Οταν μικρός έκανα Αγγλικά ξενες γλωσσες στο φροντιστήριο, θυμάμαι οτι περάσαμε αρκετά βάσανα για να μάθουμε τη σύνταξη του υποθετικού λόγου. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι οτι ο μέλλοντας δεν ακολουθεί ποτέ το "αν" και με έκανε να συνειδητοποιήσω οτι το ίδιο ισχύει και στα Ελληνικά.
Παρότι βέβαια θυμάμαι αυτόν τον κανόνα, αρκετές φορές που η ομιλία μου πάει να πω "αν θα". Είτε ασυναίσθητα, είτε κάποιες φορές μου φαινεται πιο εκφραστικό και σαφές, συνήθως για να αναφερθώ σε μακρυνό μέλλον (πχ. "αν θα έχουμε πάει στον Άρη μέχρι τότε").
Εσεις χρησιμοποιείτε αυτό το "λάθος";
Ο λόγος νομίζω είναι οτι πρόκειται για πλεονασμό: Το "πάω" είναι ενεστώτας, "θα πάω" είναι μέλλοντας. Όμως στον υποθετικό λόγο το "αν πάω" εξ ορισμού αναφέρεται στο μέλλον, επομένως δε χρειάζεται να πούμε "αν θα πάω".
Το ίδιο ισχύει και σε πιο υποθετικές εκφράσεις. Το "θα πήγαινα" είναι υπόθεση, οπότε σε υποθετικό λόγο γίνεται "αν πήγαινα", δεν χρειάζεται το "θα".
(να προσθέσω εδω οτι δεν θυμαμαι αν ισχυει το ιδιο στα Αρχαια και στα Λατινικα)
Το ίδιο ισχύει και σε πιο υποθετικές εκφράσεις. Το "θα πήγαινα" είναι υπόθεση, οπότε σε υποθετικό λόγο γίνεται "αν πήγαινα", δεν χρειάζεται το "θα".
(να προσθέσω εδω οτι δεν θυμαμαι αν ισχυει το ιδιο στα Αρχαια και στα Λατινικα)
Εσεις χρησιμοποιείτε αυτό το "λάθος";