Ναι ναι αυτα εννοω φυσικα. Αμα ξεκολλας και φεύγει κ το βιβλιο μαζι ή ξεκολλας και μενει το μισο πανω, νταξει, ντροπη σε αυτον που το κολλησε!Φαντάζομαι, Αλίκη, σ'αρέσουν αυτά που ξεκολλάνε με μία μόνο κίνηση ενώ αντιθέτως σε εκνευρίζουν αυτά που σε αναγκάζουν να τα ξεκολλλήσεις ανά μικρά κομματάκια και στο τέλος αφήνουν και υπολείματα;)
Και άφησα το σημάδι μου, στο βιβλίο
- Thread starter Λορένα
- Start date
Η καρδιά μου σφίχτηκε που σας διάβασα να σημειώνετε, να τσακίζετε να τρωγοπίνετε και να κερνάτε και τα βιβλία σας... Ουφ...
Κάτι από βιβλία της δανειστικής μου θύμισε όλο αυτό, λεκέδες να μαντεύεις τι έτρωγε ο προηγούμενος, σημειώσεις με μολυβάκια από αναγνώστες που βρήκαν το νόημα της ζωής σε μια παράγραφο, κοθοράκια στις άκρες-χιλιοσαλιωμένα σίγουρα, επισημάνσεις με φωσφορίζουσες επισημάνσεις...
Δεν κάνω τέτοια εγώ, απαπα...
Τρώω κι εγώ βρε παιδιά, αλλά κρατάω δεξιά το βιβλίο, αριστερά τον κεφτέ- μισό μέτρο απόσταση να μην συναντηθούν...
Κάτι από βιβλία της δανειστικής μου θύμισε όλο αυτό, λεκέδες να μαντεύεις τι έτρωγε ο προηγούμενος, σημειώσεις με μολυβάκια από αναγνώστες που βρήκαν το νόημα της ζωής σε μια παράγραφο, κοθοράκια στις άκρες-χιλιοσαλιωμένα σίγουρα, επισημάνσεις με φωσφορίζουσες επισημάνσεις...
Δεν κάνω τέτοια εγώ, απαπα...
Τρώω κι εγώ βρε παιδιά, αλλά κρατάω δεξιά το βιβλίο, αριστερά τον κεφτέ- μισό μέτρο απόσταση να μην συναντηθούν...
Γενικά, λεκέδες στα βιβλία μου δεν έχω...αυτό που έχει τύχει να "συναντήσω" αν ξανανοίξω ένα βιβλίο που είχα διαβάσει παλιότερα, είναι εισητήρια...Εισητήρια από φερυ-μποτ, από τρένα, αεροπλάνα, τα οποία λειτουργησαν ως σελιδοδεικτες κατα τη διαρκεια της ανάγνωσης των βιβλίων εν ώρα ταξιδιού, είτε πήγαινα στο γραφείο, είτε ταξίδι στο εξωτερικό. Και πάντα αφήνω το εισητηριο μεσα, ακομη κι όταν τελειωσω το βιβλιο...Πραγματικα ξετυλιγονται ενα σωρο αναμνησεις μολις τα βλέπω!
Κάνω ακριβώς το ίδιο! Όπως και με τα εισιτήρια από παραστάσεις που μου άρεσαν. Δεν μου αρέσει να φαίνονται τα βιβλία μου σαν καινούρια. Θέλω να έχουν το σημάδι μου. Δεν τσακίζω τις σελίδες, αλλά υπογραμμίζω και σημειώνω με μολύβι.Την τιμή τη βγάζω πάντα. Ακόμη και όταν είναι γραμμένη μέσα με μολύβι, τη σβήνω. Προτιμώ να σκέφτομαι το βιβλίο σαν "αξία ανεκτίμητη" που λέει και το σποτάκι. Δυστυχώς, συχνά τα περιλούζω με καφέ ή ποτό λόγω έμφυτης αγαρμποσύνης
Α, κι επειδή τρελαίνομαι να διαβάζω στην παραλία
, τα βιβλία μου έχουν συχνά μέσα άμμο και χαλικάκια και μυρίζουν αντιηλιακό))Έτσι όπως το παρουσιάζεις, θα έλεγα πως δεν θεωρω ενοχλητικους τους λεκεδες ...ίσα ίσα δίνουν πνοή στα βιβλία και αναμνησεις...Επίσης το να βγαλω την τιμή είναι το πρώτο πράγμα που κανω με το που αγοραζω ενα βιβλιοΚάνω ακριβώς το ίδιο! Όπως και με τα εισιτήρια από παραστάσεις που μου άρεσαν. Δεν μου αρέσει να φαίνονται τα βιβλία μου σαν καινούρια. Θέλω να έχουν το σημάδι μου. Δεν τσακίζω τις σελίδες, αλλά υπογραμμίζω και σημειώνω με μολύβι.Την τιμή τη βγάζω πάντα. Ακόμη και όταν είναι γραμμένη μέσα με μολύβι, τη σβήνω. Προτιμώ να σκέφτομαι το βιβλίο σαν "αξία ανεκτίμητη" που λέει και το σποτάκι. Δυστυχώς, συχνά τα περιλούζω με καφέ ή ποτό λόγω έμφυτης αγαρμποσύνης
Μολυβάκι στο βιβλίο και δεν αποκλείεται καμμία φορά να χρειαστεί να φιλοξενήσει στο εσωτερικό του και οτιδήποτε δεν το ενοχλεί και αν τα πάνε καλά μεταξύ τους μπορεί να αποτελέσει και το μόνιμο του σπίτι.
Όσο για την τιμή θα έλεγα πως προτιμώ να μην την σβήνω αφού μου αρέσει να βλέπω σε παλιά βιβλία "δρχ. 200"..
Όσο για την τιμή θα έλεγα πως προτιμώ να μην την σβήνω αφού μου αρέσει να βλέπω σε παλιά βιβλία "δρχ. 200"..
Τελευταία, επισημαίνω φράσεις που μου κάνουν εντύπωση, με κίτρινο φωσφοριζέ μαρκαδόρο ώστε να μπορώ να τις συγκεντρώσω όλες μαζί για να μπορώ να παίρνω ιδέες για το μυθιστόρημά μου (που αγωνίζομαι να γράψω αλλά είμαι ακόμα στην αρχή
)
)Οταν ειμαι απορροφημένη σ'ένα βιβλίο, τρώμε μαζι, ξαπλώνουμε μαζι, κοιμόμαστε μαζι.. Ποτέ δε σημειώνω όμως κάτι. Γι'αυτό υπαρχουν τα e-books.
Κάποιες φορές τσακίζω και σελίδες, εξαρτάται απ'το πόσο σέβομαι το περιεχόμενο του βιβλίου.
Όταν ήμουν μικρότερη όμως, χρωματιζα με μαρκαδόρους τα βιβλία μου και τα εικονογραφούσα μόνη μου οταν κανένας καλός άνθρωπος δεν είχε μπει στον κόπο να το κάνει. Α, και φυσικά έβαζα έναν τόνο χρυσόσκονη.)
Κάποιες φορές τσακίζω και σελίδες, εξαρτάται απ'το πόσο σέβομαι το περιεχόμενο του βιβλίου.
Όταν ήμουν μικρότερη όμως, χρωματιζα με μαρκαδόρους τα βιβλία μου και τα εικονογραφούσα μόνη μου οταν κανένας καλός άνθρωπος δεν είχε μπει στον κόπο να το κάνει. Α, και φυσικά έβαζα έναν τόνο χρυσόσκονη.
)Τον μικρό πρίγκιπα τον έχω στάνταρ στο κομοδίνο μου και το διαβάζω συνέχεια , ε είπα προχθές να αρχίσω να υπογραμμίζω με μολύβι αγαπημένες φράσεις, τι στο καλό είπα στον εαυτό μου , όλοι μπορούν και το κάνουν εσύ όχι;;Δεμ τα κατάφερα..Είμαι τόσο άρρωστη που δεν άντεξα παραπάνω από 1 ώρα με υπογραμμισμένο το βιβλίο και τα έσβησα ... 
Άρα δεν μπορώ να αφήσω το σημάδι μου στο βιβλίο!! Τα μόνα σημάδια που παρατηρώ είναι μερικές κόκκινες γραμμούλες σε μερικά βιβλία που μάλλον είναι από τα νύχια μου όταν τα έχω κόκκινα 
Άρα δεν μπορώ να αφήσω το σημάδι μου στο βιβλίο!! Τα μόνα σημάδια που παρατηρώ είναι μερικές κόκκινες γραμμούλες σε μερικά βιβλία που μάλλον είναι από τα νύχια μου όταν τα έχω κόκκινα Μόλις το πάρω(κι αφού το μυρίσω σαν λαγωνικο) γράφω το όνομά μου και την ημερομηνία αγοράς με στυλό. Αν είναι δώρο μου αρέσει να έχει αφιέρωση. Αλλά ως εκεί! Δεν τσακίζω ποτέ σελίδες και προσέχω μη λεκιάσει. Ούτε μπορώ να το υπογραμμίσω, όσο κι αν μου αρέσει ένα σημείο. Ούτε με μολύβι που ξερω πως οκ σβήνει αν θέλω. Μου τη δίνει όταν είναι φθηνή έκδοση και μαυρίζουν οι σελίδες όπως το κρατάω αλλά πάνω σε αυτό δε μπορώ να κάνω κάτι, απλά προσέχω να το κρατάω από το περιθώριο για να μην μουτζουρώνεται περισσότερο.
Α! Ξεκολλάω πάντα και την τιμή...και καθαρίζω τα εξώφυλλα όποτε ξεσκονίζω τη βιβλιοθήκη.
Βλέποντας με να το κάνω αυτό, μου είχε πει μια φίλη "τα περνάς και με μπεταντίν;" Τι άσχετη! Μετά θα είχαν πορτοκαλί σημάδια
Α! Ξεκολλάω πάντα και την τιμή...και καθαρίζω τα εξώφυλλα όποτε ξεσκονίζω τη βιβλιοθήκη.
Βλέποντας με να το κάνω αυτό, μου είχε πει μια φίλη "τα περνάς και με μπεταντίν;" Τι άσχετη! Μετά θα είχαν πορτοκαλί σημάδια
βαζω που κ που με μολυβακι ημερομηνια κ αρχικα, καμια φορα το ξεχναω.καποια ειναι σαν καινουρια ,καποια φαινεται οτι περασανε απο τα χερακια μου.
δεν τσακιζω σελιδες, σημειωνω που κ που με το μολυβακι καποιο σημειο. μπορει να εχουν κ κανα κοκκου αμμου απο την παραλια , ξεχασμενα εισιτηρια ή σελιδοδεικτες.
μ'αρεσει να περναει ο χρονος απο πανω τους, δεν εχω κανενα κολλημα να μεινουν αθικτα.
τωρα που το σκεφτομαι, δε θελω να εχω σημειωσεις σε αυτα που δανειζω.μου φαινεται οτι μοιραζομαι τις σκεψεις μου
δεν τσακιζω σελιδες, σημειωνω που κ που με το μολυβακι καποιο σημειο. μπορει να εχουν κ κανα κοκκου αμμου απο την παραλια , ξεχασμενα εισιτηρια ή σελιδοδεικτες.
μ'αρεσει να περναει ο χρονος απο πανω τους, δεν εχω κανενα κολλημα να μεινουν αθικτα.
τωρα που το σκεφτομαι, δε θελω να εχω σημειωσεις σε αυτα που δανειζω.μου φαινεται οτι μοιραζομαι τις σκεψεις μου
Πλέον δεν ασχολούμαι να αφήνω σημάδια στα βιβλία μου επίτηδες, άλλωστε σημαδεύονται μόνα τους λίγο-πολύ Όμως γελάω πολύ με τα παλιά μου βιβλία. Έγραφα το ονοματεπώνυμό μου ΚΑΙ την ηλικία μου (δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό). Ανοίγω τα βιβλία αυτά και διαβάζω:
Τάδε Ταδοπούλου
14ων ετών
Τάδε Ταδοπούλου
12 ετών
Τάδε Ταδοπούλου
15 ετών
Όμως γελάω πολύ με τα παλιά μου βιβλία. Έγραφα το ονοματεπώνυμό μου ΚΑΙ την ηλικία μου (δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό). Ανοίγω τα βιβλία αυτά και διαβάζω:Τάδε Ταδοπούλου
14ων ετών
Τάδε Ταδοπούλου
12 ετών
Τάδε Ταδοπούλου
15 ετών
Μιας και έχω την τάση να μαρκάρω με το όνομά μου οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στην περιοχή μου (σαν τα σκυλιά ένα πράγμα μόνο όχι με τον ίδιο τρόπο για χρηστικούς κυρίως λόγους) γράφω σε όλα μα όλα τα βιβλία μου το όνομά μου την ημερομηνία (ολόκληρη) που το αγόρσα και από ποια πόλη. Και σαν να μην έφτανε αυτό όταν αγοράζω ένα βιβλίο για δώρο στην πρώτη σελίδα θα γράψω το όνομά μου με κάποια ευχή.... έτσι για να μην πάει το καημένο αμαρκάριστο...
Αν γίνεις διασημότητα αυτό θα αυξήσει την αξία του βιβλίου κατακόρυφα (αν και πιθανά προς το παρόν την έχει καταβαραθρώσει)Μιας και έχω την τάση να μαρκάρω με το όνομά μου οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στην περιοχή μου (σαν τα σκυλιά ένα πράγμα μόνο όχι με τον ίδιο τρόπο για χρηστικούς κυρίως λόγους) γράφω σε όλα μα όλα τα βιβλία μου το όνομά μου την ημερομηνία (ολόκληρη) που το αγόρσα και από ποια πόλη. Και σαν να μην έφτανε αυτό όταν αγοράζω ένα βιβλίο για δώρο στην πρώτη σελίδα θα γράψω το όνομά μου με κάποια ευχή.... έτσι για να μην πάει το καημένο αμαρκάριστο...
ωραία λέξη το καταβαραθρώνω είχα να την χρησιμοποιήσω από τότε που έγραφα έκθεση
Εγώ παλιά έγραφα ονοματεπώνυμο και ημερομηνία αλλά έχω σταματήσει πια.
Χμ, τι ενδιαφέρον νήμα είναι αυτό!!
Τρομερή εντύπωση μου έκανε που γράφετε τα ονόματά σας στα βιβλία (μετά από συζητήσεις στην παρέα ανακάλυψα ότι πολύς κόσμος το κάνει αυτό τελικά).
Δεν το έκανα ποτέ, και ακόμη και τώρα μου φαίνεται πολύ περίεργο να το κάνω. Γενικά στα καθαρά λογοτεχνικά αναγνώσματα που έχω στην κατοχή μου δεν γράφω ποτέ τίποτα...
Πράγμα παράξενο, αφού κατά τα άλλα όποιο έντυπο πέσει στα χέρια μου προς ανάγνωση/επεξεργασία του δίνω και καταλαβαίνει!!
Κλασικό παράδειγμα τα βιβλία της σχολής ή τα κείμενα που χρησιμοποιώ για εργασίες. όχι μόνο γράφω πάνω τους, όχι μόνο όταν πια δεν έχει άλλο χώρο για γράψιμο ολόγυρα πλακώνω τα post it με μανία, αλλά έχω και υπογραμμιστικά- κάθε χρώμα για συγκεκριμένο σκοπό: το πράσινο για ιστορικά στοιχεία, το κίτρινο για ορισμούς, το πορτοκαλί για πειράματα και έρευνες κ.ο.κ.
Στη λογοτεχνία είναι όμως αλλιώς. Ακόμα κι αν θέλω να κρατήσω ένα απόσπασμα, θα αφιερώσω χρόνο να το αντιγράψω.Αν θέλω να γράψω σκέψεις ή σχόλια, θα το κάνω κάπου αλλού.
Πρώτον εξαιτίας ενός αναμεμειγμένου με οικειότητα σεβασμού προς το κείμενο, και δεύτερον γιατί θεωρώ ότι η οποιαδήποτε δική μου παρέμβαση θα το περιορίσει.
Τι εννοώ: σε μια δεύτερη ανάγνωση (και τρίτη και τέταρτη) πάντα το κείμενο διαφέρει. Γιατί να έχεις φάντη μπαστούνι δίπλα την αρχική σου πρόσληψη να σε περιορίζει και να στο χαλάει;; Κι αν πάει να το διαβάσει κάποιος άλλος; Γιατί να του χαλάσεις το μοναδικό της δικής του ανάγνωσης;
Το μόνο το οποίο θεωρώ αδιαπραγμάτευτο είναι το να κρατάς το βιβλίο όπως σε βολεύει. Κι ας τσακιστεί λίγο ή "ανοίξει". Μικρή είχα μια ξαδέρφη, που όποτε της δανειζόμουν βιβλίο, με όρκιζε να το διαβάζω μισόκλειστο σχεδόν, για να μη...χαλάσει το δέσιμο και τσακίσει η ράχη!Το τι νεύρα μου δημιουργούσε δε λέγεται!Τι είχα τραβήξει μέχρι να τα δανειστώ εκείνα τα βιβλία...γιατί όλο και κάπου ξεχνιόμουν και τα ανοιγα (ως φυσιολογικός άνθρωπος) και μετα...άκουγα τον εξάψαλμο.
Πάντως αν κρατήσω κάτι από αυτό το νήμα, είναι το πόσο διαφορετική είναι οι σχέση του κάθε βιβλιόφιλου με τα βιβλία του. Σχέση εντελώς προσωπική και ιδιαίτερη, όπου ο καθένας φέρεται με τον δικό του τρόπο στην υλική πλευρά της πνευματικής δημιουργίας που απολαμβάνει. Κι αυτό είναι από μόνο του άξιο ενδιαφέροντος και παρατήρησης. Είστε για μια έρευνα;
Τρομερή εντύπωση μου έκανε που γράφετε τα ονόματά σας στα βιβλία (μετά από συζητήσεις στην παρέα ανακάλυψα ότι πολύς κόσμος το κάνει αυτό τελικά).
Δεν το έκανα ποτέ, και ακόμη και τώρα μου φαίνεται πολύ περίεργο να το κάνω. Γενικά στα καθαρά λογοτεχνικά αναγνώσματα που έχω στην κατοχή μου δεν γράφω ποτέ τίποτα...
Πράγμα παράξενο, αφού κατά τα άλλα όποιο έντυπο πέσει στα χέρια μου προς ανάγνωση/επεξεργασία του δίνω και καταλαβαίνει!!
Κλασικό παράδειγμα τα βιβλία της σχολής ή τα κείμενα που χρησιμοποιώ για εργασίες. όχι μόνο γράφω πάνω τους, όχι μόνο όταν πια δεν έχει άλλο χώρο για γράψιμο ολόγυρα πλακώνω τα post it με μανία, αλλά έχω και υπογραμμιστικά- κάθε χρώμα για συγκεκριμένο σκοπό: το πράσινο για ιστορικά στοιχεία, το κίτρινο για ορισμούς, το πορτοκαλί για πειράματα και έρευνες κ.ο.κ.
Στη λογοτεχνία είναι όμως αλλιώς. Ακόμα κι αν θέλω να κρατήσω ένα απόσπασμα, θα αφιερώσω χρόνο να το αντιγράψω.Αν θέλω να γράψω σκέψεις ή σχόλια, θα το κάνω κάπου αλλού.
Πρώτον εξαιτίας ενός αναμεμειγμένου με οικειότητα σεβασμού προς το κείμενο, και δεύτερον γιατί θεωρώ ότι η οποιαδήποτε δική μου παρέμβαση θα το περιορίσει.
Τι εννοώ: σε μια δεύτερη ανάγνωση (και τρίτη και τέταρτη) πάντα το κείμενο διαφέρει. Γιατί να έχεις φάντη μπαστούνι δίπλα την αρχική σου πρόσληψη να σε περιορίζει και να στο χαλάει;; Κι αν πάει να το διαβάσει κάποιος άλλος; Γιατί να του χαλάσεις το μοναδικό της δικής του ανάγνωσης;
Το μόνο το οποίο θεωρώ αδιαπραγμάτευτο είναι το να κρατάς το βιβλίο όπως σε βολεύει. Κι ας τσακιστεί λίγο ή "ανοίξει". Μικρή είχα μια ξαδέρφη, που όποτε της δανειζόμουν βιβλίο, με όρκιζε να το διαβάζω μισόκλειστο σχεδόν, για να μη...χαλάσει το δέσιμο και τσακίσει η ράχη!Το τι νεύρα μου δημιουργούσε δε λέγεται!Τι είχα τραβήξει μέχρι να τα δανειστώ εκείνα τα βιβλία...γιατί όλο και κάπου ξεχνιόμουν και τα ανοιγα (ως φυσιολογικός άνθρωπος) και μετα...άκουγα τον εξάψαλμο.
Πάντως αν κρατήσω κάτι από αυτό το νήμα, είναι το πόσο διαφορετική είναι οι σχέση του κάθε βιβλιόφιλου με τα βιβλία του. Σχέση εντελώς προσωπική και ιδιαίτερη, όπου ο καθένας φέρεται με τον δικό του τρόπο στην υλική πλευρά της πνευματικής δημιουργίας που απολαμβάνει. Κι αυτό είναι από μόνο του άξιο ενδιαφέροντος και παρατήρησης. Είστε για μια έρευνα;
Στα παιδικα μου χρονια ημουν απιστευτα απροσεχτη με τα βιβλια μου,ενιοτε τα μουντζουρωνα κιολας-παροτι ημουν παιδι που λατρευε τα βιβλια.Μεγαλωνοντας αρχισα να αλλαζω πολυ.Το μονο πλεον σημειωμενο βιβλιο που εχω ειναι το ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ,που το διαβασα ΣΤ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ,οπου εξεφρασα με σκιτσα τα συναισθηματα απο σκηνες που με αγγιξαν γιατι δε μου αρεσε η μουντη εικονογραφηση της ΕΣΤΙΑΣ,ουτε η αυστηρη φιγουρα που απεδιδε στην ευαισθητη ηρωιδα Θεκλα..
Σε βιβλια πλεον γραφω μονο το ονοματεπωνυμο μου.Αν θελησω καποια σχετικη υποσημειωση ,θα το κανω στις τελευταιες αδειες σελιδες του,
Επισης εχω μια παραξενη,ομολογω,συνηθεια.Καποιες φορες προσθετω στις πισω σελιδες ενθετα με φωτογραφικο υλικο του συγγραφεα/ποιητη η απο ταινια αν το βιβλιο εχει γυριστει σε αξιολογη μεταφορα.(Το ειχα κανει στο Χαρι Ποτερ πχ,το ειχα κανει σε τομο του Λειβαδιτη,το ειχα κανει στο Αγορι Με τη Ριγε Πιζαμα,το ειχα κανει στο ΚΡΕΣΕΝΤΟ,που εγινε σειρα με τν ΑΛΚΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟ κ την ΕΒΕΛΙΝΑ ΠΑΠΟΥΛΙΑ,το εκανα στη συλλογη ΦΑΓΙΟΥΜ του νεαρου ποιητη Θ Ρακοπουλου κι αλλου)
Δεν αντεχω παντως τη σκεψη του πολυτσακισμενου βιβλιου,που φαινεται ΠΟΛΥ χρησιμοποιημενο η φθαρμενο-ποτε δεν τσακιζω σελιδα για υπομνηση-θυμαμαι ευκολα που αφηνω το βιβλιο.Για μουντζουρες η υπογραμμισεις ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ.Προχθες βρηκαμε με τν ΑΠΟΛΛΩΝΑ σε παλαιοπωλειο ,ενα δυσευρετο του ΡΕΜΑΡΚ κ δυστυχως ειναι μουντζουρωμενο.Ε,λοιπον θα μπορουσα να στολισω με αψογα "γαλλικα"τον απολιτιστο που το καταντησε ετσι.Συχαινομαι επισης τους λεκεδες στις σελιδες.
Στις εγχρωμες ,εικονογραφημενες σελιδες προσεχω περισσοτερο ,γιατι η τσακιση μπορει να αλλοιωσει το χρωμα στις φωτογραφιες..
Επισης το μισω οταν ενα βιβλιο ειναι διαβασμενο απροσεχτα ,ωστε να "ανοιξει"πολυ η κ να φευγουν σελιδες.Απαιτω λοιπον οποιος δανειζεται βιβλια μου να μου τα επιστρεφει οπως ακριβως τα πηρε .
Σε βιβλια πλεον γραφω μονο το ονοματεπωνυμο μου.Αν θελησω καποια σχετικη υποσημειωση ,θα το κανω στις τελευταιες αδειες σελιδες του,
Επισης εχω μια παραξενη,ομολογω,συνηθεια.Καποιες φορες προσθετω στις πισω σελιδες ενθετα με φωτογραφικο υλικο του συγγραφεα/ποιητη η απο ταινια αν το βιβλιο εχει γυριστει σε αξιολογη μεταφορα.(Το ειχα κανει στο Χαρι Ποτερ πχ,το ειχα κανει σε τομο του Λειβαδιτη,το ειχα κανει στο Αγορι Με τη Ριγε Πιζαμα,το ειχα κανει στο ΚΡΕΣΕΝΤΟ,που εγινε σειρα με τν ΑΛΚΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟ κ την ΕΒΕΛΙΝΑ ΠΑΠΟΥΛΙΑ,το εκανα στη συλλογη ΦΑΓΙΟΥΜ του νεαρου ποιητη Θ Ρακοπουλου κι αλλου)
Δεν αντεχω παντως τη σκεψη του πολυτσακισμενου βιβλιου,που φαινεται ΠΟΛΥ χρησιμοποιημενο η φθαρμενο-ποτε δεν τσακιζω σελιδα για υπομνηση-θυμαμαι ευκολα που αφηνω το βιβλιο.Για μουντζουρες η υπογραμμισεις ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ.Προχθες βρηκαμε με τν ΑΠΟΛΛΩΝΑ σε παλαιοπωλειο ,ενα δυσευρετο του ΡΕΜΑΡΚ κ δυστυχως ειναι μουντζουρωμενο.Ε,λοιπον θα μπορουσα να στολισω με αψογα "γαλλικα"τον απολιτιστο που το καταντησε ετσι.Συχαινομαι επισης τους λεκεδες στις σελιδες.
Στις εγχρωμες ,εικονογραφημενες σελιδες προσεχω περισσοτερο ,γιατι η τσακιση μπορει να αλλοιωσει το χρωμα στις φωτογραφιες..
Επισης το μισω οταν ενα βιβλιο ειναι διαβασμενο απροσεχτα ,ωστε να "ανοιξει"πολυ η κ να φευγουν σελιδες.Απαιτω λοιπον οποιος δανειζεται βιβλια μου να μου τα επιστρεφει οπως ακριβως τα πηρε .
Εκτός από τα μυθιστορήματα, όλα τ' άλλα έχουν πολλά-πολλά σημάδια μου...δεν γίνεται αλλιώς!
Xaxa σπαμαρω λιγο αλλα ωραιο προσωνυμι.Ειμαστε απο το ιδιο..βιβλιο αγαπητη συμφορουμιτισσα!Αυτες οι δυο αδελφουλες -ΕΠΟΝΙΝΗ,ΑΖΕΛΜΑ ,κορες του Θεναρδιερου ειχαν υπεροχα ονοματαΉμουν πριν λίγες μέρες στη βιβλιοθήκη (τι σπάνιο) και σ' ένα βιβλίο του Ουγκώ βλέπω να λέει: "Μην σημειώνετε πάνω στα βιβλία ρε Καραγκιόζηδες".
Τώρα καταλαβαίνω την αξία του να δανείζεσαι!
Τους τα εδωσε η μητερα τους απο ρομαντικα μυθιστορηματα που διαβαζε.Μυστηρια γυναικα αυτη -τοσο στοργικη μητερα κ αφοσιωμενη στο Θεναρδιερο κ τοσο σκληρη με τη μικρη ΤΙΤΙΚΑ κ τη Φαντινα...