Λέξεις και φράσεις που υποχώρησαν

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
ε, όταν βρίσκεσαι σε βιάση, κάθε λέξη που μπορείς να γλιτώσεις μετράει :ρ
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Σε αυτό το μουντομπάσκετ διαπίστωσα πως η λέξη τάπα έχει αντικατασταθεί από την λέξη στοπ ("Ο Χ τρώει το στοπ από τον Ψ!").

Βέβαια άκουσα και "τάπα" αλλά μόνο μία φορά!
 
Κρίμα όμως φίλε μου Φαροφύλακα, γιατί η λέξη "τάπα" έγινε θρύλος στις αρχές του μπάσκετ στην Ελλάδα, με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα και τάλλα παιδιά:)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Τις θυμάμαι τις εποχές τής τάπας όμως χαίρομαι και τις εποχές τού στοπ. :)))

Πάντως, η "τάπα" υπερτερούσε στο ότι κλινόταν.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Έπιασα σήμερα στην τηλεόραση, μια παλιά ελληνική ταινία, στα μισά, με τον Ηλιόπουλο και τον Τσαγανέα.

Είπε, λοιπόν, κάποια στιγμή ο Τσαγανέας "θα του κόψω ένα τσεκ" και πολύ σωστά η αδερφή μου παρατήρησε πως αυτή είναι μια λέξη που πάλιωσε αφού σήμερα λέμε σχεδόν αποκλειστικά επιταγή.

Αμέσως μετά απείλησε "θα του στρίψω το λαρύγγι", μια έκφραση που την θυμάμαι να λέγεται ακόμα στην δεκαετία τού '80 και που πλέον δεν ακούγεται καθόλου αφού μας απέμεινε μονάχα το απλό "θα τον πνίξω".
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Μήπως (λεω, :μήπως;:) ο λιμοκοντόρος, ο πολιτσμάνος και ο χωροφύλακας "παίζουν" στις λέξεις που υποχώρησαν, ή είναι και αυτές απο εκείνες που ακούτε καθημερινά ορισμένοι; (γκουχου-γκουχου-ειρωνικός βήχας :χαχα: )
Είδα το απόσπασμα μιας ελληνικής ταινίας στην τηλεόραση κι εκεί μια γυναίκα απευθύνθηκε στον αστυνομικό ως κύριε πόλισμαν κι έπειτα ο Χατζηχρήστος: πολιτζμάνε πολιτσμάνε), λέξεις που, φυσικά, έχουν πια εκλείψει.

Μια άλλη λέξη που πραγματικά έχω πολλά χρόνια να την ακούσω είναι η καπότα, που, απ’ όσο θυμάμαι, χρησιμοποιούταν αρκετά την δεκαετία τού ’80 αλλά σήμερα δεν ακούγεται καθόλου καλά στο αφτί έτσι που να λέμε πια μονάχα προφυλακτικό.
 
Μια άλλη λέξη που πραγματικά έχω πολλά χρόνια να την ακούσω είναι η καπότα, που, απ’ όσο θυμάμαι, χρησιμοποιούταν αρκετά την δεκαετία τού ’80 αλλά σήμερα δεν ακούγεται καθόλου καλά στο αφτί έτσι που να λέμε πια μονάχα προφυλακτικό.
Εγω χαιρομαι που δεν την ακουω αυτη τη λεξη. Δε ξερω γιατι μου κανει πολυ ασχημη. Σαν αντι για τουαλετα να λεει καποιος χεστρα :Ρ
 
Το αουτομπαν το εχω ακουσει προσφατα απο συγγενεις μεταναστες στην Γερμανια.Και πραγματικα νομιζω πως απο εκει προηρθε......Σιγουρα οι γερμανικες αουτομπαν ειναι καλυτερες απο τους δικους μας δρομους...Οσο για την κυλλότα....Νομιζω πως πλεον χρησιμοποιουμε το υποκοριστικο γιατι εχει μειωθει το μέγεθος των εσωρουχων :ρ
 
Λέξεις που είχα ακούσει και θυμάμαι από τη γιαγιά μου (βασικά κυρίως εκείνη τις χρησιμοποιούσε)
ομματουάλια: γυαλιά οράσεως
Καρτ βιζίτ: επισκεπτήρια κάρτα
Νιτσεράδα: αδιάβροχο
Παρασόλι: ομπρέλα
Τζουτζές: γελοίος
Φαντεζί: φανταχτερός
Φαγιάντσα: με αυτό εννοούσε όλες τις πορσελάνες
Κομιλφό: καθωσπρέπει
Κόρτε: φλερτ
(θα προσπαθήσω να θυμηθώ κι άλλες. Γενικά αυτή η γιαγιά υπέφερε από ένα είδος μικροαστισμού, πχ δεν μπορούσε να καταλάβει πως επειδή κάποιος λέει εις τας Αθήνας δεν σημαίνει πως μπορούμε να λέμε επίσης εις τας Μεσολόγγας) :χαχα:
Επίσης ο παππούς μου έλεγε συνέχεια αβάντι ή αβάντι μαέστρο, αντί για εμπρός, πάμε (ό,τι να ’ναι) :))))
Λέξεις όπως το συνοικέσιο και το προξενιό τείνουν ως ένα βαθμό, πλέον, να έχουν περισσότερο μεταφορική έννοια, αφού αυτός ο τρόπος γνωριμίας δεν συνηθίζεται από τους νέους ανθρώπους.
Επίσης φράσεις όπως Έλα να την βρούμε ή την βρίσκω, που σημαίνει γουστάρω ή κάτι τέτοια έπαιζαν πολύ την δεκαετία του ’80 αν δεν κάνω λάθος. Πλέον δεν ακούω τόσο συχνά (έως καθόλου) λέξεις και φράσεις όπως το γειαχαραντάν, αφασία, δικέ μου, να ούμ ( = να πούμε) κτλ.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Για γκόμενο: το πρόσωπο ή ο έτσι μου

μου την βγήκε με κόκκινο: δεν μου εξηγήθηκε σωστά

μαγκιά, κλανιά κι εξάτμιση: μαγκιά... :))))

σούξου-μούξου μανταλάκια: μπούρδες

έμεινε μπουκάλα: έμεινε μόνος
 

Καλικάντζαρος

Δαγεροτύπης
Ατσιδας -> εξυπνος
Αχτυπητος -> πολυ καλος
Τη βρισκω -> γουσταρω,μου αρεσει
Εγω τους λεω ακομα Καρακολια και Μπασκινες -> Αστυνομικους
 
Last edited by a moderator:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Τη βρισκω -> γουσταρω,μου αρεσει
Είχε μεγάλη επιτυχία την δεκαετία του '80 αυτή η φράση ("έλα να την βρούμε" κτλ.)

:)

Come with me για να τη βρεις
Αν γλεντήσουμε together
η ανάμνηση απ’ την Greece
θα σου μείνει για forever


 
Last edited:

Καλικάντζαρος

Δαγεροτύπης
Σπασε -> φυγε (πχ Σπασε φρικιο γιατι μας τη βγαινεις στην ετσι)
Ζουνταπ -> μηχανη εποχης
Μανουλι -> γκομενακι (εγω το λεω και μανουλομανουλο)





Τη αναμνησεις... θα με κανετε παλι τα βραδια να βαζω τη δικη του Κοσκωτα για να με παρει ο υπνος..
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Ατσιδα πρεπει να ειναι μια επαρχιωτικη λεξη για τη νυφιτσα
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Βλεπω οτι στις παλιες ταινιες οι αστυφυλακες λεγονται παντα "πόλισμαν" :|
 
Top