Βιβλία με θέμα τα βιβλία

ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ήθελα εδώ και κάποιο καιρό να δημιουργηθεί ένα τέτοιο νήμα, προτάσεις βιβλίων με θέμα τα βιβλία.

Θα ξεκινήσω μια σύντομη λίστα βιβλίων, συνοδευόμενη με μια περίληψη των βιβλίων ή κάνα δυο λόγια

1. Η χαμένη Βιβλιοθήκη του Δημήτριου Μόστρα/ Δημήτρης Μαμαλούκας

Η ιστορία φαίνεται να είναι δύο ταχυτήτων. Έχουμε μια συμμορία ατόμων που σκοτώνουν βιαστές που έχουν αποφυλακιστεί, και έχουμε και τον βασικό πρωταγωνιστή τον Νικόλα Μιλάνο συλλέκτης και έμπορος παλαιών βιβλίων ο οποίος εμπλέκεται στην ανεύρεση της χαμένης Βιβλιοθήκης του Δημήτριου Μόστρα. Ο Δημήτριος Μόστρας παρουσιάζεται ως γραμματικός, όπου είχε στήσει τον 19ο αιώνα μια αξιοζήλευτη συλλογή βιβλίων για τα δεδομένα της εποχής.
Εύκολο και χαλαρό ανάγνωσμα.

2. Φαρεναιτ 451/ Ρέι Μπράντμπερι

Δυστοπικό μυθιστόρημα, όπου σε μια κοινωνία του μέλλοντος το να φοράς παρωπίδες μοιάζει να είναι αυτοσκοπός και η καταστροφή βιβλίων μάλλον λυτρωτική.

3. Η Σκιά του ανέμου/ Κάρλος Ρουίθ Θαφόν

Η φήμη προηγείται του βιβλίου, ή το αντίστροφο; Στο αριστερό αυτί του βιβλίου (δέκατη πέμπτη ανατύπωση, Μάρτιος 2020, 22η χιλιάδα, εκδ. Ψυχογιός) γράφει “Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ, το οποίο πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε διεθνές λογοτεχνικό φαινόμενο και θεωρείται, μετά τον Δον Κιχότη, το πιο πετυχημένο μυθιστόρημα στην εκδοτική ιστορία της Ισπανίας”.

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Ντανιέλ, θα μυηθεί σε μικρή ηλικία στη βιβλιοφιλία. Αγαπημένος συγγραφέας του θα γίνει ο Χουλιάν Καράξ, για το παρελθόν του οποίου λίγοι και εκλεκτοί φαίνεται να γνωρίζουν. Γενιές ανθρώπων όμως έχουν σκοτωθεί για αυτό το παρελθόν του Καράξ, ενώ ταυτόχρονα ένας μυστήριος άνθρωπος φαίνεται πως θέλει να καταστρέψει αντίτυπα που έχουν εκδοθεί με την υπογραφή του Χουλιάν.

4. Το χάρτινο σπίτι/ Κάρλος Μαρία Ντομίνγκες

Για το χάρτινο σπίτι, θα παραθέσω ένα απόσπασμα που είχα σημειώσει:

Δεν τολμούσε να τοποθετήσει βιβλίο του Μπόρχες πλάι σε βιβλίο του Γκαρθία Λόρκα, λόγου χάρη, επειδή ο Αργεντινός τον είχε χαρακτηρίσει «Ανδαλουσιανό κατ’επάγγελμα». Ούτε και έργο του Σαίξπηρ πλάι σε έργο του Μάρλοου, εφόσον υπήρχαν δόλιες κατηγορίες λογοκλοπής μεταξύ των δύο συγγραφέων” (σελ. 58-59)

Οπότε ένα βασικός τρόμος των βιβλιόφιλων, εκτός από τη καταστροφή της συλλογής τους, είναι να χάσουν τον μπούσουλα ταξινόμησης της. Εκτός αν χτίσεις ένα σπίτι από...βιβλία. Έτσι, δεν τον χάνεις. Τον μπούσουλα, ντε.

5. Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων/ Τζον Κόνολι

Η θεόχοντρη Χιονάτη, και οι επτά οκτώ προλετάριοι νάνοι (ο έβδομος τους πούλησε για μια καλύτερη ζωή)...θα γίνουν για λίγο η πραγματικότητα του Ντέιβιντ. Και άλλα μυθικά όντα θα γίνουν η πραγματικότητα του Ντέιβιντ. Και εκτός από πραγματικότητα θα γίνουν και σωστό ταξίδι από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Η πραγματικότητα του καθενός όμως, και η αλήθεια είναι διαφορετική.
 
Μπράβο @Αντίβαρο . Όμορφη ιδέα.

Έχω να συνεισφέρω στο νήμα τα εξής δύο που μου έρχονται στο μυαλό:
9. το βιβλίο των χαμένων βιβλίων του Stuart Kelly που είναι ακριβώς αυτό που λέει. Αναφέρεται δηλαδή σε βιβλία, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, που γνωρίζουμε την ύπαρξή τους, από άλλες πηγές (βιβλία, αναφορές) που όμως δεν διασώθηκαν και δεν τα διαβάσαμε ποτέ. Είναι πράγματι ένα ενδιαφέρον πόνημα.
736


10. Το όνομα του Ρόδου του Ουμπέρτο Έκο. Παρότι ένα "φιλοσοφικό και ιστορικό θρίλερ μυστηρίου" (έτσι θα το χαρακτήριζα), κεντρικό ρόλο στην πλοκή του παίζει ο Δεύτερος Τόμος της Ποιητικής του Αριστοτέλη, ένα βιβλίο που ξέρουμε ότι αναφέρεται μεταξύ άλλων στο "Περί Γέλωτος" ξέρουμε ότι υπήρξε αντίγραφό του που καταστράφηκε μαζί με πολλά άλλα στην πυρκαγιά της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και ξέρουμε ότι δεν έχει διασωθεί κάποιο. Ο κεντρικός του ρόλος του βιβλίου (Ποιητική Β τόμος) είναι τόσο στην πλοκή όσο και στη φιλοσοφία του βιβλίου που έκανε διάσημο τον Έκο.
737

γμτο κάτι πρέπει να κάνω με την πρεσβυωπία - στραβομάρα: είχα γράψει το όνομα του Ράδου (και ούτε ο διορθωτής το έβγαζε λάθος. Τι στο κέρατο είναι το Ράδο;
 
Last edited:
11. ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ/ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΓΚΡΕΤΑ
Μιλάει για την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Πολύ ωραίο βιβλίο, έχει να δώσει στον αναγνώστη. Έχει μείνει στην μνήμη μου η περιγραφή της Αλεξάνδρειας σαν την πρώτη πόλη που στο κέντρο της βρισκόταν η αγορά και γύρω οι κάτοικοι. Σε σχέση με τις μέχρι τότε πόλεις, που στο κέντρο υπήρχαν τα παλάτια ή παραπλήσια κτήρια, και γύρω οι κάτοικοι. Πως επηρέασε αυτό τους κατοίκους και τι αντίκτυπο είχε σε αυτούς.
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Προσωπικό λέσχης
738

Το βιβλίο που διαβάζω αυτή την περίοδο, το "Ιστορία χωρίς τέλος" του Μιχαήλ Έντε, αναφέρεται σε ένα παιδί που διαβάζει, κλεισμένος σε μια σοφίτα, ένα βιβλίο με τον ίδιο τίτλο. Είμαι ακόμα στην αρχή, αλλά γνωρίζω ότι αυτό το παιδί με κάποιο τρόπο θα πάρει μέρος στην ιστορία του, που διαδραματίζεται στην χώρα της Ονειροφαντασίας.
 
Πολύ ωραία ιδέα για θέμα!!

Έχω να προσθέσω :

  • Η Λέσχη Δουμάς του Αρτούρο Περέζ-Ρεβέρτε, όπου ένας εκτιμητής σπάνιων βιβλίων εμπλέκεται σε μια ιστορία μυστηρίου γύρω από δύο βιβλία. Το ένα είναι μια σπάνια έκδοση του Οι Τρεις Σωματοφύλακες και το δεύτερο ένα βιβλίο που όποιος το έχει μπορεί να καλέσει τον Εωσφόρο.
  • To βιβλίο της Άμμου του Μπόρχες αν και διήγημα είναι εξαιρετικό. Αφορά ένα βιβλίο που όπως η άμμος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος,
 
@Ασάρα του Περέζ επίσης, θα ήθελα να διαβάσω το "καλοί άνθρωποι σε σκοτεινούς καιρούς". Πρέπει να μπαίνει και αυτό στη λίστα "βιβλία με θέμα τα βιβλία", αλλά δεν μπορώ να εκφέρω άποψη καθώς δεν το έχω διαβάσει.
 
Έχω κατά νου και το Ένα μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο σχετικό με το θέμα, αλλά δεν το προτείνω γενικά. Δεν το βρήκα να έχει κάτι ιδιαίτερο.
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
Ναι,το "καλοί άνθρωποι σε σκοτεινους καιρούς" αναφέρεται σε εγκυκλοπαίδεια και είναι βασισμένο σε αληθηνή ιστορία.
Επίσης θα ήθελα να προσθέσω το "Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη",αστυνομικό του Λεονάρντο Παδούρα οπου μιλάει για τον πρώην αστυνομικό Μάριο Κόντε που τώρα ζει αγοράζοντας και πουλώντας παλαιά βιβλία στην Αβάνα,και φυσικά μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες...
 
Βιβλια που εχω διαβασει, θυμαμαι να εχω διαβάσει και αναφερονται στο βιβλιο, σε βιβλιο και στην ανάγνωση γενικότερα:

Alberto Manguel, Η ιστορία της ανάγνωσης. Για τοτε που το διαβαζα, καλο ηταν. Τωρα δεν θα το πλησιαζα.

Κάρλο Φραμπέτι, Το βιβλίο κόλαση.
Δεν το θυμαμαι, θυμαμαι να ειναι τρομερα βαρετο.

Roberto Vecchioni, O βιβλιοπώλης του Σελινούντα. Αυτο μου ειχε αρέσει πολυ

Stefan Zweig, Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ. Αυτο ειναι εξαιρετικο.

Bernhard Schlink, Διαβάζοντας στη Χάννα
Θυμαμαι να ειναι καπως φλατ και στα ορια του αδιάφορου.

Jorge Carrion, Βιβλιοπωλεία. Πολλες προσδοκίες ειχα απο αυτό το βιβλίο. Δεν το απολαυσα οσο ήθελα

Paul Desalmant, Ένα βιβλίο για πέταμα
Επισης ενα βιβλιο που δεν θυμαμαι, ουτε θυμαμαι αν μου αρεσε:ουχ:

Edith Wharton, Η διαστροφή της ανάγνωσης
Αυτο και το επομενο ειναι εξαιρετικα.-
Arthur Schopenhauer, Περί Ανάγνωσης και Βιβλίων

Pierre Bayard, Πως να μιλάμε για βιβλία που δεν έχουμε διαβάσει
Αυτο μου ειχε αρεσει πολυ και με ειχε διασκεδασει.

Nuccio Ordine, Οι κλασικοί στη ζωή μας και Η χρησιμότητα του άχρηστου Το πρωτο (που διαβασα δευτερο) ηταν αποσπασματα απο κλασικους και σχολιο του συγγραφέα πανω σε αυτο εν είδει ηθικου διδαγματος. Κριμα, κριμα γιατι το δευτερο (που διαβασα πρωτο) ηταν παρα πολυ καλο. Νομιζω οτι ειχε εξαντληθει, αλλα ειδα στο Ζαππειο οτι επανεκδοθηκε.

Jacques Bonnet Βιβλιοθήκες γεμάτες φαντάσματα, Ενταξει, ο τυπος λατρευει τα βιβλια του και τις βιβλιοθήκες του γι αυτο κι εγραψε ενα πολυ απολαυστικο βιβλιο για τις αγαπες του.
 
Κάρλο Φραμπέτι, Το βιβλίο κόλαση.
Δεν το θυμαμαι, θυμαμαι να ειναι τρομερα βαρετο.
Κόλαση όνομα και πράμα, γιαυτό νομίζω το πέταξα στο πυρ το εξώτερο!

Edith Wharton, Η διαστροφή της ανάγνωσης
Αυτο και το επομενο ειναι εξαιρετικα.-
Arthur Schopenhauer, Περί Ανάγνωσης και Βιβλίων
Απολαυστικά και τα 2, λίγο παραπάνω το 1ο!

Επίσης, το Η χρησιμότητα του άχρηστου το έχω αλλά δεν το έχω διαβάσει!
 
Βρς κοιτα να χωρισεις την υλη, να ορίσεις ημερομηνιες κι ασε τις μαλαγανιες. Περιμενεις να περασει ο Παρμενιωνας και μετα; Να παρω κρανος..
 
Top