Είναι γεγονός ότι εύκολα φτιάχνονται "στρατόπεδα". Βοηθάει και η γενικότερη εποχή "εμείς ενάντια στους άλλους". Παλιά ήταν οι πολιτικές ιδεολογίες, τώρα είναι τα πάντα όλα. Τώρα είναι το εμβολιασμένος-ανεμβολίαστος. Ωστόσο, όντως συμφωνώ με τον @Βιβλιολάγνος ότι είναι αναπόφευκτο ότι αυτοί που δεν εμβολιάζονται ηθελημένα ασκούν ασφυκτική πίεση στο σύστημα (το όχι καλό σύστημα ή μάλλον στο άθλιο σύστημα - συμφωνώ @Τσίου) και ότι αναπόφευκτα αρχίζουν και μπαίνουν ερωτήματα όπως
Και επανέρχομαι να πω ότι και πάλι, είναι φιλοσοφικά ζητήματα ηθικής με απόλυτη πρακτική εφαρμογή. Ποιον βάζεις πρώτο στη βάρκα όταν το πλοίο βυθίζεται; Ποιον θα σώσεις;
Η δική μου άποψη, ακόμα και εάν ακούγεται κυνική δεν είναι να σώσεις αυτόν που ήρθε πρώτος ή αυτός που είναι καλύτερος / ισχυρότερος / πολυτιμότερος, αλλά αυτός που είναι πιο άμοιρος ευθυνών. Συνεπώς βάσει αυτής της λογικής πρέπει να δοκιμάσεις να σώσεις τελευταίους αυτούς που από αντίδραση, από ιδεολογία, από μαγκιά θέλουν να πάνε κόντρα στη λογική - δηλαδή στον εμβολιασμό. Όχι από εκδίκηση, ούτε για να τους τιμωρήσεις, αλλά επειδή είναι άδικο για τους άλλους που έκαναν ότι μπορούσαν οι ίδιοι για να μην καταλήξουν εκεί που κατέληξαν.
Και πάλι σας λέω ελάτε στη θέση ενός που έχει παιδάκι με καρκίνο, ενός γέρου με ταλαιπωρημένη υγεία, ενός ανοσοκατεσταλμένου. Είναι εξοργιστικό το ότι δεν σκεφτόμαστε αυτούς που θα μπορεί κάλλιστα να ήμασταν εμείς, αλλά από τύχη δεν είμαστε. Το τσάμπα μάγκας και το επαναστάτης είναι εύκολο - ειδικά εδώ που ζούμε. Το να σκεφτόμαστε το κοινωνικό σύνολο είναι κάτι που δεν "το έχουμε καθόλου".
Ότι πρέπει να έχουμε / απαιτήσουμε / διεκδικήσουμε καλύτερο κράτος δικαίου, καλύτερη περίθαλψη και άλλα, πρώτος είμαι μαζί σου @Τσίου. Αλλά εδώ μιλάμε για μία κατάσταση που δεν έχει πολυτέλειες, για πρακτική απόφαση που πρέπει ο κάθε κακομοίρης γιατρός να παίρνει στην εφημερία του κάθε μέρα. Το να φτιάξεις πολλές καινούριες ΜΕΘ δεν γίνεται διότι το κόστος τους δεν το αντέχει η τσέπη του φορολογούμενου - διότι από εκεί θα βγει. είναι απλά μαθηματικά. Το ότι κάποιους δεν νοιάζει η δημόσια υγεία και πολύ - επίσης συμφωνώ, όπως συμφωνώ και ότι είναι εξοργιστικό. Υιοθετώντας όμως τώρα μια επαναστατική τάση (και πολύ περισσότερο κατά του εμβολιασμού ή των μέτρων περιορισμού του ιού) είναι λίγο σαν να μπάζει ένα καράβι, έτοιμο να πάει στον πάτο, και ο ναύτης να διαμαρτύρεται ή να απεργεί για τις άθλιες συνθήκες ή τους πενιχρούς μισθούς. Άκαιρο, άκυρο και καθόλου εποικοδομητικό.
Σε αυτό δυστυχώς καλείται να απαντήσει ο γιατρός που είναι παιγμένος μέσα στο παιγμένο σύστημα.
Και επανέρχομαι να πω ότι και πάλι, είναι φιλοσοφικά ζητήματα ηθικής με απόλυτη πρακτική εφαρμογή. Ποιον βάζεις πρώτο στη βάρκα όταν το πλοίο βυθίζεται; Ποιον θα σώσεις;
Η δική μου άποψη, ακόμα και εάν ακούγεται κυνική δεν είναι να σώσεις αυτόν που ήρθε πρώτος ή αυτός που είναι καλύτερος / ισχυρότερος / πολυτιμότερος, αλλά αυτός που είναι πιο άμοιρος ευθυνών. Συνεπώς βάσει αυτής της λογικής πρέπει να δοκιμάσεις να σώσεις τελευταίους αυτούς που από αντίδραση, από ιδεολογία, από μαγκιά θέλουν να πάνε κόντρα στη λογική - δηλαδή στον εμβολιασμό. Όχι από εκδίκηση, ούτε για να τους τιμωρήσεις, αλλά επειδή είναι άδικο για τους άλλους που έκαναν ότι μπορούσαν οι ίδιοι για να μην καταλήξουν εκεί που κατέληξαν.
Και πάλι σας λέω ελάτε στη θέση ενός που έχει παιδάκι με καρκίνο, ενός γέρου με ταλαιπωρημένη υγεία, ενός ανοσοκατεσταλμένου. Είναι εξοργιστικό το ότι δεν σκεφτόμαστε αυτούς που θα μπορεί κάλλιστα να ήμασταν εμείς, αλλά από τύχη δεν είμαστε. Το τσάμπα μάγκας και το επαναστάτης είναι εύκολο - ειδικά εδώ που ζούμε. Το να σκεφτόμαστε το κοινωνικό σύνολο είναι κάτι που δεν "το έχουμε καθόλου".
Ότι πρέπει να έχουμε / απαιτήσουμε / διεκδικήσουμε καλύτερο κράτος δικαίου, καλύτερη περίθαλψη και άλλα, πρώτος είμαι μαζί σου @Τσίου. Αλλά εδώ μιλάμε για μία κατάσταση που δεν έχει πολυτέλειες, για πρακτική απόφαση που πρέπει ο κάθε κακομοίρης γιατρός να παίρνει στην εφημερία του κάθε μέρα. Το να φτιάξεις πολλές καινούριες ΜΕΘ δεν γίνεται διότι το κόστος τους δεν το αντέχει η τσέπη του φορολογούμενου - διότι από εκεί θα βγει. είναι απλά μαθηματικά. Το ότι κάποιους δεν νοιάζει η δημόσια υγεία και πολύ - επίσης συμφωνώ, όπως συμφωνώ και ότι είναι εξοργιστικό. Υιοθετώντας όμως τώρα μια επαναστατική τάση (και πολύ περισσότερο κατά του εμβολιασμού ή των μέτρων περιορισμού του ιού) είναι λίγο σαν να μπάζει ένα καράβι, έτοιμο να πάει στον πάτο, και ο ναύτης να διαμαρτύρεται ή να απεργεί για τις άθλιες συνθήκες ή τους πενιχρούς μισθούς. Άκαιρο, άκυρο και καθόλου εποικοδομητικό.
