Αγαπημένοι παλιοί φίλοι γεια σας. Με αυτή την ανάρτηση θέλω να σας προειδοποιήσω για την κακοήθεια και την κουτοπονηριά ενός νέου εκδοτικού οίκου, της "Ηλιαχτίδας", ώστε να μην την πατήσετε και να μην τους εμπιστευτείτε τον πνευματικό σας κόπο.
Πριν από λίγο καιρό, η "Ηλιαχτίδα" προκήρυξε διαγωνισμό διηγήματος και παιδικού παραμυθιού. Στους όρους συμμετοχής ανέφερε ότι τα δέκα καλύτερα παραμύθια θα εκδίδονταν σε ανθολογία και ότι τα ονόματα των νικητών θα ανακοινώνονταν στη σελίδα τους. Εγώ με τον άντρα μου και κάποιους φίλους αποφασίσαμε να στείλουμε όλοι από ένα σύντομο παραμυθάκι, με πολύ καλή διάθεση.
Μετά από λίγους μήνες, ο άντρας μου έλαβε ένα email που έλεγε ότι κέρδισε το Β’ βραβείο στο διαγωνισμό, συνοδευόμενο από συγχαρητήρια γι’ αυτή τη διάκριση. Όμως δεν υπήρχε κάποια αναφορά στην ανθολογία. Αντίθετα, έλεγε ότι για τη διάκρισή του αυτή επιβραβεύεται με τη δυνατότητα να εκδώσει το παραμύθι του μαζί τους σε πολύ χαμηλή τιμή. Και συνημμένη υπήρχε μια προσφορά αυτοέκδοσης που ξεκινούσε με τη φράση «λόγω της βράβευσής σας στο διαγωνισμό».
Μετά από λίγα λεπτά, ένας απ’ τους φίλους μας που είχε στείλει επίσης παραμύθι, δέχτηκε το ίδιο ακριβώς email. Το μόνο που είχε αλλάξει ήταν ο τίτλος του παραμυθιού. Επίσης Β’ βραβείο και προσφορά για αυτοέκδοση.
Μπαίνουμε στη σελίδα του εκδοτικού οίκου στο facebook και βλέπουμε ότι αυτή η προσφορά που, υποτίθεται, ήταν το βραβείο για τον δεύτερο νικητή, ήταν η κανονική προσφορά αυτοέκδοσης που ίσχυε για όλους και είχε αναρτηθεί το προηγούμενο διάστημα.
Επίσης υπήρχε μια ανάρτηση που μόλις είχε βγει, η οποία έγραφε ότι ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με επιτυχία και ότι τα ονόματα των νικητών ΔΕΝ θα ανακοινώνονταν δημόσια, όπως είχε γραφτεί στους όρους συμμετοχής, αλλά αντίθετα θα τους ειδοποιούσαν σταδιακά με email. Εκεί λοιπόν σχολίασα «πώς να ανακοινωθούν δημόσια αφού έχουν πάρει όλοι το Β βραβείο;». Και από κάτω έγραψαν άλλοι δυο-τρεις ότι έλαβαν το ίδιο email, σχολιάζοντας την κομπογιαννίτικη τακτική καθώς και την ηλιθιότητα να παρουσιάζουν ως βραβείο την ίδια ακριβώς προσφορά που ίσχυε για κάθε υποψήφιο πελάτη.
Στο μεταξύ ο άντρας μου τους απάντησε με email ότι η διάκριση αυτή τον κάνει πολύ χαρούμενο, αλλά δεν τον ενδιαφέρει ξεχωριστή έκδοση, παρά μόνο η συμμετοχή του στην ανθολογία.
Ο εκδοτικός του απάντησε αμέσως ότι η ανθολογία είναι μόνο για τα Α’ βραβεία, ενώ η προσφορά ισχύει για τα Β’ βραβεία.
Μέσα στα επόμενα λεπτά, ο εκδοτικός είχε σβήσει απ’ τη σελίδα στο facebook τόσο την ανακοίνωση που έλεγε ότι δεν θα ανακοινωθούν ονόματα (με όλα μας τα σχόλια εννοείται) όσο και την παλιότερη ανάρτηση με την προσφορά αυτοέκδοσης. Την επόμενη μέρα ανέβασε μια νέα ανάρτηση που έγραφε κανονικά ονόματα 10 νικητών και έλεγε την εξής σαχλαμάρα: ότι λόγω του όγκου των έργων που δέχτηκαν δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν μόνο 1 ή 2 δεύτερα βραβεία (εδώ γελάνε και οι πέτρες) κι ότι τα υπόλοιπα είναι απλώς κακόβουλα σχόλια. Εννοείται ότι από εκείνο το σημείο και μετά σβήνουν κατευθείαν οποιοδήποτε αρνητικό σχόλιο.
Αυτά για να ξέρετε ότι ορισμένοι άνθρωποι δεν αξίζουν να τους εμπιστεύεται κανείς τον πνευματικό του κόπο, γιατί το μόνο που θέλουν είναι να τον εκμεταλλευτούν.
Εννοείται ότι υπάρχουν screenshots για όλα.
Κι ένα τελευταίο σχόλιο: τα βιβλία τους έχουν τη χειρότερη εικονογράφηση που έχω δει ποτέ σε παραμύθια. Αν περιμένουν να βγάλουν χρήματα από κομπογιαννιτισμούς και προχειροδουλειές ατύχησαν. Αυτά.
Πριν από λίγο καιρό, η "Ηλιαχτίδα" προκήρυξε διαγωνισμό διηγήματος και παιδικού παραμυθιού. Στους όρους συμμετοχής ανέφερε ότι τα δέκα καλύτερα παραμύθια θα εκδίδονταν σε ανθολογία και ότι τα ονόματα των νικητών θα ανακοινώνονταν στη σελίδα τους. Εγώ με τον άντρα μου και κάποιους φίλους αποφασίσαμε να στείλουμε όλοι από ένα σύντομο παραμυθάκι, με πολύ καλή διάθεση.
Μετά από λίγους μήνες, ο άντρας μου έλαβε ένα email που έλεγε ότι κέρδισε το Β’ βραβείο στο διαγωνισμό, συνοδευόμενο από συγχαρητήρια γι’ αυτή τη διάκριση. Όμως δεν υπήρχε κάποια αναφορά στην ανθολογία. Αντίθετα, έλεγε ότι για τη διάκρισή του αυτή επιβραβεύεται με τη δυνατότητα να εκδώσει το παραμύθι του μαζί τους σε πολύ χαμηλή τιμή. Και συνημμένη υπήρχε μια προσφορά αυτοέκδοσης που ξεκινούσε με τη φράση «λόγω της βράβευσής σας στο διαγωνισμό».
Μετά από λίγα λεπτά, ένας απ’ τους φίλους μας που είχε στείλει επίσης παραμύθι, δέχτηκε το ίδιο ακριβώς email. Το μόνο που είχε αλλάξει ήταν ο τίτλος του παραμυθιού. Επίσης Β’ βραβείο και προσφορά για αυτοέκδοση.
Μπαίνουμε στη σελίδα του εκδοτικού οίκου στο facebook και βλέπουμε ότι αυτή η προσφορά που, υποτίθεται, ήταν το βραβείο για τον δεύτερο νικητή, ήταν η κανονική προσφορά αυτοέκδοσης που ίσχυε για όλους και είχε αναρτηθεί το προηγούμενο διάστημα.
Επίσης υπήρχε μια ανάρτηση που μόλις είχε βγει, η οποία έγραφε ότι ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε με επιτυχία και ότι τα ονόματα των νικητών ΔΕΝ θα ανακοινώνονταν δημόσια, όπως είχε γραφτεί στους όρους συμμετοχής, αλλά αντίθετα θα τους ειδοποιούσαν σταδιακά με email. Εκεί λοιπόν σχολίασα «πώς να ανακοινωθούν δημόσια αφού έχουν πάρει όλοι το Β βραβείο;». Και από κάτω έγραψαν άλλοι δυο-τρεις ότι έλαβαν το ίδιο email, σχολιάζοντας την κομπογιαννίτικη τακτική καθώς και την ηλιθιότητα να παρουσιάζουν ως βραβείο την ίδια ακριβώς προσφορά που ίσχυε για κάθε υποψήφιο πελάτη.
Στο μεταξύ ο άντρας μου τους απάντησε με email ότι η διάκριση αυτή τον κάνει πολύ χαρούμενο, αλλά δεν τον ενδιαφέρει ξεχωριστή έκδοση, παρά μόνο η συμμετοχή του στην ανθολογία.
Ο εκδοτικός του απάντησε αμέσως ότι η ανθολογία είναι μόνο για τα Α’ βραβεία, ενώ η προσφορά ισχύει για τα Β’ βραβεία.
Μέσα στα επόμενα λεπτά, ο εκδοτικός είχε σβήσει απ’ τη σελίδα στο facebook τόσο την ανακοίνωση που έλεγε ότι δεν θα ανακοινωθούν ονόματα (με όλα μας τα σχόλια εννοείται) όσο και την παλιότερη ανάρτηση με την προσφορά αυτοέκδοσης. Την επόμενη μέρα ανέβασε μια νέα ανάρτηση που έγραφε κανονικά ονόματα 10 νικητών και έλεγε την εξής σαχλαμάρα: ότι λόγω του όγκου των έργων που δέχτηκαν δεν ήταν δυνατόν να υπάρξουν μόνο 1 ή 2 δεύτερα βραβεία (εδώ γελάνε και οι πέτρες) κι ότι τα υπόλοιπα είναι απλώς κακόβουλα σχόλια. Εννοείται ότι από εκείνο το σημείο και μετά σβήνουν κατευθείαν οποιοδήποτε αρνητικό σχόλιο.
Αυτά για να ξέρετε ότι ορισμένοι άνθρωποι δεν αξίζουν να τους εμπιστεύεται κανείς τον πνευματικό του κόπο, γιατί το μόνο που θέλουν είναι να τον εκμεταλλευτούν.
Εννοείται ότι υπάρχουν screenshots για όλα.
Κι ένα τελευταίο σχόλιο: τα βιβλία τους έχουν τη χειρότερη εικονογράφηση που έχω δει ποτέ σε παραμύθια. Αν περιμένουν να βγάλουν χρήματα από κομπογιαννιτισμούς και προχειροδουλειές ατύχησαν. Αυτά.
Last edited:
