Αγαπημένο βιβλίο
- Thread starter Λορένα
- Start date
Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι οι Άθλιοι του Βίκτωρ Ουγκώ, Παπαδιαμάντης η Φόνισσα
Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι... όχι μόνο ένα, άπαξ κι αρχίσω να σκέφτομαι αυτή την ερώτηση, τα χάνω. :P Αλλά το πρώτο που μου έρχεται συνήθως είναι "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι", του Όσκαρ Γουάιλντ.
Αγαπημένο βιβλίο. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα. Κάποια απο αυτά είναι το Ζανόνι του Εντουαρντ Λύττον, το Moonchild του Aleister Crowley (Έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά ως το παιδί του φεγγαριού) Βιργιλίου θάνατος του Χερμαν Μπροχ, Ο Τραγοπόδαρος Θεός της Dion Fortune, Ασκητική του Καζαντζάκη.
Ανεμοδαρμένα Ύψη Έμιλι Μπροντέ
Ταπεινοί και καταφρονεμένοι Φιοντόρ Ντοστογιέφσκυ
Ρεβέκκα Δάφνη Ντυ Μωριέ
Η πείνα Κνουτ Χάμσουν
Τζέην Έυρ Σάρλοτ Μπροντέ
Ο Πύργος Φραντς Κάφκα
Μωρίς Ε.Μ. Φόρστερ
Περηφάνεια και Προκατάληψη Τζέην Ώστεν
Ο Έρωτας στα χρόνια της χολέρας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
Τίμιοι και Άτιμοι, Τυχεροί και Άτυχοι, Αναδυομένη Γρηγόριος Ξενόπουλος
Όλα από Έντγκαρ Άλαν Πόε
Όλα από Άγκαθα Κρίστι
κ.ά. κ.ά. κ.ά.
Ταπεινοί και καταφρονεμένοι Φιοντόρ Ντοστογιέφσκυ
Ρεβέκκα Δάφνη Ντυ Μωριέ
Η πείνα Κνουτ Χάμσουν
Τζέην Έυρ Σάρλοτ Μπροντέ
Ο Πύργος Φραντς Κάφκα
Μωρίς Ε.Μ. Φόρστερ
Περηφάνεια και Προκατάληψη Τζέην Ώστεν
Ο Έρωτας στα χρόνια της χολέρας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
Τίμιοι και Άτιμοι, Τυχεροί και Άτυχοι, Αναδυομένη Γρηγόριος Ξενόπουλος
Όλα από Έντγκαρ Άλαν Πόε
Όλα από Άγκαθα Κρίστι
κ.ά. κ.ά. κ.ά.
Last edited:
Νομίζω πως όλοι οι νεοφερμένοι ενθουσιαζόμαστε με αυτό το νήμα )
Αγαπημένο βιβλίο δεν είναι σχεδόν ποτέ ένα και σχεδόν ποτέ το ίδιο μετά από καιρό.
Για μένα είναι αυτό που το σκέφτομαι πολύ καιρό μετά το τέλος του και που θέλω οπωσδήποτε να το ξαναδιαβάσω όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Θα πω την Δίκη του Κάφκα και τα Κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ. Ο Γέρος και η Θάλασσα, Χέμινγουεϊ. Και η Βουή και η μανία, Φώκνερ.
Αν δεν σταματήσω θα θυμηθώ άλλα τόσα κι άλλα τόσα...
)Αγαπημένο βιβλίο δεν είναι σχεδόν ποτέ ένα και σχεδόν ποτέ το ίδιο μετά από καιρό.
Για μένα είναι αυτό που το σκέφτομαι πολύ καιρό μετά το τέλος του και που θέλω οπωσδήποτε να το ξαναδιαβάσω όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Θα πω την Δίκη του Κάφκα και τα Κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ. Ο Γέρος και η Θάλασσα, Χέμινγουεϊ. Και η Βουή και η μανία, Φώκνερ.
Αν δεν σταματήσω θα θυμηθώ άλλα τόσα κι άλλα τόσα...
Τα πιο πιο αγαπημένα:
Ο μπρούντζινος καβαλάρης ~ Paullina Simons
Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν ~ Lionel Shriver
Η πόλη και τα σκυλιά ~ Mario Vargas Llosa
Τα επίσης αγαπημένα, απλώς λίγο λιγότερο:
22/11/63 ~ Stephen King
Οι στυλοβάτες της γης ~ Ken Follett
Όσα παίρνει ο άνεμος ~ Margaret Mitchell
Ο μπρούντζινος καβαλάρης ~ Paullina Simons
Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν ~ Lionel Shriver
Η πόλη και τα σκυλιά ~ Mario Vargas Llosa
Τα επίσης αγαπημένα, απλώς λίγο λιγότερο:
22/11/63 ~ Stephen King
Οι στυλοβάτες της γης ~ Ken Follett
Όσα παίρνει ο άνεμος ~ Margaret Mitchell
Έχω πολλά αγαπημένα όμως αυτό το βιβλίο έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου! The Solitaire Mystery by Jostein Gaarder
https://books.google.com/books/about/The_Solitaire_Mystery.html?id=tFeqWOHsV3oC&source=kp_cover
Last edited:
Κάθε βιβλίο είναι ένα μικρό ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης νόησης.
Μικρή συνήθως διάβαζα κλασσική λογοτεχνία και αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.
Πλέον δυσκολεύομαι κάπως με την λογοτεχνία και προτιμώ την ποίηση (Καλεβάλα, Ψαλμοί του Δαβίδ, Αρχαία Αιγυπτιακή, ποίηση κτλ.) αλλά εξακολουθεί και με γοητεύει "η γραφή" των αρχαίων Ελλήνων,
γι'αυτό και θα ήθελα να σπουδάσω με ανθρώπους που "γνωρίζουν" την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Τα βιβλία που συνήθως πιάνω στα χέρια μου
αναλύουν επιστημονικά τους συγγραφείς
είναι δοκίμια ή
οι ίδιοι οι αρχαίοι συγγραφείς όπως έχουν διατυπώσει την σκέψη τους (π.χ. Ιώσηπος Φλάβιος)
αναλύσεις που αναφέρονται στην θρησκεία και την επιστήμη
κτλ.
Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που λατρεύει τις κλασσικές επιστήμες
όμως με την μουσική (σπουδάζω παράλληλα μουσική τεχνολογία) άρχισα να συνειδητοποιώ την σπουδαιότητα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Η καθηγήτρια μου είναι Ρωσίδα αλλά τρομερή φιλέλλην και με παρακινεί διαρκώς να μελετήσω την αρχαία ελληνική ποίηση και όσα αρχαία ελληνικά συγγράμματα υπάρχουν
και αναφέρονται στην μουσική. (Αν υπάρχουν και όπου υπάρχουν.)
Θέλω λοιπόν πρώτη φορά στην ζωή μου να μάθω να μιλάω σωστά ελληνικά και αρχαία ελληνικά για να διαβάσω τα συγγράμματα των προγόνων μου στην μητρική τους γλώσσα.
Διότι η γλώσσα είναι λένε ή μήτρα.
Η κατεύθυνση μου αρχικά ήταν οι θετικές επιστήμες αλλά ξαφνικά βρέθηκα εδώ και συνειδητοποιώ την άρρηκτη σχέση μεταξύ γλώσσας , μουσικής, μαθηματικών και αστρονομίας.
Ορισμένοι τίτλοι βιβλίων:
Κοσμολογία και ηθική του Δημόκριτου. Δημήτριου Ηλ. Μακρυγιάννη Φυσικού. Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Επίκουρος στον 21ο Αιώνα. Eric Anderson
Ερωτική ποίηση από την Αρχαία Αίγυπτο. Έζρα Πάουντ Νόελ Στοκ. Μετάφραση-Σχόλια : Φώτης Τερζάκης.
Καλεβάλα. Το φιλανδικό έπος. Εισαγωγή - Μετάφραση - Σημειώσεις: Μαρία Μαρτζούκου. Δεύτερη Έκδοση Αναθεωρημένη και συμπληρωμένη.
Η καταγωγή της έμπνευσης. Δημιουργικότητα και ευφυΐα στην εποχή της αποσπασματικής σκέψης. Αλμπέρτο Ολιβέριο.
Για την ισότητα των δύο φύλων. Francois Poulain De La Barre. Πρώτη έκδοση το 1673. Μετάφραση : Κωνσταντίνα Μόσχου.
Βιβλία επιστημονικά σε γενικές γραμμές που αναφέρονται στον ήχο, τον ανθρώπινο εγκέφαλο, την μουσική , τους ηλεκτρονικούς συνθετητές (συνθεσάιζερ) κτλ.
διότι ο απώτερος μου στόχος είναι οι θετικές επιστήμες. Ο ήχος.
Τις Βιβλικές Γλώσσες τις σπουδάζω για να δω την δομή του ήχου, τα σύμβολα κτλ.
Και για να μην θεωρηθώ παλαβή.. πρόσφατα άρχισα την μελέτη του ήχου,διότι μου συνέβη κάτι που δεν περίμενα πρώτη φορά στην ζωή μου.
https://www.youtube.com/watch?v=zkBfCZJQ5Ec
Και τέλος πάντων , αν δεν γίνω διάσημη μουσικοσυνθέτης θα έχω μελετήσει την Βίβλο στην γλώσσα που γράφτηκε.
Είναι αρκετό αυτό; Δεν ξέρω!
Μικρή συνήθως διάβαζα κλασσική λογοτεχνία και αρχαίους Έλληνες συγγραφείς.
Πλέον δυσκολεύομαι κάπως με την λογοτεχνία και προτιμώ την ποίηση (Καλεβάλα, Ψαλμοί του Δαβίδ, Αρχαία Αιγυπτιακή, ποίηση κτλ.) αλλά εξακολουθεί και με γοητεύει "η γραφή" των αρχαίων Ελλήνων,
γι'αυτό και θα ήθελα να σπουδάσω με ανθρώπους που "γνωρίζουν" την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Τα βιβλία που συνήθως πιάνω στα χέρια μου
αναλύουν επιστημονικά τους συγγραφείς
είναι δοκίμια ή
οι ίδιοι οι αρχαίοι συγγραφείς όπως έχουν διατυπώσει την σκέψη τους (π.χ. Ιώσηπος Φλάβιος)
αναλύσεις που αναφέρονται στην θρησκεία και την επιστήμη
κτλ.
Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που λατρεύει τις κλασσικές επιστήμες
όμως με την μουσική (σπουδάζω παράλληλα μουσική τεχνολογία) άρχισα να συνειδητοποιώ την σπουδαιότητα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Η καθηγήτρια μου είναι Ρωσίδα αλλά τρομερή φιλέλλην και με παρακινεί διαρκώς να μελετήσω την αρχαία ελληνική ποίηση και όσα αρχαία ελληνικά συγγράμματα υπάρχουν
και αναφέρονται στην μουσική. (Αν υπάρχουν και όπου υπάρχουν.)
Θέλω λοιπόν πρώτη φορά στην ζωή μου να μάθω να μιλάω σωστά ελληνικά και αρχαία ελληνικά για να διαβάσω τα συγγράμματα των προγόνων μου στην μητρική τους γλώσσα.
Διότι η γλώσσα είναι λένε ή μήτρα.
Η κατεύθυνση μου αρχικά ήταν οι θετικές επιστήμες αλλά ξαφνικά βρέθηκα εδώ και συνειδητοποιώ την άρρηκτη σχέση μεταξύ γλώσσας , μουσικής, μαθηματικών και αστρονομίας.
Ορισμένοι τίτλοι βιβλίων:
Κοσμολογία και ηθική του Δημόκριτου. Δημήτριου Ηλ. Μακρυγιάννη Φυσικού. Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Επίκουρος στον 21ο Αιώνα. Eric Anderson
Ερωτική ποίηση από την Αρχαία Αίγυπτο. Έζρα Πάουντ Νόελ Στοκ. Μετάφραση-Σχόλια : Φώτης Τερζάκης.
Καλεβάλα. Το φιλανδικό έπος. Εισαγωγή - Μετάφραση - Σημειώσεις: Μαρία Μαρτζούκου. Δεύτερη Έκδοση Αναθεωρημένη και συμπληρωμένη.
Η καταγωγή της έμπνευσης. Δημιουργικότητα και ευφυΐα στην εποχή της αποσπασματικής σκέψης. Αλμπέρτο Ολιβέριο.
Για την ισότητα των δύο φύλων. Francois Poulain De La Barre. Πρώτη έκδοση το 1673. Μετάφραση : Κωνσταντίνα Μόσχου.
Βιβλία επιστημονικά σε γενικές γραμμές που αναφέρονται στον ήχο, τον ανθρώπινο εγκέφαλο, την μουσική , τους ηλεκτρονικούς συνθετητές (συνθεσάιζερ) κτλ.
διότι ο απώτερος μου στόχος είναι οι θετικές επιστήμες. Ο ήχος.
Τις Βιβλικές Γλώσσες τις σπουδάζω για να δω την δομή του ήχου, τα σύμβολα κτλ.
Και για να μην θεωρηθώ παλαβή.. πρόσφατα άρχισα την μελέτη του ήχου,διότι μου συνέβη κάτι που δεν περίμενα πρώτη φορά στην ζωή μου.
https://www.youtube.com/watch?v=zkBfCZJQ5Ec
Και τέλος πάντων , αν δεν γίνω διάσημη μουσικοσυνθέτης θα έχω μελετήσει την Βίβλο στην γλώσσα που γράφτηκε.
Είναι αρκετό αυτό; Δεν ξέρω!
Last edited:
αν κατάλαβα καλα, την πρώτη φορά που έκατσες στο πιάνο έβγαλες αυτον τον ήχο??
Η ερώτηση για το ποιο είναι το αγαπημένο μου βιβλίο πάντα με έφερνε σε αμηχανία. Δεν είναι εύκολο να διαλέξεις, αλλά εάν επιμένετε θα έλεγα πως είναι ο Δον Κιχώτης. Και με την απάντηση αυτή ελπίζω να έχω έρθει σε επαφή και να έχω γίνει κι εγώ μέλος της λέσχης του βιβλίου. Και μία παρατήρηση επί τη ευκαιρία ενός νέου μέλους: δεν νομίζω πως ο ιστότοπος είναι πολύ φιλικός προς το χρήστη, παλεύω 3 ώρες και δεν έχω ακόμη προσανατολιστεί. Ελπίζω με τον καιρό κάτι να καταφέρω.
Γεια σε όλους.
Γεια σε όλους.
Καλημέρα και χαίρομαι όπου βρίσκομαι εδώ σε αυτόν τον πολύ ενδιαφέροντα ιντερνετικό ιστότοπο. Για μένα ένα βιβλίο - σταθμός είναι το ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ της Μάργκαρετ Μίτσελ.
Πέρα απο ένα κλασσικό μυθιστόρημα, είναι και ένα κοινωνικό δράμα που εξηγεί πολλές απο τις εξελίξεις στην αμερικανική και οχι μόνο κοινωνία. Αξίζει να το διαβάσει κανείς σε οποιαδήποτε έκδοση, αν και έχω την πρώτη στα Ελληνικά προσωπικά.
Πέρα απο ένα κλασσικό μυθιστόρημα, είναι και ένα κοινωνικό δράμα που εξηγεί πολλές απο τις εξελίξεις στην αμερικανική και οχι μόνο κοινωνία. Αξίζει να το διαβάσει κανείς σε οποιαδήποτε έκδοση, αν και έχω την πρώτη στα Ελληνικά προσωπικά.
"Ταξίδι στην άκρη της νύχτας" του Σελίν, "Το τούνελ" του Σάμπατο, "Εκατό χρόνια μοναξιά" και τα άπαντα του Παπαδιαμάντη, του Καβάφη, του Σολωμού, του Κάλβου και του Ελύτη.
Εχω πολλα αγαπημενα αλλα τα δυο κορυφαια αγαπημενα μου ειναι το Χόμπιτ (φαντασιας) του Τόλκιν και το North & South (νουβελα) της Elizabeth Gaskell. 
Last edited:
Ο μαιτρ κι η Μαργαρίτα του Μπουλγκάκοφ είναι μια προτίμηση λατρεμένη και την προτείνω και σε σας. Το αγαπημένο μου βιβλίο όμως από όλες τις απόψεις είναι το Εγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι. Πάθος, αγωνία, πανίσχυρη κεντρική ιδέα, βάθος στον ψυχισμό του ήρωα (το όνειρο με το άλογο είναι μακράν ότι πιο ανατριχιαστικό έχω διαβάσει) και θριλεροσασπένς μέχρι το τέλος. Δε νομίζω ότι ο Ντοστογιέφσκι έχει γράψει κάτι καλύτερο από αυτό και έχω διαβάσει πολλά δικά του. Ο παίκτης είναι μέτριο, Οι αδελφοί Καραμαζώφ κάπως κουραστικό, το Υπόγειο λίγο πρώιμο (το πρώτο μισό το θεωρώ πολύ ανώριμο από άποψη γραφής αλλά το δεύτερο μέρος μου άρεσε πολύ) και ο Ηλίθιος καλό μεν, όχι τόσο καλό όσο το έγκλημα δε...
Από ελληνικά και πέρα από τα κλασσικά (μεγάλη χίμαιρα πχ) μου άρεσε Η αδράνεια του Μπουγιούκα που διάβασα πρόσφατα και λίγο ξώφαλτσα. Το βιβλίο σε βυθίζει κατευθείαν και χωρίς να σε κουράζει καθόλου. Βλέπεις τη ζωή του ήρωα μέσα από ένα μεγεθυντικό φακό και ταυτίζεσαι απόλυτα με την αγωνία του μέχρι την τελευταία σελίδα. Μιλάμε για ψυχογράφημα δίχως έλεος και χωρίς τις κλασσικές κοινοτυπίες και φλυαρίες που γράφουν οι περισσότεροι, το συνιστώ.
Τέλος, θα έχω πάντα σε τεράστια εκτίμηση (όσο κι αν έχει μια αφελή και φλύαρη πλευρά) το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ του Ουάιλντ. Σασπένς, πανέξυπνες ατάκες (κι ας μην ισχύουν πάντα), δυνατή ιδέα και ατμόσφαιρα. Αυτά τα τέσσερα βιβλία τα συνιστώ σε όσους αρέσκονται σ' αυτό το στυλ (θρίλερ μυστηρίου και ψυχολογικού βάθους) και ψάχνουν κάτι ΜΗ βαρετό για να δώσουν το χρόνο τους!
Από ελληνικά και πέρα από τα κλασσικά (μεγάλη χίμαιρα πχ) μου άρεσε Η αδράνεια του Μπουγιούκα που διάβασα πρόσφατα και λίγο ξώφαλτσα. Το βιβλίο σε βυθίζει κατευθείαν και χωρίς να σε κουράζει καθόλου. Βλέπεις τη ζωή του ήρωα μέσα από ένα μεγεθυντικό φακό και ταυτίζεσαι απόλυτα με την αγωνία του μέχρι την τελευταία σελίδα. Μιλάμε για ψυχογράφημα δίχως έλεος και χωρίς τις κλασσικές κοινοτυπίες και φλυαρίες που γράφουν οι περισσότεροι, το συνιστώ.
Τέλος, θα έχω πάντα σε τεράστια εκτίμηση (όσο κι αν έχει μια αφελή και φλύαρη πλευρά) το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ του Ουάιλντ. Σασπένς, πανέξυπνες ατάκες (κι ας μην ισχύουν πάντα), δυνατή ιδέα και ατμόσφαιρα. Αυτά τα τέσσερα βιβλία τα συνιστώ σε όσους αρέσκονται σ' αυτό το στυλ (θρίλερ μυστηρίου και ψυχολογικού βάθους) και ψάχνουν κάτι ΜΗ βαρετό για να δώσουν το χρόνο τους!
Το ταξίδι στην άκρη της νύχτας είναι από τα λατρεμένα μου βιβλία (το πρώτο μέρος του βιβλίου είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ), μπράβο για την πρόταση φίλε! Το τούνελ μου άρεσε επίσης. Αν θέλεις πρότεινε και κάτι άλλο, με έπεισες!
Ασκήσεις ύφους, Μεταμόρφωση και Στρίψιμο της βίδας (έχει εμπνεύσει και την ταινιάρα innocents) συμφωνώ απόλυτα. Στον Γκάτσμπυ τα χαλάμε.Και μάλιστα, εκτός από μεγάλη Χίμαιρα είσαι και χείμαρρος! Με 56 αναρτήσεις σε 12 μέρες, δεν σε προλαβαίνω!!!
Αγαπημένο βιβλίο, ε; Χμμμμ... Ε, μάλλον Το όνομα του ρόδου (Il nome della rosa) του Ουμπέρτο Έκο (Umberto Eco). Μία μόνο φορά το έχω διαβάσει, αλλά μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση και το θεωρώ αριστούργημα.
Άλλα πολυαγαπημένα:
Ταξίδι στο κέντρο της Γης (Voyage au centre de la Terre) του Ιουλίου Βερν (Jules Verne). Πολλές λαίμαργες αναγνώσεις, σε οποιαδήποτε ηλικία.
Το Αιγαίο στις φλόγες ή Οι πειρατές του Αιγαίου (L'Archipel en feu), ξανά του Ιουλίου Βερν. Άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία στην Ελλάδα των χρόνων της Επανάστασης.
Η υπέροχη τριλογία Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ - Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τις θάλασσες - Η μυστηριώδης νήσος (Les enfants du capitaine Grant - Vingt mille lieues sous les mers - L'île mystérieuse) και πάλι του Ιουλίου Βερν! (πατέρα, οι παραινέσεις σου έπιασαν τόπο!)
Οι απίστευτες Ασκήσεις ύφους (Exercises de style) του Ραιυμόν Κενώ (Raymond Queneau), οι οποίες απαιτούν ολόδικό τους νημάτιο που θα δημιουργήσω προσεχώς.
Το απολαυστικότατο Παλτό (Шинель / Šinel') του Νικολάι Γκόγκολ' (Николай Гоголь / Nikolaĭ Gogol').
Η επώδυνη Μεταμόρφωση (Die Verwandlung) του Φραντς Κάφκα (Franz Kafka).
Η γλυκύτατη και νοσταλγική Λωξάντρα της Μαρίας Ιορδανίδου.
Και μερικά λατρεμένα ξένα βιβλία που έχω διαβάσει στο πρωτότυπο:
Τα αλληγορικά Ταξίδια του Γκάλλιβερ - άντε καλά, Γκιούλλιβερ
Το πολύπαθο δημιούργημα του Φράνκενστάιν (Frankenstein), της Μαίρυ Σέλλεϋ (Mary Shelley).
Ο διάσημος βρικόλακας Δράκουλας (Dracula) του Μπραμ Στόουκερ (Bram Stoker)
Το αινιγματικά εφιαλτικό Στρίψιμο της βίδας (The Turn of the Screw) του Χένρυ Τζαίημς (Henry James)
Ο επίμονος, μεθοδικός, Υπέροχος Γκάτσμπυ (The Great Gatsby) του Φ. Σκοττ Φιτζέραλντ (F. Scott Fitzgerald).
Last edited by a moderator: