Βαθιά υπόκλιση!
- Thread starter Μεντα η Πιπερωδης
- Start date
- Status
) αγαπητοί μου μέντα και παράδοξε ... μή έχοντας κάν ακούσει το όνομα ''σαμφόρ'' (οκ, μπλάς απο αμηχανία ...), και μήν ξέροντας κάν άν είναι γαλλικό ή ρουμάνικο, πληκτρολόγησα στα ελληνικά, κι έπεσα στα ''γνωμικά'' του. Τί κρίμα που ένα ήταν τόσο κακομεταφρασμένο : ''Λίγοι ευεργέτες δέν προφέρουν τα λόγια του Σατανά : σί κάντενς αντοραβέρις με (''αν μ' αγαπάς, πέσε στα γόνατα'' κατα το σάιτ, ενώ το σωστό είναι ''(θα σου δώσω τα πάντα) ΆΝ ΓΟΝΑΤΊΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΛΑΤΡΕΨΕΙΣ).
ταύτα περί βαθειών υποκλίσεων, φίλη μίνθη, εξ εμού, του ταπεινού σμίνθου των βιβλιοθηκών !
παράδοξε, ευχαριστώ για τη σύσταση ΄ έχεις διαβάσει κανένα απο τα έργα του ; θα πρότεινες κάποιο ;
Καλησπέρα, ευχαριστώ τις κυρίες ίζι και Λορένα!
Μαθαίνω συνεχώς και αυτό είναι μια μορφή ευχαρίστησης που θα λυπηθώ αν στερηθώ.
Ευχαριστούμε τον Παράδοξο για τη νήξη του κι εγώ να κοκκινίσω που επίσης δεν έχω καταλάβει ποιός ο Άρθουρ. Ντράπηκα να το πω την πρώτη φορά (χαμόγελο ντροπαλό και δάγκωμα του κάτω χείλους)
Η φράση του δαίμονα με την οποία αυτός δελεάζει τα θύματά του έχει πολλούς ρίξει σε αβύσσους χωρίς γυρισμό, Τοστογεύσκυ.
Και η μίνθη θα σας έλεγε να προσέξετε σμίνθε των βιβλιοθηκών τα φάρμακα εξόντωσης που συνηθίζονται στις βιβλιοθήκες.
Επίσης αν βρεθείτε σε πείνα κι ανάγκη, να φερθείτε ως πρέπει στα βιβλία και μη τα ροκανίσετε με τα άοκνα δόντια που συνηθέστατα έχουν τα τρωκτικά.
[δεν θα βάλω φατσούλα, θ’ αντέξω τον πειρασμό]
Μαθαίνω συνεχώς και αυτό είναι μια μορφή ευχαρίστησης που θα λυπηθώ αν στερηθώ.
Ευχαριστούμε τον Παράδοξο για τη νήξη του κι εγώ να κοκκινίσω που επίσης δεν έχω καταλάβει ποιός ο Άρθουρ. Ντράπηκα να το πω την πρώτη φορά (χαμόγελο ντροπαλό και δάγκωμα του κάτω χείλους)
Η φράση του δαίμονα με την οποία αυτός δελεάζει τα θύματά του έχει πολλούς ρίξει σε αβύσσους χωρίς γυρισμό, Τοστογεύσκυ.
Και η μίνθη θα σας έλεγε να προσέξετε σμίνθε των βιβλιοθηκών τα φάρμακα εξόντωσης που συνηθίζονται στις βιβλιοθήκες.
Επίσης αν βρεθείτε σε πείνα κι ανάγκη, να φερθείτε ως πρέπει στα βιβλία και μη τα ροκανίσετε με τα άοκνα δόντια που συνηθέστατα έχουν τα τρωκτικά.
[δεν θα βάλω φατσούλα, θ’ αντέξω τον πειρασμό]
Last edited:
O συγκεκριμένος Άρθουρ είναι ο Σοπενάουερ. Τον Σαμφόρ (Chamfort) μπορείτε να τον βρείτε στην πολύ ωραία σειρά της «Στιγμής» σε πρόλογο και μετάφραση του αείμνηστου Παναγιώτη Κονδύλη.
Με την ευκαιρία, Μέντα, νομίζω ότι θα άξιζε να ρίξεις μια ματιά σε αυτό το νήμα. Περί οινοπνευματοδών και... πιπεριού. (Μπορεί να είναι και παγίδα!)
Με την ευκαιρία, Μέντα, νομίζω ότι θα άξιζε να ρίξεις μια ματιά σε αυτό το νήμα. Περί οινοπνευματοδών και... πιπεριού. (Μπορεί να είναι και παγίδα!)
α, απολογούμαι ταπεινά, που δεν πήγε το φτωχό μου μυαλό στον Σοπενάουερ
το εξέλαβα σαν επώνυμο το Άρθουρ, σας ευχαριστώ Μεγάλε Βασίλειε!
πάω στην παγίδα με τα οινοπνευματώδη κι επανέρχομαι αν χρειαστεί, η νύχτα σήμερα είναι μακρά είμαι κάπως εσώκλειστη, οπότε έχει και δίνει
επανήλθα!
το δικό μου πιπέρι ουδεμίαν σχέσιν έχει με το περί ου ο λόγος πιπεράτο σκηνικό, αγαπητέ Βασίλειε!
εσείς που πίνετε το τσάι μου θα το γνωρίζετε αυτό
είπε ο Παράδοξος ηρεμία και διέγερση ταυτόχρονα
κι αυτός είναι ο κόσμος της πιπεράτης μέντας!
εγώ πάντως του κρασιού είμαι και μάλιστα του γλυκίζοντος κόκκινου που λατρεύω με ψωμί και τυριά και του μοσχοφίλερου που λατρεύω με ψαρικά
μπύρα έχω αποπειραθεί πλειστάκις
την επιθυμώ, αλλά με καταπιέζει το ανθρακικό της
έχω πιει μπύρα χωρίς ανθρακικό και ήταν υπέροχη! σε θερμοκρασία δωματίου φυσικά όπως λέγεται κάπου και στον Αστερίξ
το εξέλαβα σαν επώνυμο το Άρθουρ, σας ευχαριστώ Μεγάλε Βασίλειε!
πάω στην παγίδα με τα οινοπνευματώδη κι επανέρχομαι αν χρειαστεί, η νύχτα σήμερα είναι μακρά είμαι κάπως εσώκλειστη, οπότε έχει και δίνει
επανήλθα!
το δικό μου πιπέρι ουδεμίαν σχέσιν έχει με το περί ου ο λόγος πιπεράτο σκηνικό, αγαπητέ Βασίλειε!
εσείς που πίνετε το τσάι μου θα το γνωρίζετε αυτό
είπε ο Παράδοξος ηρεμία και διέγερση ταυτόχρονα
κι αυτός είναι ο κόσμος της πιπεράτης μέντας!
εγώ πάντως του κρασιού είμαι και μάλιστα του γλυκίζοντος κόκκινου που λατρεύω με ψωμί και τυριά και του μοσχοφίλερου που λατρεύω με ψαρικά
μπύρα έχω αποπειραθεί πλειστάκις
την επιθυμώ, αλλά με καταπιέζει το ανθρακικό της
έχω πιει μπύρα χωρίς ανθρακικό και ήταν υπέροχη! σε θερμοκρασία δωματίου φυσικά όπως λέγεται κάπου και στον Αστερίξ
Last edited:
Το βιβλίο της Στιγμής είναι κόψε - ράψε αλλά η μόνη επιλογή στα ελληνικά. Αν μπορείς να διαβάσεις γαλλικά προσπάθησε να βρεις το βιβλίο του Charles Simond.
Όταν μου 'ρχεται μια σκέψη και τη γράφω στο ημερολόγιο μου -συνήθως αφορά τις παραινέσεις- ή όταν δεν είμαι σπίτι σε κάποιο χαρτάκι, όπου επειδή παρατάω πράγματα δεξιά αριστερά κι όχι μόνο στο γραφείο μου χρησιμοποίησα αρχικά το Άρθουρ σαν κωδικό και μετά μου κόλλησε, οπότε μάλλον η βιασύνη με 'φαγε κι όπως λέει και ο Άρθουρ
πρέπει να κινούμαστε με αποφασιστικότητα αλλά χωρίς βιασύνη .
Α αυτό δεν το είδα. Κύριε Μπέϊζιλ για άλλη μια φορά τα σέβη μου, αν και για το βιβλίο της Στιγμής, ο ''προλογιστής'' λέει περισσότερα απ' την επιλογή του ανεκδοτολογίου.
Όταν μου 'ρχεται μια σκέψη και τη γράφω στο ημερολόγιο μου -συνήθως αφορά τις παραινέσεις- ή όταν δεν είμαι σπίτι σε κάποιο χαρτάκι, όπου επειδή παρατάω πράγματα δεξιά αριστερά κι όχι μόνο στο γραφείο μου χρησιμοποίησα αρχικά το Άρθουρ σαν κωδικό και μετά μου κόλλησε, οπότε μάλλον η βιασύνη με 'φαγε κι όπως λέει και ο Άρθουρ
πρέπει να κινούμαστε με αποφασιστικότητα αλλά χωρίς βιασύνη .
Last edited by a moderator:
ναί,, αυτό που λέει ο σοπενάουερ το έχω διαπιστώσει κι εγώ με τη σκυλίτσα μου, φίλε παράδοξε. Όταν κινούμαι βιαστικά και λίγο νευρικά ή σπαστικά στο παιγνίδι στον κήπο, δέν δίνει σημασία, είτε και αρχίζει να χοροπηδάει. Όταν πάρω το επιβλητικό μου κι αρχίσω να κινούμαι αργά με αποφασιστικά, μεγάλα βήματα, το βάζει στα πόδια.
σε ένα πιό σοβαρό επίπεδο, η εικόνα αυτή, της σίγουρης αποφασιστικότητας, μου φέρνει πάντα στο μυαλό την αθηνά με το γίγαντα στο μουσείο της ακροπόλεως, μ' αυτή την επιβλητική κίνησή της που με σαγήνευε απο παιδί περισσότερο απ' όλα τα άλλα εκθέματα.
σε ένα πιό σοβαρό επίπεδο, η εικόνα αυτή, της σίγουρης αποφασιστικότητας, μου φέρνει πάντα στο μυαλό την αθηνά με το γίγαντα στο μουσείο της ακροπόλεως, μ' αυτή την επιβλητική κίνησή της που με σαγήνευε απο παιδί περισσότερο απ' όλα τα άλλα εκθέματα.
)Αγαπητέ Λεξιθήρ, σ’ ευχαριστώ. Ω, πώς έχω εμπλακεί στη φιλολογία των πιπεριών που κατακαίνε (τι εμπρηστικές περιγραφές διάβασα εκεί που μ’ έστειλε ο Μπ.Γκ.) ως μη γνώριζα, εγώ που κατ’ εξοχήν εξωτερικεύω τη φλόγωση με φλόγωση...
- Status