Λογοπαίγνια

Είναι τριγύρω μας, κυρίως στον προφορικό λόγο, και μπορούν να προκαλέσουν μία μεγάλη ποικιλία αντιδράσεων από το χαμόγελο έως το ξεκαρδιστικό γέλιο και από έκφραση απορίας μέχρι το οργισμένο "θα σταματήσεις να λες βλακείες επιτέλους;"!

Ο λόγος για τα λογοπαίγνια, προφανώς. Νομίζω τους αξίζει ένας χώρος για να αποτυπωθούν τα καλύτερα (ή και τα χειρότερα από αυτά). Θα ξεκινήσω με δύο από τα αγαπημένα μου:

-Μπλαμπλα, μπλαμπλαμπλα.
-Τι να σου πω παιδί μου, απαξιώ.
-Κι εγώ απ' Αλιάκμονα, αλλά δεν κάνω έτσι!
(αυτό προκάλεσε την παραπάνω οργισμένη σντίδραση)


Η Άννα και ο Σωτήρης είναι ζευγάρι πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή έχουν ανάμεσά τους ένα έδεσμα γεμάτο τυρί. Η Άννα λέει, και μάλιστα διακρίνοντας, τυχαία, τις συλλαβές μία μία:
-Με-το-σο-τυ-ρί δε μ'αρέσει
και ο Σωτήρης
-Ώστε τώρα πια δε σ'αρέσουμε, ε;
(αυτό προκάλεσε τα γέλια μέχρι δακρύων)

Και έπεται συνέχεια...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
σαν το γνωστό ανέκδοτο με τον μπεκρή που όταν μπαίνει στο μαγαζί και τον ενοχλεί η δυνατή μουσική δείχνει το ηχείο και ρωτάει:
- Τίιιιιι είν' αυτό μωρέ;
- Ηχείο!
- Σιγά μην είναι και η Σαντορίνη! :)))) (άκουσε βέβαια: η Χίο(ς) )

ή το άλλο με τον ίδιο μπεκρή :ρ που πάει να φάει κάτι στο γυράδικο και ζητάει:
- Έναν γύρο.
- Πίττα;
- Γάμησέ τα! :)))) (δηλ. ναι, είμαι πίττα στο μεθύσι! )
 
Με τους μεθυσμένους (ρουκούνια) κι εμένα είναι τα αγαπημένα μου.
Το παρακάτω είναι το περισσότερο αγαπημένο


Είναι λοιπόν δύο ρουκουνάκια* και μετά από κάμποσο ποτό, ο ένας (που είναι μάλιστα και αξύριστος) λέει του φίλου του:
-Πάω να ξυριστώ!
Ο φίλος του, του εξηγεί ότι θα είναι δύσκολο να ξυριστεί έχοντας πιει τόσο πολύ αλκοόλ και ότι μάλιστα είναι πολύ πιθανό να πάθει κάποιο τρομερό ατύχημα.
Το αξύριστο όμως και ξεροκέφαλο ρουκούνι, δεν λογαριάζει καθόλου αυτά τα λόγια και κινάει να κάνει το δικό του.
Γυρίζει μετά από κάμποση ώρα, σοβαρά λαβωμένος και λέει στο φρονιμότερο ρουκούνι:
-Τελικά είχες δίκιο έπρεπε να ξυριστώ πριν πιω.
Και ο φίλος του απαντά:
-Πριν πιο ... ή πιο πριν ;


* Όπου ρουκουνάκια βάλτε με το νου σας δυο δικά μας παιδιά!
Λέγετε πολύ καλύτερα μετά από πολλές μπίρες (πότε θα πάμε; )
 
Πωπω! Πάντα είχα την αίσθηση ότι τα λογοπαίγνια είναι προϊόντα νηφαλιότητας και οξύνοιας! Μάλλον με προσγειώσατε! :χαχαχα: Εχουν, όμως, πραγματικά πολύ γέλιο!

Λοιπόν, πάω να πιω κανένα ποτηράκι μήπως σκεφτώ τίποτα αντίστοιχα καλό!
 
Top