Λευκό Θόρυβο... Μου άρεσε το θέμα του και μάλλον θα είναι η αρχή!!

Τζον γενικά τα μεγάλα βιβλία τα αποφεύγω... Είναι αδύνατον να μην έχουν πολλή φλυαρία και ανούσια πράγματα...
Βέβαια διαβάζω πως ο ΝτεΛιλο είναι ελαφρώς επιρρεπής στην φλυαρία... Για να δούμε!!!

 

[Τζόνκαν]

Παιδιά σας ευχαριστώ!

Λέω να ξεκινήσω με τον Λευκό Θόρυβο... Μου άρεσε το θέμα του και μάλλον θα είναι η αρχή!!

Τζον γενικά τα μεγάλα βιβλία τα αποφεύγω... Είναι αδύνατον να μην έχουν πολλή φλυαρία και ανούσια πράγματα...
Βέβαια διαβάζω πως ο ΝτεΛιλο είναι ελαφρώς επιρρεπής στην φλυαρία... Για να δούμε!!!

Κάτσε ν'αρχίσεις να διαβάζεις Πίντσον και ο Ντελίλλο θα σου φανεί λακωνικότατος

 

[Φαροφύλακας]

Τζόνκαν, για 3η φορά:

10 — Αποτελεσματικές παραθέσεις
Όταν απαντούμε σε μια ανάρτηση ακριβώς από κάτω της, δεν θα πρέπει να την παραθέτουμε παρά μόνο αν θέλουμε να απομονώσουμε ένα μικρό, συγκεκριμένο σημείο της.

Ομοίως, όταν απαντούμε σε μια παλιά ανάρτηση περιορίζουμε πάντα το κείμενο που παραθέτουμε στο ελάχιστο που χρειάζεται.

 

[Λένκοβιτς]

"Η σιωπή" είναι το καινούριο μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του Delillo. Και επειδή η μορφή του είναι αρκετά σουρεάλ, πρέπει να σου αρέσει αυτό το είδος γραφής.