Λέξεις που χρησιμοποιούμε χωρίς να ξέρουμε τι σημαίνουν

[Ατέρμων]

Έφαγα τον αγλέορα!
Αγλεορας μόλις είδα πως είναι φυτό, δεν έχω ιδέα γιατί χρησιμοποιειται αυτή η έκφραση και δεν έχω ακούσει πουθενά αλλού αυτήν τη λέξη!

Ο αγλέορας ειναι οντως φυτο,αλλα δηλητηριώδες.Τα δηλητηρια σε ανεκτες για τον οργανισμο ποσοτητες χρησιμοποιουνταν στην αρχαιοτητα και για θεραπευτικους σκοπους,η δε χρηση του συγκεκριμενου φυτου προκαλουσε εντονη δυσφορια και εμετο.Ετσι η εκφραση ΄εφαγε τον αγλεορα ΄ κατα μια αποψη προερχεται απο τη συνηθεια να κανουν χρηση του φυτου οσοι ειχαν φαει υπερβολικα ετσι ωστε να προκαλεσουν εμετο και να ξαλαφρωσουν το στομαχι απο το πολυ φαγητο...

Παρεπιμπτοντως αγλεορας ειναι η επιστημονικη ονομασια του φυτου,στην καθομιλουμένη λεγεται γαλατσίδα..

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Η επιστημονική ονομασία του αγλέορα είναι ελλέβορος του γένους helleborus!!!

Η γαλατσίδα ειναι φυτό του γένους Euphorbia.

 

[Ατέρμων]

Εχεις δίκιο φιλε Νικόλα ως προς την επιστημονικη ονομασια του αγλεορα(ως προς το ελλεβορος-το γενος ειναι Ευφορβια) ο οποιος ανηκει κι αυτος στην οικογενεια των Ευφορβιδών και στην καθομιλουμενη τα της συγκεκριμενης οικογενειας τα λενε γαλατσίδες λογω των γαλακτωδών χυμών που βγαζουν οταν τους κοβεις τον κορμο.Δεν το διατυπωσα σωστα παραπανω

 

[Αντέρωτας]

Οταν ημουν μικρος νομιζα οτι λέγεται "αγλέουρας"

Αυτο σίγουρα ακούγεται λιγοτερο επιστημονικό και απο τη γαλατσίδα

 

[Ατέρμων]

Και γω εφαγα τον αγλέουρα λέω,ετσι το ευχαριστιεσαι περισσότερο!

 

[Γιωργ Σταμ]

Έχω ένα δύσκολο: ποια η ετυμολογία της λέξης "λαμόγιο"?

 

[Ατέρμων]

Αποτι ξερω,λαμογια λεγανε παλια τους βοηθους των παπατζηδων,τους αβανταδορους τους που κερδιζαν που και που τον παπατζη για να προσελκυσουν παιχτες-θυματα!Τωρα ετυμολογικα λενε οτι η λεξη προερχεται απο το la moglie που σημαινει η γυναικα νομιζω;Μεχρι εκει ξερω Γιωργο!

 

[Αντέρωτας]

Ο Μπαμπης λεει οτι ειναι αγνωστου

 

[Κλασικιστής]

Το βουκινο ειναι η ντουντουκα.

Το βούκινο έχει λατινική προέλευση: bucina/buccina. Το β΄συνθετικό (-cina) από το ρήμα cano (= τραγουδώ, βγάζω ήχο). Το α΄συνθετικό, κατά τον Μπαμπινιώτη, είναι το ηχομιμητικό πρόθεμα bu-, ενώ, κατά ένα εγκυρότατο λατινικό λεξικό, ίσως ανήκει στο ουσιαστικό bos (= βόδι).

 

[Αμάντα]

Κάτι που παρατήρησα σχετικά πρόσφατα: πολλοί μπερδεύουν το πάραυτα (=αμέσως, χωρίς καθυστέρηση) με το παρά ταύτα (= ωστόσο, παρ' όλα αυτά).

Δεν είναι εδώ το νήμα που έψαχνα εξ' αρχής, δεν υπήρχε ένα άλλο με ''συχνά λάθη'' ή κάτι παρεμφερές; Δεν μπόρεσα να το βρω.

 

[Μπιατριξ Κιντο]

Η λεξη Στραβαδι τι σημαινει; απο που προεκυψε? :χμχμ:

 

[Αντέρωτας]

Μα νομιζω αυτο ειναι προφανες. Απο τον στραβό, δηλ. που δε βλεπει καλα ("στραβός είσαι;")

 

[Μπιατριξ Κιντο]

Α, οκ. Thanks.

 

[Πεταλούδα]

Σε μια ανάρτηση ήθελα να γράψω "δεν δύναται", αλλά συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν σίγουρη για το τι ακριβώς σημαίνει, για πιο λόγο δηλαδή δεν μπορώ;/ δεν θέλω;.. να κάνω κάτι. Δεν την χρησιμοποίησα την έκφραση τελικά γιατί προσπαθώ επίσης να βγάζω από τον λόγο μου πιο "αρχαιοπρεπής" (δεν ξέρω πως αλλιώς να τις πω) εκφράσεις, που μου βγαίνουν αυθόρμητα στον γραπτό λόγο, αλλά δεν νιώθω σίγουρη για την χρήση τους.

 

[Ροζ τριανταφυλλο]

Νομίζω σε αυτή την κατηγορία μπορεί να μπει και το άκλιτο νισάφι (σε εκφράσεις που δηλώνουν ότι πρέπει να λυπηθούμε κπ. και να μην τον ταλαιπωρούμε, π.χ.νισάφι πια!), που προέρχεται από το τουρκ. insaf =μετριοπάθεια, που με τη σειρά του έχει αραβική προέλευση. Κι έχουμε αντιμετάθεση, το ιν-σαφ γίνεται νι-σαφ.

για αυτο προσφατα εμαθα και απο πως προκυπτει το χαλαλι και το χαραμι... Στην Τουρκια για να προσφερεις νερο σε καποιον πρεπει να ειναι σκεπασμενο και γιαυτο λενε χαλαλ οταν το παιρνουν οποτε παει στο καλο ενω αν το αρνηθουν λενε χαραμι οπως λεμε εμεις οτι πηγε χαλαλι δηλαδη αδικα

 

[Σελεφά]

Χλεμπονιάρης (хлеб / χλιέμπ),

Η εξήγηση από το slang.gr είναι το ψωμί στα ρώσικα και γενικά σε πολλές σλαβικές γλώσσες. Αυτός που πεινάει, ο πεινασμένος, όντας αδύνατος, αδύναμος και γενικά κιτρινισμένος και σε κακή εμφανισιακή κατάσταση, το πρώτο πράγμα που ζητάει είναι хлеб / χλιέμπ /ψωμί. Αν υπάρχει σλάβικη επιρροή στη λέξη «χλεμπονιάρης», τότε αυτολεξεί σημαίνει ο «ψωμάς», αλλά με την έννοια του πεινασμένου που ζητάει συνεχώς ψωμί και εμφανισιακά είναι χάλια.

Η εξήγηση η δική μου που είναι και η σωστότερη.
Μικρή δε μου είχε εξηγήση κανείς τι σημαίνει όταν το άκουσα, οπότε νόμισα ότι βγαίνει από την χλέπα. Έτσι όταν έλεγα σε κάποιον την έκφραση "Αντε ρε χλεμπονιάρη", αυτό που εννοούσα ήταν είτε ότι "είσαι μια αηδιασμένη χλέπα", είτε ότι "θα σε χλεπιάσω (φτύσω) και θα σε κάνω αηδία".
Φυσικά, όταν σκέφτομαι τη λέξη αυτή υπερισχύει η δική μου ερμηνεία.