Γιατί τόση απαισιοδοξία στον Ντοστογιέφσκι;
- Thread starter Αριάδνη
- Start date
Κάτι ακόμα, ο Ντίκενς δεν ήταν καθολικός και ερίζουν όλοι για να τον αρπάξουν στις γραμμές τους...μέσα απ᾽το έργο του έχει περίεργη για όλους στάση, αλλά δεν παύει να ζει σε βαθιά προτεσταντική κοινωνία, μην το παραγκωνίσουμε σαν παράγοντα...είναι κριτικός προς όλους όμως μέσα απ᾽το μάτι της οπτικής γωνίας του "εδώ είναι η κόλαση, εδώ κι ο παράδεισος", γι᾽αυτό κι αρεστός και στους μαρξιστές-υλιστές...
μιλάμε κάπως επιγραμματικά κάτι που απεχθάνομαι, αλλά τέλος πάντων...πρωτοχρονιά σήμερα ας αμαρτήσω κι εγώ λιγουλάκι για την καλή παρέα...
κάνω προσθήκη, γιατί όταν γράφω, γράφετε κι εσείς...
Αριάδνη μου η συγχώρηση απαιτεί κατανόηση...εκείνος που το είπε συγχώρησε τελώνες, πόρνες και δεν συμμαζεύεται, τους έδωσε ευκαιρία...περί αυτού ομιλώ...δεύτερη ευκαιρία...κι αυτό απαιτεί κατανόηση...πώς έγινε και γιατί κάτι άθλιο και κατακριτέο...
μιλάμε κάπως επιγραμματικά κάτι που απεχθάνομαι, αλλά τέλος πάντων...πρωτοχρονιά σήμερα ας αμαρτήσω κι εγώ λιγουλάκι για την καλή παρέα...
κάνω προσθήκη, γιατί όταν γράφω, γράφετε κι εσείς...
Αριάδνη μου η συγχώρηση απαιτεί κατανόηση...εκείνος που το είπε συγχώρησε τελώνες, πόρνες και δεν συμμαζεύεται, τους έδωσε ευκαιρία...περί αυτού ομιλώ...δεύτερη ευκαιρία...κι αυτό απαιτεί κατανόηση...πώς έγινε και γιατί κάτι άθλιο και κατακριτέο...
Last edited:
Ο Ντοστογιεβσκι για μενα ειναι απλα ρεαλιστης. Οτι εβλεπε μπροστα του το μετεφερε στο χαρτι οπως ηταν, χωρις φτιασιδια. Το χαπι εντ που ψαχνει η Αριαδνη θα βρεθει δυσκολα στα βιβλια του, κι αν βρεθει δε θα εχει τη μορφη που θα περιμεναμε απο μια κλασσικη αισιοδοξη καταληξη. Για παραδειγμα, στο " Εγκλημα και Τιμωρια". το ιδανικο χαπι εντ για αναγνωστες σαν την Αριαδνη θα ηταν ο Ρασκολνικωφ κι η Σονια να καθονται μπροστα στο ζεστο τζακι, να πινουν τσαγακι απο το σαμοβαρι και 5- 6 παιδακια να τρεχουν γυρω τους ευτυχισμενα. 
) Ομως οσοι εχετε διαβασει το βιβλιο, ξερετε οτι δεν ο Ντοστο δε μας εδωσε τετοιο τελος αλλα και στην καταληξη που εχει ο Ρασκολνικωφ τελικα αχνοφαινεται ενα φως αισιοδοξιας, αναλογως πως το δει ο καθενας.
Ο Ντικενς ειναι ξεχωριστος και πολυ διαφορετικος απο τον Ρωσο. Χωρις να θελω να τον μειωσω, γιατι ειναι απο τους πιο αγαπημενους μου συγγραφεις ετσι κι αλλιως, πιστευω οτι τα βιβλια του ειναι πολυ πιο απλης συνθεσης. Κυριες και κυριοι, απο δω οι Καλοι κι απο δω οι Κακοι. Καποια στιγμη θα τα τσουγκρισουν αλλα μην στεναχωριεστε, στο τελος οι Καλοι νικανε! Τελος. Μονο το Παλαιοπωλειο διαφερει απο τα υπολοιπα βιβλια το, τοσο που οταν το πρωτοδιαβασα μικρος ειπα μεσα μου " τι στο καλο εγινε τωρα! ". Οσοι ξερετε την ιστορια θα με καταλαβετε. :;
) Ομως οσοι εχετε διαβασει το βιβλιο, ξερετε οτι δεν ο Ντοστο δε μας εδωσε τετοιο τελος αλλα και στην καταληξη που εχει ο Ρασκολνικωφ τελικα αχνοφαινεται ενα φως αισιοδοξιας, αναλογως πως το δει ο καθενας.Ο Ντικενς ειναι ξεχωριστος και πολυ διαφορετικος απο τον Ρωσο. Χωρις να θελω να τον μειωσω, γιατι ειναι απο τους πιο αγαπημενους μου συγγραφεις ετσι κι αλλιως, πιστευω οτι τα βιβλια του ειναι πολυ πιο απλης συνθεσης. Κυριες και κυριοι, απο δω οι Καλοι κι απο δω οι Κακοι. Καποια στιγμη θα τα τσουγκρισουν αλλα μην στεναχωριεστε, στο τελος οι Καλοι νικανε! Τελος.
Μονο το Παλαιοπωλειο διαφερει απο τα υπολοιπα βιβλια το, τοσο που οταν το πρωτοδιαβασα μικρος ειπα μεσα μου " τι στο καλο εγινε τωρα! ". Οσοι ξερετε την ιστορια θα με καταλαβετε. :;
Συμφωνω με τον Ιαβερη, ο Ντοστογιεβσκι ειναι πολυ απλα ρεαλιστης δε θα προσπαθησει να απλοποιησει καταστασεις, αλλα να ριξει το καταλληλο φως πανω τους ωστε να αποκαλυψει πτυχες της ψυχης του ανθρωπου.Δεν χρειαζεται το χαπι εντ,ουτε υπαρχει αναγκη καποιου μηνυματος.Η κατανοηση της βαθυτερης ουσιας του ανθρωπου ειναι το αποτελεσμα.Αν υπαρχει καποιο μηνυμα στα εργα του ειναι οτι κανενας ανθρωπος δεν ειναι απλα καλος ή κακος,μαλλον συνυπαρχουν και συγκρουονται μονιμως οι δυο αντιρροπες αυτες δυναμεις.
Χε χε ιαβερη με ξερεις καλα και τι ψαχνω στο βιβλιο! ?? ετσι ειναι αυτο θα περιμενα στο εγκλημα και τιμωρια, στο παλαιοπωλειο η νελ κερδιzει τον παραδεισο και μενει παντα στις ψυχες των ανθρωπων αναλοιωτη για την καλοσυνη της. Ο παραδεισος στον ντικενς ειναι βεβαιος
οριστε και οι θρησκευτικες απόψεις του ντικενς
http://dickens.ucsc.edu/resources/faq/religion.html
παλι δεν ξεκαθαριζει τιποτα
οριστε και οι θρησκευτικες απόψεις του ντικενς
http://dickens.ucsc.edu/resources/faq/religion.html
παλι δεν ξεκαθαριζει τιποτα
Last edited:
Τι ομορφο νημα!!!!!!!
Θαυμασα ολες τις τοποθετησεις!
Η δικη μου θεση ειναι απλη θε ελεγα.ΑΡΙΑΔΝΗ θεωρω οτι στον Ντοστογιεφσκι η αισια εκβαση οπως τη ζητας εσυ(κι εγω
) δεν ειναι ευφικτη.
Τα εργα του Ντοστογιεφσκι εμφορουνται απο εναν αμειλικτο κοινωνικο ρεαλισμο που αναδεικνυει ολη την κοινωνικη αδικια και την εξαθλιωση, που βιωναν οι μαζες.
Μεσα σε αυτο το σκληρο πλαισιο ο Ντοστογιεφσκι αναδεικνυει την τραγικοτητα του Ανθρωπου και καταδυεται στα βαθη της ανθρωπινης ψυχης.
Τα εργα του ειναι βαθια ενδοσκοπικα και φερνουν στο φως τις διαδρομες της ανθρωπινης ψυχης αλλα κ της συνειδησης...
Η δικαιωση για τους ηρωες δεν εγκειται λοιπον σε εξωτερικα δεδομενα(αρση της φτωχειας,πραγματωση των ερωτων τους,οικογενειακη γαληνη).
Η δικαιωση τους ερχεται μεσα απο την αποκατασταση της συνειδησης τους-ακομη κ αν αυτη απαιτησει καποια "θυσια" απο μερους τους...Ισως μονο μεσω αυτης...Μονο συντριβοντας τον εγωισμο και συναντωντας τον "θεο".
Ειναι η δικαιωση οπως τη συνανταμε περισσοτερο στην ορθοδοξη παραδοση.Ζητημα συνειδησιακο, ηθικο...Συμφιλιωση.
Αλλωστε εντονη θρησκευτικοτητα διατρεχει τα εργα του Ντοστογιεφσκι.
Ειναι λογικο τη δικαιωση να μην τη ζητα με τον αμεσο και υλιστικο τροπο που συνανταμε στον Ντικενς...
Το αξιακο συστημα στην αποικιοκρατικη Βρετανια ειναι εντελως αλλιωτικο απο της Ρωσιας.
Επισης λογω του οτι ο Ντοστογιεφσκι δοκιμαστηκε πολυ σε ακραιες καταστασεις -φτωχεια, χαρτοπαιξια,εφιαλτικη εξορια στη Σιβηρια,ειναι λογικο να μη διαθετει την πινελια του ρομαντισμου και τα ιχνη αισοδοξιας που βρισκουμε στον Ουγκο που δεν μπορω να πω οτι ειναι αυστηρα απαισιοδοξος.
Το τελος στους Αθλιους ενεχει νοτα αισιοδοξιας και δικαιωσης οπως την εννοει κι η Αριαδνη.
Το ιδιο κ ο Ανθρωπος Που Γελα.
Το ιδιο κι ο Βουγ Ζαργαλ.
Βεβαια συνανταμε και βαθια θλιψη στα εργα του οπως στην Παναγια των Παρισιων η τους Εργατες της Θαλασσας.
Νομιζω πως με ενα αισιο τελος οπως το εννοεις εσυ Αριαδνουλα πολλα κλασσικα εργα θα εχαναν τη δυναμικη τους και το μηνυμα τους δε θα ειχε την ιδια ισχυ!!!
Θαυμασα ολες τις τοποθετησεις!
Νιωθω βαθια την ΑΡΙΑΔΝΗ και τη λαχταρα της για την αποκατασταση της δικαιοσυνης με τον τροπο που αστεια περιγραφει ο Ιαβερης!!!Τολμω να πω οτι σαν εκεινη το αντιλαμβανομαι και εγω
Μου αρεσε πολυ η αναλυση του Φαρου στην οπτικη του Ντοστογιεφσκι κι οι παρατηρηρσεις του Μπου,του Νικολα και της Διατσεντας
Θα ρωτησω τον Μπου-γιατι αποδιδει καλβινιστικη λογικη στον Ντικενς.Ο Ντικενς -κατα βαση ασχολειται με τους αποκληρους...Αυτοι ειναι οι "εκλεκτοι" του, δηλαδη μαλλον το αντιθετο απο την καλβινιστικη θεωρια.
Μου αρεσε πολυ η αναλυση του Φαρου στην οπτικη του Ντοστογιεφσκι κι οι παρατηρηρσεις του Μπου,του Νικολα και της Διατσεντας
Θα ρωτησω τον Μπου-γιατι αποδιδει καλβινιστικη λογικη στον Ντικενς.Ο Ντικενς -κατα βαση ασχολειται με τους αποκληρους...Αυτοι ειναι οι "εκλεκτοι" του, δηλαδη μαλλον το αντιθετο απο την καλβινιστικη θεωρια.
) δεν ειναι ευφικτη.Τα εργα του Ντοστογιεφσκι εμφορουνται απο εναν αμειλικτο κοινωνικο ρεαλισμο που αναδεικνυει ολη την κοινωνικη αδικια και την εξαθλιωση, που βιωναν οι μαζες.
Μεσα σε αυτο το σκληρο πλαισιο ο Ντοστογιεφσκι αναδεικνυει την τραγικοτητα του Ανθρωπου και καταδυεται στα βαθη της ανθρωπινης ψυχης.
Τα εργα του ειναι βαθια ενδοσκοπικα και φερνουν στο φως τις διαδρομες της ανθρωπινης ψυχης αλλα κ της συνειδησης...
Η δικαιωση για τους ηρωες δεν εγκειται λοιπον σε εξωτερικα δεδομενα(αρση της φτωχειας,πραγματωση των ερωτων τους,οικογενειακη γαληνη).
Η δικαιωση τους ερχεται μεσα απο την αποκατασταση της συνειδησης τους-ακομη κ αν αυτη απαιτησει καποια "θυσια" απο μερους τους...Ισως μονο μεσω αυτης...Μονο συντριβοντας τον εγωισμο και συναντωντας τον "θεο".
Ειναι η δικαιωση οπως τη συνανταμε περισσοτερο στην ορθοδοξη παραδοση.Ζητημα συνειδησιακο, ηθικο...Συμφιλιωση.
Αλλωστε εντονη θρησκευτικοτητα διατρεχει τα εργα του Ντοστογιεφσκι.
Ειναι λογικο τη δικαιωση να μην τη ζητα με τον αμεσο και υλιστικο τροπο που συνανταμε στον Ντικενς...
Το αξιακο συστημα στην αποικιοκρατικη Βρετανια ειναι εντελως αλλιωτικο απο της Ρωσιας.
Επισης λογω του οτι ο Ντοστογιεφσκι δοκιμαστηκε πολυ σε ακραιες καταστασεις -φτωχεια, χαρτοπαιξια,εφιαλτικη εξορια στη Σιβηρια,ειναι λογικο να μη διαθετει την πινελια του ρομαντισμου και τα ιχνη αισοδοξιας που βρισκουμε στον Ουγκο που δεν μπορω να πω οτι ειναι αυστηρα απαισιοδοξος.
Το τελος στους Αθλιους ενεχει νοτα αισιοδοξιας και δικαιωσης οπως την εννοει κι η Αριαδνη.
Το ιδιο κ ο Ανθρωπος Που Γελα.
Το ιδιο κι ο Βουγ Ζαργαλ.
Βεβαια συνανταμε και βαθια θλιψη στα εργα του οπως στην Παναγια των Παρισιων η τους Εργατες της Θαλασσας.
Νομιζω πως με ενα αισιο τελος οπως το εννοεις εσυ Αριαδνουλα πολλα κλασσικα εργα θα εχαναν τη δυναμικη τους και το μηνυμα τους δε θα ειχε την ιδια ισχυ!!!
Συντριβωντας τον εγωισμο και συναντοντας τον θεο...νομιζω φαντι μου περιεγραψες την κοσμοθεωρια του ντοστο με μια προταση μονο με μια προταση ενω για τον ντικενς θα λεγαμε πως συντριβει τον εγωισμο των αλλων για να φτασουν οι καλοι ηρωες στην αγαπη και στην προσωπικη τους ευτυχια εδω στην γη και αυτο ειναι πιο ανθρωπινο αν και μη ρεαλιστικο. Εμεις τι ζηταμε; την ευτυχια μας στην γη και οτι αυτο περιλαμβανει , λιγοι ζητουν την αναπαυση της συνειδησης και την δικαιωση στον ουρανο
Αααααχ πως με καταλαβαινει αυτο το κοριτσι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Χαιρομαι που σου αρεσε η προσεγγιση μου στον Ντοστογιεσφκι εστω κι αν αυτη δυσκολα περιοριζεται σε,λιγες φρασεις...
Κι εγω παντως την αποψη σου συμμεριζομαι.Την εντελως πεζη και καθολου υπερβατικη!!Αυτη τη δικαιωση οπως ευστοχα αποδιδεις στα εργα του Ντικενς!
Ειναι πιο ανθρωπινη κ αυτη που -καταρχην-θα επρεπε να επικρατει.
Οπως σημειωνει κι ο Οδυσσεας Ελυτης "Πολλα Δε Θελει Ο Ανθρωπος
[video=youtube;yJ7-y2iTk_I]https://www.youtube.com/watch?v=yJ7-y2iTk_I[/video]
Ας αγωνιζομαστε για αυτο οπως μπορει ο καθενας...
Καλη χρονια Αριαδνακι μου-γιατι με σενα εκανα το ατομικο ποδαρικο της χρονιας στη Λεσχη μας!
Πολυ ωραιο θεμα- ευχομαι να βαλεις πολλα ακομα.
Χαιρομαι που σου αρεσε η προσεγγιση μου στον Ντοστογιεσφκι εστω κι αν αυτη δυσκολα περιοριζεται σε,λιγες φρασεις...
Κι εγω παντως την αποψη σου συμμεριζομαι.Την εντελως πεζη και καθολου υπερβατικη!!Αυτη τη δικαιωση οπως ευστοχα αποδιδεις στα εργα του Ντικενς!
Ειναι πιο ανθρωπινη κ αυτη που -καταρχην-θα επρεπε να επικρατει.
Οπως σημειωνει κι ο Οδυσσεας Ελυτης "Πολλα Δε Θελει Ο Ανθρωπος
[video=youtube;yJ7-y2iTk_I]https://www.youtube.com/watch?v=yJ7-y2iTk_I[/video]
Ας αγωνιζομαστε για αυτο οπως μπορει ο καθενας...
Καλη χρονια Αριαδνακι μου-γιατι με σενα εκανα το ατομικο ποδαρικο της χρονιας στη Λεσχη μας!
Πολυ ωραιο θεμα- ευχομαι να βαλεις πολλα ακομα.