Δεν μπορώ με τίποτα να είμαι βέβαιος για κάτι που επί τόσες δεκαετίες απασχολεί αρχαιολόγους και ιστορικούς χωρίς να έχουν καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Η θρησκεία δεν ξέρω αν είναι επαρκές κριτήριο, εφόσον οι θρησκείες μεταλαμπαδεύονταν από τόπο σε τόπο, από αποίκους μιας περιοχής σε παλαιότερους κατοίκους της, κι από κατακτητές σε κατακτημένους, επομένως μπορούσαν να υπάρχουν διαφορετικοί λαοί με ίδια ή παραπλήσια θρησκεία.
Όσο για την ονοματολογία, φυσικά και είναι ελληνοπρεπής διότι στα ελληνόγλωσσα κείμενα όλα τα ξένα ονόματα προσαρμόζονταν στο φθογγολογικό και στο τυπολογικό της Ελληνικής: π.χ. το περσικό Χσαγιάρσα το έκαναν Ξέρξης, το αιγυπτιακό Κούφου Χέοψ, και πάει λέγοντας.
Η δε τοποθεσία είναι, πιστεύω, άλλο ένα επισφαλές κριτήριο, διότι οι τόποι κατακτώνται, και οι κατακτητές έρχονται και παρέρχονται. Η Ανατολία γενικά αποτελεί πέρασμα και χωνευτήρι λαών από αρχαιοτάτων ετών. Και ποιός δεν έχει περάσει από εκεί.
Τα κριτήρια της θρησκείας, της ονοματολογίας και της τοποθεσίας δεν είναι αλάνθαστα από μόνα τους. (Οι κεντροασιατικής καταγωγής Ούγγροι, π.χ., «παραδόξως» είναι καθολικοί, έχουν πολλά ονόματα γερμανικής προέλευσης, και κατοικούν στο κέντρο της Ευρώπης.) Το να αποφαίνεται κανείς για ιστορικά και εθνολογικά ζητήματα είναι εξαιρετικά σύνθετο ζήτημα, και η ετυμηγορία αποτελεί συνισταμένη μιας πληθώρας στοιχείων.
Φυσικά δεν μπορώ να αποδείξω τίποτα για την ελληνικότητα ή μή των Τρώων. Απορώ όμως με τη βεβαιότητα, είτε για το μέν είτε για το δέ, εφόσον, επαναλαμβάνω, δεν έχει αποδειχτεί τίποτα.