Υπάρχει γενικά ένα ολιγοπώλιο στον τομέα των τροφίμων και των ποτών. Όσοι ασχολείστε με την οικονομία και την εγχώρια αγορά, ξέρετε ότι έχουν γίνει πολλές εξαγορές από πολυεθνικούς κολοσσούς. Ας πούμε ο κολοσσός τροφίμων Mondelez εξαγόρασε την Chipica πέρυσι, ενώ η Παυλίδης ανήκει εδώ και χρόνια στην Kraft Heinz.
Και εγώ προσωπικά έχω επιλέξει να στηρίζω "ελληνικά", όχι μόνο στα ποτά, αλλά γενικά σε επίπεδο τροφίμων και διατροφής. Θεωρώ ότι τα αμιγώς ελληνικά προϊόντα δεν στερούν καθόλου σε ποιότητα- σε πολλές περιπτώσεις υπερτερούν- από τα εισαγόμενα. Βέβαια με αυτή την συνειδητή επιλογή έχω αποδεχθεί και το μεγάλο μειονέκτημα που είναι το κόστος ανάμεσα στα ελληνικά και τα εισαγόμενα. Για παράδειγμα, αγοράζω ελληνικό μέλι 900 γρ στα 8 ευρώ, ενώ ένα αντίστοιχο εισαγωγής θα το βρω στα 4 ευρώ. Ή ας πούμε αγοράζω όσπρια ελληνικής παραγωγής με 1.5 ευρώ, ενώ τα εισαγόμενα από Αμερική κάνουν 70 λεπτά. Δεν με νοιάζει το κόστος, γιατί βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν έχω και πολλά έξοδα. Δεν είναι ότι βγάζω τρελά λεφτά(με τον βασικό είμαι), αλλά δεν έχω παιδιά, δεν μένω καν σε δικό μου σπίτι(είμαι προς το παρόν στο πατρικό μου), δεν παραγγέλνω καφέδες κάθε μέρα, δεν καπνίζω, δεν χαλάω 50 ευρώ σε ποτά κάθε Σάββατο - τυχαία παραδείγματα από καταναλωτικές συνήθειες συνομηλίκων μου- και θεωρώ ότι κάνω αρκετά λιτοδίαιτη ζωή, ενώ θα με χαρακτήριζα και ως λίγο "Σκουρτζ". Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι πολλοί αντιπάθησαν τον Κολμπέρ, αλλά όλοι του αναγνώρισαν ότι η Γαλλία έγινε οικονομικά παντοδύναμη στην εποχή της διακυβέρνησης του.
Και εγώ προσωπικά έχω επιλέξει να στηρίζω "ελληνικά", όχι μόνο στα ποτά, αλλά γενικά σε επίπεδο τροφίμων και διατροφής. Θεωρώ ότι τα αμιγώς ελληνικά προϊόντα δεν στερούν καθόλου σε ποιότητα- σε πολλές περιπτώσεις υπερτερούν- από τα εισαγόμενα. Βέβαια με αυτή την συνειδητή επιλογή έχω αποδεχθεί και το μεγάλο μειονέκτημα που είναι το κόστος ανάμεσα στα ελληνικά και τα εισαγόμενα. Για παράδειγμα, αγοράζω ελληνικό μέλι 900 γρ στα 8 ευρώ, ενώ ένα αντίστοιχο εισαγωγής θα το βρω στα 4 ευρώ. Ή ας πούμε αγοράζω όσπρια ελληνικής παραγωγής με 1.5 ευρώ, ενώ τα εισαγόμενα από Αμερική κάνουν 70 λεπτά. Δεν με νοιάζει το κόστος, γιατί βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν έχω και πολλά έξοδα. Δεν είναι ότι βγάζω τρελά λεφτά(με τον βασικό είμαι), αλλά δεν έχω παιδιά, δεν μένω καν σε δικό μου σπίτι(είμαι προς το παρόν στο πατρικό μου), δεν παραγγέλνω καφέδες κάθε μέρα, δεν καπνίζω, δεν χαλάω 50 ευρώ σε ποτά κάθε Σάββατο - τυχαία παραδείγματα από καταναλωτικές συνήθειες συνομηλίκων μου- και θεωρώ ότι κάνω αρκετά λιτοδίαιτη ζωή, ενώ θα με χαρακτήριζα και ως λίγο "Σκουρτζ". Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι πολλοί αντιπάθησαν τον Κολμπέρ, αλλά όλοι του αναγνώρισαν ότι η Γαλλία έγινε οικονομικά παντοδύναμη στην εποχή της διακυβέρνησης του.
