Αγαπημένα ιστορικά μυθιστορήματα

[Λαλένα]

Το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος είναι από τα αγαπημένα μου και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια πραγματικά αγαπημένα βιβλία.

1.ΕΓΩ Ο ΚΛΑΥΔΙΟΣ-ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΚΡΕΙΒΣ

Κλαύδιος ο χαζός, ο καημένος Κλαύδιος, είναι μερικοί απο τους χαρακτηρισμούς που συνόδευαν τον Τιβέριο Κλαυδιο , μέλος της δυναστείας των Ιουλίων-Κλαυδίων και ακριβώς λόγω αυτών και της κακής κατάστασης της υγείας του που τον καθιστούσαν ανίκανο και ακίνδυνο κατάφερε να επιβιώσει των δολοπλοκιών του Αυγούστου και του Καλιγούλα και να αναδειχθεί τελικά σε έναν ικανό και αποτελεσματικό αυτοκράτορα, έστω και αν ο ίδιος σε όλη την διάρκεια της ζωής του ήταν υπέρ της δημοκρατίας.

Πολύ ωραία αναπαράσταση της εποχής, αμεσότητα μια και το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο εν είδει αυτοβιογραφίας, και επίσης ο Γκρειβς παρεμβάλλει Γραπτά του Ίδιου του Κλαύδιου, γεγονός που δίνει μια αίσθηση αυθεντικότητας. Συμπληρώνεται με το δίτομο Κλαύδιος ο Θεός.

2.ΒΥΖΑΝΤΙΟ- STEPHEN LAWHEAD

Απο τα πιο ωραία βιβλία που έχω διαβάσει για το Βυζάντιο. Μην σας τρομάξει ο όγκος του, διαβάζεται πολύ εύκολα.
Παραθέτω μόνο αυτό απο το οπισθόφυλλο: Μια συγκλονιστική ιστορία όπου αφθονούν δολοπλοκίες, φόνοι, προδοσίες...

3.ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ- ΓΚΟΡ ΒΙΝΤΑΛ

Στο σχολείο μάθαμε για τον Ιουλιανό τον παραβάτη λίγα πράγματα και μας τον "ξεπέταξαν" γρηγορα-γρήγορα. Αξίζει όμως να μάθουμε λίγα περισσότερα για το ποιός ήταν αυτός ο άνθρωπος και τι πρέσβευε και να δούμε και την αντίθετη πλευρά της κοινά παραδεκτής ιστορίας.

4.ΟΥΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ-THEA HALO

Πρόκειται για ένα συγκινητικό βιβλίο που αναφέρεται στην γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού απο την τούρκικη κυβέρνηση μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Φυσικά είναι μια αληθινή ιστορία,δεν πρόκειται για μυθιστόρημα, όπου η συγγραφέας καταγράφει την τραγική ιστορία της ζωής της μητέρας της. ( Αυτό μάλλον θα έπρεπε να το αφιερώσω στην κυρία Ρεπούση)

Και τέλος θα αναφέρω την τριλογία της Μαιρη Ρενω που αναφέρεται στον Μ.Αλέξανδρο, Μικρός Πέρσης- Φωτιά απο τον ουρανό-Επιτάφειοι αγώνες. Θα ήθελα να πω ότι εξαιρουμένου του βιβλίου της Halo, τα υπόλοιπα είναι μυθιστορίες με πραγματικά βέβαια ιστορικά γεγονότα και σαν μυθιστορήματα τα προτείνω που εμένα προσωπικά μου χάρισαν στιγμές απόλαυσης αλλά και με έβαλαν στην διαδικασία να ψάξω περαιτέρω κάποια πράγματα. Δεν είμαι σε θέση να προτείνω Ιστορικά καθαρά κείμενα γιατι άν και είμαι εν δυνάμει ιστορικός, δεν θέλω εδώ να θίξω τα πιστεύω κάποιου ούτε να παραστήσω τον ειδήμονα, γιατί φυσικά δεν είμαι.

 

[Δρουγγάριος]

Τον Ιουλιανό του Βιντάλ το διάβασα λίγο στην Εθνική Βιβλιοθήκη και μου φάνηκε πάρα πολύ καλό. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι ο Ασσύριος του Nicholas Guild για έναν ευγενικής καταγωγής άνδρα στο βασίλειο της αρχαίας Ασσυρίας.
Επίσης αγαπημένο το The Greatest Knight της Elizabeth Chadwick. Η κυρία γράφει γενικά πολλά βιβλία με θέμα το μεσαίωνα.

 

[Γιωργος Τ]

Το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος είναι από τα αγαπημένα μου...

Κι εμένα επίσης!

4.ΟΥΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ-THEA HALO...

Πράγματι, είναι εξαιρετικό!

Εμένα μου άρεσε πολύ επίσης το βιβλίο "Οι πύλες της φωτιάς" του Στίβεν Πρέσφιλντ, όπου μας διηγείται την ιστορία της μάχης των Θερμοπυλών.

 

[Ιαβερης]

Οταν ημουν στην εφηβεια κι εμενα αγαπημενο μου λογοτεχνικο ειδος ηταν τα ιστορικα μυθιστορηματα. Πρωτος και καλυτερος ο Αλεξανδρος Δουμας με τους '' Τρεις Σωματοφυλακες'' ( οπως και οι συνεχειες αυτων '' 20 χρονια αργοτερα'' και '' Ακομα 10 χρονια αργοτερα'' ), τη '' Βασιλισσα Μαργκω'' , '' Οι 45 Σωματοφυλακες'' κ.α. Αλλο αγαπημενο μου βιβλιο ειναι ο '' Ρομπ Ροι'' του Ουολτερ Σκοτ. Να μην ξεχασω βεβαια και το '' Μπεν Χουρ '' του Λου Γουολας.

 

[Γιωργος Τ]

...Να μην ξεχασω βεβαια και το '' Μπεν Χουρ '' του Λου Γουολας...

Εξαιρετικό Ιαβέρη!

Ένα ακόμα που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ είναι το "Πήραν την Πόλη πήρα την", της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου. Περιγράφεται η πολιορκία και η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς. Καταπληκτικό βιβλίο!

 

[Λορένα]

Τον Μπεν Χουρ τον ελιωσα απο το διαβασμα..

Την Βασιλισσα Μαργκω την εφτασα καπου στην μεση, αλλα δεν με ενθουσιασε, θα την ξαναπιασω καποτε.

Τον Ρομπ Ροι ηθελα να διαβασω..

 

[Λαλένα]

Μπεν χουρ δεν έχω διαβάσει, ίσως είμαι λίγο προκατειλημμένη απο την ταινία που δεν με ενθουσίασε και δεν ένοιωσα την επιθυμία να διαβάσω το βιβλίο. Είναι πράγματι τόσο καλό?

 

[Ρεγινόρα]

Εμένα μου άρεσε πολύ επίσης το βιβλίο "Οι πύλες της φωτιάς" του Στίβεν Πρέσφιλντ, όπου μας διηγείται την ιστορία της μάχης των Θερμοπυλών.

Συμφωνώ για τις "Πύλες της Φωτιάς" του Πρέσφιλντ, και συμπληρώνω τις "Αρετές του πολέμου" .

Επίσης το "Σινουχέ, ο Αιγύπτιος" του Μίκα Βαλτάρι.

 

[Λαλένα]

Εξαιρετικό Ιαβέρη!

Ένα ακόμα που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ είναι το "Πήραν την Πόλη πήρα την", της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου. Περιγράφεται η πολιορκία και η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς. Καταπληκτικό βιβλίο!

Πολύ καλό Γιώργο σχετικά με την άλωση της Πόλης είναι και η Ιερή Παγίδα από την Λεία Βιτάλη

 

[Λορένα]

Οι πυλες της Φωτιας.. μηπως αρχιζει με εναν σπαρτιατη αιχμαλωτο που πιασαν οι περσες και θελουν να μαθουν το μυστικο της ανδρειας τους, και αυτος αρχιζει να τους λεει για την ζωη του απο μικρο παιδι;

Το πετυχα σε ενα σπιτι που περασα καποιες διακοπες πριν χρονια και μονο το μισο προλαβα να διαβασω..

 

[Φαροφύλακας]

Το ιστορικό μυθιστόρημα είναι ένα είδος που δεν προτιμώ. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, "Οι Σουλιώτες" (1952) του Μιχαήλ Περάνθη μου είχαν αρέσει αληθινά πολύ.

 

[Λορένα]

Ειπες Σουλιωτες Φαρε.. και θυμηθηκα οτι διαβασα και την Αλτανα της Παργας (γιατι η σειρα που καποτε προβαλοταν απο την Νετ εμεινε μιση.. και ηθελα να δω πως τελειωνει ) )

Αν.. ειναι στα ιστορικα το συγκεκριμενο..

 

[Πεταλούδα]

Από ιστορικό μυθιστόρημα είχα διαβάσει του Μάικλ Κέρτις Φορντ "Η κάθοδος των μυρίων" το οποίο μου άρεσε πολύ και συνέχισα και με το "Ιουλιανός ο Αποστάτης" και "Ο τελευταίος βασιλιάς", του ίδιου. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος γραφής του.

Ένα ακόμα που έχει μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο θέμα του και αφορά τον αγαπημένο μου Σωκράτη είναι το βιβλίο "Οι δύο θάνατοι του Σωκράτη" του Ιγκνάσιο Γκαρσία - Βαλίνιο.
Μου αρέσουν ακόμα και τα βιβλία που δεν είναι αμιγώς ιστορικά μυθιστορήματα, δηλαδή που τα ιστορικά γεγονότα είναι η βάση του συγγραφέα, για μια δική του μυθοπλασία, όπως του Ι. Γιάλομ "Όταν έκλαψε ο Νίτσε". Αυτού του "είδους" μου άρεσαν ακόμη το "Ο Φρόυντ στο Μανχάταν" (αν και αυτό είναι σαν αστυνομικό) του Λικ Μπόσι και "Το χαμένο ημερολόγιο του Δον Ζουάν" του Ν. Κ. Έίμπραμς.

 

[Αλίκη]

Κι εγω τις "Πύλες τις Φωτιάς" εχω διαβασει και μου ειχε αρεσει αρκετα, αλλα να πω την αληθεια τωρα δεν το πολυθυμαμαι. Ο "Πόλεμος και Ειρήνη" δεν θεωρειται ιστορικο; Οχι οτι το εχω διαβασει ακομα, αλλα ετσι εχω την εντυπωση. Οι "Άθλιοι"; Ο "Μπρούτζινος Καβαλάρης" μπορει να θεωρηθει ιστορικο; γιατι εγω μεσα απο αυτο εμαθα για την πολιορκια του Λενινγκραντ και ενα μεγαλο κομματι της ρωσικης ιστοριας που δε γνωριζα...

 

[Πολυξενη]

Πολύ ωραίο νήμα, τα ιστορικά μυθιστορήματα μου αρέσουν πολύ, ακόμα και τα ιστορικά αστυνομικά μυθιστορήματα. Βυζάντιο, αρχαία Ρώμη, αρχαία Αίγυπτος, με συναρπάζουν χωρίς να αφήνω παραπονεμένη την αρχαία Ελλάδα ή την Άπω Ανατολή. "Ο κύριος μου Αλκιβιάδης" του Άγγελου Βλάχου είναι απο τα πιο αγαπημένα μου μαζί με την "Πριγκηπέσσα Ιζαμπώ" του Τερζάκη και τη σειρά από μυθιστορηματικές βιογραφίες του Κώστα Κυριαζή που καλύπτει σχεδον όλη τη βυζαντινή εποχή (ξεκινούν από τον Μ. Κωνσταντίνο και φτάνουν ως τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο αλλά ξεχωρίζω την Αγνή τη Φράγκα).
Συμφωνώ για το "Εγώ, ο Κλαύδιος" και το "Σινουχέ, ο Αιγύπτιος" που αναφέρθηκαν πιο πάνω και λόγω κολλήματος με την αρχαία Αίγυπτο ο "Ραμσής" και η "Πέτρα του Φωτός" του Κριστιάν Ζακ.
* θα επανέλθω αφού ρίξω μια ματιά στη βιβλιοθήκη μου

 

[Χρυσηίδα]

Το ιστορικό μυθιστόρημα δεν είναι αγαπημένο μου είδος. Έχω διαβάσει κατά καιρούς, όμως, κάποια ιστορικά που με άγγιξαν:

1. Το κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου
2. Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου της Άλκης Ζέη
3. Αρχαία Σκουριά της Μάρως Δούκα

 

[Ρεγινόρα]

Συμφωνώ για το "Εγώ, ο Κλαύδιος" και το "Σινουχέ, ο Αιγύπτιος" που αναφέρθηκαν πιο πάνω και λόγω κολλήματος με την αρχαία Αίγυπτο ο "Ραμσής" και η "Πέτρα του Φωτός" του Κριστιάν Ζακ.

Είσαι δικιά μου δηλαδή;!

 

[Γιωργος Τ]

Με την ευκαιρία, για τους φίλους του ιστορικού μυθιστορήματος, η σειρά του Βήματος Ιστορία στη Λογοτεχνία ήταν καταπληκτική! Υπέροχα βιβλία!

 

[Ρεγινόρα]

Σήμερα είδα στη βιβλιοθήκη μου και το "Conspirata- Η συνομωσία" του Ρόμπερτ Χάρις, ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, που είχα ξεχάσει να το αναφέρω προηγουμένως. Εδώ και η περίληψή του:

"62 π.Χ. Σε μια εποχή πολιτικών τιτάνων, ο Κικέρωνας κρατάει τα σκήπτρα. Ωστόσο, λίγο μετά την εγκατάστασή του στο αξίωμα της υπατείας, ανακαλύπτει την ύπαρξη μιας συνωμοσίας με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης και τη βίαιη ανάληψη της εξουσίας. Της συνωμοσίας ηγείται ο πατρίκιος Κατιλίνας, υποστηριζόμενος από διάφορες μυστηριώδεις φατρίες: ακόμα και ο Καίσαρας φημολογείται ότι συμμετέχει. Απτόητος, ο ύπατος αποφασίζει να ξεσκεπάσει την εγκληματική πλεκτάνη. Οι θεοί όμως είναι ανηλεείς. Όταν ο σεξουαλικά αδηφάγος αριστοκράτης και συγκλητικός Κλώδιος δικάζεται με την κατηγορία της βεβήλωσης της γυναικείας λατρείας της Καλής Θεάς, ο Κικέρωνας θα βρεθεί μπλεγμένος στην υπόθεση και θα αναγκαστεί να παρουσιαστεί στο δικαστήριο ως βασικός μάρτυρας της πολιτικής αγωγής. Αυτός που κάποτε χαιρετιζόταν ως Εθνοπατέρας έχει δημιουργήσει πολλούς εχθρούς και, καθώς ο Καίσαρας, ο Πομπήιος και ο Κράσσος αναρριχώνται στην εξουσία, ο Κικέρωνας συνειδητοποιεί ότι έχει σπείρει τους σπόρους της ίδιας του της πτώσης..."

 

[Πολυξενη]

Έχω διαβάσει μόνο το Ιmperium, που όπως τα περισσότερα βιβλία του Ρόμπερτ Χάρις μου άρεσε πάρα πολύ, το Conspirata είναι στη λίστα αναμονής. Αν σας αρέσουν οι ιστορίες που διαδραματίζονται την εποχή αυτή συστήνω ανεπιφύλακτα τη σειρά SPQR του Τζον Μάντοξ Ρόμπερτς, είναι περισσότερο αστυνομικές ιστορίες αλλα τον πρωταγωνιστή Δέκιο Καικίλιο Μέτελλο πλαισιώνουν ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Κικέρωνας, ο Πομπήιος ανάμεσα στις άλλες ιστορικές προσωπικότητες.Οι ιστορίες είναι γραμμένες με χιούμορ, οτι πρέπει για το καλοκαίρι.

Από την περιγραφή του δεύτερου τόμου, "Εν ονόματι της Συγκλήτου και του Λαού της Ρώμης" που εκδόθηκε από τον Περίπλου και είναι στην πραγματικότητα ο πρώτος της σειράς:

Βρισκόμαστε στη Ρώμη το 70 π.Χ. επί Υπατείας των Κράσσου και Πομπήιου. Οι δολοφονίες ενός μονομάχου, ενός ξένου εμπόρου και του πιο πλούσιου απελεύθερου της Ρώμης μπλέκονται με την εκστρατεία του Λούκουλλου στην Ανατολή, την ανεπίσημη είσκεψη του Τιγράνη, διεκδικητή του θρόνου της Αρμενίας, και τη δράση των πειρατών που έχουν «σβήσει» το ρωμαϊκό στόλο και έχουν επικρατήσει σε όλη τη Μεσόγειο.
Ο Επίτροπος Δέκιος Καικίλιος Μέτελλος, από αριστοκρατική γενιά, κατώτερος αξιωματούχος στην υπηρεσία της συγκλήτου και του λαού της Ρώμης, αναλαμβάνει, σε πείσμα της κρατικής αδράνειας, να εξιχνιάσει αυτά τα εγκλήματα και μπλέκεται σε πολιτικές ίντριγκες.
Ζητάει τη βοήθεια του Ασκληπιάδη, ενός Έλληνα γιατρού, που για πρώτη φορά στη ιστορία θα κληθεί να εκτελέσει χρέη ιατροδικαστή, αλλά και κάποιον άνθρωπο του υποκόσμου, οι οποίοι αποδεικνύονται πιο αξιόπιστοι από τους αριστοκράτες και τους πολιτικούς.