Κακώς, η σαλατα με τις φακες ειναι απείρως καλύτερη, take my word for it, ειναι η αγαπημένη μου.
@Φαροφύλακας , οταν φτιαξεις την προικα σου, περιμενω να δω ντοκουμεντα κι αποδειξεις οτι ξερεις τελικα να βραζεις μακαρονια.
@Ροκμαντικ, οσο γι αυτό...
Η θεία (σύγκρυο) Ελλη προτείνει
- Thread starter Έλλη Μ
- Start date
@Φαροφύλακας , οταν φτιαξεις την προικα σου, περιμενω να δω ντοκουμεντα κι αποδειξεις οτι ξερεις τελικα να βραζεις μακαρονια.
@Ροκμαντικ, οσο γι αυτό...
Εκει χρειάζεται μια διόρθωση, που μου την επεσημανε ενας φίλος τις προάλλες με τον οποιο μαγειρευουμε, ενιοτε και παρέα.
Λοιπόν, δεν θελεις πράσινες φακές. Μου ειπε οτι εγω του είχα πει
πως ηθελε φαγόπυρο (λιγο), εναλλακτικά πληγούρι.
Θεωρησα χρέος μου να διορθωσω την παρατυπία μου, αν και δεν βλέπω να δημιουργησε καποιο τεράαααστιο πρόβλημα.
Κατα τα άλλα, εχω διευρυνει το ρεπερτοριο της σαλατας, εντασσοντας συνδυασμο αλλου όσπριου με αλλα φρούτα, αλλα δεν εχω προλάβει να εκτελέσω τη συνταγη.
Λοιπόν, δεν θελεις πράσινες φακές. Μου ειπε οτι εγω του είχα πει
πως ηθελε φαγόπυρο (λιγο), εναλλακτικά πληγούρι.Θεωρησα χρέος μου να διορθωσω την παρατυπία μου, αν και δεν βλέπω να δημιουργησε καποιο τεράαααστιο πρόβλημα.
Κατα τα άλλα, εχω διευρυνει το ρεπερτοριο της σαλατας, εντασσοντας συνδυασμο αλλου όσπριου με αλλα φρούτα, αλλα δεν εχω προλάβει να εκτελέσω τη συνταγη.
~~~•°°•Exercises de style•°°•~~~
Που λες, αγαπητέ μου @ΜιΛάμπρος , μια μέρα στη δουλειά, ένας συνάδελφος μου πρόσφερε κάτι φρούτα του δάσους, του πάθους, φραμπουάζ, φραμπαλάδες, δεν πολυκατάλαβα, ομορφούτσικα φαινόσαντο, ευγενική ουσα δεν ήθελα να τονε προσβάλω και τα δέχτηκα.
«Δοκίμασε», μου λέει.
«Μάλιστα», του απαντάω.
Με το που τοποθετώ το φρουτάκι από το βαζάκι στο στοματάκι και αυτό ταύτο άγγιξε τον ουρανίσκο μου, η διακαής μου ανάγκη να το φτύσω ήταν ανάλογη του Αραγκορν, όταν εδοκίμαζε την σουπίτσα που φτιαξε εκεινη η ξανθοκοκκινομαλλουσα*, αλλά δεν έβρισκα χαρτοπετσέτα. Με ένα απαισιόδοξο και εύηχο «μμμμ…» προκάλεσα την ερώτηση που ακολούθησε, για της οποίας την ανταπάντηση που δέχτηκα, δεν ήμουν προετοιμαζμένη.
«Σου άρεσαν, Ελισάβετ;»
«Συγγνώμη, μα καθόλου»
«Ούτε κι εμένα!» (Ντόινγκ!!
)
Αφορμή, λοιπόν, του παραπάνω παθήματος, του οποίου το μάθημα είναι να μην δέχεσαι ποτέ αυτό που σου προσφέρουν, ακόμη κι αν η συσκευασία είναι χαριτωμένη ή το περιεχόμενο μοιάζει θελκτικό, ήταν να μου δώσει ο συνάδελφος τη συνταγή για το βάσκικο τσηζκέικ για το οποίο προόριζε τα φρούτα που, για κακή μου τύχη, δοκίμασα εγώ.
Ανακατεύουμε το 1 και το 2, έως ότου το 2 διαλυθεί καλά. Κανένας χειροδύναμος δεν μας χρειάζεται, τα καταφέρνουμε μόνΗ μας μια χαρά. Ρίχνουμε το 3, ένα ένα
δηλαδή να ενσωματωθεί το καθένα προτού προσθέσουμε το επόμενο. Μετά, λέω να ριξουμε το 4 και αναδευουμε χαλαρά για ένα λεπτουδάκι. Συνεχίζουμε με τα 5, 6, 7 (σε αυτό το σημείο, η συνταγή έχει μιαν ελευθεριότητα, οπότε μπορείς να αλλάξεις τη σειρά, να τα ρίξεις ανάποδα, τέλος πάντων, σηκώνει την τσαχπινιά του). Τέλος, θα ρίξεις το 8, κατά τον τρόπο που υποδεικνύεται στο αντίστοιχο σημείο.
Ηρθε η ώρα του, λοιπόν!!!
Θα το ρίξεις στη λαδόκολλα η οποία καλό είναι να προεξέχει αρκετά από το σκεύος, μιας και αυτό το πράγμα θα φουσκώσει. Να το βάλεις πάνω από τη μέση του φούρνου και να το ψησεις για μια ώρα.
Όταν θα το βγάλεις, θα νομίζεις ότι το έκαψες. Μην κανεις το λάθος και το πετάξεις! Καμμένο πρέπει να βγει. Τι γιατί; Γιατι έτσι μας αρέσει.
Θα το αφησεις να κρυώσει και θα το βάλεις στο ψυγειο, ιδανικά αφου το έχεις βγάλει από τη λαδόκολλα.
Alors, αν βρεθει κανένας πανασχετος και σε ρωτησει σε τόνο ειρωνικό; Ε, μήπως σου άρπαξε λιγάκι; θα τον κοιτάξεις υπο γωνία και θα του πεις: «Μην κρίνεις από αυτό που βλέπεις.. Μάθαμε τώρα όλοι και γίναμε Εγώ**!»
*ginger λέγεται αυτή η απόχρωση
**Όταν λές Εγώ, προφανώς και δεν εννοείς εγώ εγώ αλλά εσύ εγώ.
Σχόλια δικά μου δικά μου:
Όταν περασε από τεστ, ακούστηκε η βιαστική αποψη ότι μοιαζει πολύ στη γαλατόπιτα και λέω βιαστική μιας και προηγήθηκε (η άποψη) της κατάποσης. Ούτε η υφή του γλυκού ούτε η γευση του εχουν την παραμικρή σχέση με τη γαλατοπιτα. Αφενός, δεν είναι τοσο συμπαγές και σφιχτό, αφετέρου δεν κάθεται στο στομάχι βαρύ όπως η γαλατόπιτα.
Αν σου αρεσει το αμερικαν τσηζκεηκ, εικαζω οτι θα σου αρεσει κι αυτο, εκτος κι αν εισαι τυπος που τρωει τσηζκεηκ για να φαει το μπισκοτο της βασης, οποτε δεν θα σε ενθουσιάσει.
Που λες, αγαπητέ μου @ΜιΛάμπρος , μια μέρα στη δουλειά, ένας συνάδελφος μου πρόσφερε κάτι φρούτα του δάσους, του πάθους, φραμπουάζ, φραμπαλάδες, δεν πολυκατάλαβα, ομορφούτσικα φαινόσαντο, ευγενική ουσα δεν ήθελα να τονε προσβάλω και τα δέχτηκα.
«Δοκίμασε», μου λέει.
«Μάλιστα», του απαντάω.
Με το που τοποθετώ το φρουτάκι από το βαζάκι στο στοματάκι και αυτό ταύτο άγγιξε τον ουρανίσκο μου, η διακαής μου ανάγκη να το φτύσω ήταν ανάλογη του Αραγκορν, όταν εδοκίμαζε την σουπίτσα που φτιαξε εκεινη η ξανθοκοκκινομαλλουσα*, αλλά δεν έβρισκα χαρτοπετσέτα. Με ένα απαισιόδοξο και εύηχο «μμμμ…» προκάλεσα την ερώτηση που ακολούθησε, για της οποίας την ανταπάντηση που δέχτηκα, δεν ήμουν προετοιμαζμένη.
«Σου άρεσαν, Ελισάβετ;»
«Συγγνώμη, μα καθόλου»
«Ούτε κι εμένα!» (Ντόινγκ!!
)Αφορμή, λοιπόν, του παραπάνω παθήματος, του οποίου το μάθημα είναι να μην δέχεσαι ποτέ αυτό που σου προσφέρουν, ακόμη κι αν η συσκευασία είναι χαριτωμένη ή το περιεχόμενο μοιάζει θελκτικό, ήταν να μου δώσει ο συνάδελφος τη συνταγή για το βάσκικο τσηζκέικ για το οποίο προόριζε τα φρούτα που, για κακή μου τύχη, δοκίμασα εγώ.
- Τυρι κρέμα: 600γρ
- Ζάχαρη: 230γρ κρυσταλλική
- Αυγά: 4 μεσαία (κάπου εδώ, θα μας ζητήσει ο @ΚρίτωνΓ to define μεσαία, δεν του απαντάμε, έχουμε ήδη λύσει αυτή την απορία, σε προηγούμενη σύνδεσή μας).
- Κρέμα γάλακτος 35%: 300μλ
- Ξύσμα λεμονιού: αν με ρωτάς, ολοκλήρου του λεμονιού. Αν δεν με ρωτάς, βάλε όσο θες
- Εκχύλισμα βανίλιας: 1κγ
- Αλάτι: ολίγον
- Αλεύρι: 30γρ (να το κοσκινίσεις, πριν το ρίξεις, ή ρίχνοντάς το)
- Χρόνο: κάμποσο
- Υπομονή: είναι θέμα χαρακτήρα αυτή, στον δικό μου εξαντλείται απότομα
- Αναδευτηρι ή μίξερ: Δεν έχω μίξερ, μια χαρά το κατάφερα χωρίς. Σε αυτή την περίπτωση, θα αφήσεις αρκετή ώρα το τυρί εκτός ψυγείου.
- Μπολ: ένα μεγάλο
- Σκεύος εντός του οποίου θα ρίξεις το μίγμα για να το ψήσεις. Χρησιμοποιώ αποσπώμενη βάση στην οποία εβαλα λαδόκολλα (συνίσταται). Όσο μεγαλύτερο, τόσο πιο λεπτό θα βγει το τσηζκέικ
- Φούρνο: έναν που να χωράει το παραπάνω σκεύος
- Θερμοκρασία: 200 κελσίου ή 392 φαρενάιτ στον αερα.
Ανακατεύουμε το 1 και το 2, έως ότου το 2 διαλυθεί καλά. Κανένας χειροδύναμος δεν μας χρειάζεται, τα καταφέρνουμε μόνΗ μας μια χαρά. Ρίχνουμε το 3, ένα ένα
δηλαδή να ενσωματωθεί το καθένα προτού προσθέσουμε το επόμενο. Μετά, λέω να ριξουμε το 4 και αναδευουμε χαλαρά για ένα λεπτουδάκι. Συνεχίζουμε με τα 5, 6, 7 (σε αυτό το σημείο, η συνταγή έχει μιαν ελευθεριότητα, οπότε μπορείς να αλλάξεις τη σειρά, να τα ρίξεις ανάποδα, τέλος πάντων, σηκώνει την τσαχπινιά του). Τέλος, θα ρίξεις το 8, κατά τον τρόπο που υποδεικνύεται στο αντίστοιχο σημείο.Ηρθε η ώρα του, λοιπόν!!!
Θα το ρίξεις στη λαδόκολλα η οποία καλό είναι να προεξέχει αρκετά από το σκεύος, μιας και αυτό το πράγμα θα φουσκώσει. Να το βάλεις πάνω από τη μέση του φούρνου και να το ψησεις για μια ώρα.
Όταν θα το βγάλεις, θα νομίζεις ότι το έκαψες. Μην κανεις το λάθος και το πετάξεις! Καμμένο πρέπει να βγει. Τι γιατί; Γιατι έτσι μας αρέσει.
Θα το αφησεις να κρυώσει και θα το βάλεις στο ψυγειο, ιδανικά αφου το έχεις βγάλει από τη λαδόκολλα.
Alors, αν βρεθει κανένας πανασχετος και σε ρωτησει σε τόνο ειρωνικό; Ε, μήπως σου άρπαξε λιγάκι; θα τον κοιτάξεις υπο γωνία και θα του πεις: «Μην κρίνεις από αυτό που βλέπεις.. Μάθαμε τώρα όλοι και γίναμε Εγώ**!»
*ginger λέγεται αυτή η απόχρωση
**Όταν λές Εγώ, προφανώς και δεν εννοείς εγώ εγώ αλλά εσύ εγώ.
Σχόλια δικά μου δικά μου:
Όταν περασε από τεστ, ακούστηκε η βιαστική αποψη ότι μοιαζει πολύ στη γαλατόπιτα και λέω βιαστική μιας και προηγήθηκε (η άποψη) της κατάποσης. Ούτε η υφή του γλυκού ούτε η γευση του εχουν την παραμικρή σχέση με τη γαλατοπιτα. Αφενός, δεν είναι τοσο συμπαγές και σφιχτό, αφετέρου δεν κάθεται στο στομάχι βαρύ όπως η γαλατόπιτα.
Αν σου αρεσει το αμερικαν τσηζκεηκ, εικαζω οτι θα σου αρεσει κι αυτο, εκτος κι αν εισαι τυπος που τρωει τσηζκεηκ για να φαει το μπισκοτο της βασης, οποτε δεν θα σε ενθουσιάσει.
Last edited:
@Έλλη Μ , ὦ Ἔλλη! Βρε μπας και είσαι η Ελισάβετ από το περυσινό Μάστερ Τσέφ;;;;
Θα το φτιάξω και θα πάρω δυνάμεις για το ριφιφί. Υπήρξε αίτημα για σοκολατόπιτα σήμερα το απόγευμα, συμπληρωματικό των αιτημάτων για παρασκευή παστουρμαδόπιτας και κοτόπιτας (ή μπρέκι στα αιτωλοακαρνανικά που ομιλώ άπταιστα παιδιόθεν) που υποσχέθηκα να φτιάξω στον οικογενειακό περίγυρο, αλλά θα το παραπέμψω στις καλένδες και θα δώσω προταιρεότητα στο βάσκικο έδεσμα.
Θα το φτιάξω και θα πάρω δυνάμεις για το ριφιφί. Υπήρξε αίτημα για σοκολατόπιτα σήμερα το απόγευμα, συμπληρωματικό των αιτημάτων για παρασκευή παστουρμαδόπιτας και κοτόπιτας (ή μπρέκι στα αιτωλοακαρνανικά που ομιλώ άπταιστα παιδιόθεν) που υποσχέθηκα να φτιάξω στον οικογενειακό περίγυρο, αλλά θα το παραπέμψω στις καλένδες και θα δώσω προταιρεότητα στο βάσκικο έδεσμα.
Θα μπορούσε να είναι και το εναλλακτικό φαινόσαντε (στερεοελλαδίτικης προελεύσεως)
Τρώω γλυκά από την εποχή που ήμουν σπερματοζωάριο.
Που είναι τα φρούτα στη συνταγη (οέο);;;
Εννοεις εκεινη την οχι και πολυ ψηλη, ξανθια που ηταν 34-35; Η μονη μας ομοιοτητα ειναι το ψηφιο των μοναδων στην ηλικια.
Αχ, δεν την συμπαθω, μου κανει λιγο μπαναλ.
Α παπα, μακρια απο μας αυτα τα πραματα!
δεν εχω την παραμικρη ιδεα τι ειναι το μπρεκι, αλλα ακουγεται ως απειλη, "μη σου αστραψω κανα μπρεκι" ή "θα μου γυρισει το μπρεκι και θα ακουσεις κανα γαλλικο" . Κι εγω φτιαχνω, αμε.
τωρα που ειπα γαλλικα, η προαναφερθείσα παικτρια καθηγήτρια γαλλικων δεν ήταν;
εισαι φιλος μου, το καταλαβα με τον Μπαντιου
Δεν συμπαθω τα φρουτοντεκορ και τις σαλτσες. Αυτες που τρωγονται στο φαγητο, στα γλυκα, ουτε καν αυτες που λεγονται ενθεν κι ενθεν. Αν τυχω σε τετοιο τσηζκεηκ, το σφουγγαριζω προτου το δοκιμασω.
Κάτσε κάτσε, εδώ υπάρχουν κενά!
Φρούτα του δάσους = κόκκινο φραγκοστάφυλλο + μύρτιλο + μαύρο μούρο + σμέουρο*
*Φραμπουάζ = σμέουρο ή κόκκινο βατόμουρο
Φρούτο του πάθους = μαρακούγια ==> δες εδώ
Τι απ' όλα ήταν;;
