Μέχρι που έχεις φτάσει για να αποκτήσεις ένα βιβλίο ;

Ποιο είναι το πιο χαζό , τρελό , τραβηγμένο πράγμα που έχετε κάνει με σκοπό να αποκτήσετε ένα βιβλίο ; Σας το δάνεισε κάποιος και μετά κάνατε τον τρελό για να το κρατήσετε ; Ξοδέψατε το τελευταίο σας 20αρικο για να αγοράσετε ένα βιβλίο και μετά μέχρι να πληρωθείτε δεν είχατε λεφτά για τίποτα ; (αλλά είχατε το βιβλίο σας και αυτό μετράει :)))) ) Κλέψατε ποτέ ένα βιβλίο απο κάποιο κατάστημα ή απο κάποιο φιλικό σπίτι ; Βγάλτε το απο μέσα σας ότι κι αν είναι αυτό .:ναι:

Εγώ πρόσφατα έκανα μια χαζομάρα και όταν το σκέφτομαι νιώθω λιγάκι άσχημα .( όταν όμως βλέπω το βιβλίο μου περνάει ) Δεν θα πω τον τίτλο του βιβλίο και το μαγαζί γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος σε διαβάζει :χαχα: (αν και παίζει να το έχω αναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις) Έψαχνα απεγνωσμένα μια τριλογία και έψαχνα τα παλαιοβιβλιοπωλεία της πόλης μου μήπως σταθώ τυχερή και τα βρω . Στο δευτερο που μπήκα ο ιδιοκτήτης μιλούσε στο τηλέφωνο και δεν μου έδινε καμία σημασία . Είχα εκνευριστεί και ήμουν έτοιμη να φύγω όταν το έκλεισε αλλά είπα να τον ρωτήσω αν έχει κάποιο απο τα 3 βιβλία . Και μου λέει : " Α ναι , σου βρήκαμε το δεύτερο και στο κρατήσαμε μετά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο" Νομίζω μπορεί κανεις να φανταστεί πως δεν είχαμε καμία επικοινωνία στο τηλέφωνο , πως υπήρχε και κάποια άλλη κοπέλα που το έψαχνε και πως εγώ δεν είπα τίποτα . Πήρα το βιβλίο και έφυγα ευτυχισμένη :φιρουλί:
 
Χαχα ωραίο νήμα και ωραία ιστοριούλα, Μαργαρίτα. :)))
Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια αληθινή ιστορία, αλλά έχω δει αρκετές φορές όνειρο όπου κλέβω κάποια έκδοση των Αθλίων, από κάποιο σπίτι ανύπαρκτων πλούσιων γέρων συγγενών, για παράδειγμα. :ανέκφραστος:
 
Πως με τρελαίνει που άλλοι φτάνουν σε "ακραία" πράγματα για να αποκτήσουν λεφτά, δόξα, κοινωνική/επαγγελματική θέση, γκόμενο κτλ ενώ κάποιοι από μας για βιβλία :τρέλα:

Μην νοιώθεις άσχημα Μαργαρίτα, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα σε αυτή την περίπτωση ;)

Προσωπικά, μέχρι στιγμής απλά δεν τηρώ τις υποσχέσεις που δίνω στον εαυτό μου να μην αγοράζω άλλα μέχρι να διαβάσω τα ήδη αγορασμένα, κάτι που θα κάνω και αύριο το πρωί και... δεν νιώθω καμία ενοχή γι' αυτό :φρύδια:
 
Η πιο ακραία πράξη μου ήταν όταν ήμουν έφηβος, ξάφρισα το πορτοφόλι της γιαγιάς μου για να αγοράσω βιβλία. Ακόμα κοκκινίζω όταν το θυμάμαι.
 
Νομίζω πως δεν έχω κάνει πολύ ακραίες πράξεις. Η πιο ακραία που όμως δυστυχώς δεν απέφερε καρπούς, ήταν όταν έψαχνα το βιβλίο "Η πύλη του Πτολεμαίου" που γύρισα ΟΛΑ τα βιβλιοπωλεία της Κατερίνης και τα περισσότερα που γνώριζα στη Θεσσαλονίκη, πράγμα τρομερά κουραστικό παρά την απόλαυσή του.

Ίσως από τα πιο τραγικά που έχω κάνει, είναι να μαζέψω πενηνταράκι πενηνταράκι λεφτά για να αγοράσω ένα συγκεκριμένο βιβλίο που ήθελα να το πάρω εδώ και τώρα, αλλά όχι όταν ήμουν μικρή, πριν από κανένα χρόνο και το πιο τραγικό που μου έρχεται στο μυαλό είναι αφού το απέκτησα κάποιο βιβλίο, να γυρνάω στο σπίτι και να το κρύβω για να μην το δει η μαμά μου και μου πει "πάλι αγόρασες βιβλίο;" και αυτό το έκανα επίσης πρόπερσυ. Μεγάλη. :μαναι:
 
Χαχαχα , εγώ έχω και τώρα 2 κρυμμένα απο τη μαμά μου . Αν και η άτιμη όλα τα παρατηρεί και συνήθως όταν τα πιάνει το μάτι της μου λέει με νόημα "αυτό δεν το είχες στη βιβλιοθήκη σου" . Όχι ότι θα μου κάνει κάτι αλλά άμα σε έχει να της γκρινιάζεις πως δεν έχεις ρούχα και εσύ πας και αγοράζεις όλο βιβλία αντί για ρούχα , έχει κι αυτή τα δίκια της .

Αλίκη , όταν έψαχνα αυτή την τριλογία που γράφω παραπάνω είχα γυρίσει κι εγώ όλο το κέντρο της πόλης , περίπτερα , παλαιοπωλεία , στη γειτονιά μου ότι ήξερα , έστελνα μειλ σε ηλεκτρονικά καταστήματα ...Είχα βγάλει φουσκάλες χωρίς πλάκα :))))

Και πριν κανά δυο βδομάδες είδα στον ύπνο μου να ψάχνω αυτά τα βιβλία και τελικά το ένα απο τα 3 ήταν μισό και ξύπνησα αγχωμένη και σκεφτόμουν αν ισχύει ή αν ήταν όνειρο . Ντάξει , είπαμε έχω μεγάλο πρόβλημα :μουάχαχα:
 
Ακραίο δεν εχω κάνει.

Το πιο κουλο που εχω κάνει είναι με τη σειρα των βιβλίων του Καζαντζακη που δόθηκαν με το Έθνος της Κυριακής.
2 περιστατικά. Ένα Σαββατόβραδο γύριζα από μάζωξη. Ήταν περίπου 2.30πμ όταν σταμάτησα στο περιπτερο, πήρα την εφημερίδα και την έδειξα στον περιπτερα, ο οποίος με κοιταζε με μια τεράστια έκπληξη.
Ξημερώματα Κυριακής ολίγον εως πάρα πολύ πιωμένη, ελεγα τραυλίζοντας στη φιλη μου που οδηγούσε να βρουμε περιπτερο να παρω τον Ηγεμονα.
 
Μπουγάτσα, μ' αρέσεις!

Κι εγώ κρύβω βιβλία... και σακούλες από βιβλιοπωλεία! Και έχω ζητήσει χρήματα λέγοντας πως είναι για άλλο σκοπό, για να πάω να αγοράσω βιβλία (αυτός δεν είναι ο ορισμός του εθισμένου; ) .
Επίσης, περιμέναμε με την αδελφή μου τρεις ώρες έξω από βιβλιοπωλείο κάπου στην Ιταλία, όταν βγήκε ο Ημίαιμος Πρίγκιψ στα αγγλικά, αν και δεν περίμενε κανείς άλλος, γιατί οι Ιταλοί δεν διαβάζουν αγγλικά! Ήταν μόνο κάτι τουρίστες άγγλοι οι οποίοι έφτασαν 12 παρά (μεσάνυχτα άνοιγε το βιβλιοπωλείο). Μας έλεγαν οι γονείς μας να πάμε καμιά βόλτα, αλλά φοβόμασταν πως παραμόνευαν πίσω από πόρτες, κάτω από παγκάκια, για να μας πάρουν τη σειρά, να εξαντληθούν τα βιβλία και να μην έχουμε να διαβάσουμε!
 
Το πιο κουφό που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια είναι το εξής:είχα πάει εκδρομή στην Καλαμάτα πριν 2 χρόνια και ήθελα να βρω ένα αξιόπιστο βιβλίο για την ιστορία της πόλης.Δεν έψαχνα μια συγκεκριμένη έκδοση,κι έτσι ύστερα από 3 ώρες περπάτημα στον παραλιακό δρόμο και μετά στην κεντρική λεωφόρο μέχρι την παλιά πόλη χωρίς επιτυχία κατέληξα στα τοπικά Public όπου βρήκα πολλά ενδιαφέροντα βιβλία...για την Αθήνα!!!Όταν ρώτησα την υπάλληλο για οδηγό Καλαμάτας με κοίταξε σαν εξωγήινο!Τελικά παταγώδης αποτυχία,αλλά τουλάχιστον έμαθα καλά όλα τα στέκια της μεσσηνιακής πρωτεύουσας!!
 
Έχω στείλει τον παππού μου με τρακτέρ στην κοντινότερη κωμόπολη(20χλμ) να μου πάρει βιβλία με κουπόνια του ΟΓΑ. Πάρκαρε έξω από το βιβλιοπωλείο & μπήκε μέσα για να ζητήσει Έρμαν Έσσε και Στάϊνμπεκ. Όταν το φαντάστηκα σαν εικόνα έβαλα τα γέλια:χαχαχα:
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Πράγματι, τέλεια εικόνα. Ένας τραχύς, γεροαγρότης που παρκάρει με το τρακτέρ, μπαίνει στο βιβλιοπωλείο ντυμένος με τα αγροτικά του και ζητά αυστηρά, σχεδόν απεγνωσμένα:
— Έσσε! Χρειάζομαι Έσσε! Α, και Στάινμπεκ!
:))))
 
Αχ Μαργαρίτα, μας εκθέτεις! :χαχα:

Είχα ζητήσει ένα πενηντάευρω για να πάρω δώρο Πάσχα στον βαφτησιμιό μου (ψέματα), και είχα παραγγείλει 3-4 βιβλία από την Πολιτεία τελικά. :μαναι: Και το πενηντάευρω κάπου χάθηκε, κάποιος το έκλεψε (ακόμη κανέις δεν ξέρει με σιγουριά :ρ)...

Ο βαφτησιμιός πήρε πατίνι τελικά. :μαναι:
 
Το ερώτημα μου θύμισε τον "Βιβλιοφάγο" του Κλάας Χούιτσινγκ όπου οι εμμονοληπτικοί ήρωες δεν διστάζουν να φτάσουν μέχρι το φόνο για ένα πολυπόθητο βιβλίο.. Προσωπικά λέω "ναι" τις εμμονές.
 
Όπως λέει παραπάνω και η γλυκιά Χήθκλιφ, δέχομαι τις εμμονές μ' ανοιχτές αγκάλες.
Δύο που θυμάμαι:
Άλφα. Τα καταδρόμια είχαν ωραίες βιβλιοθήκες...
Βήτα. Σαντορίνη, Άλισον και εργοστάσιο ντομάτας. Ένα θεότρελο πρωινό, αντί γι' άλλα αναμνηστικά πήρα ένα αγαπημένο της βιβλίο (μετά από τρελό βρίσιμο...).
 
Και χθες πάντως, ζήτησα δανεικά από τον πατέρα γιατί ξέμεινα και πήγα αμέσως και τα έφαγα σε βιβλιοπωλείο. Έχω σταμπάρει μια σειρά εκδόσεων κλασσικής λογοτεχνίας (αγγλικής) και έχω βάλει στόχο να την πάρω όλη! Φυσικά μετά, αρνήθηκα στην πρόταση για μπύρα από τους φίλους. Ευτυχώς, σήμερα πληρώθηκα!

(ωχ... σήμερα πληρώθηκα!!! χμμμμμ......)
 
Top