Κνουτ Χάμσουν (Knut Hamsun) : "Η Πείνα"

Ο Κνούτ Χάμσουν, Νορβηγικής καταγωγής, είναι ένας από τους λαμπρότερους συγγραφείς της υφηλίου και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας (1920). Καινοτόμος, καθώς οδηγεί τον πεζό λόγο σε νέα μονοπάτια που θα εμπιστευτούν κατόπιν οι μέγιστοι σύγχρονοι λογοτέχνες.

Ανάμεσα στην πλειάδα των μυθιστορημάτων του ξεχωρίζει "Η πείνα". Ο Χάμσουν σε αυτό το βιβλίο περιγράφει τη ζωή ενός ανθρώπου με πνευματικές και δημιουργικές τάσεις, που αγωνίζεται να επιβιώσει μέσα σε έναν κόσμο που πρωταρχικό στόχο του έχει την ευωχία και την ευμάρεια. Παράλληλα αυτός ο ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής, με καταπληκτικό τρόπο περιγράφει την πάλη ανάμεσα στο ανήσυχο πνεύμα και την αιτιοκρατική αναγκαιότητα της φύση και της κοινωνικής ιεραρχίας αναπλάθοντας ως επί το πλείστον προσωπικές εμπειρίες. Εκπληκτική γραφή που σε γοητεύει από την πρώτη στιγμή.

Ο Χένινγκ Κάρλσεν, Δανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος, μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το έργο του Κ. Χάμσουν το 1966 με την ονομασία "Sult" ή "Hunger". Η ασπρόμαυρη φωτογραφία σε καθηλώνει. Τον ήρωα στην ταινία υποδυόταν ο Πιερ Όσκαρσον, του οποίου οι υποκριτικές ικανότητες ήταν συγκλονιστικές, κερδίζοντας έτσι επάξια το Βραβείο της ανδρικής ερμηνείας στις Κάννες.

Το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ζήτρος, μεταφρασμένο από το Δημήτρη Χορόσκελη, το Φεβρουάριο του 2004 και από τις εκδόσεις Δωρικός, μεταφρασμένο από το Βασίλη Δασκαλάκη, το Δεκέμβριο του 1980.
 
Το τελείωσα χτες το βράδυ.Η αλήθεια είναι πως μετά την "Παγίδα του χρήματος" και τους "Άθλιους του Παρισιού και του Λονδίνου" του 'Οργουελ,πίστευα ότι δύσκολα θα ξαναδιάβαζα κάποιο συγγραφέα που να περιγράφει τόσο παραστατικά τη φτώχεια.Φυσικά,έκανα λάθος.Οι περιγραφές των σκέψεων και των συναισθημάτων του ήρωα ήταν τόσο διεισδυτικές,τόσο αληθινές,που κατά διαστήματα με συνέπαιρναν εντελώς.

Ειδικά στα σημεία εκείνα που περιγράφει με πόσο πείσμα και επιμονή προσπαθούσε ο ήρωας να αποφύγει συμπεριφορές που θα τον εξευτελίσουν,σκεφτόμουν,μα τι γράφει ο άνθρωπος;Όλη αυτή η "διαμάχη" ανάμεσα στην πείνα και τον αυτοσεβασμό του με συγκίνησε,ήταν πραγματικά συγκλονιστική.

Τι κρίμα που ένας τέτοιος συγγραφέας ήταν φασίστας:(
 
Συγκλονιστικό βιβλίο, άρχισα να το διαβάζω από βαρεμάρα μιας και το είδα μικρό, αλλά δεν μπόρεσα να το αφήσω από τα χέρια μου μόλις διάβασα την πρώτη σελίδα. Οι περιγραφές είναι τόσο παραστατικές, που ταυτιζόμουν με τον πρωταγωνιστή και αγωνιούσα μαζί του! Η έκδοση που έχω είνα από τα ''Εκλεκτά βιβλία της τσέπης'', Μ.Πεχλιβανίδης & Σία, μεταφρασμένο από τον/την Βασ. Λιάσκα, αλλά δεν αναφέρεται το έτος έκδοσης!
 
Μόλις τελείωσα το βιβλίο και έχω να δηλώσω πως είναι Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο!

Αν και μικρό σε μέγεθος (~200 σελίδες) μου πήρε 3-4 ημέρες ενώ κανονικά θα τέλειωνα ενα τόσο ωραίο βιβλίο σε μια μέρα. Ο λόγος ήταν οτι δημιουργούσε τόσο έντονα και αφόρητα συναισθήματα στιγμές στιγμές που έπρεπε να το αφήσω στην άκρη για λίγες ώρες. Ο Κνουτ -σχεδόν σαδιστικά θα έλεγα- σε κάνει να ταυτιστείς με τον πρωταγωνιστή και σε συγκλονίζει. Το "παιχνίδι" με την ηθική, η ψυχοσύνθεση του ήρωα, οι σκληρές και αληθινές εικόνες συνθέτουν ενα αριστούργημα.

Το συστήνω ανεπιφύλαχτα σε όλους.


Τα αρνητικά του:
- Το υπόβαθρο του Κνουτ (φιλοναζί)
- Η αρκετά κακή μετάφραση του Δασκαλάκη (εκδ. Δωρικός) που διάβασα εγώ
Σήμερα έμαθα οτι έχει παραλείψει μια ολόκληρη πρόταση στην αρχή του βιβλίου που έχει αρκετή σημασία για το τέλος. Συγκεκριμένα ξεκινάει το βιβλίο με την ακόλουθη φράση:
"Ήταν τον καιρό που τριγύρναγα πεινασμένος στους δρόμους της Χριστιάνιας..."
και παραλείπει τη συνέχεια:
"... την πόλη από όπου κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει, πριν αυτή του αφήσει τα σημάδια της πάνω του."
 
Last edited:
Τα αρνητικά του:
- Το υπόβαθρο του Κνουτ (φιλοναζί)

:χαχαχα: Και που κολλαει αυτο με το ιδιο το μυθιστορημα;

Πραγματικα δεν μπορω να το καταλαβω αυτο. Κρινεις ενα βιβλιο με βαση το βιογραφικο του συγγραφεα. (Και δεν το κανεις μονο εσυ αλλα κι αλλοι.)
Αποφευγουν να διαβασουν το αριστουργηματικο "το ταξιδι στην ακρη της νυχτας" επειδη το εγραψε ο Σελιν

Ο Σελίν, γιατρός στο επάγγελμα, συντάχθηκε με τους ναζί και έγινε δωσίλογος εξαιτίας του ακραίου αντισημιτισμού του.

ή το επικο "Ο Ατλας επαναστατησε" και το εξαιρετικο "Εμεις οι ζωντανοι" της Αυν Ραντ επειδη ηταν "συντηρητικη" και αντιαριστερη.
Ατομα που ειναι δηθεν ανοιχτομυαλα κρινουν το εργο καποιου επειδη αυτος ο καποιος δεν ειναι του γουστου τους.

Νομιζω οτι διαβαζουμε βιβλια για να βγαλουμε καποιες απο τις παρωπιδες μας.


Χωρις παρεξηγηση, μετα τις δυο πρωτες προτασεις δεν αναφερομαι σε σενα. Απλα τοσα χρονια το παρατηρω και ηθελα να το αναφερω.
 
Και που κολλαει αυτο με το ιδιο το μυθιστορημα;
Όταν κάπιοος είναι δωσίλογος, σημαίνει ότι η ψυχή του και τα πιστεύω του είναι "χαλασμένα". Επίσης ο αντισημιτισμός τον κάνει και ρατσιστή. Όταν αυτός λοιπόν παέι να καταθέσει την σκέψη του και την ψυχή του σε ένα μυθιστόρημα τι αποτέλεσμα λες να βγάλει???
Η δημιουργία δεν είναι αποκομένη από τον ίδιο τον δημιουργό...Η βιογραφία του κρίνει σαφώς και το έργο του!

Και πάλι καλά υπάρχουν, άπειρα αριστουργηματα που δεν τα έχουν γράψει ούτε ναζί ούτε μισάνθρωποι...
 
-Σου αρεσε το βιβλιο;
-Ναι, ηταν απιστευτο. Ποιος το εγραψε;
-Ο φιλοναζιστης Κνουτ Χαμσουν.
-Α, δε μου αρεσε τελικα.

Να φανταστω οτι για καθε πινακα που εχουμε καρφωμενο στον τοιχο γνωριζουμε και το βιογραφικο του καλλιτεχνη;
Οταν βλεπουμε μια ταινια εχουμε πρωτα διαβασει τι ρολο βαραει ο σκηνοθετης και ο καθε ηθοποιος;
Οχι, το αποτελεσμα κρινουμε.

Για το ταξιδι στην ακρη της νυχτας πολλοι απορουν πως γινεται ενα τετοιο βιβλιο να το εχει γραψει ναζιστης.
Στην πεινα του Χαμσουν δεν υπαρχει πουθενα κατι "υποπτο". Μιλαει για ενα φτωχαδακι που ειναι μεταξυ ζωης και θανατου απο την πεινα.
Οσοι εχουν παρωπιδες, αυτοι βγαινουν χαμενοι στο τελος. Κριμα να μενουν αδιαβαστα τετοια αριστουργηματα.

Και πάλι καλά υπάρχουν, άπειρα αριστουργηματα που δεν τα έχουν γράψει ούτε ναζί ούτε μισάνθρωποι...
Απ οτι καταλαβαινω μισεις τους μισανθρωπους. Αρα...
 
Last edited by a moderator:
Νομίζω πως παρεξήγησες αυτό που έγραψα.
Δεν θεωρώ πως πρέπει να κρίνεις απαραιτήτως το έργο ενός συγγραφέα ή και γενικότερα κάποιου καλλιτέχνη από τον βίο του δημιουργού. Όμως εγώ -τουλάχιστον- ειδικά οταν διαβάζω/βλέπω/ακούω κάτι που θεωρώ πολύ αξιόλογο αναζητώ πληροφορίες και για τον καλλιτέχνη όχι τόσο σαν "θαυμαστης" αλλά περισσότερο με στόχο να βρω εμπειρίες, πεποιθήσεις κλπ που τον επηρεασαν ή/και τον ενέπνευσαν αλλά και απόψεις/ιδέες που είχε σε διάφορα θέματα.

Δεν λέω λοιπόν σε κάποιον να μην το διαβάσει αντιθέτως το συστήνω σε όλους απλώς μαθαίνοντας για τις απόψεις του (που δεν περιέχονται στο βιβλίο, μαλλον έπρεπε να το τονίσω αυτό στο αρχικό μου ποστ) με στεναχώρησε κάπως.


Νομίζω πως θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον να μεταφερθεί σε νέο θέμα η συζήτηση για το αν τελικά "Η δημιουργία δεν είναι αποκομένη από τον ίδιο τον δημιουργό...Η βιογραφία του κρίνει σαφώς και το έργο του!" Ή μήπως όχι;
 
Last edited:
-Σου αρεσε το βιβλιο;
-Ναι, ηταν απιστευτο. Ποιος το εγραψε;
-Ο φιλοναζιστης Κνουτ Χαμσουν.
-Α, δε μου αρεσε τελικα.


Απ οτι καταλαβαινω μισεις τους μισανθρωπους. Αρα...
Το βιβλίο δεν το διάβασα. Άρα δεν έχω άποψη.
Από κει και πέρα προτιμώ οι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες να είναι και πρότυπα μου. Σε αυτά που είπα ότι η δημιουργία δεν μπορεί να είναι ξεκοκομμένη από τον δημιουργό το πιστεύω.

Επίσης τον αν υπάρχει κάτι υπότπο σαφώς και δεν θα μου το πεις εσύ, διότι στην τελική παίζει και να μην το κατάλαβες.

Τέλος, τα αυθαιρετα συμπεράσματα περί δικού μου μίσους να τα κρατάς για τον εαυτό σου.
 
Υπάρχει και νέα έκδοση από Μεταίχμιο - Νοέμβριος 2014 - και εισαγωγή του Paul Auster
 
Ευχαριστω για την πληροφορια Ιππια. Ευχομαι να ειναι πιο σοβαρη η μεταφραση.

Επίσης τον αν υπάρχει κάτι υπότπο σαφώς και δεν θα μου το πεις εσύ, διότι στην τελική παίζει και να μην το κατάλαβες.
Ουτε εγω το καταλαβα, ουτε καποιος αλλος.
Μπορεις να το διαπιστωσεις κι εσυ αν το διαβασεις. Μην το φοβασαι.

Τελος, για να μην παρεξηγηθω, δεν ειμαι φασιστας. Εξαλλου διαβαζω οτιδηποτε απο οποιονδηποτε.
Τα βιογραφικα σημειωματα τα διαβαζω καθαρα ενημερωτικα (αφου πρωτα τελειωσω το βιβλιο) και οχι επειδη εχω καποιου ειδους κομπλεξ ή για να αποφυγω κατι.
Συγγνωμη για το οφτοπικ. Το κλεινω εδω.
 
Εχοντας διαβασει το πρωτο μερος του βιβλιου, αισθανομαι την αναγκη να γραψω και γω 1-2 γραμμες...
Τα οσα πραγματευεται ο Χαμσουν με εχουν συγκλονισει...
Η πεινα, η ανεχεια, η ανεργια, η ελλειψη στεγης σε συνδυασμο με τον αυτοσεβασμο και την δυναμη χαρακτηρα που δειχνει να εχει ο ηρωας του εν λογω εργου ειναι ακρως συγκινητικα...
Αναμφισβητητα ενα εργο που καταπιανεται με τον ανθρωπινο πονο και εξαθλιωση που δυστυχως και στις μερες μας ειναι παροντα...
Ειμαι σιγουρος οτι αξιζει την προσοχη ολων οσων δεν το εχουν ηδη διαβασει...
 
Χαιρετώ την εκλεκτή παρέα σας. Γράφτηκα στο φόρουμ αναζητώντας συζήτηση για την Πείνα που την διάβασα πολύ πρόσφατα. Το ερώτημα μου είναι το εξής:
Το βιβλίο τελειώνει με την αναχώρηση του ήρωα με καράβι για το Leeds της Αγγλίας. Το Leeds όμως δεν έχει λιμάνι. Είναι αυτό ένα λάθος του συγγραφέα ή έχει σημειολογική σημασία; Μήπως γνωρίζετε κάτι γι αυτό;
 
Κι εγω αυτο σκεφτηκα.

Btw βαλε και κανενα spoiler alert.
Το οτι το διαβασες εσυ δε σημαινει οτι το διαβασε και ο υπολοιπος κοσμος.
 
Εχοντας διαβασει το πρωτο μερος του βιβλιου, αισθανομαι την αναγκη να γραψω και γω 1-2 γραμμες...
Τα οσα πραγματευεται ο Χαμσουν με εχουν συγκλονισει...
Η πεινα, η ανεχεια, η ανεργια, η ελλειψη στεγης σε συνδυασμο με τον αυτοσεβασμο και την δυναμη χαρακτηρα που δειχνει να εχει ο ηρωας του εν λογω εργου ειναι ακρως συγκινητικα...
Αναμφισβητητα ενα εργο που καταπιανεται με τον ανθρωπινο πονο και εξαθλιωση που δυστυχως και στις μερες μας ειναι παροντα...
Ειμαι σιγουρος οτι αξιζει την προσοχη ολων οσων δεν το εχουν ηδη διαβασει...
μηπως υπαρχει κατι υποπτο στα οσα γραφει; Μην ξεχνας οτι ο Χαμσουν ηταν φιλοναζι.
 
Χαιρετώ την εκλεκτή παρέα σας. Γράφτηκα στο φόρουμ αναζητώντας συζήτηση για την Πείνα που την διάβασα πολύ πρόσφατα. Το ερώτημα μου είναι το εξής:
Βαλε ενα spoiler alert....
Οπως σου ειπε και ο φιλος πιο πανω...
Μολις μου χαλασες το μισο βιβλιο...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
( απέκρυψα το κείμενο κοιτώντας πλάγια, γιατί κι εγώ δεν το διάβασα :)))) Βιργίνια, όλοι κάνουμε κλικ παντού, γι' αυτό καλό είναι να κρύβονται τα σημαντικά σημεία μιας πλοκής. Μην στεναχωριέσαι όμως, δεν θα σε στείλουμε στην πυρρά αφού δικαιολογείσαι σαν νέα.. ;) )
 
Χαιρετώ την εκλεκτή παρέα σας. Γράφτηκα στο φόρουμ αναζητώντας συζήτηση για την Πείνα που την διάβασα πολύ πρόσφατα. Το ερώτημα μου είναι το εξής:
Το βιβλίο τελειώνει με την αναχώρηση του ήρωα με καράβι για το Leeds της Αγγλίας. Το Leeds όμως δεν έχει λιμάνι. Είναι αυτό ένα λάθος του συγγραφέα ή έχει σημειολογική σημασία; Μήπως γνωρίζετε κάτι γι αυτό;
Βιργινία, καλησπέρα και καλωσόρισες στην υπέροχη Λέσχη του βιβλίου (είναι η μεγαλύτερη φωλιά σπασικλακίων, να ξέρεις). Μην στεναχωριέσαι, όλοι κάνουμε λάθη, το δικό σου είναι απειροελάχιστο μπροστά σε άλλα.
Περιμένουμε τη δική σου γνώμη για το βιβλίο. Και πάλι, καλή αρχή! :γεια:

Γι' αυτό που ρώτησες: Είναι λάθος το Λιντς. Στο τέλος της ιστορίας ο καπετάνιος λέει για το λιμάνι τού Εδιμβούργου, το Λέιθ (Leith).
 
Top