Αυτοαναιρούμενες λέξεις

[Φαροφύλακας]

Έχει τύχει να δω σε παλιές επιγραφές κτλ. την λέξη μοδέρνο αντί για μοντέρνο και μάλλον κάποτε ήταν ο πιο αποδεκτός τύπος. Όσες φορές το είδα έτσι γραμμένο σκέφτηκα πόσο αυτοαναιρείται, αφού σαν τύπος το μοδέρνο είναι πια ντεμοντέ και ξεπερασμένο.

Μια άλλη τέτοια λέξη ίσως είναι το ημιμόνιμο το οποίο αναφέρεται σε τύπο μανικιούρ. Κατά κάποιον τρόπο το α' συνθετικό -ημι αναιρεί το β' συνθετικό, αφού κάτι ή είναι μόνιμο ή δεν είναι.

Υπάρχουν άλλες τέτοιες λέξεις άραγε που αυτοαναιρούνται;

 

[Αντέρωτας]

Λες για λεξεις τυπου πηγαινερχομαι, ανοιγοκλεινω, ανεβοκατεβαινω, χαρμολυπη, κωμικοτραγικο, μικρομέγαλος, αγοροκόριτσο, γλυκοπικρο, νεκροζωντανος, μισοπεθαμενος, παχουλοκομψός κλπ;

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Η καραφλομαλλιάς;

 

[Αντέρωτας]

Θα το εκτιναξω σε αλλο επιπεδο

retrocausality

 

[ΚρίτωνΓ]

@Φαροφύλακας θαρρώ ότι έχω το απόλυτο παράδειγμα που "κολλάει" σε αυτό που λες (και θα σπείρω και δαίμονες):
Ελληνοχριστιανισμός.
(εάν χρειάζεστε επεξηγήσεις πείτε).

 

[Έλλη Μ]

(εάν χρειάζεστε επεξηγήσεις πείτε).

Μα ναι! Βοήθησέ μας λιγο με τη σκέψη μας.

 

[ΚρίτωνΓ]

Ο Χριστιανισμός πολέμησε σε όλα τα επίπεδα (πνευματικά και κυριολεκτικά-με φυσικό τρόπο) και προσπάθησε να εξαλείψει κάθε μορφή του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και πνεύματος στα πλαίσια της προσπάθειας εξάπλωσής και διάδοσής του στους γηγενείς πληθυσμούς. Τον πολέμησε για κοντά δύο αιώνες.
Για χάρη απλούστευσης και ευκολίας θα κάνουμε κάποιες ιστορικές γενικεύσεις/ που όμως αντιπροσωπεύουν την κυρίαρχη πραγματικότητα.

Η λέξη "Έλληνας" κατά τους χριστιανούς από μόνη της είχε υβριστική χροιά και σήμαινε εθνικός, άπιστος, παγανιστής.
Αυτή την έννοια είχε και καθόλη τη διάρκεια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας - του Βυζαντίου (κοντά 10 αιώνες!).
Το ότι σαν γλώσσα επικράτησε η ελληνική στο Βυζάντιο ήταν αποτέλεσμα της μόρφωσης και της επίδρασης που είχαν οι Έλληνες (γηγενείς πληθυσμοί) και ως εκ τούτου της πνευματικής ισχύος σε σχέση με τους άλλους λαούς της αυτοκρατορίας, καθώς και του βασικού γεγονότος ότι οι γραφές είχαν μεταγραφεί από τα εβραϊκά στα Ελληνικά (μετάφραση των Πεντήκοντα). Οπότε έγινε και η γλώσσα των μορφωμένων. Ο,τιδήποτε όμως ήταν συνδεδεμένο με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό πολεμήθηκε για όλους τους πρώτους αιώνες της Αυτοκρατορίας και δεν αποτέλεσε αντικείμενο στη συνέχεια. Το κυρίαρχο στοιχείο συνοχής της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ήταν το Χριστιανικό δόγμα (μάλιστα πολεμήθηκε καθετί μη χριστιανικό, όσο και ο καθολικισμός αλλά και οι αιρέσεις).
Μην ξεχνάμε ότι η αρχαία Ελληνική γραμματεία διασώθηκε και διαδόθηκε στη Δυτική Ευρώπη χάρη στους Άραβες, ενώ στην Ανατολική Αυτοκρατορία δεν υπήρξε καμία συνέχεια - μετά την πλήρη ρήξη του Χριστινισμού με τον αρχαίο πολιτισμό.
Ακολούθησε η Οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία δεν είχε καμία σχέση, κανένα ερέθισμα και κανένα λόγο να ασχοληθεί, και η οποία αν και σαφώς και ήταν Μουσουλμανική έδειξε σχετική ανοχή στους αλλόθρησκους πληθυσμούς (μόνο που στη φορολογία και στην ιδιοκτησία μεροληπτούσε υπέρ των μουσουλμάνων).

Το αφήγημα του Ελληνοχριστιανισμού (το οποίο είναι μία παπαρδέλα) ξεκίνησε γιατί;
Όταν οι Χριστιανοί (ως επί το πλείστο, αλλά όχι αποκλειστικά, Έλληνες) - διαμόρφωσαν Ελληνική εθνική συνείδηση (μην ξεχνούμε πως το 18ος-19ος αιώνας ήταν ο αιώνας διαμόρφωσης των Εθνικών κρατών), χωρίς καν κοινή Ελληνική γλώσσα (υπήρχαν πολλοί τουρκόφωνοι, σλαβόφωνοι και αλβανόφωνοι πληθυσμοί με κυρίαρχο κοινό στοιχείο τον Χριστιανισμό), ξεκίνησαν να επαναστατήσουν βρήκαν συμπαράσταση από (κάποιους) Δυτικούς. Στα μάτια των τελευταίων όμως, Ελλάδα σήμαινε κυρίως "αρχαίος ελληνικός πολιτισμός". Αυτά είχαν στο μυαλό τους, κυρίως λόγω της επίδρασης του Ρομαντισμού. Οπότε οι ηγέτες και πνευματικοί καθοδηγητές της Επανάστασης αρχικά, το επίσημο Ελληνικό κράτος στη συνέχεια, προσπάθησε να φορέσει το αφήγημα του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού στον πληθυσμό που κυρίαρχο σημείο αυτοπροσδιορισμού είχε το Χριστιανισμό (και ελάχιστη έως καθόλου σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό). Μπορεί γονιδιακά οι Έλληνες (ή κάποιοι Έλληνες) να προέρχονταν από τη "γραμμή αίματος" των αρχαίων αλλά ουδεμία σχέση είχαν. Αυτό το "Ελληνοχριστιανικό" μετά καθιερώθηκε και κατά καιρούς εργαλειοποιήθηκε κατά το δοκούν.
Δεν παύει όμως - όσο και αν δεν μας αρέσει να είναι δυο εντελώς αντιφατικές / αναιρούμενες /ασύμβατες έννοιες. Είναι σαν να λέμε Ισπανο-Ίνκας ή ξέρω γω Δυτικό-κινεζικός πολιτισμός!
Σε κάλυψα @Έλλη Μ ;

 

[Έλλη Μ]

και με το παραπανω.

Spoiler

Κατι μου λέει οτι εισαι φαν της Μαρίας Ευθυμίου.

 

[Καστάλια]

 

[ΚρίτωνΓ]

@Καστάλια perfectly said!

 

[Αντέρωτας]

@ΚρίτωνΓ Δηλαδη αυτο που νιωθουμε, πιστευουμε οτι ειμαστε κλπ δεν ειναι παρα αποτελεσμα ενος μηχανισμου που ξεκινησε απο μια ανιστορητη φαντασιωση Ρομαντικων Δυτικων;

Μηπως ειμαστε σε καποιο Τρουμαν Σοου που ειναι μεσα σε ενα Dark City που ειναι μεσα σε ενα Ματριξ; Μηπως ειμαστε κατσαριδες που ονειρευομαστε οτι ειμαστε ανθρωποι που ειναι βυζαντινοι που εγιναν οθωμανοι που που νομιζουν οτι ειναι ελληνες; ΔΙΑΔΟΣΤΑΙ!!!11

Υποπαιχνιδι:
αυτοαναιρουμενοι τιτλων ταινιων: Επιστροφη στο Μελλον

 

[Φαροφύλακας]

Λες για λεξεις τυπου πηγαινερχομαι, ανοιγοκλεινω, ανεβοκατεβαινω, χαρμολυπη, κωμικοτραγικο, μικρομέγαλος, αγοροκόριτσο, γλυκοπικρο, νεκροζωντανος, μισοπεθαμενος, παχουλοκομψός κλπ;

@Αντέρωτας Αυτά όπου τα δύο συνθετικά είναι αντίθετα, δεν τα είχα σκεφτεί, αλλά φαντάζομαι πως είναι μέσα. Βέβαια, ακριβώς αυτή η αντίθεση των σημασιών είναι που γεννάει την νέα σημασία αλλά, ναι, το πρώτο συνθετικό μοιάζει να αναιρεί το δεύτερο.

Θα το εκτιναξω σε αλλο επιπεδο

retrocausality

Για το retrocausality θα μας κάνεις κάποιο σεμινάριο.

Η καραφλομαλλιάς;

Ο καραφλομαλλιάς δεν έχω ιδέα τι είναι

@Φαροφύλακας θαρρώ ότι έχω το απόλυτο παράδειγμα που "κολλάει" σε αυτό που λες (και θα σπείρω και δαίμονες): Ελληνοχριστιανισμός.

Το Ελληνοχριστιανισμός προσωπικά δεν το βλέπω να είναι, καθώς σήμερα το Έλληνας έχει συγκεκριμένη σημασία, αν και πιάνω την λογική του @ΚρίτωνΓ

Και δίχως να ξέρω πολλά, δεν είμαι σίγουρος πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε πάντοτε την ίδια "ανεκτική" πολιτική για αλλόθρησκους και μειονότητες, σε όλο το μήκος της ζωής της. Αν π.χ. οι γενίτσαροι δεν ήταν ένας ύπουλος κι απάνθρωπος τρόπος, στοχευμένος στην εξάλειψη του χριστιανικού πληθυσμού, τότε τι ήταν;

Ομοίως, πιστεύω πως αυτό που προκύπτει από αυτά που έγραψες, ω @ΚρίτωνΓ , πως η νεότερη ελληνική συνείδηση δεν υπήρχε και μήτε η Ελληνική γλώσσα, και αυτά τα έφτιαξαν οι Δυτικοί, δεν πρέπει να είναι αλήθεια. Τουλάχιστον όχι όπως το παρουσιάζεις. Τα Ελληνικά έχουν αδιάσπαστη γραμμή και εξέλιξη μέσα στον χρόνο και έτσι μιλάμε π.χ. για τα μεσαιωνικά Ελληνικά κτλ. Αυτά άνθρωποι τα μιλούσαν. Και όχι βέβαια κάπου στην Σκανδιναβία. Και από εκεί και πέρα αυτοκρατορία ήταν με διάφορους πληθυσμούς και διάφορες γλώσσες.

Για την εθνική συνείδηση, το πότε, πώς και κατά πόσο νιώθαν κάποιοι πληθυσμοί Έλληνες, μάλλον είναι πιο σύνθετο και θα διάβαζα με ενδιαφέρον μια καταρτισμένη μελέτη.

Η αλήθεια είναι πως στο σχολείο δίνεται η εντύπωση πως οι Έλληνες νιώθαν πάντα Έλληνες και πως το Βυζάντιο ήταν μια Ελληνική αυτοκρατορία. Νομίζω όμως πως δεν ήταν ακριβώς έτσι.

( Η μετάφραση, παρεμπιπτόντως, νομίζω πως είναι των εβδομήκοντα και όχι των πεντήκοντα όπως γράφεις. )

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μην ξεχνάμε ότι η αρχαία Ελληνική γραμματεία διασώθηκε και διαδόθηκε στη Δυτική Ευρώπη χάρη στους Άραβες,

Αυτό δεν είναι ακριβές.
Οι Άραβες δεν ασχολήθηκαν με όλη την αρχαία Ελληνική Γραμματεία, παρά μόνο με κάποια βιβλία του Αριστοτέλη.

 

[ΚρίτωνΓ]

@Φαροφύλακας
1. φυσικά και υπήρξαν προσπάθειες εξισλαμισμού ή και κίνητρα για εξισλαμισμό των πληθυσμών . Αυτό δεν αναιρεί ότι οι Οθωμανοέδειξαν ανοχές στις διαφορετικές θρησκείες (πολύ μεγαλύτερη από των Βυζαντινών τουλάχιστο).
2. Δεν ισχυρίστηκα ότι δεν υπήρξε αδιάσπαστη γραμμή και εξέλιξη των Ελλήνων μέσα στο χρόνο, ούτε ότι ήταν εφεύρημα των Δυτικών.
Μίλησα για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και πως "φορέθηκε" στους σύγχρονους Έλληνες οι οποίοι δεν είχαν σχέση ούτε πνευματικά ούτε συναισθηματικά με αυτόν. Η νεότερη Ελληνική συνείδηση δεν είχε μεγάλη σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, είχε τεράστια με τον Χριστιανισμό. Δεν υπήρξε συνέχεια του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού στον Ελλαδικό χώρο. Υπήρξε συνέχεια της γλώσσας.
3. Εκείνο που θέλω να αναδείξω είναι ότι οι δυο έννοιες ήταν αντίθετες ιστορικά και βαθιά πολέμιες η μία στην άλλη (πχ. βλέπε προσπάθεια του Ιουλιανού για επιστροφή στα αρχαία ελληνικά ιδανικά /φιλοσοφία - δεν νομίζω τόσο θρησκεία)
4. Σωστά ήταν εβδομήντα. Έκοψα είκοσι!
5. Η Ελληνική εθνική συνείδηση είναι πολύ μεταγενέστερη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Οι αρχαίοι Έλληνες ένιωθαν Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Θηβαίοι, Αχαιοί, κλπ κλπ. Ακόμα και στους Ελληνιστικούς χρόνους δεν υπήρχε εθνική συνείδηση, ήταν αυτοκρατορίες-κράτη με πολλούς λαούς πόλεις-κράτη. Μπορεί να ήταν όλοι Έλληνες, αλλά η αίσθηση είναι παρόμοια του πόσο "Ευρωπαίοι" αισθάνονται όλοι η Ευρωπαίοι της ΕΕ σήμερα.



@Νικόλας Δε Κιντ
Όχι μόνο - όλη η αστρονομία, μαθηματικά και ιατρική και πολλά άλλα κείμενα της Ελληνικής γραμματείας και αρχαίας φιλοσοφίας.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

@ΚρίτωνΓ
Άλλο με τι ασχολήθηκαν, άλλο τι μετέφρασαν και διέσωσαν. Μόνο με τον Αριστοτέλη ασχολήθηκαν και λίγο με κάποια ιατρικά. Αυτά όλα κι όλα. Δεν ασχολήθηκαν με το αρχαίο δράμα, την τέχνη, άλλους φιλοσόφους κλπ...
Το πως διεσώθη και αναγεννήθηκε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα είναι αρκετά πιο πολύπλοκο.

Επίσης για το θέμα της εθνικής συνείδησης το θέμα δεν είναι τόσο απλό.
Ο Κοράης μόνο έγραφε πως οι Ρωμιοί πίστευαν πως είναι απόγονοι του Θεμιστοκλή και του Πλάτωνα κι αυτό τους έκανε να θεωρούν πως 400 χρόνια ήταν σκλάβοι και περίμεναν την μέρα της επανάστασης.

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Ο καραφλομαλλιάς δεν έχω ιδέα τι είναι

Από το slang.gr που έχει και τον πιο πλήρη ορισμό:

Αυτός που ταυτοχρόνως αφήνει μαλλί, αλλά αφήνει και καράφλα. Θα μπορούσε να είναι οξύμωρο, αλλά δεν είναι, καθώς είναι δυνατό να μην έχεις μαλλιά στην κορυφή, αλλά να τα αφήνεις προς τα κάτω.

Συνηθίζεται σε ροκάδες που έγιναν μπαμπάδες, δηλαδή σε αυτούς που είχαν συνηθίσει στην αισθητική του μακριού μαλλιού και δεν παράτησαν τον αγώνα. Μιλάμε για ηλικίες late 30s, 40s, 50s, ή και παραπάνω, που όταν οι συνομήλικοί τους κάνουν άπελπι καραφλάζ, οι δικοί μας αρνούνται τον θάνατο (που λέει κι η Ιρονίκ) και συνεχίζουν να το παίζουν ροκοτζόβενα. Αξίζουν την συγκίνηση και την επιβράβευσή μας.

Επίσης συνηθίζεται σε ποδοσφαιριστές τ. Ρότσα, και, σύμφωνα με στερεότυπα (μάλλον πασέ) σε αθεοαναρχοκουμμουνιστοσυμμορίτας.

 

[Τσίου]

(Για μένα τα πηγαινοέρχομαι, ανοιγοκλείνω, κωμικοτραγικό κτλ δεν αυτοαναιρούνται. Πεταω γάντι στον Αντερωτα )

 

[ΚρίτωνΓ]

@ΚρίτωνΓ
Άλλο με τι ασχολήθηκαν, άλλο τι μετέφρασαν και διέσωσαν. Μόνο με τον Αριστοτέλη ασχολήθηκαν και λίγο με κάποια ιατρικά. Αυτά όλα κι όλα. Δεν ασχολήθηκαν με το αρχαίο δράμα, την τέχνη, άλλους φιλοσόφους κλπ...
Το πως διεσώθη και αναγεννήθηκε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα είναι αρκετά πιο πολύπλοκο.

Από Stanford Encyclopeadia of philosophy πρόχειρη σταχυολόγηση (αν το ψάξω και άλλο θα βρω πολύ περισσότερα - δεν έχω χρόνο).
- Avicenna’s treatise presented metaphysics as a fully systematic discipline and combined Aristotelian and Neoplatonic traditions.
- In his treatise On the Eternity of the World, Thomas Aquinas, in contrast to most of his contemporaries, defends the possibility of an eternal creation, thus approaching the position of Avicenna and other Neoplatonic thinkers.
- Of momentous importance for the development of falsafa was the simultaneous translation of Aristotle’s Metaphysics and De Caelo, some writings by Alexander of Aphrodisias (most of them of a cosmological nature), Plotinus’ Enneads IV–VI, and Elements of Theology by Proclus. Al-Kindi, the first faylasuf, initiated the incorporation of the Aristotelian, Peripatetic and Neoplatonic doctrines;

Κυρίαρχος μεν αλλά όχι μόνο Αριστοτέλης όπως βλέπεις.

@ΚρίτωνΓ
Επίσης για το θέμα της εθνικής συνείδησης το θέμα δεν είναι τόσο απλό.
Ο Κοράης μόνο έγραφε πως οι Ρωμιοί πίστευαν πως είναι απόγονοι του Θεμιστοκλή και του Πλάτωνα κι αυτό τους έκανε να θεωρούν πως 400 χρόνια ήταν σκλάβοι και περίμεναν την μέρα της επανάστασης.

Δεν διαφωνώ.

Για χάρη απλούστευσης και ευκολίας θα κάνουμε κάποιες ιστορικές γενικεύσεις/ που όμως αντιπροσωπεύουν την κυρίαρχη πραγματικότητα.
...οι ηγέτες και πνευματικοί καθοδηγητές της Επανάστασης αρχικά, το επίσημο Ελληνικό κράτος στη συνέχεια, προσπάθησε να φορέσει το αφήγημα του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού στον πληθυσμό που κυρίαρχο σημείο αυτοπροσδιορισμού είχε το Χριστιανισμό

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Κυρίαρχος μεν αλλά όχι μόνο Αριστοτέλης όπως βλέπεις.

Στο είπα και πιο πάνω. Αριστοτέλη και κάτι ψιλά από τους άλλους.
Σε καμία περίπτωση δεν έσωσαν ούτε διέδωσαν τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό οι Άραβες όπως αρχικά έγραψες.