Ούτε υπέρ είμαι φανατικά αλλά ούτε και κατά. Νομίζω ότι όταν πρόκειται για νεαρές ηλικίες, όπου κυριαρχεί ο ρομαντισμός και θα είναι λάθος να τον εξαλείψουμε, δεν είναι καθόλου κακό να παντρεύονται. Ο γάμος, μέσα σε όλα τα αρνητικά που μπορεί να εμπεριέχει, φέρνει το ζευγάρι πιο κοντά, δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας το οποίο θεωρώ απαραίτητο για την απόφαση τεκνοποίησης, είναι μια όμορφη ψευδαίσθηση που αν δεν τη ζήσει κάποιος, έστω και για λίγο, μπορεί να του μείνει και απωθημένο. Φυσικά, μιλάω για γάμους που δεν περιέχουν βία και όλα τα συναφή.
'Οταν πρόκειται για αρκετά μεγάλες ηλικίες, που οι άνθρωποι συνήθως είναι πιο συνειδητοποιημένοι και κατασταλαγμένοι στο τι θέλουν στη ζωή τους, δεν τον θεωρώ και τόσο απαραίτητο. 'Εχουν παγιωθεί οι συνήθειες πλέον και δεν μπορεί εύκολα να πλάσει ο ένας τον άλλον. Και, επιπλέον, ειδικά αν έχουν κι άλλο γάμο στο ενεργητικό τους, έχει φύγει πλέον και η ψευδαίσθηση του γάμου και προτιμούν τη συντροφικότητα χωρίς φιοριτούρες.
'Ολα αυτά που γράφω δεν είναι απόλυτα. Εκφράζουν τον τρόπο που σκέφτομαι. Από κει και πέρα, οι άνθρωποι είναι πολυσύνθετοι και υπάρχουν άπειροι λόγοι για να είναι κάποιος υπέρ ή κατά του γάμου.