Η θεία (σύγκρυο) Ελλη προτείνει

[Έλλη Μ]

Για την ταινία του Σκορσέζε λέει

Εκτος απο τον ταρανδο, που ηταν αναφορα σ'αυτο:

Ρε συ Έλλη, έχει πολλή και επείγουσα δουλειά να γίνει και επειδή είναι νέα η εμφάνιση δεν έχω κάτι έτοιμο σε λαμπιόνια και χιονισμένα γκι. Να δω αν θα προλάβω κάποια στιγμή.

Καλώς, λοιπον.
Εγω αρκούμαι και σε εναν ιπτάμενο τάρανδο να κοβει βολτες στη λεσχη.

Χρυσοστομε, λεω να δω σημεραυριομεθαυριο το marriage story με τον άνταμ ντράιβερ και τη γιοχανσον. Να συντονιστουμε;

 

[Φαροφύλακας]

ah! Δεν τον παρακολουθώ καθόλου τον Σκορσέζη (ο Σορσέζης/του Σκορσέζη κτλ.) από όταν ξεκίνησε, ας πούμε, το κινηματογραφικό του ειδύλλιο με τον ΝτιΚάπριο (Ο ΝτιΚάπριος κτλ.) Δεν μου αρέσουν οι ταινιές του, πλέον. (Και ξέρω πως τον στεναχωρεί αυτό.. )

 

[Ιαβερης]

Γενικά περίεργη η κινηματογραφική χρονιά φέτος, παιδιά. Άλλα περιμένουμε κι άλλα βλέπουμε. Ομοίως με τον Χρυσόστομο ψιλοξενερωσα με το Κάποτε στο Χόλιγουντ, ενώ τον Ιρλανδό δεν το είδα καν μέχρι το τέλος. Θα του δώσω βέβαια άλλη ευκαιρία μόνο και μόνο για το δίδυμο Πέσι- Πατσίνο. Ο Ντε Νίρο δε βλέπεται.

 

[Έλλη Μ]

Καλα, κι ο πατσινο δεν παει πισω.. Ο σκορσεζε πηρε το γκουντφέλας, της εβαλε αντιγηραντικά εφε, εχωσε και τον χοφα μεσα (αληθεια, ποιον αφορα πια ο χοφα; ) και σερβιρε μια ανερμάτιστη (πώς?) μπαγιατιλα.
Οπως φαινεται, εχω μπει για τα καλα κι απο νωρίς στο πνεύμα των ημερων.

 

[Χρυσόστομος]

Χρυσοστομε, λεω να δω σημεραυριομεθαυριο το marriage story με τον άνταμ ντράιβερ και τη γιοχανσον. Να συντονιστουμε;

Αμε... Εγω μεσα ειμαι.. Αν και αυτον τον Ανταμ Ντραιβερ δεν τον πολυσυμπαθω.. Η Σκαρλετ παντως θεά!!!

 

[Ιαβερης]

Προσωπικά μου άρεσε ο Πατσίνο γιατί μου θύμισε λίγο από τα παλιά. Αν συγκρίνουμε τις βλακειες στις οποιες έπαιξε την τελευταία 10ετια και βάλε, εδώ είναι μια χαρά. Ο Πέσι έκανε δυναμική επιστροφή, συνεπής στην ερμηνεία του. Ο Ντε Νίρο όπως είπα δεν βλέπεται, κάνει τις ίδιες γκριμάτσες μου φαίνεται εδώ και αιώνες, τον βαρέθηκα ιδιαίτερα στον Ιρλανδό. Στο σύνολο της δεν ήταν τόσο κακή η ταινία, όταν όμως έχεις 4 θρύλους (Σκορσέζε, Πατσίνο, Ντε-Νίρο και Πέσι) οι προσδοκίες είναι αναλόγως υψηλές. Και δυστυχώς δεν δικαιώθηκαν κατά τη ταπεινή μου άποψη.

 

[Έλλη Μ]

Αμε... Εγω μεσα ειμαι.. Αν και αυτον τον Ανταμ Ντραιβερ δεν τον πολυσυμπαθω.. Η Σκαρλετ παντως θεά!!!

Απ'το στομα μου το πηρες (απο την αναποδη, βεβαια). Με ορους ποκερ, all in για τον ντράιβερ, ντουκου για τη γιοχανσον.

 

[Φαροφύλακας]

Εδώ και πολλά χρόνια μου φαίνεται πως Ντενίρο, Πατσίνο κτλ. παίζουν τους εαυτούς τους. Ειδικά ο Ντενίρο κάνει αδιάκοπα τις ίδιες πολύ χαρακτηριστικές γκριμάτσες.

 

[Χρυσόστομος]

λεω να δω σημεραυριομεθαυριο το marriage story με τον άνταμ ντράιβερ και τη γιοχανσον. Να συντονιστουμε;

Ελλη την είδα την ταινία. Μου αρεσε πολύ, ρεαλιστική, ανθρωπινη με δυνατες ερμηνείες και πολύ καλή χημεία του πρωταγωνιστικού διδύμου.

 

[Έλλη Μ]

Αγαπημένοι συνφόρουμοι,

Είδα χθες το toc toc*, για το οποιο δεν εγνωριζα το παραμικρο.
Μια παρα πολυ γλυκια ταινια που καταπιάνεται με τις ιδεοψυχαναγκαστικες διαταραχες, με τροπο κωμικο, χωρις να γινεται προσβλητικη ή άβολη. Πρόκειται για μεταφορά στον κινηματογράφο του θεατρικού έργου του Laurent Baffie.

Έξι άνθρωποι που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, περιμενουν το ραντεβου τους στην αιθουσα αναμονης του γιατρου. Απο τη μια, ο γιατρος (παρα)καθυστερει, απο την αλλη, τα ραντεβου συμπιπτουν. Όσο τον αναμενουν και επιτεινεται ο χρονος παραμονης τους στην αιθουσα αναμονης, αλληλεπιδρούν μεταξυ τους (εν ειδει ομαδικης θεραπείας) με απροσδόκητα αποτελεσματα.

Πολύ γλυκια και αστεια (με σεβασμό) ταινια, με τη Rossy de Palma και, ακόμη περισσοτερο, τον Adrián Lastra να ειναι σουπερ κορυφαιοι.



*Όπου toc: trastorno obsesivo compulsivo, aka ocd.

 

[Έλλη Μ]

Μετά... ούτε ο Λουκάκος δεν σας φτάνει

Η αληθεια ειναι οτι εχει βαλει κατι κιλακια τελευταια.

(τιιιι άντρας).

Μεχρι προσφατως, εριχνα την ψηφο μου στον Κοντιζα, αλλα ετσι οπως το παει, τον βλεπω να διαφημιζει μεχρι και αυτες με τα φτερα.

 

[Αντίβαρο]

Μεχρι προσφατως, εριχνα την ψηφο μου στον Κοντιζα, αλλα ετσι οπως το παει, τον βλεπω να διαφημιζει μεχρι και αυτες με τα φτερα.

Σε άλλη διάσταση τους έχω εραστές και τους δύο, τι εννοείς;!;!;!;!

Όσο για τον Λουκάκο, σιγά τα κιλάκια.. όσο μεγαλώνει τόσο πιο (γκουχου γκουχου)....γοητευτικός γίνεται!

 

[Σαώρη]

Αγαπημένοι συνφόρουμοι,

Είδα χθες το toc toc*, για το οποιο δεν εγνωριζα το παραμικρο.
Μια παρα πολυ γλυκια ταινια που καταπιάνεται με τις ιδεοψυχαναγκαστικες διαταραχες, με τροπο κωμικο, χωρις να γινεται προσβλητικη ή άβολη. Πρόκειται για μεταφορά στον κινηματογράφο του θεατρικού έργου του Laurent Baffie.

Ήταν άκρως απολαυστική! Να 'σαι καλά που την ανέφερες!
Ειδικά όσοι βιώνουν και στο ελάχιστο κάποιον ψυχαναγκασμό, μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους κάπως εκεί μέσα και είχε πλάκα, γιατί δεν ήταν ακραίο, προσβλητικό ή άβολο λόγω κακής υπόθεσης.
Σίγουρα θα την προτείνω! Είναι ό,τι πρέπει για να δεις κάτι χαλαρό και εύθυμο με την παρέα ή μόνος!

 

[Δομάζ]

Και η θεατρική του μεταφορά με τον κ. Σπυρόπουλο ήταν αρκετά επιτυχημένη.

 

[Έλλη Μ]

@Δομάζ, ναι ε; Δεν θα το περιμενα. Γενικα, δεν τον πολυεκτιμω.

 

[Δομάζ]

Υποκριτικά αποδείχθηκε καλύτερος από τις προσδοκίες μου. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί όμως ήταν πολύ καλοί. Βαλαβανίδη και Μαγγίρα θυμάμαι μόνο αυτή τη στιγμή, όμως μου έχει μείνει σαν μία από λιγες τις παραστάσεις που έχω γελάσει πολύ.
Είμαι της άποψης ότι τον ηθοποιό τον μετράς πραγματικά στο σανίδι. Το πιο τρανό παράδειγμα για μένα είναι ο Μουστάκας που δεν τον είχα σε εκτίμηση λόγω των καλτ ταινιών και των πολλών επιθεωρήσεων, όμως στη σκηνή ήταν -τουλάχιστον στα μάτια μου- ίσως ο κορυφαίος Έλληνας κωμικός.
Αντίστοιχα και ο Χαραλαμπόπουλος που μου ήταν αδιάφορος, ο Φιλιππίδης που μου ήταν έως αντιπαθής από την τηλεόραση και ο Καρακατσάνης που τον είδα σε δραματικό ρόλο και ξετρελάθηκα. Φυσικά η λίστα είναι μεγάλη.

 

[Τσίου]

Ούτε εγώ τον πολυεκτιμουσα. Ειμαι πολύ επικριτικός άνθρωπος, και τον είχα για αταλαντο, μεχρι που τον είδα σε θεατρική παράσταση. Έπεσε το σαγόνι μου.

 

[Έλλη Μ]

Παιδιά παιδιά!!

Μόλις μου εδωσαν μια πολυ ενδιαφέρουσα πληροφορία/ιδέα/τσαχπινιά. Δεν προλαβα να την δοκιμάσω αλλά, ως γνωστόν, πληροφορία και γνώση που δε μοιράζεται, ειναι άχρηστη. Επίσης, ψάχνω για υποψήφιο θύτη.

1. Πας στο περίπτερο ή στο σ/μ (Σούπερ Μάρκετ, @Φαροφύλακας !!!) και αγοράζεις ενα πακετάκι Haribo Gummy BearZ.
2. Επιστρέφεις στο σπιτι, ανοίγεις το σακουλάκι, τα ρίχνεις σε ένα ποτήρι.
3. Πιάνεις τη Serkova, Pavlova, ό,τι έχεις τέλος πάντων, και ρίχνεις στο ποτηρι ωστε να τα καλυψει και λίγο παραπάνω, γιατι θα ρουφηξουν τη βότκα.
4. Τα βάζεις ψυγείο ή κατάψυξη μου είπε; Ψυγείο, μαλλον. Βραδυ. Ενα εικοσιτετράωρο
5. Την επόμενη μέρα, καλεις την παλιοπαρέα, σπίτι, για σφηνακοαρκουδάκια.

Σουπερκαταπληκτική ιδέα;!;!;! Εχω ενθουσιαστεί μέσα στην απλότητά της!

 

[Ειφφελ]

Τώρα @Έλλη Μ ;;τώρα τα λες αυτά;;; που γεννήσαμε και έχουμε πήξει στην μπύρα 0%;; Παρεμπιπτόντως η Heineken είναι η καλύτερη. Αν το θυμάμαι όταν έρθει η ώρα να καταναλώσω αλκοόλ ξανά θα το δοκιμάσω

 

[Έλλη Μ]

Κατσε. Κατσε για να καταλαβω. Θηλαζεις;