Η απάντηση στις απορίες σας βρίσκεται στην Φυσιογνωμική. Πρόκειται για μία ψευδεπιστημονική- εμπειρική θεωρία, κατά την οποία κάθε χαρακτηριστικό του προσώπου συνδέεται με ένα βασικό στοιχείο του χαρακτήρα του υπό ανάλυσιν υποκειμένου. Πολύ γενικά σας λέω τα εξής.
Το ανθρώπινο πρόσωπο χωρίζεται σε τρεις ζώνες.
Δεν έχω ακούσει την Φυσιογνωμική, αλλά αυτές οι τρεις ζώνες μου θύμισαν κάτι που είχα διαβάσει στο βιβλίο
"Γλώσσα του σώματος". Στο κεφάλαιο
σήματα με τα μάτια, χωρίζει τρεις βασικούς τρόπους βλέμματος, που θα αναφέρω γενικά, αντιπαραβάλοντας τις δύο «θεωρίες» :
Πρώτη ζώνη από την κορυφή του κεφαλιού έως τα μάτια, η ζώνη της διανόησης.
Το
εξουσιαστικό βλέμμα: φανταστείτε ένα νοητό τρίγωνο, που η κορυφή του είναι το κέντρο του μετώπου και οι δύο πλαϊνές πλευρές τέμνονται στα μάτια. Αν κοιτάς τον συνομιλητή σου επίμονα σε αυτή την περιοχή, τότε ο άλλος αρχίζει να νιώθει πίεση. Αυτό το βλέμμα δε ενδείκνυται σε φιλικές ή ρομαντικές συναντήσεις.
Δεύτερη ζώνη, από τα μάτια έως και την μύτη, η ζώνη του συναισθήματος.
Το
κοινωνικό βλέμμα: είναι η τριγωνική περιοχή του προσώπου που ξεκινάει από τα μάτια και καταλήγει κάτω από τη μύτη. Στατιστικά, σε κοινωνικές συναντήσεις, σε αυτή την περιοχή κοιτάμε τον συνομιλητή.
Τρίτη ζώνη, από το άνω χείλος έως το πηγούνι, η ζώνη του ενστίκτου.
Το
βλέμμα οικειότητας: η τριγωνική περιοχή που ξεκινάει από τα μάτια και καταλήγει κάτω από το σαγόνι και αναλόγως τις περιπτώσεις συνεχίζει και στο σώμα. Είναι το βλέμμα που χρησιμοποιούν συνήθως δύο άνθρωποι όταν πλησιάζουν από απόσταση, ώστε να αντιληφθούν σε ποιο φύλο ανήκει το πρόσωπο και αν τους ενδιαφέρει . Γενικά, σε πρώτο επίπεδο, είναι το βλέμμα που «σκανάρουμε» έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζουμε.
Γι΄αυτό και λέμε ότι όποιος έχει μεγάλο μέτωπο είναι ευφυής, όποιος έχει πλατειά μάγουλα είναι ευαίσθητος και όποιος έχει προτεταμένο πηγούνι είναι ενστικτώδης. Η κατά μήκος διάσταση υποδηλώνει ποιότητα ενώ η κατά πλάτος ποσότητα. Η χωριατοπούλα είναι φαρδυπρόσωπη ενώ η πριγκίπισσα έχει λεπτό, μακρύ πρόσωπο. Η κλασσική εικόνα του κακοποιού και δολοφόνου είναι ένας τύπος με μικρό κρανίο, στενό μέτωπο, μικρά μάτια, χοντρό πρόσωπο, άμορφη πλακουτσωτή μύτη, στενά χείλη και έντονο φαρδύ πηγούνι. Αντίθετα, η εικόνα του αγίου έχει μακρόστενο πρόσωπο, λεπτή μακριά μύτη, μεγάλα μάτια, λεπτά μάγουλα, καλοσχηματισμένα χείλη και λεπτό πηγούνι. .
εμενα αυτες οι ''ψευδοεπιστημονικες-εμπειρικες θεωριες'' με βρισκουν ακρως αντιθετο,δεν μπορω να τις παρω στα σοβαρα. με βαση τα εξωτερικα χαρακτηριστικα ενος ανθρωπου ειναι πολυ αφελες να ελπιζεις οτι μπορεις να βγαλεις συμπερασμα για τον χαρακτηρα και τον εσωτερικο του κοσμο...
Ιαβέρη, η έκφραση «θεληματικό πηγούνι», συναντάται συνήθως σε ιστορίες τύπου άρλεκιν, που αν τυχόν διαβάσεις ή ρωτήσεις, ο χαρακτήρας και ο εσωτερικός κόσμος των πρωταγωνιστών, έχουν σαν βάση τα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχει βαθύτερη ανάλυση.
Σε ένα άλλο κεφάλαιο, στη «Γλώσσα του σώματος», γράφει το εξής: «Οι γυναίκες, από την άλλη μεριά, προτιμούν άνδρες με ενήλικα πρόσωπα που φανερώνουν την ικανότητα να τις υπερασπίσουν – δυνατά σαγόνια, μεγάλο μέτωπο, τονισμένη μύτη». Οπότε, δεν είναι τυχαίο, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σε αυτού του είδους τις ιστορίες.
Σίγουρα, δεν μπορούμε να αποφανθούμε για τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, βλέποντας ότι έχει πχ θεληματικό πηγούνι. Υπάρχουν όμως κλάδοι που χρησιμοποιούν αυτές τις θεωρίες, παράδειγμα στον χώρο των διαφημίσεων. Αν παρατηρήσουμε τηλεοπτικές διαφημίσεις, θα δούμε ότι σε ομοειδή προϊόντα, χρησιμοποιούνται άντρες ή γυναίκες που έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Με αυτό τον τρόπο οι διαφημίσεις, στέλνουν υποσυνείδητα μηνύματα. Ένα απλό παράδειγμα: αν σκεφτούμε μια διαφήμιση με κάποιο προϊόν της φύσης και μια άλλη με κάποιο γυναικείο προϊόν, γνωρίζουμε εκ των προτέρων σε ποια θα πρωταγωνιστεί η ηλικιωμένη αγρότισσα και σε ποια το όμορφο μοντέλο.