Αν δεν οπλοφορει, πες της ο,τι θέλεις.Θα της το πω οτι την κοροϊδευετε
Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Καπου εδω θα θυμηθω μια φιλη οπου σε πορεια πριν μερικα χρονια, κι οταν τα πραγματικα εγιναν καπως δυσκολα, μας υπενθυμισε οτι του φευ-γατου
με η μανα δεν εκλαψε ποτε. γελαω μονη μου
Αν πεις "Κούλα μ'ακούς" ( το "Κούλα" ως γνωστόν στα χαβανεζικα είναι το χαϊδευτικό της Kuʻuleialohaʻaʻalamaikalani) ίσως ανταποκριθεί και γλιτώσεις τις σφαίρες.
Com'ere δεν άκουσα, αλλά κόντευα να πέσω κάτω με το: ΌλΡέντυ λοντς τάιμ (already lunch time). Φανταστική χώρα, υπέροχοι άνθρωποι, σαν ευρωπαίοι Έλληνες (ευγενικοί και με περισσότερο χιούμορ). Μου άρεσε που κάθε πρωί εμείς και οι εργάτες παίρναμε καφέ και σκόουνς για να ξεκινήσουμε το περπάτημα μέσα στην πόλη. Μου αρέσουν οι καλλιτέχνες τους. Μου αρέσει το ενδιαφέρον που έδειχναν στους άστεγους. Μου αρέσει που τα κακαρίσματά μου δεν κέρδιζαν περίεργα βλέμματα. Για να μην τα πολυλέω μου αρέσει η Ιρλανδία και ο λαός της. Ακόμη και οι κουτσουλιές από τους γλάρους μου φαίνονταν σαν στολίδια.Εεε Σκωτσέζικη και Ιρλανδική προφορά, για μένα, είναι από τις πιο ερωτικές, τόσο που αν βρεθώ στα μέρη τους κι ακούσω έστω και: com'ere ye goat, θα λιποθυμησω πιο εύκολα κι από ηρωίδα της Ράντκλιφ.
(Μου θύμισες ότι πρέπει να μάθω Ιρλανδικά)
.
Δηλαδή καμία σχέση..
κι όμως, θεωρώ πως είναι οι έλληνες της Β. Ευρώπης. Ακόμη και η προφορά τους, νομίζω, τους κάνει να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους Αχ @Αντέρωτας τι ωραία εικόνα είναι αυτή που μου έδωκες; 
Όχι αλλά πολύ θα το ήθελα! Ιρλανδία πήγα για τουρισμό. Στο τσακ ήμουν να το προτείνω στον P.J όταν μου είπε ότι μαθαίνει την γλώσσα μας και έβγαλε στον πάγκο τον Οδυσσέα του Τζόυς από μετάφραση Ανευλαβή (του Καψάσκη ήταν στο ράφι και από την ράχη φαινόταν διαβασμένο), αλλά η πρόταση πέθανε στα χείλη μου, όταν κατάλαβα πως η δασκάλα του είναι φιλόλογος. Τα ελληνικά τα "διδάσκω" από Ελλάδα () σε φίλη, που δεν έχει τρελές απαιτήσεις.
Όχι αλλά πολύ θα το ήθελα! Ιρλανδία πήγα για τουρισμό. Στο τσακ ήμουν να το προτείνω στον P.J όταν μου είπε ότι μαθαίνει την γλώσσα μας και έβγαλε στον πάγκο τον Οδυσσέα του Τζόυς από μετάφραση Ανευλαβή (του Καψάσκη ήταν στο ράφι και από την ράχη φαινόταν διαβασμένο), αλλά η πρόταση πέθανε στα χείλη μου, όταν κατάλαβα πως η δασκάλα του είναι φιλόλογος. Τα ελληνικά τα "διδάσκω" από Ελλάδα () σε φίλη, που δεν έχει τρελές απαιτήσεις.
Δεν μου αρεσει οταν υπαρχει μια παρεξηγηση και ο αλλος θυμωνει/πειραζεται/ξενερωνει/παρεξηγειται/απογοητευεται, και οταν προσπαθεις να εξηγησεις σου απαντανε "No no that's ok" ή "δε χρειαζεται να απολογεισαι" αλλα ταυτοχρονα, σου κραταει μουτρα και την απογοητευση.
Οταν λες that's ok σημαινει οτι τελικα δεν υπηρξε παρεξηγηση, νομιζες οτι ειπες κατι χοντρο αλλα δεν ηταν. Αλλα οταν τελικα ο αλλος αποφασισε οτι "ραγισε" το γυαλι τοτε φυσικα και δεν that's ok. Το να λεει that's ok ειναι παραπλανητικο.
Και οταν σου λεει ο αλλος "δε χρειαζεται να απολογεισαι" ισως το λεει για να δειξει ευγενεια ή ανωτεροτητα, αλλα απο τη στιγμη που οντως μεσα του υπαρχει προβλημα, στην πραξη σου στερει το δικαιωμα της απολογιας. Οτι δηλαδη εκει που υποτιθεται οτι δεν πειραχτηκε και ολα ειναι οκ, στην ουσια δε δεχεται τη συγνωμη σου και καμια εξηγηση.
Κατι σαν το -Τι εχεις; -Τιποτα αν μου επιτραπει να επικαλεστω ενα χιουμοριστικο στερεοτυπο (αν και στην προκειμενη περιπτωση το επαθα με αντρα)
Οταν λες that's ok σημαινει οτι τελικα δεν υπηρξε παρεξηγηση, νομιζες οτι ειπες κατι χοντρο αλλα δεν ηταν. Αλλα οταν τελικα ο αλλος αποφασισε οτι "ραγισε" το γυαλι τοτε φυσικα και δεν that's ok. Το να λεει that's ok ειναι παραπλανητικο.
Και οταν σου λεει ο αλλος "δε χρειαζεται να απολογεισαι" ισως το λεει για να δειξει ευγενεια ή ανωτεροτητα, αλλα απο τη στιγμη που οντως μεσα του υπαρχει προβλημα, στην πραξη σου στερει το δικαιωμα της απολογιας. Οτι δηλαδη εκει που υποτιθεται οτι δεν πειραχτηκε και ολα ειναι οκ, στην ουσια δε δεχεται τη συγνωμη σου και καμια εξηγηση.
Κατι σαν το -Τι εχεις; -Τιποτα
αν μου επιτραπει να επικαλεστω ενα χιουμοριστικο στερεοτυπο (αν και στην προκειμενη περιπτωση το επαθα με αντρα)Μου αρέσει η σειρά βιδέο της Dat Lilly για το catfish, όπως και η εκπομπή στο MTV. Δεν ξέρω αν όλες οι ιστορίες που της έχουν στείλει είναι αληθινές, αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον το πόσο εύκολο είναι να φτιάξεις την εικόνα σου όπως θέλεις, τονίζοντας κάποια χαρακτηριστικά που έχουν μεγαλύτερη πέραση, ή παρουσιάζοντας κάτι ψεύτικο, χωρίς να πέφτεις στην κατηγορία του catfish.
Τέλος πάντων, πριν λίγο θυμήθηκα ότι πριν χρόνια πήγαν να μου κάνουν κι εμένα catfish. Επειδή είμαι πάντα ένα βήμα μπροστά (όχι από τρομερή ευφυΐα, από σκέτο overthinking) όταν έσκασε το αίτημα φιλίας από ψεύτικο προφίλ γνωστού μου ατόμου, μπήκα αμέσως στο νόημα. Έκανα μια πρόχειρη έρευνα, έπεσαν οι επιβεβαιώσεις, φώναξα: να περάσει το παρατράγουδο νάμπερ 1 *πιατίνι* και αποδέχτηκα το αίτημα (μα τι γυναίκα
) για να σπάσω πλάκα. Δεν ξέρω, αλλά βρίσκω πολύ διασκεδαστικό το να νομίζουν οι άλλοι πως σε έχουν ξεγελάσει ενώ εσύ τους περιμένεις ηδη στην γωνία. Έχω και το συνήθειο να το παίζω θεόχαζη επειδή είμαι ύπουλη, οπότε περίμενα μήνυμα, περίμενα, περίμενα. Τίποτα, ο ιστός άδειος. Που ήταν το γλέντι που είχα φανταστεί; Μόνο για να έχει πρόσβαση στο κλειδαμπαρωμένο προφίλ μου, μου έστειλε αίτημα φιλίας. Ε, και φυσικά πάτησα delete απογοητευμένη
Τέλος πάντων, πριν λίγο θυμήθηκα ότι πριν χρόνια πήγαν να μου κάνουν κι εμένα catfish. Επειδή είμαι πάντα ένα βήμα μπροστά (όχι από τρομερή ευφυΐα, από σκέτο overthinking) όταν έσκασε το αίτημα φιλίας από ψεύτικο προφίλ γνωστού μου ατόμου, μπήκα αμέσως στο νόημα. Έκανα μια πρόχειρη έρευνα, έπεσαν οι επιβεβαιώσεις, φώναξα: να περάσει το παρατράγουδο νάμπερ 1 *πιατίνι* και αποδέχτηκα το αίτημα (μα τι γυναίκα
) για να σπάσω πλάκα. Δεν ξέρω, αλλά βρίσκω πολύ διασκεδαστικό το να νομίζουν οι άλλοι πως σε έχουν ξεγελάσει ενώ εσύ τους περιμένεις ηδη στην γωνία. Έχω και το συνήθειο να το παίζω θεόχαζη επειδή είμαι ύπουλη, οπότε περίμενα μήνυμα, περίμενα, περίμενα. Τίποτα, ο ιστός άδειος. Που ήταν το γλέντι που είχα φανταστεί; Μόνο για να έχει πρόσβαση στο κλειδαμπαρωμένο προφίλ μου, μου έστειλε αίτημα φιλίας. Ε, και φυσικά πάτησα delete απογοητευμένη Νόμιζα ήταν γνωστή τακτική.
Δεν μου αρέσει όταν μου ζητούν να κάνω κάτι σαν χάρη, και είτε θα είναι από δίπλα μου για να με κατευθύνουν χωρίς να το έχω ζητήσει, είτε θα κριτικάρουν τη διαδικασία (δεν γίνεται έτσι, γίνεται έτσι) μου ανάβουν τα λαμπάκια, και είμαι σε φάση: θες να το κάνεις εσύ;
Κι εγώ κάποια πράγματα θέλω να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο, γι'αυτο και τα κάνω μόνη μου.
Δεν μου αρέσει όταν μου ζητούν να κάνω κάτι σαν χάρη, και είτε θα είναι από δίπλα μου για να με κατευθύνουν χωρίς να το έχω ζητήσει, είτε θα κριτικάρουν τη διαδικασία (δεν γίνεται έτσι, γίνεται έτσι) μου ανάβουν τα λαμπάκια, και είμαι σε φάση: θες να το κάνεις εσύ;
Κι εγώ κάποια πράγματα θέλω να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο, γι'αυτο και τα κάνω μόνη μου.
Έψαχνα ευκαιρία να γράψω κάπου ένα απόσπασμα από τον πυροσβέστη. ευχαριστώ
«Ο Χάρολντ ήταν σχεδόν πάντα μόνος του. Κάτι σαν το χοντρό παιδί που το αντιπαθούν όλοι. Ήταν έξυπνος και φρόντιζε να σου το τρίβει στη μούρη. Αν έσκαβες για να φτιάξεις υπαίθριο αποχωρητήριο, αυτός θα σου έλεγε έναν καλύτερο, πιο επιστημονικό τρόπο για να το φτιάξεις... αλλά δε θα έπιανε το φτυάρι ο ίδιος. Θα σου έλεγε ότι τον πονάει η μέση του ή κάτι τέτοιο. Τους ξέρεις κάτι τέτοιους τύπους».