Χρυσόστομε, κι όμως, όλως περιέργως, δεν νομίζω να βαρέθηκαν πολλοί από όσους το διάβασαν (αν και σαφώς οι περισσότεροι ήξεραν πού πάνε να μπλέξουν, και συνειδητά το διάλεξαν).Το ότι λέει αυτοβιογραφία, είναι απλά μια σύμβαση, άνετα θα μπορούσε να ονομαστεί general fiction με άρωμα Σκανδιναβίας. Έχει υπνωτιστικό ύφος γραφής, όχι εύκολο ή εύπεπτο, σε καθηλώνει όμως.
Όσο για το Μουρακάμι, Κόρτο... I rest my case. Τον έχω ικανό να σκάσει μύτη στη Θεσσαλονίκη αύριο μεθαύριο και να σαρώσει όλα τα βραβεία και εδώ, ο άνθρωπος είναι αδίστακτος. (θα είναι μάλλον εμφανές ότι δεν συμμερίζομαι την λατρεία της πλειοψηφίας προς τη γραφή του).