Εντελως ανεπικαιρο αλλα....
Ξεκαθαριζοντας την ανεπιθυμητη αλληλογραφια μου, βρηκα αυτο. Δεν ξερω αν ειναι αληθεια και οσοι ξερουν κατι παραπανω ας σχολιασουν
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
> ψιλή μου δεντρολιβανιά (*)
> Κι αρχή καλός μας χρόνος
> εκκλησιά με τ' άγιο θόλος (*)
>
> Άγιος Βασίλης έρχεται
> και δε μας καταδέχεται (*)
> από την Καισαρεία
> συ σ' αρχόντισσα κυρία (*)
>
> Βαστάει πένα και χαρτί
> Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)
> Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
> δες και με το παλικάρι (*)
Το Μεσαιωνα, ενα παληκαρι που ηταν ερωτευμενο με μια αριστοκρατισσα σκεφτηκε να της πει τις ευχες, με ενδιαμεσα (βλ. αστερισκους) το μηνυμα του γι' αυτην
Την αποκαλεί ψηλή ,σαν δεντρολιβανιά. Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με το Άγιο θόλος (θόλος εκκλησίας).
Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (ο Αι Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία. Τέλος την λέει ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκιά μου) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.
> Έτσι λοιπόν μια καψούρα έγινε τραγούδι και για
> αιώνες εμείς το τραγουδάμε και κονομάμε. Γιατί η
> καψούρα πουλάει, δεν το 'μαθες;
Ξεκαθαριζοντας την ανεπιθυμητη αλληλογραφια μου, βρηκα αυτο. Δεν ξερω αν ειναι αληθεια και οσοι ξερουν κατι παραπανω ας σχολιασουν
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
> ψιλή μου δεντρολιβανιά (*)
> Κι αρχή καλός μας χρόνος
> εκκλησιά με τ' άγιο θόλος (*)
>
> Άγιος Βασίλης έρχεται
> και δε μας καταδέχεται (*)
> από την Καισαρεία
> συ σ' αρχόντισσα κυρία (*)
>
> Βαστάει πένα και χαρτί
> Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)
> Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
> δες και με το παλικάρι (*)
Το Μεσαιωνα, ενα παληκαρι που ηταν ερωτευμενο με μια αριστοκρατισσα σκεφτηκε να της πει τις ευχες, με ενδιαμεσα (βλ. αστερισκους) το μηνυμα του γι' αυτην
Την αποκαλεί ψηλή ,σαν δεντρολιβανιά. Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με το Άγιο θόλος (θόλος εκκλησίας).
Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (ο Αι Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία. Τέλος την λέει ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκιά μου) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.
> Έτσι λοιπόν μια καψούρα έγινε τραγούδι και για
> αιώνες εμείς το τραγουδάμε και κονομάμε. Γιατί η
> καψούρα πουλάει, δεν το 'μαθες;