Είμαστε ό,τι διαβάζουμε;

[Άγγελος Κ]

Έκανα κάποιες σκέψεις σχετικά με το κατά πόσο η εικόνα μας αλλάζει σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε.
Και εξηγούμαι...

Αν μπω στο τρόλεϊ και δω έναν συνταξιούχο να διαβάζει ένα βιβλίο ερωτικού περιεχομένου, ασυναίσθητα θα διαμορφώσω μια εικόνα για αυτόν. (άσχετα αν η εικόνα είναι καλή ή όχι)
Το ίδιο αν κάποιος διαβάζει κάτι που μαρτυρά τις πολιτικές σου πεποιθήσεις κτλ.

Είναι όμως πάντα έτσι τα πράγματα;
Δεν θα μπορούσε κάποιος να διαβάζει το συγκεκριμένο βιβλίο από περιέργεια, ή για να έχει άποψη;

Εσείς πάλι; θα διαβάζατε ένα βιβλίο κάποιας κατεύθυνσης εντελώς διαφορετικής από τα πιστεύω σας; Και γιατί;

 

[Αμφισβητίας]

Σιγουρα ενα βιβλιο μας επηρεαζει, οχι ομως παντα προσανατολιζοντας μας να δεχτουμε τις αποψεις του συγγραφεα.
Πολλες ειναι οι φορες που διαβαζοντας ενα βιβλιο μπορει να απομακρυνθουμε χιλιομετρα απο αυτα που πιστευει ο συγγραφεας.
π.χ. δε σημαινει οτι οποιος διαβαζει τον Μαρκησιο ντε Σαντ ειναι σαδιστης ,ουτε βεβαια πως οποιος διαβαζει τον "αγων μου" του χιτλερ ειναι ναζιστης.
Επομενως , οπως ανεφερες και συ, τα βιβλια σε βοηθουν να δημιουργησεις σφαιρικη αποψη γυρω απο ενα θεμα και ικανοποιουν την εμφγτη περιεργεια του ανθρωπου.
Βεβαια αν δεις καποιον στο τρενο να διαβαζει καποιο απο τα παραπανω βιβλια ειναι απολυτως λογικο να σχηματισεις μια αρνητικη αποψη για εκεινον , ωστοσο πρεπει να παψουμε να βασιζομαστε στις πρωτες εντυπωσεις γιατι ουκ ολιγες φορες αυτες ειναι λανθασμενες.
Ναι εγω θα το εκανα, ανετα θα διαβαζα καποιο βιβλιο διαφορετικων πεποιθησεων για να σχηματισω μια ολοκληρωμενη αποψη γυρω απο το θεμα.

ΥΓ1 Ωστοσο εγω δε συνηθιζω να διαβαζω πουθενα αλλου εκτος απο το σπιτι μου γιατι στα ΜΜΕ, εξωτερικους χωρους μου προκαλειται ζαλη ,υπαρχει πολλη φασαρια και γενικα ειναι ενας μεγαλος πονοκεφαλος.Και ετσι δεν κινδυνευω να προκαλεσω εντυπωσεις θετικοαρνητικου προσημου.
ΥΓ2 Τωρα οσον αφορα τον Αγων μου , επειδη ειναι ενα πολυ ιδιαιτερο βιβλιο δεν ξερω αν θα εμπαινα στον κοπο να το διαβασω γιατι φοβαμαι οτι ισως για ενα διαστημα να με επηρεαζε πολυ αρνητικα με λαθος αποψεις μετατρεποντας το ασπρο σε μαυρο , καθως περιεχει τους λογους του χιτλερ ,οι οποιοι καταφεραν να πορωσουν, υπνωτισουν εναν ολοκληρο λαο!

 

[Αντέρωτας]

Το τελευταιο βιβλιο που διαβασα, ειναι αυτο που εχει μεινει εδω και καιρο στο "τωρα διαβαζω" μου (βλ. αριστερα) και δεν ξερω τι εικονα δινει, αλλα μου αρεσει το κωμικο εφε που (φανταζομαι οτι) βγαζει.

Δεν εχω καμια σχεση με με τις αποψεις του συγγραφεα, αλλα ουτε και με το αντικειμενο που πραγματευεται το διαβασα καθαρα απο περιεργεια, για να δω τι θεσεις και επιχειρηματα μπορουν να υπαρξουν απο τη συγκεκριμενη πλευρα για αυτο το συγκεκριμενο θεμα και κατα ποσο πειστικες θα τις εβρισκα.

 

[Ρεγινόρα]

[Είχα σκοπό να ανοίξω το ίδιο θέμα, τριγυρνάει στο μυαλό μου εδώ και μέρες.]

Με έχουν απασχολήσει πολύ και μένα αυτά τα αυθόρμητα συμπεράσματα που βγάζω, ενστικτωδώς, όταν βλέπω κάποιον να διαβάζει έναν συγκεριμένο τίτλο. Όπως πολύ σωστά είπες Άγγελε, και γω θα σχημάτιζα μια μάλλον άσχημη εικόνα για τον συγκεκριμένο ηλικιωμένο που θα τολμούσε (!) να διαβάζει ερωτική λογοτεχνία μέσα σε λεωφορείο (ακόμη και η εικόνα μου προκαλεί ένα χαμόγελο)! Θα τον θεωρουσα προκλητικό και πέραν του φυσιολογικού.

Από την άλλη, αν έβλεπα κάποιον πιτσιρικά να κρατά στα χέρια του Κάφκα, θα τον είχα για πιο ψαγμένο, ίσως και πιο νοήμονα από τους άλλους. Τελικά όμως, είναι πολύ επιφανειακά συμπεράσματα όλα αυτά εφόσον δεν ξέρεις ποτέ τον χαρακτήρα του απέναντί σου.

Και θα το πήγαινα και ένα βήμα παραπάνω. Τα κορίτσια μας που διαβάζουν πολύ Ώστεν ή γυναικεία λογοτεχνία είναι πάντα τόσο ρομαντικά και στην πραγματικότητα; Ή κάποιος που προτιμά τα ψυχολογικά θρίλερ, πρέπει να μένει μακριά μας;

 

[Μαργαριτα]

Εγώ που διαβαζω πολυ Οστεν ειμαι όντως ρομαντικη αλλα θεωρώ πως ειμαι σε λογικα πλάισια . Το εχω ξαναπεί , μπορώ να απολαύσω το ίδιο ένα ρομαντικό βιβλίο της Όστεν και ένα τρομαχτικό του Κινγκ , να διαβάσω με μανία Χάρι Πότερ και Ντίκενς κλπ ...Άρα αν είμαστε ότι διαβάζουμε τότε εγώ είμαι η " ό,τι να 'ναι "

 

[Ρεγινόρα]

Ναι Μαργαρίτα μου αυτό συμβαίνει λίγο πολύ σε όλους μας.

Πέρα από την πλάκα, οι περισσότεροι απολαμβάνουμε διάφορα είδη λογοτεχνίας με ευχαρίστηση. Μάλλον το ερώτημα είναι για το πιο αγαπημένο μας, ή έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ (μπορεί λανθασμένα). Σαν το κύριο χαρακτηριστικό μας.

 

[Λορένα]

Γεγονος οτι και εγω κολλαω να εμφανιστω να διαβαζω δημοσια, καποια βιβλια.

Ακομη και αν αυτα ειναι καποια κλασσικα. Πχ στην παραλια ενα τετοιο θα δισταζα να το φερω γιατι συνηθιζεται ο κοσμος εκει να φερνει πιο αναλαφρα.

Και για να συμπληρωσω.. προσεχω λιγακι τι βιβλια διαβαζω εξω. Συνηθως ειναι καποια που δεν βγαζουν ματι στους αλλους (που τυχαινει να τα προσεχουν)

και ναι, θα σχηματισω καποια αποψη, βλεποντας το βιβλιο που διαβαζει καποιος.

 

[Φαροφύλακας]

Πάντως, από τους 100 που θα διαβάσουν το "Ο Αγών μου" του Χίτλερ, οι 95 μάλλον θα είναι της σχετικής ιδεολογίας. Το ίδιο και με τα Άπαντα του Λένιν. Μην σου πω οι 99. Ειδικά αν δεις κάποιον να επιλέγει να διαβάζει ένα τέτοιο βιβλίο δημόσια θέα (που έχει κάθε δικαίωμα και καλά κάνει) ενδεχομένως και να θέλει να προσδιορίσει τον εαυτό του στα μάτι των άλλων.

Δεν είναι τελείως δίχως περιεχόμενο τέτοια συμπεράσματα. Όντως μπορεί να πέφτεις έξω, σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά στις περισσότερες τα συμπεράσματα θα πέσουν μέσα.

Και δεν νομίζω πως εύκολα κάθεται να διαβάσει κάποιος "πατερικά κείμενα" εάν δεν είναι χριστιανός. Τώρα από εκεί και πέρα, για το πραγματικό ποιόν του καθενός, αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Αυτά σχετικά με τα βιβλία ιδεολογικού περιεχομένου.

 

[Δικηγόρος]

Είμαστε ότι διαβάζουμε συνήθως!

 

[Λευτέρης Λ]

Πιστεύω ότι με τα χρόνια διαμορφώνεται ένα "αναγνωστικό προφίλ" για τον καθένα μας. Σε κάποιο πρώιμο στάδιο διαβάζουμε πολλά και διάφορα μέχρι να φιλτράρουμε τα ενδιαφέροντά μας και να προσανατολιστούμε στο τοπίο.
Πάντως, τα βιβλία που δεν διαβάζουμε, εγώ θα τα χώριζα σε δυο κατηγορίες:
-- Αυτά στα οποία έχουμε δοκιμαστεί σαν αναγνώστες και "δεν μας πάνε" για τον άλφα ή βήτα λόγο
-- Αυτά τα οποία δεν αγγίζουμε λόγω προκαταλήψεων

 

[Λευτέρης Λ]

το διαβασα καθαρα απο περιεργεια, για να δω τι θεσεις και επιχειρηματα μπορουν να υπαρξουν απο τη συγκεκριμενη πλευρα για αυτο το συγκεκριμενο θεμα και κατα ποσο πειστικες θα τις εβρισκα.

Αυτή είναι μια εξαιρετική προσέγγιση. Τα σέβη μου

 

[Άγγελος Κ]

Να τονίσω στο σημείο αυτό πως ο προβληματισμός μου δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με την ανάγνωση ενός βιβλίου σε δημόσιο χώρο.
Θα μπορούσε να αφορά κάποιο φίλο - γνωστό μας ή κάποιο συνάδελφο ας πούμε που δεν τους ξέρουμε καλά ή που νομίζαμε πως τους ξέραμε!!!

Μπορεί απλά να βρήκαμε κάποιο βιβλίο στη βιβλιοθήκη τους.

Ακόμα δεν μιλώ αποκλειστικά για αρνητική εντύπωση αλλά και το αντίθετο. Θα μπορούσε κάλλιστα να με ενθουσιάσει η παρουσία βιβλίων ενός αγαπημένου μου συγγραφέα στη βιβλιοθήκη ενός φίλου, αλλά τελικά ο ίδιος μπορεί να τα χρησιμοποιεί για να πατάει επάνω τους και να αλλάζει τη λάμπα :χαχαχα:

Τώρα όσων αφορά τα ερωτήματα που προέκυψαν, να πω πως εγώ πράγματι επηρεάζομαι από το βιβλίο που διαβάζει κάποιος και φυσικά αυτό είναι λάθος.
Ακόμα θεωρώ πως θα διάβαζα ένα βιβλίο αντίθετης κατεύθυνσης για κάποιο λόγο... απλά μέχρι σήμερα δεν έχω βρει το λόγο :χαχαχα:

 

[Λευτέρης Λ]

Ακόμα θεωρώ πως θα διάβαζα ένα βιβλίο αντίθετης κατεύθυνσης για κάποιο λόγο... απλά μέχρι σήμερα δεν έχω βρει το λόγο :χαχαχα:

Ένας καλός λόγος είναι αυτός που ανέφερε πιο πάνω ο Αντέρωτας. Να ξέρεις τι λέει η άλλη πλευρά. Συνήθως εγκλωβιζόμαστε σε κάποιες σταθερές για τις οποίες θεωρούμε ότι ακόμα και ο αντίλογος είναι ατόπημα. Αυτό μερικές φορές μπορεί να είναι πλάνη. Δε λέω ότι θα αλλάξει κανείς πεποιθήσεις, απλά πάντα υπάρχει και δεύτερη πλευρά στο νόμισμα και ενα κρας τεστ στα πιστεύω μας δεν κάνει κακό. Έτσι ή αλλιώς κερδισμένοι θα είμαστε. Είτε με την ενίσχυση τν θέσεών μας μετά την αντιπαράθεση, είτε με κάποια προσαρμογή που θα μας ανοίξει νέους ορίζοντες

 

[Δρακος]

Να τονίσω στο σημείο αυτό πως ο προβληματισμός μου δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με την ανάγνωση ενός βιβλίου σε δημόσιο χώρο.
Θα μπορούσε να αφορά κάποιο φίλο - γνωστό μας ή κάποιο συνάδελφο ας πούμε που δεν τους ξέρουμε καλά ή που νομίζαμε πως τους ξέραμε!!!

Μπορεί απλά να βρήκαμε κάποιο βιβλίο στη βιβλιοθήκη τους.

Ακόμα δεν μιλώ αποκλειστικά για αρνητική εντύπωση αλλά και το αντίθετο. Θα μπορούσε κάλλιστα να με ενθουσιάσει η παρουσία βιβλίων ενός αγαπημένου μου συγγραφέα στη βιβλιοθήκη ενός φίλου, αλλά τελικά ο ίδιος μπορεί να τα χρησιμοποιεί για να πατάει επάνω τους και να αλλάζει τη λάμπα :χαχαχα:

Τώρα όσων αφορά τα ερωτήματα που προέκυψαν, να πω πως εγώ πράγματι επηρεάζομαι από το βιβλίο που διαβάζει κάποιος και φυσικά αυτό είναι λάθος.
Ακόμα θεωρώ πως θα διάβαζα ένα βιβλίο αντίθετης κατεύθυνσης για κάποιο λόγο... απλά μέχρι σήμερα δεν έχω βρει το λόγο :χαχαχα:

Εγώ πάντως δεν πολυεπηρρεάζομαι από τις απόψεις και τα βιβλία κάποιου άλλου. Π.χ. εγώ έχω αγοράσει ειδική καινούργια έκδοση (2012) του Mein Kamph, το οποίο έχει και αδημοσίευτες μέχρι στιγμής φωτογραφίας του Αδόλφου Χίλτερ από τα νιάτα του. Τι σημαίνει αυτό ότι είμαι ναζιστής; Και βιβλίο του Ναπολέοντα έχω, τι είμαι Ναπολεονιστής;

Πάντως, ναι λογικό ειδικά αν δεν το ξέρεις τον άλλο καλά να βγάζεις εύκολα συμπεράσματα για την προσωπικά του από το ότι οτιδήποτε διακρίνεις στο σπίτι του και δεν ταιριάζει με τη δική σου ιδιοσυγκρασία. Για αυτό πότε εύκολα συμπεράσματα!

Πάντως, από τους 100 που θα διαβάσουν το "Ο Αγών μου" του Χίτλερ, οι 95 μάλλον θα είναι της σχετικής ιδεολογίας. Το ίδιο και με τα Άπαντα του Λένιν. Μην σου πω οι 99. Ειδικά αν δεις κάποιον να επιλέγει να διαβάζει ένα τέτοιο βιβλίο δημόσια θέα (που έχει κάθε δικαίωμα και καλά κάνει) ενδεχομένως και να θέλει να προσδιορίσει τον εαυτό του στα μάτι των άλλων.

Δεν είναι τελείως δίχως περιεχόμενο τέτοια συμπεράσματα. Όντως μπορεί να πέφτεις έξω, σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά στις περισσότερες τα συμπεράσματα θα πέσουν μέσα.

Και δεν νομίζω πως εύκολα κάθεται να διαβάσει κάποιος "πατερικά κείμενα" εάν δεν είναι χριστιανός. Τώρα από εκεί και πέρα, για το πραγματικό ποιόν του καθενός, αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Αυτά σχετικά με τα βιβλία ιδεολογικού περιεχομένου.

Όπα φίλε, δηλαδή αν κάποιας διαβάζει δημόσια τη Βίβλο τη σημαίνει πως θέλει να μπει στα μούτρα των άλλων και να τους πει πως εγώ είμαι Χριστιανός; Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι. Εγώ τουλάχιστον δεν κρίνω τον κόσμο με αυτό τον τρόπο.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Όχι αναγκαστικά. Μπορεί να είναι κατάσκοπος και να είναι το συνθηματικό

 

[Αντέρωτας]

Οπως λεει ο Φαρος, ειναι απολυτα θεμιτο να βγαζει κανεις συμπερασματα εξ όψεως, ακομα κι αν ειναι βιαστικα. Καποιος που διαβαζει πατερικα κειμενα ειναι "θεούσος"; ή αθεος που κανει καποια ιστορικη ερευνα; ή καποιος που απλα διαβαζει ο,τι βρει για να περασει την ωρα του;

Αφαιρουμε τις πιο περιπλοκες εξηγησεις με το ξυραφι του Οκαμ και κραταμε το προφανες, μεχρι αποδειξεως του εναντιου

Εγω παντως το συγκεκριμενο βιβλιο του Πλευρη δε θα το διαβαζα δημοσια, ουτε θα το μοστραρα στη βιβλιοθηκη μου.

 

[Ναπολέοντας]

Και βιβλίο του Ναπολέοντα έχω, τι είμαι Ναπολεονιστής;

Γιατί όχι; Τι έχω εγώ για να μην θέλεις να είσαι οπαδός μου;

Εγώ έχω διαβάσει και το "Ο Αγών μου" και το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" και το "Ο Πλούτος των Εθνών". Και όμως, όποιος έχει διαβάσει κάποια σχόλια μου στο forum, ξέρει ότι θεωρώ τον Ναζισμό και τον Κομμουνισμό δηλητηριώδεις αντιδημοκρατικές ιδεολογίες που έχουν οδηγήσει στην σφαγή εκατομμύριων ενώ είμαι μέγας υπερασπιστής του καπιταλισμού.

Συμπέρασμα; Δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον από το τι διαβάζει. Αυτός που διαβάζει το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" μπορεί να είναι κατά του Κομμουνισμού και να τον θεωρεί εγκληματικό. Και ένας κομμουνιστής μπορεί να διαβάζει το "Ο Πλούτος των Εθνών" ή το "Ο Αγών μου" για ιστορικούς λόγους η για περιέργεια.

Παρόλαυτα, όταν παρατηρήσεις κάποιον τακτικά σχετικά με το τι διαβάζει, ακόμα και αν δεν τον ξέρεις μπορείς να καταλάβεις μέρος του χαρακτήρα του. Δηλαδή: Εγώ διαβάζω συνέχεια Κινέζικα μυθιστορήματα με πολεμικές τέχνες (Wuxia). Άρα, κάποιος μπορεί να καταλάβει εύκολα ότι λατρεύω την Κίνα και ότι ασχολούμαι με Κινεζικές πολεμικές τέχνες.

 

[Ίζι]

Κατηγορηματικά όχι, γιατί κρίνω απ' τον εαυτό μου. Έχω μεγάλη περιέργεια για διάφορα περίεργα/ασυνήθιστα θέματα. Θα διάβαζα κι εγώ το βιβλίο του Πλεύρη για να δω τι λέει, όπως και τον "Αγώνα" μου. Έχω διαβάσει την Καινή Διαθήκη και μεγάλο μέρος της Παλαιάς, αν και απορρίπτω τις θρησκείες, συχνά απολαμβάνω βίαια βιβλία (και θεάματα) αν και είμαι αρνί που λένε, χωρίς ίχνος βίας μέσα μου. Στις φετινές μου διακοπές διάβαζα στην παραλία ένα... αιματοβαμμένο βιβλιαράκι για τον κανιβαλισμό με σχετικό τίτλο και εξώφυλλο. Βέβαια, στο πίσω μέρος του μυαλού μου ανησυχούσα τι μπορεί να σκέφτονται οι υπόλοιποι λουόμενοι. Σίγουρα δεν θα κυκλοφορούσα δημόσια με τον Αγώνα του Χίτλερ, γιατί ποτέ δεν ξέρεις...

Πάντως, στο γνωστό γκρουπάκι στο fb όπου ανεβάζει ο καθένας φωτογραφίες από διάφορους αναγνώστες που βλέπει στα ΜΜΜ, στην παραλία και άλλους δημόσιους χώρους, είναι σύνηθες να κρίνεται ο ανυποψίαστος άνθρωπος για το βιβλίο που διαβάζει. Τελευταία είδα πολύ προσβλητικό χαρακτηρισμό για μια κοπέλα που διάβαζε τις "Αποχρώσεις του Γκρι" στην παραλία. Δηλαδή δεν φτάνει που ανεβαίνει η φωτογραφία της στο ίντερνετ, εν αγνοία της, την κράζουν κι από πάνω! Κράξιμο τρώνε και οι διάφορες γυναίκες που διαβάζουν Μαντά, Δημουλίδου και τα σχετικά.

 

[Αντέρωτας]

Σχετικο με το θεμα, και μιας ειπατε για το Mein Kampf...

Σε μια συνεντευξη του Μιχαλολιακου, καποιος του ειχε επισημανει οτι υπαρχει το συγκεκριμενο βιβλιο στη βιβλιοθηκη των γραφειων της ΧΑ. Ο Μιχαλολιακος απαντησε "Και τι σημαινει αυτο; Εχουμε και βιβλια του Μαρξ"

Τα συμπερασματα δικα σας

 

[Λευτέρης Λ]

Δε νομίζω ότι υπάρχει πολιτικός, κανονικός ή γιαλαντζί, που δεν έχει στη βιβλιοθήκη του ή δεν έχει διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο άνθρωπος που έκανε την επισήμανση ανακάλυψε λοιπόν την Αμερική. Λογικό ήτανε μετά ο Μιχαλοτέτοιος να πουλήσει τρέλα.