Αγαπημένα κινούμενα σχέδια μιας άλλης εποχής...

Η

Ηλιαχτίδα

Ο/Η Λευτέρης Λ έγραψε:
Για μένα, μακράν το καλύτερο :)

Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουν ότι στο τελευταίο (προφανώς) "επεισόδιο" της σειράς, το Κογιότ καταφέρνει να συλλάβει και να φάει επιτέλους το Μπιπ-Μπιπ (εκτός αν πρόκειται για επεισόδιο-"μούφα"). Όταν το είχα δει, σοκαρίστηκα για δυο λόγους. Ο πρώτος ήταν για το ίδιο το γεγονός της σύλληψης του Μπιπ-μπιπ και ο δευτερος για το ότι η παγίδα που είχε στήσει το κογιότ για να το συλλάβει ήταν μια απο τις συνηθισμένες, όχι δηλαδή κάτι το πολύ ιδιαίτερο, ακόμα και απλοϊκή θα έλεγα σε σχέση με τις χιλιάδες που είχαν αποτύχει...
Μάλλον οι παραγωγοί είχαν ξεμείνει απο ιδέες...
Click to expand...
Αυτό δεν το είχα δει! :αργκ:

Αν βρεις βιντεάκι, ρίχτο εδώ σε παρακαλώ!!! :ναι:
 
Φαροφύλακας

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
σε αυτό που βρήκα στον συσωλήνα, κάτι δεν πάει καλά στο επίμαχο τέλος.. τα καρέ μοιάζουν κάπως σπασμένα μεταξύ τους..
 
Κ

Κουικάρας

Είχα μεγάλο κόλλημο με κάτι το Μυρμήγκι και τον Μυρμηγκοφάγο, που τα έδειχνα ανάμεσα σε επεισόδια Ροζ Πάνθηρα. Φοβερή αντίθεση χαρακτήρων που φαινόταν ακόμα στον τρόπο ομιλίας : το μυρμήγκι χαλλλλαρο και ο μυρμηγκοφάγος μονίμως λαχανιασμένος. Και βέβαια λάτρευα τη μουσική...

[video=youtube;zcMwo9tIlUo]http://www.youtube.com/watch?v=zcMwo9tIlUo[/video]
 
Φ

Φαντινα

α:
Μέχρι και σήμερα "κολλάω" όταν δω κάτι από την εποχή εκείνη και ειδικά μερικά που θεωρούνται πλέον κλασσικά, όπως της Ντίσνεϋ.

Από τις πρώτες παιδικές αναμνήσεις που έχω, είναι να παρακολουθώ τα "Στρουμφάκια"

(το βλέπω ακόμη και σήμερα)..
ν
Απο τα πρωτα...!


και το "Μικρό μου Πόνυ"




Ονειρικο

Παλιά και αγαπημένα είναι επίσης το " Άμποτ και Κοστέλλο"[/B



Το ειχα πετυχει καπου στα 13 μου κι ειχψε απιστευτη πλακα.
και το "Ντένις ο Τρομερός"



Απο τα πρωτα μου παιδικα.Σπαρταριστο...Απιστευτα αστειο -ειδικα ο κυριος Γουιλσον...Οποτε το πετυχω δε σταματαω να γελαω.

και ίσως από τα κορυφαία κινούμενα για μένα, οι "Θάντερκατς"!!! :ρ



Τετοια παιδικα με απωθουσαν φοβερα με εξαιρεση τα Χελωνονιτζακια.,


Κάποια άλλα όπως ο "Νιλς Χόλγκερσον"



και η "Κάντυ- Κάντυ"
δεν ήταν και πολύ του γούστου μου.. :ανέκφραστος:

Η ΚΑΝΤΥ ειναι ενας ερωτας που δεν...θα τελειωσει ποτε!!!!Αριστουργηματικο ,αν και το κονσεπτ απευθυνεται μαλλον σε εφηβικη και νεανικη ηλικια κι οχι τοσο σε παιδια .Ηταν μια καταπληκτικα δομημενη ιστορια με αρτιους χαρακτηρες.Η αγαπη μου με εκδηλη απο το αβαταρ που αναπαριστα τον ατιθασο ,περηφανο ΤΕΡΡΥ-ζωγραφισμενο απο το χερι μου.


Επισης Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ του 1981 με αυτη τη μοναδικη ιαπωνικη τεχνοτροπια http://fairytalesdreams.wordpress.com/2012/05/10/η-λίμνη-των-κύκνων-παιδική-ταινία/

Απο του ΝΤΙΣΝΕΥ θεωρω συγκλονιστικη την ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ.Ερωτας!!!!!!!!!!!!Λατρεψα την ασυμβιβαστη ΜΠΕΛ,το Τερας με την ακατεργαστη ,αλλα τρυφερη καρδια...

Ενω και η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ειναι αριστουργηματικη -την ειχα πρωτοδει 5 χρονων και μου εντυπωθηκαν εντονα τα Μανιταρια και οι πηγασοι!!!!!!!!!!!

Γενικα τα βλεπω με μεγαλη ευχαριστηση τα κινουμενα σχεδια!!
 
Last edited:
Μ

Μήτις

Είχα μια αγάπη για τον Captain Planet και τους planeteers, τους οποίους ειχε στρατολογήσει η Γαία για να την υπερασπίζονται από τη μόλυνση και τις εγκληματίες της φύσης. Οι planeteers αντιπροσώπευαν όλες τις φυλές του κόσμου (τα αγόρια ήταν από την Αμερική, τη Βραζιλία και μια χώρα της Αφρικής και τα κορίτσια από τη Σοβιετική Ένωση και την Ασία) και είχαν δακτυλίδια που το καθένα αντιπροσώπευε ένα στοιχείο της φύσης. Από τα πολύ αγαπημένα μου!
 
Φ

Φαντινα

Αχ τι καλο που ηταν κι αυτο,αν και δεν ειχα δει πολλα επεισοδια ...Λατρευα την Ασιατισσα που ειχε το Νερο.Κ ο μικρουλης ινδιανος ειχε την Καρδια...Ηταν εξαιορετικο αλλα ειχα δει λιγα επεισοδια.Ωραιο οικολογικο μηνυμα .A,re Mhtida ti moy uymisew...

http://www.youtube.com/watch?v=vpXM9bj-WPU
 
Β

Βασια

Η Καντυ ήταν και για έμενα μεγάλος έρωτας. Ήταν μια απο τις πιο ομορφες γλυκες ιστοριες που είχαν υπάρξει. Ειναι ισως το μοναδικο παιδικο που μπηκε τοσο βαθια στην ψυχη μου.Με εκανε να γελάω,να κλαιω,να σκεφτομαι. Η Καντυ ήταν η αγαπημένη μου ηρωίδα. Ειχε σπανιο χαρακτηρα:Eξυπνη,αστεια,δραστηρια,παθιασμενη,αισιοδοξη,καλοσυνατη,προσφερε τοση αγαπη στους συναθρωπους,ολες τις οι πραξεις έδειχαν το μεγαλειο της ψυχης της. Φυσικα είχα ριξει απειρους καβγαδες για το αν η Καντυ θα επρεπε να καταληξει με τον Τερρυ η τον θειο Αλμπερτ. :χαχα:
Ειναι απο τα παιδικα που τα βλεπω ακομα και τωρα με την ιδια ευχαριστηση!!
 
Ο

Ονειροπαγιδα

Τα λάτρευα και τα λατρεύω ακόμα τα κινούμε σχέδια, ή τα "παιδικά" όπως τα έλεγα πάντα!Αγαπημένα μου, που παρακολουθούσα φανατικά ήταν η "Χιονάτη" ( http://www.youtube.com/watch?v=XsvQO80kWng ) , "Οι Περιπέτειες Του Πινόκιο" ( http://www.youtube.com/watch?v=Kh6Ey0cb5MY ), "Moomins", "Του Κουτιού Τα Παραμύθια", "Μια φορά ήταν ο άνθρωπος" και "Sailor Moon" ( http://www.youtube.com/watch?v=ZcKW7fgdSZs )! Βρε παιδιά μήπως θυμάται κανείς μια σειρά με ένα κύριο που είχε ένα μηχανάκι και πάνω στο μηχανάκι έβαζε κι ένα αρκουδάκι; Ξέρω είναι πολύ κατατοπιστική η περιγραφή μου, αλλά έχω πολύ έντονη αυτήν και μόνο τη μνήμη από το συγκεκριμένο κι αν και το έχω ψάξει πολύ, δεν μπορώ να βρω ποιο είναι. :εεε;:
 
Μπου Ραντλι

Μπου Ραντλι

Το μεγάλο μου παράπονο ως παιδί με τα κινούμενα σχέδια ήταν ότι σχεδόν ποτέ δεν βλέπαμε Μίκι & Ντόναλντ.Ειπώθηκε αργότερα πως ήταν θέμα δικαιωμάτων.
Πέρα από Μπάγκς Μπάνι και Ροζ Πάνθηρα μου άρεσαν πολύ και τα παιδικά με κούκλες όπως "Οι Κεραυνοί του Διαστήματος",Υποβρύχιο Στίνγκρει" .κλπ
 
Π

Παρωνύμιος

δεν βλέπω να αναφέρεται η παρακάτω σειρά, από τις αγαπημένες μου...

[video=youtube;NFMEiKv0eLE]http://www.youtube.com/watch?v=NFMEiKv0eLE[/video]
 
Ί

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Αν και ήμουν μεγαλούτσικη, λάτρευα αυτό το καρτούν. Και τι πιασάρικο τραγουδάκι!!!

[video=youtube;FDftu873ZfI]http://www.youtube.com/watch?v=FDftu873ZfI[/video]

(έχω την εντύπωση ότι από κει ξεκίνησε το κόλλημά μου με τους λύκους - και τα σκυλιά)

ΕDIT:

Θυμάται κανείς αυτήν την ταινία; Τρελαινόμουν! :γιούπι:

[video=youtube;dbNBl0Ti09A]http://www.youtube.com/watch?v=dbNBl0Ti09A[/video]
 
Last edited:
Ν

Νουρμπανού

Η μοναδική κι ανεπανάληπτη δεκαετία του '80 (και οι αρχές του '90) είναι και για μένα συνδεδεμένη με τα παιδικά μου χρόνια. Άπειρες παιδικές σειρές κι όσο για τις πιο αγαπημένες:

Κάντυ-Κάντυ
Στρουμφάκια
Μικρό μου Πόνυ (τα πιο ονειρεμένα σκηνικά για μένα)
Τομ & Τζέρυ
Σπορτ Μπίλυ
Αστυνόμος Σαΐνης
Ροζ Πάνθηρας
Καμπαμαρού (τον θυμάται κανείς; Ιαπωνική σειρά, κυκλοφορούσε μόνο σε βιντεοκασέτες, σε 7 αν θυμάμαι καλά και είχα φάει κόλλημα σε κάποια φάση)

Κι άλλα: X-man, Μίκυ Μάους, Looney Tunes, Thundercats.
Τους φωτεινούληδες σαν σειρά δεν τους θυμάμαι. Είχα 2 ωστόσο, έναν πράσινο κι έναν κίτρινο.
Παιδικές ταινίες: κόλλημα με τη Λίμνη των Κύκνων (1981), την ταινία με τα πόνυ και τη μάγισσα Φρικίτα, και την Ωραία Κοιμωμένη (1959).

Δώστε βάση τώρα: υπήρχε και μια σειρά με πολλά ζωάκια του δάσους, με πρωταγωνιστή κυρίως το αρκουδάκι που είχε κι ένα πλωτό σπιτάκι πάνω στο ποτάμι. Θυμάστε τίποτα απ' αυτό; Τίτλο π.χ.; Μου άρεζε πολύ!
 
Μ

Μικρός Βιβλιόφιλος

Παιδιά αν και είμαι κατά πολύ μικρότερος σας έχω δει τα πιο πολλά από αυτά τα κινούμενα σχέδια ή τουλάχιστον ένα μέρος τους και μπορώ να πω ότι αυτά ήταν ποιοτικά όχι σαν τις σημερινές σειρές :/
 
Ν

Νουρμπανού

Μικρέ Βιβλιόφιλε, ήμασταν πράγματι πολύ τυχερά παιδιά. Και η δεκαετία του '70, απ' όσο ξέρω αν και δεν την πρόλαβα, είχε να επιδείξει πολύ αξιόλογα καρτούν και παιδικές σειρές.
 
Α

Αμάντα

Όταν ήμασταν μικρούλια, μία γνωστή από την Ουκρανία μας είχε χαρίσει μία βιντεοκασέτα με τις περιπέτειες του Λύκου και της Λαγουδίνας (έτσι το αποκαλούσαμε:)), μία πολύ ποιοτική σειρά κινουμένων σχεδίων από τη Σοβιετική Ένωση. Όμορφα σχέδια, έξυπνο χιούμορ κι υπέροχη μουσική. Όταν τα ξαναείδα πολλά χρόνια ύστερα μπορώ να πω πως συγκινήθηκα.

[video=youtube;nW30B-1FOYQ]https://www.youtube.com/watch?v=nW30B-1FOYQ[/video]

Είχαμε επίσης πολλές βιντεοκασέτες με underground ταινίες από την εταιρία Joconda:





Βλέπαμε και Στρουμφάκια, και Μάγια η Μέλισσα, Αστερίξ, Λούκυ Λουκ και Ιζνογκούντ, και -λίγο αργότερα- κινούμενα σχέδια του καναλιού Jetix, και του cartoon network, που δεν υπάρχουν πια.

Kαι τα δύο κοριτσάκια που βλέπανε τον Λαγό και τη Λαγουδίνα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μεγάλωσαν τώρα, η μία είναι για σπουδές κι η άλλη θα τελειώσει το σχολείο φέτος.

Για όνομα του Θεού, βραδιάτικα.

Τι μ' έπιασε;
 
You must log in or register to reply here.
Top