Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Τσίου, δεν φαντάζεσαι. Κάποιες έχουν ξεφύγει τόσο πολύ που προτιμούν να δώσουν από πριν τα λεφτά στον άντρα ώστε να τις κεράσει όταν έρθει η ώρα 
Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει, δηλαδή!
Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει, δηλαδή!
Ω ναι!!!!!
Τα κόκκαλα της Σιμόν Ντε Μποβουάρ μπορούν να τρίξουν ελεύθερα!
Τα κόκκαλα της Σιμόν Ντε Μποβουάρ μπορούν να τρίξουν ελεύθερα!
Δεν μπορώ αυτές τις αηδίες, αλλά ούτε τις ανάποδες, "εγω πληρώνω γιατι εγώ ειμαι ο άντρας", λες και του πε κανείς οτι ειναι θεριζοαλωνιστική μηχανή.
Μα αυτό που είπε η μεταλλαγμένη (δίνω λεφτά στον άντρα κάτω από το τραπέζι για να φανει πως πληρώνει αυτός) το έχω δει να το κάνει γυναίκα-wait for it-φεμινίστρια. Αυτή γενικώς ήταν σε φάση "Α, εγώ σε κάποια πράγματα είμαι παλιομοδίτισσα" και την άκουγα εγώ που δεν είμαι ούτε φεμινίστρια ούτε παλιομοδίτισσα, απλώς νορμάλ και υπερ της ισότητας και των δύο φύλων και ήμουν στο τσακ 
Καλα ναι, μαλακια και για τους δύο αλλά δεν μπορώ να μην θέσω και σε φεμινιστική βάση. Βασικά, το θέτω σε όλες τις βάσεις και μου καίει τον εγκέφαλο!
@Ελλη, έχεις απόλυτο δίκιο. Ωστόσο υπάρχουν και αυτοί οι άντρες που νιώθουν μειονεκτικά/άσχημα αν δεν το κάνουν γιατί έτσι συνηθίζεται ή αναμένεται από αυτούς να πράξουν. Είναι ένα στερεότυπο που πρωτίστως βαραίνει τους ιδιους. Εχω ακούσει περιπτώσεις που κολλάνε να προσεγγίσουν μια κοπέλα και να της ζητήσουν ραντεβού γιατί κωλύονται οικονομικά να κεράσουν και το βρίσκω πραγματικά στενάχωρο.
@Ελλη, έχεις απόλυτο δίκιο. Ωστόσο υπάρχουν και αυτοί οι άντρες που νιώθουν μειονεκτικά/άσχημα αν δεν το κάνουν γιατί έτσι συνηθίζεται ή αναμένεται από αυτούς να πράξουν. Είναι ένα στερεότυπο που πρωτίστως βαραίνει τους ιδιους. Εχω ακούσει περιπτώσεις που κολλάνε να προσεγγίσουν μια κοπέλα και να της ζητήσουν ραντεβού γιατί κωλύονται οικονομικά να κεράσουν και το βρίσκω πραγματικά στενάχωρο.
Χαχα 
Η πλάκα είναι ότι μπορεί αυτή η κοπέλα να ήταν η εξαίρεση και να μην είχε απαιτήσεις να την κερνάνε. Αλλά οι φουκαράδες έχουν καεί στον χυλό και φυσάνε και το γιαούρτι.
Η πλάκα είναι ότι μπορεί αυτή η κοπέλα να ήταν η εξαίρεση και να μην είχε απαιτήσεις να την κερνάνε. Αλλά οι φουκαράδες έχουν καεί στον χυλό και φυσάνε και το γιαούρτι.
Θα πω κάτι κι αν θέλετε να πετάξετε ντομάτες κάντε το ελεύθερα!
Μου αρέσει να πληρώνει πότε πότε ο άντρας. Όχι συνέχεια ως υποχρέωσή του, ούτε αν δεν έχει τη δυνατότητα. Για μένα είναι κάτι σαν ένδειξη πως εκτιμάει αυτά που ως γυναίκα, καλώς ή κακώς, έχω τη δυνατότητα να προσφέρω με μεγαλύτερη ευκολία σε καθημερινή βάση, τη φροντίδα δηλ. πραγμάτων που οι περισσότεροι άντρες , πάλι καλώς ή κακώς, εδώ στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν έχουν μάθει να προσφέρουν. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω κεράσει, δεν έχω πληρώσει μισά μισά κλπ κλπ... Επίσης έχει τύχει να είμαι η μόνη γυναίκα σε αντροπαρέα και δεν με άφηναν με τίποτα να πληρώσω. Δεν το βρίσκω απαραίτητο, ήθελα να πληρώσω, διαμαρτυρήθηκα, αλλά χωρίς να μου το αιτιολογήσουν, δεν με άφηναν με τίποτα. Οκ, το βρίσκω γλυκό...
Μου αρέσει να πληρώνει πότε πότε ο άντρας. Όχι συνέχεια ως υποχρέωσή του, ούτε αν δεν έχει τη δυνατότητα. Για μένα είναι κάτι σαν ένδειξη πως εκτιμάει αυτά που ως γυναίκα, καλώς ή κακώς, έχω τη δυνατότητα να προσφέρω με μεγαλύτερη ευκολία σε καθημερινή βάση, τη φροντίδα δηλ. πραγμάτων που οι περισσότεροι άντρες , πάλι καλώς ή κακώς, εδώ στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν έχουν μάθει να προσφέρουν. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω κεράσει, δεν έχω πληρώσει μισά μισά κλπ κλπ... Επίσης έχει τύχει να είμαι η μόνη γυναίκα σε αντροπαρέα και δεν με άφηναν με τίποτα να πληρώσω. Δεν το βρίσκω απαραίτητο, ήθελα να πληρώσω, διαμαρτυρήθηκα, αλλά χωρίς να μου το αιτιολογήσουν, δεν με άφηναν με τίποτα. Οκ, το βρίσκω γλυκό...
Προσυπογράφω όλα όσα λές
. Αλλά αυτό με το χιούμορ είναι η μεγαλύτερη πληγή, σε φάση μπορεί να σηκωθώ και να φύγω αμα είσαι κρυόκωλος και σοβαρός οσο δεν παίρνει.Δε μου αρέσει που έχεις καβατζώσει όλο το στύλο στο λεωφορείο λες και ετοιμάζεσαι για σόου και δεν έχω απο που να πιαστώ. Μου αρέσει όμως που δεν χρειάστηκε να στο πώ αλλα ξεφύσηξα και σε κοίταξα βλοσυρά και μαζεύτηκες. Άιντε
Τσίου,
πριν 4-5 ΣΚ πάω σε ένα μπαρ απ' αυτά που αλλάζουν πολύ συχνά ταυτότητα με αποτέλεσμα εγώ που το γνώριζα απ' το χειμώνα ως 35+ ηλικίες να βρεθώ ανάμεσα στα 20χρονα. Μου παίρνει παραπάνω από τέταρτο να φτάσω στη μπάρα να παραγγείλω κι εκεί ανακαλύπτω το λόγο, καθόντουσαν πιτσιρίκες και βγάζανε σέλφι με σουφρώματα έχοντας κλείσει όλο το μαγαζί ουσιαστικά.
Μεταλλαγμένη,
πριν κανα χρόνο θα πήγαινε μια κοπέλα που ήξερα και έπαιζε κάτι περισσότερο απ' αυτό σούπερ μάρκετ με την οικογένεια της, δεν ξέρω πως αλλά βρέθηκα κι εγώ εκεί να πω ένα γειά και τελικά ήθελε να ψωνίσουμε σα να ψωνίζαμε μαζί, δηλαδή οι δικοί της κανονικά κι εμείς μόνοι. Πριν μπούμε μέσα στο μαγαζί επειδή θα πληρωνόμουνα την επόμενη εβδομάδα δεν είχα φράγκο, μου έβαλε στην τσέπη 30 ευρώ. Θα μπορούσε και να έχει πληρώσει, πράγμα που είχε κάνει με άλλους παρόντες. Ξέρω πως το 'κανε για 'μενα, όχι για 'κεινη. Και έχω γνωρίσει κι άλλες κοπέλες που το σκέφτονται έτσι. Όχι βέβαια πάντα. Υπάρχουν κι άλλα κίνητρα. Όπως λέει κι ο Stendhal θύματα της ματαιοδοξίας, του μεγαλύτερου των τυράννων είμαστε όλοι.
πριν 4-5 ΣΚ πάω σε ένα μπαρ απ' αυτά που αλλάζουν πολύ συχνά ταυτότητα με αποτέλεσμα εγώ που το γνώριζα απ' το χειμώνα ως 35+ ηλικίες να βρεθώ ανάμεσα στα 20χρονα. Μου παίρνει παραπάνω από τέταρτο να φτάσω στη μπάρα να παραγγείλω κι εκεί ανακαλύπτω το λόγο, καθόντουσαν πιτσιρίκες και βγάζανε σέλφι με σουφρώματα έχοντας κλείσει όλο το μαγαζί ουσιαστικά.
Μεταλλαγμένη,
πριν κανα χρόνο θα πήγαινε μια κοπέλα που ήξερα και έπαιζε κάτι περισσότερο απ' αυτό σούπερ μάρκετ με την οικογένεια της, δεν ξέρω πως αλλά βρέθηκα κι εγώ εκεί να πω ένα γειά και τελικά ήθελε να ψωνίσουμε σα να ψωνίζαμε μαζί, δηλαδή οι δικοί της κανονικά κι εμείς μόνοι. Πριν μπούμε μέσα στο μαγαζί επειδή θα πληρωνόμουνα την επόμενη εβδομάδα δεν είχα φράγκο, μου έβαλε στην τσέπη 30 ευρώ. Θα μπορούσε και να έχει πληρώσει, πράγμα που είχε κάνει με άλλους παρόντες. Ξέρω πως το 'κανε για 'μενα, όχι για 'κεινη. Και έχω γνωρίσει κι άλλες κοπέλες που το σκέφτονται έτσι. Όχι βέβαια πάντα. Υπάρχουν κι άλλα κίνητρα. Όπως λέει κι ο Stendhal θύματα της ματαιοδοξίας, του μεγαλύτερου των τυράννων είμαστε όλοι.
Καλικαντζαρε σε νοιωθω και σε καταλαβαινω απολυτα. Μου έχει συμβει πάρα πολλές φορές. Καποτε στην εργενικη ζωη μου ειχε τυχει να μένω κοντα στην περιοχη και τα μαγαζιά που βγαίναμε. Ε λοιπον ερχοταν καποιος φίλος Παρασκευη απογευμα σπιτι, καθόμασταν μέτα βγαιναμε ξενυχταγαμε και αν τυχαινε να πιναμε λιγο παραπάνω (σχεδόν πάντα) ερχοταν μετα σπίτι μου να κοιμηθει. Την άλλη μερα ξυπναγαμε μεσημερι, μαγειρευαμε, τρωγαμε, μετα ταινία ακριβως όπως το περιγραφεις κ πάλι απο την αρχη. Κ οκ ηταν καλος φίλος και δεν με ενοχλουσε. Αλλα υπηρχαν και φορες που ηθελα να μεινω μόνος. Κ αφου ειμασταν κολλητοι ειχα το θαρρος και του ελεγα "αντε καντην τωρα θελω να αραξω". Ομως είχε και αυτος το θαρρος και μου ελεγε "ασε με ρε μαλακα δεν παω πουθενα. Να εδω θα κατσω να δω τηλεοραση".
Φίλε Παράδοξε αυτό είναι άλλο... και προς τιμή της...
\m/ αυτά είναι.Παράδοξε, αυτό που είπες στην Μεταλλαγμένη μου το έχουν κάνει και το έχω κάνει. Και όντως είναι πολύ γλυκό.
Φθινόπωρο καταλαβαίνω τι λες, να κεράσει ο άλλος όχι επειδή έτσι πρέπει ή για να μη σε χάσει από πελάτη, αλλά από καλή καρδιά. Αυτό γίνεται και μεταξύ φιλενάδων, άρα
Edit: Μου αρέσει να βλέπω καλλιτεχνικό πατινάζ.
Last edited:
Παράδοξε, νομίζω κι εγώ ότι είναι διαφορετική περίπτωση αυτή. Σίγουρα, ήταν ευγενική και όμορφη κίνηση δεδομένου ότι εκείνη ήθελε να ψωνίσετε ενώ εσύ δεν είχες τέτοιο σκοπό, αρχικά. Βέβαια, δεν θα την κατηγορούσα αν πλήρωνε η ίδια!
Και μετά απο σύντομο (κι απαραίτητο) διαφημιστικό διάλειμμα...
Δεν μου αρεσουν (μαλλον βαριεμαι ειναι το σωστο ρήμα) οι άνευροι άνθρωποι. Άνευρες κινησεις, νωχελικη ομιλια. Οι άνθρωποι που -και μακαρονια να σερβιρουν-φοβουνται μην σπασουν (κι αυτοί και τα μακαρονια), που μιλανε τοσο αργα και με εξαντλητικές λεπτομερειες ωστε σου εχουν αφησει χρονο να φανταστεις -κι εν τελει να πέσεις μεσα- την εξελιξη και την κατάληξη του καθόλου διαλογου.
Δεν μ'αρεσουν οι άντρες κοκοράκια, μου φαινονται τοσο αστειοι. Εκεινοι που με το παραμικρο τσαμπουκαλεύονται, ενώ σε καταστασεις που οφειλουν να επιβαλουν την παρουσια τους, τηρουν σιωπη βολικη.
Μ' αρεσουν οι ανθρωποι με τσαγανο, με αυτοπεποιθηση, που ξερουν τοσο καλα τι ειναι, ωστε ειναι απαλλαγμενοι απο καθε ιχνος αυταρεσκεια. Μ' αρεσουν οι εξυπνοι άνθρωποι, οι βαθια καλοι κι αυτοι απο τους οποιους εχω να παρω κατι, που θαυμαζω εν ολιγοις. Μ' αρεσει να αναγνωριζω καλυτερους μου ανθρωπους, με βοηθαει να καταλαβω οτι το καλάμι ειναι παρκαρισμενο. Μ' αρεσει να λειτουργω αυθορμητα και παρορμητικα (χωρις να βλαπτω κανεναν). Μ αρεσει να διαπιστωνω πως, για αλλη μια φορα, εχασα τη σωστη σταση στο μετρό απο την αφηρημαδα μου.
Μ' αρεσει εκεινη η στιγμη που αμφιταλαντευεσαι για το αν πρεπει να πεις κατι κι εκει, που ειναι στην ακρη της γλωσσας, το καταπινεις. Εξισου μ αρεσει κι οταν ξεφουρνιζεται.
[video=youtube;M0FKEDexivA]https://www.youtube.com/watch?v=M0FKEDexivA[/video]
Δε μου αρεσει εκεινη η αβολη στιγμη που ακουω κατι στο οποιο δεν μπορω αντιστοιχα να ανταποκριθω και το μονο που μου 'ρχεται ειναι: τωωρα, φουντουνια ή,ακομη χειροτερα, και μισο κιλο βαρελισια.
Δεν μου αρεσει ο ψυχαναγκασμος των χριστουγεννων. Ουτε τα χριστουγεννιατικα δεντρα. Ουτε οι αποκριες. Ουτε το πασχα.
Δεν μου αρεσουν (μαλλον βαριεμαι ειναι το σωστο ρήμα) οι άνευροι άνθρωποι. Άνευρες κινησεις, νωχελικη ομιλια. Οι άνθρωποι που -και μακαρονια να σερβιρουν-φοβουνται μην σπασουν (κι αυτοί και τα μακαρονια), που μιλανε τοσο αργα και με εξαντλητικές λεπτομερειες ωστε σου εχουν αφησει χρονο να φανταστεις -κι εν τελει να πέσεις μεσα- την εξελιξη και την κατάληξη του καθόλου διαλογου.
Δεν μ'αρεσουν οι άντρες κοκοράκια, μου φαινονται τοσο αστειοι. Εκεινοι που με το παραμικρο τσαμπουκαλεύονται, ενώ σε καταστασεις που οφειλουν να επιβαλουν την παρουσια τους, τηρουν σιωπη βολικη.
Μ' αρεσουν οι ανθρωποι με τσαγανο, με αυτοπεποιθηση, που ξερουν τοσο καλα τι ειναι, ωστε ειναι απαλλαγμενοι απο καθε ιχνος αυταρεσκεια. Μ' αρεσουν οι εξυπνοι άνθρωποι, οι βαθια καλοι κι αυτοι απο τους οποιους εχω να παρω κατι, που θαυμαζω εν ολιγοις. Μ' αρεσει να αναγνωριζω καλυτερους μου ανθρωπους, με βοηθαει να καταλαβω οτι το καλάμι ειναι παρκαρισμενο. Μ' αρεσει να λειτουργω αυθορμητα και παρορμητικα (χωρις να βλαπτω κανεναν). Μ αρεσει να διαπιστωνω πως, για αλλη μια φορα, εχασα τη σωστη σταση στο μετρό απο την αφηρημαδα μου.
Μ' αρεσει εκεινη η στιγμη που αμφιταλαντευεσαι για το αν πρεπει να πεις κατι κι εκει, που ειναι στην ακρη της γλωσσας, το καταπινεις. Εξισου μ αρεσει κι οταν ξεφουρνιζεται.
[video=youtube;M0FKEDexivA]https://www.youtube.com/watch?v=M0FKEDexivA[/video]
Δε μου αρεσει εκεινη η αβολη στιγμη που ακουω κατι στο οποιο δεν μπορω αντιστοιχα να ανταποκριθω και το μονο που μου 'ρχεται ειναι: τωωρα, φουντουνια ή,ακομη χειροτερα, και μισο κιλο βαρελισια.
Δεν μου αρεσει ο ψυχαναγκασμος των χριστουγεννων. Ουτε τα χριστουγεννιατικα δεντρα. Ουτε οι αποκριες. Ουτε το πασχα.