Κυνόφιλοι και γατόφιλοι

[Ιωάννα Μος]

Πάλι σε μπελάδες μπήκα!
Χτες εμφανίστηκε ένας μαύρος γάταρος με μακρύ τρίχωμα και πράσινα μάτια έξω απ' το σπίτι της αδελφής μου. Μαδημένος μέχρι αηδίας, με μύξες να του τρέχουν και μια πληγίτσα κάτω απ το αριστερό μάτι. Ούτε να φάει δεν μπορεί. Κάθεται στη γωνίτσα του και μας νιαουρίζει παρακλητικά. Πήραμε την φιλοζωική. Μόνο σκύλους αναλαμβάνει... Μας έδωσαν όμως οδηγίες. (Τύπου "φτιάξ' το μόνος σου"). Κι επειδή η αδελφή μου τα ζώα τ' αγαπάει αλλά και τα φοβάται ολίγον, τον πήρα υπό την προστασία μου εγώ...
Μόλις πήραμε αντιβίωση και βάλαμε σταγόνες στο ματάκι. Για φαΐ, ούτε λόγος ακόμα. Άντε να δούμε...

Σημ.: Σα να ξύνομαι μου φαίνεται... Λέτε να κόλλησα ψύλλους;

 

[Δασοφύλακας]

Φίλη Ιωάννα, για δες εδώ νομίζω δέχονται γάτες!

 

[Καλλίστη]

Ας συστηθώ και από δω!

Από μικρή κουβαλούσα στο σπίτι διάφορα ζωντανά, που ποτέ δεν έμεναν για πολύ.

Πρώτα φορά όμως, έζησα με μαζί τους, ως μέλη οικογένειας, όταν έμεινα με το αγόρι μου, τον άντρα μου πλέον. Άλλος <εύκαιρος> και αυτός. Μη δει αβοήθητο, εγκαταλελειμμένο, φοβισμένο, να το μαζέψει!

Έτσι ήρθε και η Κανέλλα.

Εκείνο το διάστημα δούλευε στο κυνοκομείο-νταχάου της πόλης μας. Μου ήρθε λοιπόν μια μέρα, με έναν μπόγο αγκαλιά. Μόνο δυο τεράστια, φοβισμένα μάτια ξεχώριζαν. Ήταν το πρώτο που αντίκρυσε και εκείνος εκείνο το πρωί. Μπαίνοντας μέσα, κατάλαβε το λόγο και κατά το τέλος της ημέρας, η ιστορία ήταν η εξής.

Ήταν δύο αδερφάκια, ράτσας πεκινουά, που για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν σε ένα μπαλκόνι, παρατημένα, ώσπου οι γείτονες τηλεφώνησαν στην πυροσβεστική και τα πήγαν στο κυνοκομείο. Τα έβαλαν μέσα, (σε λάθος κλουβί) και ένα από τα μεγάλα, το έπνιξε. Το άλλο, προφανώς, κρύφτηκε και έτσι κατέληξε στο σπίτι μας. Και είναι μαζί μας δέκα χρόνια.
Πριν δυόμιση χρόνια, υιοθετήσαμε ένα γατί, παλαβό στην κυριολεξία. Από αυτήν μας έμεινε μόνο ο ένας της γιος.

Για να μετρηθούμε...
Κανέλλα (το πεκινουά), Τρομάρας (ο γάτος), Μέντορας
Καλά πάμε...


(και να φανταστείς ότι το ισχυρότερο επιχείρημά μου σήμερα για την αλλαγή του ονόματος, ήταν επειδή είναι τρισύλλαβο και δεν έχει μέσα ισχυρά σύμφωνα)

 

[Διατσέντα]

Καλησπέρα Καλλίστη, μη σε απασχολεί το τρισύλλαβο. Είναι μύθος. Τον γάτο μου τον έλεγα Κίτρινο, Κιτρινούλη, Κιτρινέλο και διάφορα τέτοια. Άκουγε μια χαρά. Μην του αλλάζεις το όνομα...Όσον αφορά στο πήδημα πάνω σου, το βίωσα με τη Μάϊντα μου...Θέλουν να έρθουν στο ύψος του προσώπου σου γι’ αυτό γίνεται αυτό. Να γίνουν ένα με σένα. Αν την ώρα που στο κάνει κοντοκάτσεις κι έρθεις με το πρόσωπό σου κοντά στο δικό του θα κάτσει εκεί που είναι...Επίσης αν σε τρέχει στο δρόμο, σταμάτα πιάστου το σώμα προς το δικό σου και πές του “εδώ” λέγε του τη λέξη “εδώ” όσο κι αν είναι συνηθισμένος σε άλλους τρόπους θα μάθει συν τω χρόνω. Η δικιά μου έχει γίνει υπέροχη στο δρόμο. Ενίοτε που πάει να με τραβήξει προς κατεύθυνση άλλη απ’ αυτήν που πρέπει να πάμε σταματώ και κατεβαίνω στο αυτί της και της μιλώ γλυκά Μάιντα, “κοίτα με” λέω τη φράση “κοίτα με” ώσπου να γυρίσει να με κοιτάξει, γιατί το κεφάλι όταν τρέχει γι’ αλλού κοιτάζει μακριά μου...γυρίζει και με κοιτάζει και χωρίς να της τραβήξω το λουρί της λέω “εδώ” “έλα” “πάμε” αυτές τις λέξεις διαδοχικά και αμέσως χαλαρώνει και ακολουθεί χωρίς τραβήγματα...Μίλα του...Ν’ ακούει τη φωνή σου, τις λέξεις που θες να γνωρίζει επίμονα και χάϊδευέ τον ταυτόχρονα, όχι μόνο στο κεφάλι. Χαμηλά στην πλάτη προς την ουρά και στα πλευρά και στην κοιλίτσα, είναι περιοχές που αγγίζουν όσοι έχουν μεγάλη οικειότητα με το σκυλί. Ευαίσθητες περιοχές, που δεν τις παραδίδουν σ’ όποιον κι όποιον...Αυτά γι’ αρχή...και πολλά-πολλά χάδια...

Καλή επιτυχία!

 

[Καλλίστη]

Σβήστηκε το προηγούμενο (ξεκινημένο από τις 09:00 περίπου το πρωί!)...

από εκείνη την ώρα λοιπόν, έχω αναστατώσει αστυνομίες, φιλοζωικές, κ.λ.π, γιατί Ο Μέντορας-Μαξ-Σκύλος-Κεφάλας-Γορίλας-Βλάξ, την κοπάνησε.

Πήδηξε τα κάγκελα και πολύ απλά έφυγε!

Αφού γύρισα σχεδόν τη μισή πόλη ( ε, δεν ζω και στη Ν.Υ.), άρχισα τα τηλεφωνήματα, τώρα προσπαθώ να βρω τον νουμεράκι του ( πολύ φοβάμαι ότι μας είπε ψέματα ο προηγούμενος ιδιοκτήτης) και σκέφτομαι να ξαναβγώ.

χιονίζει εδώ


Διεκδίκησε και έλαβε και τα 15 του λεπτά διασημότητας

 

[Διατσέντα]

Καλλίστη, αν ο Μέντορας δεν είναι στειρωμένος, ε, να είσαι σίγουρη πως πάει για κορίτσια ή ψάχνει το προηγούμενο αφεντικό του, είναι κι αυτό μια πιθανότητα...πολύ μάτσο ο τύπος! Συχνά γυρνάνε πίσω τα άτακτα αγόρια...μου είχε συμβεί με έναν σκύλο που είχα στα 19 μου...τόσκαγε για κορίτσια και γυρνούσε μια βδομάδα μετά και γαύγιζε έξω απ’ τη μάντρα (είχαμε μονοκατοικία τότε) ό,τι ώρα να’ τανε...μια φορά ήρθε στις 3.00 τα ξημερώματα κι έδωσε μια κι ανέβηκε στο κρεβάτι μου ο βρωμύλος, ο οποίος μοσχομύριζε...παραδόξως...ένας θεός ξέρει τι γλεντοκόπι είχε κάνει πτώμα στην κούραση βυθίστηκε στον ύπνο στην αγκαλιά μου...

 

[Καλλίστη]

Το πιθανότερο είναι να τον πήρε κάποιος... Έτσι όπως αναστάτωσα το σύμπαν, δεν μπορεί μέχρι τώρα θα τον έβρισκαν ή θα γύριζε.

Δεν μπορεί, σκύλος είναι...θα το έβρισκε το σπίτι κι ας είναι μόνο λίγες εβδομάδες εδώ

Ελπίζω μόνο να έπεσε σε καλά χέρια.

 

[Ίζι]

Καθόλου - οι σκύλοι μπορούν να φτάσουν πολύ μακριά πολύ γρήγορα. Είναι πολύ πιθανόν να είναι εντελώς χαμένος αυτή τη στιγμή, τρομαγμένος και πεινασμένος. Τα δεσποζόμενα δεν ξέρουν πώς να επιβιώσουν μόνα τους στο δρόμο και, αν δεν βρεθούν, δεν τα καταφέρνουν συνήθως.
Δες εδώ.
Είναι τσιπαρισμένος;

 

[Καλλίστη]

Μετά από έρευνα που έκανα, μέσω της πρώτης κτηνιάτρου που είχε, δεν είναι.

Μου το επιβεβαιώσε και το προηγούμενο αφεντικό του, πριν λίγο.

Αναρωτιέμαι όμως, γιατί να πει ψέματα;

 

[Ίζι]

Σου είχε πει ότι είναι; Και δεν σου έδωσε τον αριθμό του μικροτσίπ; Μα, δεν θα ήταν δύσκολο να το διαπιστώσεις, αρκούσε ένα σκανάρισμα στον κτηνίατρο. Φοράει ταυτότητα με το τηλέφωνό σας; Νομίζω ότι ένα έστω απ' αυτά τα δύο (μικροτσίπ - ταυτότητα) είναι απαραίτητο για να ξαναβρεθεί ένα χαμένο ζώο. Σε κάθε περίπτωση γέμισε το ίντερνετ αγγελίες και τη γειτονιά σου (και τις γύρω γειτονιές) αφίσες.

 

[Καλλίστη]

Αγαπητή Ίζυ, υποψιάζομαι...πλεκτάνη! Αν υπάρξουν νεώτερα, θα επανέλθω με ολοκληρωμένη ιστορία!

Ευχαριστώ!

 

[Καλλίστη]

Στα γρήγορα...βρέθηκε το σκυλάκι, χτυπημένο λίγο στο πόδι, αύριο πάμε για μία επέμβαση και δυστυχώς μαθαίνεται σιγά -σιγά η ιστορία του...

Αύριο τα νεότερα

 

[Καλλίστη]

Εξακολουθώ και είμαι έξαλλη με την απανθρωπιά ορισμένων. Ξετυλίχτηκε και το κουβάρι της ιστορίας του Μέντορα. (να θυμίσω ότι η προηγούμενη οικογένειά του τον αποχωρίστηκε με μεγάλο καημό!)

Μετά από τηλεφωνήματα, περιπολίες, συνεχή έως φορτική επικοινωνία με τον προηγούμενο, λαμβάνω ένα τηλεφώνημα το βράδυ, από ένα μέλος της φιλοζωικής. Ο Μέντορας είναι στον κτηνίατρο, χτυπημένος. Βρέθηκε στην παλιά του γειτονιά. Γείτονας και αυτός, τον γνώρισε, ήξερε και την ιστορία του ( κλεισμένος σε ένα δωμάτιο, πολλές μέρες στην σειρά νηστικός, αρκετές μέρες ξεχασμένος σε ένα μπαλκόνι, χτυπημένος άσχημα σε μία παλαιότερη προσπάθειά του να πηδήξει από το μπαλκόνι που λέγαμε, με λίγα λόγια, το χαρακτήρισε ως ένα από τα πιο κακοποιημένα σκυλιά) μου τηλεφώνησε και μάλιστα ο τρόπος που με αντιμετώπισε, με ξένισε στην αρχή.

Στη συνέχεια πιάσαμε την κουβέντα, ήθελα κι εγώ να μάθω λεπτομέρειες (ποιος τον βρήκε, που, κ.λ.π) και έτσι έμαθα μαζί με τα γεγονότα και τον χαρακτήρα του προηγούμενο ιδιοκτήτη!

Ζωόφιλος. Πως μπορείς να λες ότι αγαπάς μία ύπαρξη εάν δεν φροντίζεις για αυτήν; Έξαλλη είμαι, έξαλλη!

 

[Πωλίνα]

Καλλιστη ο Μεντορακος σου έχει ταλαιπωρηθεί πολύ κι ελπίζω από δω και πέρα να είναι παιχνιδιάρης κι ευτυχισμένος κοντά σας!

δεν υπάρχουν λόγια για να χαρακτηρίσουν τέτοιους ανθρώπους δυστυχώς.

Καλή συνέχεια σε σένα και στον μουργο σου!!!)

 

[Ίζι]

Με το δίκιο σου είσαι έξαλλη Καλλίστη... Καταρχήν πού ακούστηκε γιατρός να δίνει εντολή να διώξει μια οικογένεια το σκύλο της λόγω εγκυμοσύνης; Αυτό δεν το χωνεύω με τίποτα! Τέλος πάντων, να σου ζήσει και να τον χαίρεστε!

 

[Πολύνιους]

Πάλι καλά που τον βρήκες Είναι τρομερό να χάνεις το ζωάκι σου! Γι' αυτό τσιπάκι και λουράκι!

 

[Ιωάννα Μος]

Πωπω... Τι τρομερή ιστορία ειν' αυτή. Το δόλιο το ζωντανό... Καλλίστη, να χαίρεσαι που τώρα είναι υπ' ευθύνη σου και θα τελειώσουν τα βάσανά του.
Επί τη ευκαιρία, να ευχαριστήσω τον Δασοφύλακα για το σάιτ που μου έστειλε. Όμως ο γάτης κι εγώ ερωτευτήκαμε και πλέον δεν τον αφήνω να πάει πουθενά. Πήρε 10 μέρες αντιβίωση, του άνοιξε και η όρεξη και γενικά πάει πολύ καλύτερα. Χτες τον είδε ο κτηνίατρος και μας είπε πως, δυστυχώς, η ρινοτραχείτιδα που έχει είναι χρόνια κατάσταση. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να την κρατάμε σε ύφεση. Του βάλαμε και αμπούλα για τους ψύλλους γιατί μαδιόταν μόνος του απ' το πολύ ξύσιμο.
Τον βαφτίσαμε Φανούρη. Είναι πανέμορφος και ο πιο χαδιάρης γάτος που έχω γνωρίσει. Όταν γουργουρίζει τρέμει όλο του το σώμα. Κι όταν φεύγω από κοντά του παραπονιέται γιατί θέλει να γυρίσω για να τον χαϊδέψω.

Σημ.: Έχουν αρχίσει όλοι να μου φωνάζουν πως θα γίνω η τρελή κυρία με τις γάτες... Μα τι φταίω εγώ; Ο Φανούρης φταίει που ήρθε να αρρωστήσει στην πόρτα μας.

 

[Καλλίστη]

Να δούμε εμάς, που μαζεύουμε όλου του κόσμου τους κατατρεγμένους, ποιος θα μας μαζέψει!

 

[Διατσέντα]

Πέντε χρόνια μετά...να μια σπουδαία κατάκτηση...Η Μάϊντα δεν φοβάται πια τη βροχή...τελεία και παύλα.

Όχι μόνο χουζουρεύει και κάνει βαρελάκια απ’ το πρωΐ στην πολυθρόνα της, ενώ συνήθως κρυβόταν στο WC και μάλιστα πίσω απ’ τη λεκάνη...(αναρωτιέμαι πώς συρρικνωνόταν για να χωρέσει εκεί), αλλά...έχουμε που βγήκαμε και τις δύο φορές με τα αδιάβροχά μας και για κάμποση ώρα...με νηφάλια συμπεριφορά σαν να είναι λιακάδα και με κοινωνικές διαθέσεις (σταματάμε να χαιρετίσουμε τις φίλες μας στα μαγαζιά ή χαιρετάμε τα άλλα σκυλιά που συναντάμε εγκάρδια)...κανένας φόβος...και μουσκίδι στο κεφάλι φυσικά και τα πόδια...η εκπαίδευση συνεχίζεται...δεν σταματά ποτέ και των δυό μας, όχι μόνο της Μάϊντας...Το φάρμακο που πήραμε και δεν χρειάζεται πια να παίρνουμε είναι το kalmvet...chamomila recutta, valeriana officinalis, tryptophan...κάνει για στρεσαρισμένα γατάκια και σκυλάκια...


Καλλίστη, αν ήταν να σκεφτόμαστε κάθε φορά ότι “μαζεύουμε” ό,τι “μαζεύουμε”, δεν θα “μαζεύαμε”...θα παίρναμε απλά σύντροφο, συντρόφισσα.
Όσο για το ποιός θα “μαζέψει” εμας, εγώ δεν θέλω επ’ ουδενί και κανέναν να με “μαζέψει”...Θέλω ή να συντροφεύω και να με συντροφεύουν...ή αν αυτό δεν γίνεται επειδή δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά σπουδαίο δώρο, προτιμώ να μείνω στα αμάζευτα...

Καλησπέρα φίλοι...είμαι χαρούμενη, ήρεμη και ευτυχής για την ηρεμία της συντρόφισσάς μου που αυτή τη στιγμή κοιμάται γαλήνια και πλήρης...

 

[Μεταλλαγμένη]

Νομίζω πως μπορούμε να πούμε πως ο κόσμος χωρίζεται στους κυνόφιλους, τους γατόφιλους, τους… αμφί-φιλους που αγαπούν καί τα δύο είδη και τους αδιάφορους που μάλλον δεν είναι και τόσο ζωόφιλοι γενικότερα.

Δεν νομίζω ότι αυτό ισχύει πάντα και παίρνω παράδειγμα από εμένα. Δεν τρελαίνομαι για τα ζώα, δεν θα πάω να χαιδέψω κανένα σκύλο στο δρόμο ούτε θα κάτσω να ψάξω πληροφορίες για κανένα ζώο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν τα αγαπώ ούτε ότι με αφήνει αδιάφορη η εκμετάλλευση και η βία που δέχονται πολλές φορές. Ισα ίσα, με εξοργίζει.
Μπορώ να πω μάλιστα ότι επειδή ακριβώς τα σέβομαι και θεωρώ το μεγάλωμά τους ευθύνη, με έχει αποτρέψει από το να αποκτήσω κάποιο γιατί πολύ απλά δεν είμαι διατεθειμένη να αφιερώσω τόσο χρόνο και ενέργεια γι' αυτό, οπότε δεν μου αξίζει και να γίνω ιδιοκτήτης του.