Διαβάζετε πολλά βιβλία συγχρόνως;

Εγώ το κάνω μόνο όταν διαβάζω κάτι πολύ μεγάλο .Όσο ωραίο και να είναι ένα βιβλίο , όσο και αν μου αρέσει, αν είναι 1000 σελίδες σε κάποια φάση θα θέλω ένα διάλειμμα λίγων ημερών .Διαβάζω κάτι μικρό και εύκολο σε λίγες μέρες και γυρνάω στο μεγάλο βιβλίο μου με περισσότερη όρεξη απο πριν.
Επίσης το κάνω όταν θέλω να ξαναδιαβάσω ένα αγαπημένο .Επειδή τα βιβλία είναι πολλά και δεν υπάρχει άπλα με τον χρόνο , αν με πιάσει όρεξη να διαβάσω πάλι Περηφάνια και Προκατάληψη το πιθανότερο είναι να το κάνω ενώ διαβάζω και κάτι άλλο παράλληλα .
 
Πολλά βιβλία συγχρόνως;
Ένα μυαλό έχω χειμώνα καλοκαίρι, θα το κάψω αν το κάνω. 1 (ΈΝΑ), ένα και καλό. Και αργά αργά, χαλαρά, ήρεμα, όμορφα κι ωραία.
 
Εξαρτάται από τον άνθρωπο. Άλλοι μπορούν, και μάλιστα δρα ευεργετικά γι' αυτούς το να "παίζουν" με πάνω από 2 βιβλία παράλληλα, άλλοι δεν το μπορούν αυτό και μένουν προσηλωμένοι σε ένα μόνο βιβλίο ως να το τελειώσουν και μετά να πιάσουν κάποιο άλλο. Ειδικά αυτό που λες είναι ακόμα πιο εύκολο καθώς άλλο το ένα (λογοτεχνία) άλλο το άλλο (φιλοσοφικός λόγος). Καμιά πρακτική δεν θεωρώ κακή, είναι όλα θέμα ατομικής ιδιοσυγκρασίας και γούστου. Το αν είναι καλή ιδέα για σένα θα το καταλάβεις απλώς δοκιμάζοντάς το για τον εαυτό σου και βλέποντας μόνος σου αν σου κάνει ή όχι. Αν σου κάνει, έχει καλώς. Αν δεν σου κάνει, έχει καλώς.
 
(Παραθέτω την απάντησή μου σε παρόμοιο νήμα, το οποίο κλειδώθηκε)
Εγώ το κάνω συνέχεια. Παλιότερα, ήμουν πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και δεν με άφηνα να ξεκινήσω ένα βιβλίο χωρίς να έχω τελειώσει το προηγούμενο. Τα τελευταία 4 χρόνια όμως, διαβάζω δύο, τρία, καμιά φορά και τέσσερα βιβλία ταυτόχρονα. Το κάνω αυτό γιατί λόγω ρυθμών και υποχρεώσεων, σπάνια έχω πολλές ώρες συνεχόμενες για διάβασμα. Οπότε, ενώ έχω συνέχεια όρεξη για διάβασμα (πάντα έχω ένα βιβλίο στην τσάντα μου), δεν έχω πάντα όρεξη για το ίδιο είδος διαβάσματος. Ας πούμε, το σαββατοκύριακο μπορεί να είμαι χαλαρή και να θέλω να διαβάσω κάτι ήρεμα που θα με βάλει σε σκέψεις και θα μπορέσω να κρατήσω σημειώσεις, οπότε πιάνω κάτι πιο σοβαρό. Μεσοβδόμαδα όμως, τη μισή ώρα που κάνω το πρωινό μου και θέλω κάτι να διαβάσω, δεν μπορώ να συνεχίσω να διαβάζω Ντοστογιέφσκι ας πούμε. Έτσι, πιάνω κάτι πιο χαλαρό.
Όπως επίσης, τη μια μέρα μπορεί να θέλω αστυνομικό, την άλλη ιστορικό και την άλλη κωμωδία. Ίσως είμαι και λίγο κυκλοθυμική, θα το ψάξω...
Το σίγουρο είναι πως δεν μπερδεύω τις ιστορίες, δεν ξεχνάω τους χαρακτήρες και αν πιάσω ένα βιβλίο μετά από ένα μήνα, μου παίρνει πολύ λίγο για να μπω ξανά στο κλίμα και να συνεχίσω την ανάγνωση. Πολλοί έχουν θέμα μ' αυτό. Οπότε, είναι καθαρά προσωπική σου απόφαση!


Κι εγώ περίμενα να είμαστε περισσότεροι πάντως! Πολλοί του "πραγματικού" μου κύκλου λένε πως δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, αλλά αυτοί διαβάζουν 5 βιβλία τη χρονιά. Ή έχουν άπειρο χρόνο και αρχίζουν ένα βιβλίο και το τελειώνουν την επόμενη. Όταν είμαι σε διακοπές, συνήθως πιάνω ένα βιβλίο, το τελειώνω και μετά πιάνω το επόμενο, αλλά αυτό συμβαίνει 10 μέρες το χρόνο! Συνήθως, λειτουργώ όπως περιέγραψα παραπάνω...
 
Βου Παπ η απάντηση σας μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και νομίζω ότι θα το δοκιμάσω από αύριο κιόλας πριν εκφέρω γνώμη. :)
 
Με τίποτα.Χάνω την αίσθηση της ιστορίας.Το έκανα μόνο στο πανεπιστήμιο αναγκαστικά διαχωρίζοντας τη "δουλειά" από τη "διασκέδαση!
 
Δεν το κάνω ποτέ όταν πρόκειται για δύο λογοτεχνικά, νιώθω ότι χάνω τον ειρμό, δε μπορώ να προσηλωθώ σε καμία από τις δύο ιστορίες. Μου αρέσει μία και μόνο ιστορία να με "ρουφάει" για ένα διάστημα, να έχει όλη την προσοχή μου.
Ακόμη και όταν τα βιβλία ανήκουν σε διαφορετικά είδη (πχ ένα λογοτεχνικό κι ένα δοκίμιο) το αποφεύγω, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
 
Διαβάζω πάντα συγχρόνως, από 2 έως 4 βιβλία. Δεν έχω μπερδέψει την πλοκή ποτέ. Φαντάζομαι αν ποτέ γίνει, θα σημαίνει κάτι πολύ κακό για την ποιότητα του βιβλίου. :P
 
Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις,(όπως τώρα πχ που συμμετέχω σε δυο συναναγνώσεις και διαβάζω και κάτι άλλο παράλληλα) προτιμώ να διαβάζω μόνο ένα βιβλίο.
Το απολαμβάνω καλύτερα και του δίνω την προσοχή που του αξίζει.
 
Και εγώ είμαι υπέρ του ενός και μοναδικού βιβλίου κάθε φορά. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν δοκίμασα να ξεκινήσω ταυτόχρονα κάποιο δεύτερο, αλλά δεν νομίζω πως θα μου άρεσε κάτι τέτοιο και δύσκολα να το δοκιμάσω. Το μόνο που κάνω ταυτόχρονα είναι κάποιες φορές να σκέφτομαι ποιο θα είναι το επόμενο που θα πάρει σειρά.
 
Δεν διαβάζω ποτέ δυο βιβλία συγχρόνως.
Δεν το έχω κάνει ποτέ αλλά νομίζω πως θα μπερδεύω τις ιστορίες.
Θυμάμαι την καημένη τη γιαγιά μου που έβλεπε κάθε απόγευμα την "Λάμψη" και στο καπάκι τις ειδήσεις.
Καλά να είναι εκεί που είναι, μέχρι τα τελευταία της νόμιζε πως θα συναντήσει μια μέρα το Γιάγκο Δράκο αφού ήταν πάντα στην επικαιρότητα.
 
Εχω ανοιχτά με τους σελιδοδείχτες τους πέντέξη και θέλω να πάρω μια γεύση απ' όσο μπορώ πιό πολλα (μη μου ξεφύγει τίποτα) αλλά τελικά διαβάζω ή ξαναδιαβάζω ένα κλάσμα από αυτά... αυτό που με τραβάει περισσότερο. Είναι θέμα χαρακτήρα νομίζω
 
Εχω ανοιχτά με τους σελιδοδείχτες τους πέντέξη και θέλω να πάρω μια γεύση απ' όσο μπορώ πιό πολλα (μη μου ξεφύγει τίποτα) αλλά τελικά διαβάζω ή ξαναδιαβάζω ένα κλάσμα από αυτά... αυτό που με τραβάει περισσότερο. Είναι θέμα χαρακτήρα νομίζω
Κι εγώ αυτό κάνω... κάτι σαν λαιμαργία με πιάνει, ν' αρχίσω κι άλλο κι άλλο και στο τέλος δεν διαβάζω κανένα (φταίει και το ότι δεν ξεκολλάω από το λάπτοπ και από το καινούργιο μου κινητό βέβαια!) Πρέπει να μπει ένα πρόγραμμα πιστεύω και να βάλω φρένο στη βιβλιολαιμαργία μου!! :ναι:
 
Δίαιτα και στην ανάγνωση!

Αλίκη θέλει προσπάθεια αλλά τα έχω καταφέρει και μπορείς κι εσύ!

Τώρα πλέον διαβάζω το πολύ δύο βιβλία ταυτόχρονα, ένα λογοτεχνικό και ένα τεχνικό/επιστημονικό.
 
Παράλληλες αναγνώσεις: για ποιο λόγο;

Γιατί 3, 4 και 5 βιβλία παράλληλα; Λογική δεν έχει το θέμα, γιατί ο ίδιος χρόνος ξοδεύεται για το κάθε βιβλίο, και ανάλογα με το ρυθμό ανάγνωσης του καθενός, είτε το διαβάσεις σερί είτε με διακοπές. Μήπως είναι κι αυτό σύμπτωμα των άθλιων καιρών που ζούμε και του ίντερνετ, να επιδιώκουμε να αποσπάται μονίμως η προσοχή μας από παντού; Μέχρι κι από άλλα βιβλία, ενώ ήδη διαβάζουμε ένα. Γι' αυτό τελειώνουμε ένα βιβλίο και δεν θυμόμαστε σε ένα μήνα από τώρα ούτε τα ονόματα των ηρώων; Έχει κάποιο νόημα λοιπόν η παράλληλη ανάγνωση ή είναι ψυχαναγκασμός;

Διευκρινίζω ότι δεν μου τυχαίνει τίποτα από τα παραπάνω. Διαβάζω πάντα ένα βιβλίο κάθε φορά.
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Νομίζω ότι γίνεται και για πρακτικούς λόγους. Π.χ. εγώ έπρεπε να ταξιδεύω πάνω από ώρα με τα ΜΜΜ για να πηγαίνω καθημερινά στην παλιά μου δουλειά. Αν τύχαινε να διαβάζω κάποιο ογκώδες ή βαρύ βιβλίο, δεν βόλευε να το παίρνω μαζί. Έτσι, διάβαζα ένα στη διαδρομή και ένα στο σπίτι. Άλλες φορές που διαβάζω κάτι πιο δύσκολο και απαιτητικό, μπορεί να θέλω και κάτι πιο ελαφρύ για διάλειμμα ή για πριν τον ύπνο.

Πέρα απ' όλα αυτά δεν θεωρώ και άθλιους τους καιρούς που ζούμε, ούτε ότι η ανθρώπινη προσοχή αποσπάται σήμερα περισσότερο από άλλοτε. Και γιατί να είναι κακό να διαβάζει κανείς παράλληλα δύο βιβλία ή τέλος πάντων χειρότερο απ' το να βλέπει δυο τηλεοπτικές σειρές παράλληλα;
 
Παρέχει το καθένα από αυτά τα βιβλία την ίδια απόλαυση δηλαδή μέσα στη ίδια μέρα;
Απορία μου είναι, δεν τρέχει κάτι. Πρόκειται για μια τακτική που δεν ακολουθώ, γι' αυτό ρωτώ.
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Πιστευω πως ειναι μια απολαυση να εχεις τοσα βιβλια να σε περιμενουν να τα διαβασεις παραλληλα. Πως λεμε.. : πολυασχολος και μ'αρεσει!

Αλλα επειδη ουτε και εγω το συνηθιζω ας σταματησω εδω τις υποθεσεις μου :)
 
Πιστεύω ότι έχει να κάνει με την προσωπική ιδιοσυγκρασία του καθενός. Κάθε μια είναι σεβαστή ασφαλώς. Προσωπικά, για να μην ανεμοϋδατολογώ, βλέπω ότι μπορώ να διαβάζω παράλληλα, την ίδια εποχή, μέχρι 3 βιβλία, συνήθως όμως βρίσκομαι στα 2. Ίσως ακούγεται περίεργο και κουραστικό, αλλά δεν είναι, καθώς κάθε βιβλίο μου δίνει διαφορετικά πράγματα. Επίσης, μπορεί να τα διαβάζω διαφορετικές μέρες της εβδομάδας και διαφορετικές ώρες της μέρας. Επίσης, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και το ποια είναι τα βιβλία που διαβάζω παράλληλα. Υπάρχουν αυτά που δεν μπορείς χωρίς να κρατάς σημειώσεις, υπάρχουν και αυτά που τα διαβάζεις σχετικά γρήγορα και χωρίς κόπο. Κάποια βιβλία ζητούν ένα σ/κ για να τους αφοσιωθείς· για κάποια άλλα, μερικές ώρες τα βράδια μιας καθημερινής είναι οκ. Είναι κάτι πολύ εύκολο για μένα που δεν έχω άλλους επηρεασμούς, όπως π.χ. τηλεόραση. Είναι μια από τις ποικιλίες της ζωής που δύσκολα θα της αρνηθώ. Επίσης, αυτό που συχνά μου συμβαίνει είναι ότι, ενώ έχω αρχίσει κάποιο νέο βιβλίο, ξαναδιαβάζω παράλληλα και κάποιο που διάβασα λίγο καιρό πριν.
 
Top