Γιατί 3, 4 και 5 βιβλία παράλληλα; Λογική δεν έχει το θέμα, γιατί ο ίδιος χρόνος ξοδεύεται για το κάθε βιβλίο, και ανάλογα με το ρυθμό ανάγνωσης του καθενός, είτε το διαβάσεις σερί είτε με διακοπές. Μήπως είναι κι αυτό σύμπτωμα των άθλιων καιρών που ζούμε και του ίντερνετ, να επιδιώκουμε να αποσπάται μονίμως η προσοχή μας από παντού; Μέχρι κι από άλλα βιβλία, ενώ ήδη διαβάζουμε ένα. Γι' αυτό τελειώνουμε ένα βιβλίο και δεν θυμόμαστε σε ένα μήνα από τώρα ούτε τα ονόματα των ηρώων; Έχει κάποιο νόημα λοιπόν η παράλληλη ανάγνωση ή είναι ψυχαναγκασμός;
Διευκρινίζω ότι δεν μου τυχαίνει τίποτα από τα παραπάνω. Διαβάζω πάντα ένα βιβλίο κάθε φορά.
Εγώ αντίθετα έχω την ακριβώς αντίστροφη απορία. Γιατί προσήλωση μόνο σε ένα πράγμα τη φορά; Στη παρούσα περίπτωση μόνο σε ένα βιβλίο; Πότε ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελούσε γρανάζι μιας και μοναδικής μηχανής;
Στο νηπιαγωγείο με τις πολλές και διάφορες δραστηριότητες μέσα στην ίδια μέρα; (Τραγούδι, χορός, ζωγραφική, παιχνίδια)
Στο σχολείο με τα πολλά και διάφορα μαθήματα καθημερινά; (Δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο)
Στις εξωσχολικές δραστηριότητες; (Ωδείο, αγγλικά, σπορ, βόλτες, χόμπυ)
Στο πανεπιστήμιο με τα πιο απαιτητικά μαθήματα που πρέπει να μελετηθούν με πιο γρήγορο ρυθμό σε σχέση με το σχολείο; (Εργασίες, συμμετοχή στο μάθημα, διαφορετικές κατευθύνσεις)
Στη δουλειά που το σύνηθες είναι να μη δουλεύεις σε εργοστάσιο της Κίνας κάνοντας συνεχώς την ίδια κίνηση στο ρυθμό παραγωγής; (Έγγραφα, υπολογιστή, τηλέφωνο, προσωπική επικοινωνία)
Στο σπίτι (κυρίως οι γυναίκες) που είναι καλές σε όλες τις δουλειές; (Μαγείρεμα, πλύσιμο, συμμάζεμα, πλέξιμο, ράψιμο, μεγάλωμα παιδιών)
Στη καθημερινή ζωή; (Βόλτες, ταξίδια, τηλεόραση, μουσική, βιβλία, φίλοι, μουσεία, σινεμά, υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια, διάφορες συλλογές)
Στο ίδιο το ίντερνετ; (συνομιλία με φίλους, βιντεοπαιχνίδια, ειδήσεις, φόρουμ διαφορετικής θεματολογίας-βιβλίο-τεχνολογία-κτλ)
Γιατί όχι στην πολυδιάστατη εμπειρία λοιπόν; Αυτό δεν κάνουμε/κάναμε ανέκαθεν; Και γινόμαστε και καλοί στο εκάστοτε αντικείμενο φυσικά. Δεν γνωρίζω κανέναν που μαθαίνοντας παραπάνω από δυο γλώσσες ή μουσικά όργανα, ή διαβάζοντας παραπάνω από δυο βιβλία, να τα έχει ξεχάσει. Πιστεύω πως σε περίπτωση που ξεχνάς κάτι, αυτό δεν οφείλεται στο τι έκανες παράλληλα μ' εκείνο, αλλά στο πόσο είχες συγκεντρωθεί όταν έκανες το συγκεκριμένο πράγμα.
Προσωπικά πάντα διάβαζα πολλά βιβλία συγχρόνως χωρίς κανένα πρόβλημα. Κάποιες φορές του ίδιου είδους (λογοτεχνία) και κάποιες φορές διάφορα είδη (λογοτεχνία, ψυχολογία, παραψυχολογία, μαθηματικά, ξένες γλώσσες, κόμιξ, κτλ). Και σχεδόν πάντα παράλληλα με μαθήματα (σχολείου, πανεπιστημίου, σεμιναρίου, κτλ). Χωρίς φυσικά να έχω στερηθεί καθόλου τις εμπειρίες της ζωής που βρίσκονται έξω από τα βιβλία.
Ήθελα να περιγράψω με σαφήνεια πως ακριβώς βλέπω προσωπικά την ανάγνωση πολλών βιβλίων ταυτόχρονα. Φυσικά όλα τα παραπάνω αποτελούν την προσωπική μου άποψη.
