Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…

[Έλλη Μ]

Χθες στην απομαγνητοφ. @Έλλη Μ ο ομιλητης ειχε αδυναμια στο τουλαχιστον. Φανταζεσαι πως πηγα να το γραψω δυο φορες ε; (oops κ τωρα )
(Δυστυχως) δεν μου αρεσει το ποδηλατο.

Τουλαστιχον. Χαχαχαχ γελαω.

Ε δε ν έχεις δοκιμάσει από σωστούς μάγειρες για αυτό!

Δεν εχω προλαβει ακομη να παω στο Αγόρι.

 

[Φαροφύλακας]

Προσωπικά, δεν μου αρέσουν τα καυτερά. Κοινότοπος όπως η @Έλλη Μ κι εγώ.

Ας σημειώσουμε πως το καυτερό δεν είναι γεύση αλλά έγκαυμα και πόνος στην γλώσσα.

 

[ΚρίτωνΓ]

Ας σημειώσουμε πως το καυτερό δεν είναι γεύση αλλά έγκαυμα και πόνος στην γλώσσα.

Πράγματι, με την αυστηρή έννοια του όρου δεν είναι γεύση. Ονομάζεται "χημειαίσθηση" και είναι αντίδραση συγκεκριμένων υποδοχέων "πόνου-αίσθησης" απέναντι σε χημικά ερεθίσματα από συγκεκριμένες ουσίες (π.χ. καψαϊκίνη - το κάψιμο της πιπεριάς, ολεορεσίνη - πιπέρι, κανέλα, πιπεριδίνη -πιπέρι κλπ) και μάλιστα, σε αντίθεση με τη γεύση, γίνεται αντιληπτή από πολλά σημεία του επιθηλίου (επιδερμίδα) του σώματος- όπου αυτό είναι πιο ευαίσθητο (π.χ. στις ευαίσθητες περιοχές ή τα μάτια, ή τη μύτη!). (An expert in food sensory analysis speaking).
Παρόλα αυτα είναι ωραίο το κάψιμο! (a secret masochist speaking?)

 

[Τσίου]

Το γάλα (σε βαριές περιπτώσεις) και η φέτα, βοηθούν στην ανακούφιση. Το είχα μάθει από μια εκπομπή παλια, που αν δεν θυμηθώ το όνομα θα σκάσω. Και από τότε συνοδεύω τα καυτερά με φέτα.

Δεν μου αρέσει η φάση με τους (νέο) αστεγους με στενοχωρεί πάρα πολυ, τις προάλλες όμως είδα έναν που είχε φτιάξει τη φωλιά του σαν σαλονάκι (είχε ακόμη και σταχτοδοχειο), και τριγύριζε πάνω στον αυτοσχέδιο καναπέ του, ένα μωρό γατάκι με κουδουνάκι στο λαιμό καιαιαι... Για 1η φορά χαμογέλασα. Ευχομαι σύντομα ολοι να αράξουν στην ασφάλεια ενός σπιτιού.

 

[Αντέρωτας]

Το γάλα (σε βαριές περιπτώσεις) και η φέτα, βοηθούν στην ανακούφιση. Το είχα μάθει από μια εκπομπή παλια, που αν δεν θυμηθώ το όνομα θα σκάσω. Και από τότε συνοδεύω τα καυτερά με φέτα.

Clever?

 

[ΚρίτωνΓ]

Clever?

Η εκπομπή ή η @Τσίου ; Για το δεύτερο, προσυπογράφω.

 

[Αντέρωτας]

@ΚρίτωνΓ συγνωμη που σε εμπεριεδευσα, ή ενεπερδευσα (@Σαλάτας μη το σημειώνεις, είναι ο αρχαιζων τυπος που εφήυρα για το "μπερδεψα" :D)

Clever είναι η παλια εκπομπη με τη Μαγγιρα και τον Σπυρου οπου εικαζω η @Τσίου εμαθε το κολπο με το γαλα

 

[Τσίου]

@ΚρίτωνΓ δεν ρωτάμε, ειδικά τον Αντέρωτα, όταν εγώ φοβάμαι την απάντηση ()
Βλέπω χάνω και τον τίτλο του τηλεορασάκια. Μαγγίρα και Σπύρου, δεν μου λέει τίποτα . Αυτό που έβλεπα ήταν εποχή 90s (μάλλον) στο Μακεδονία TV, και δεν είμαι σίγουρη αν ήταν αμερικανικης παραγωγης. Οι παρουσιαστές ήταν δύο (άντρας-γυναίκα) και στον τίτλο υπήρχε ή το inquiry ή το quest (ελπίζω να μην το μπερδεύεω με το total request του mtv), μέχρι και το βέλκρο είχαν εξηγήσει. Θα σκάσω τώρα που δεν θυμάμαι πως λεγόταν η εκπομπή.

 

[Αντέρωτας]

@Τσίου ααααμ ετσι πες. Inuiring Minds, (Inquiring Minds στυλιζαρισμενα, με φακο στη θεση του Q).
Ειναι καναδεζικο

 

[Τσίου]

ΡΕ ΑΝΤΕΡΩΤΑ! Μπράβο! (κι ευχαριστώ). Καναδέζικο! Ναι! Ήταν πολύ γλυκούληδες για να μην είναι Καναδοί.
Αν σου πω ότι θυμόμουν τον φακό ως στοιχείο, αλλά δεν το ανέφερα γιατί φοβόμουν ότι έχω επηρεαστεί από το λογότυπο του Cheaters, θα με πιστέψεις;
Δεν μου αρέσει το cheaters (γιατί είναι scripted), αλλά αν είναι το τηλεκοντρόλ μακριά, τι να κάνω;

 

[Σαλάτας]

@ΚρίτωνΓ συγνωμη που σε εμπεριεδευσα, ή ενεπερδευσα

"Εμπεριέδεσα", αλλά, δεν ξέρω εάν ενθυμήι, φίλτατε Αντέρως, ότι ο δόκτωρ Μωσέ μάς είχε πει ότι ο τύπος "εμπεριδέω" είναι υποθετικός, και ότι υπήρχε μόνον το "μπερδεύω", που (νομίζω) κάτι παίχθηκε με το "δουλεύω" και βγήκε.
Άρα, απλώς, "εμπέρδευσα".

Εδώ, όμως, δεν είναι μέρος για αυτά (δεν ξέρω τί είναι αυτό το νήμα, αλλά δεν είναι στην "Γραμματική"), οπότε, σόρρυ για την διακοπή, συνεχίστε την κουβέντα

(@Σαλάτας μη το σημειώνεις, είναι ο αρχαιζων τυπος που εφήυρα για το "μπερδεψα" :D)

Όσους τύπους θες εφεύρε (? εφεύρον? επιβρές?). Θα πρέπει, όμως, να τούς βασίσεις σε υπαρκτά αποτέτοια

(Τώρα, πριν νευριάσεις και μέ διώξεις με τις κλωτσιές, φεύγω μόνος μου :Ρ)

 

[Τσίου]

(Ο Νιλς λείπει για να πάρω αγκαλιά τα ποπ κορν )
Μου αρέσουν πολύ τα Lava lamps.

 

[Αντέρωτας]

Μου αρέσει οταν κανω ονλαιν γνωριμιες με ατομα που λεγονται πχ. KONSTANTINOS2021AEK και προκυπτει διαλογος τυπου

Αυτος: Πως σε λενε;
Εγω: Τάδε
Αυτος: Χαρηκα, εμενα με λενε Κωνσταντίνο
Εγώ: (no kidding!!)

 

[Έλλη Μ]

Δε μου αρέσει καθολου να με αντιμετωπίζουν ως αναπτήρα.
Να απευθυνονται σε μενα, ενω μιλανε σε άλλον, προικειμένου να καταθεσουν την αποψάρα τους αναφορικά με το πόσο ανθυγιεινη ειναι πχ η πυρηνικη οικογένεια. Αφενός, χωρις να τους εχει δωθει ποτέ ο αερας. Γι αυτο μαλλον και δεν τον απευθυνουν σε μενα με τη μια. Αφετερου, γιατι ενισχυετε και ενισχυεται την αποψη ολων ημων των νορμαλ ανθρωπων οτι ειστε χωριατες. Οχι χωροταξικα, αλλά με καθε αλλο δυνατο και πανανθρωπινο τρόπο. Ειστε γιδια,γιατι δεν καταλαβαινετε πού χτυπά και πού δε χτυπά το σχόλιό σας. Και πάντα θα ειμαι απέναντί σας, οποιον κι αν αφορα η απύθμενη βλακότητά σας. Και το μικρό μυαλό σας, φτανει μέχρι τη μήτρα σας. Ομως το εντυπωσιακότερο όλων ειναι τα σχόλια απο ανθρωπους πυ δεν δικαιουνται καν να σκεφτονται.
Και ότι, εσυ, ώς εγώ, ποτέ μα ΠΟΤΕ δε θα τα απηυθυνες σε ψυχη ζωσα.

Κατα τα αλλα, μου αρεσει τόοοοοσο πολυ η αροκάρια, δηλαδη ειναι ενα ποιημα ακομη κι αν ακους το όνομά της.Κι οι βουκαμβίλιες, τις ηρασθην σφόδρα απο την Αντιπαρο και μετα. Κι εχω να πω κι αλλα, αλλα εχω ενα ψυχοπλάκωμα τωρα δα.

 

[Τσίου]

Η αγκαλιά στην κυρία (@Έλλη Μ) από μενα

Μου αρέσει που λειτουργώ με διακόπτη on off. Οι αντιδράσεις μου με εκπλήσσουν. Παραδειγμα, κάθε φορά που πάω από το flight στο fight μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, είναι σα να έχω εξωσωματική εμπειρία. Σα να μην είμαι εγώ. Υποθέτω φταίει η καζούρα που είχα φάει από συμμαθητές επειδή ένα βραδυ έτρεξα ωσαν την Πατουλιδου, όταν με κυνηγούσαν για να μου κλέψουν το κινητό. Αυτό ήρθε και κούμπωσε με μια παλιά παρατήρηση "οι *της φαρας μου* δεν τρώνε ποτέ ξύλο" και από τότε είναι σα να μην μου επιτρέπω την δειλία, που κατά τα άλλα με δέρνει κάθε μέρα, όλη μέρα. Αλλά χρειάζομαι ένα τσακ. Μια ατμόσφαιρα απειλής απο τον άλλον, και εκεί γυρίζει ο διακόπτης.

 

[Τσίου]

Δεν μου αρέσει όταν σε έναν από τους φούρνους με ρωτούν (με υφος): ψιλά δεν έχετε;
Εννοειται πως δεν θυμώνω, τα 20 ευρώ πχ για 2 κουλούρια είναι ξενέρωμα, αλλά εκείνη την ώρα μου έρχεται να πω, εχω, αλλά κρατάω τα κερματα γιατί θέλω να ανέβω στο ελικοπτερακι που έχετε έξω.

 

[Έλλη Μ]

αλλά εκείνη την ώρα μου έρχεται να πω,

Τα θελω για το τζουκ μποξ

 

[Χρυσένια]

@Τσίου Τωρα, που λες για το ελικοπτεράκι, θυμήθηκα στα παιδικα μου χρόνια σε μια φτωχογειτονιά της Αθήνας, όταν έβαζε ενας από εμάς κέρμα στο τρενάκι έξω απο το ψιλικατζιδικο, ανεβαιναμε πάνω όλη η παρέα και καθόμασταν σε όλες τις πιθανές και απίθανες θέσεις,για να μη χάσουμε την πολυπόθητη ευκαιρία να γευτούμε απαντες την περιπετεια. Τώρα που - απο απόσταση- το σκέφτομαι και σχεδόν το οραματίζομαι, πρέπει να ήταν συγκινητικο και συνάμα αστείο θέαμα.

 

[Χρυσένια]

Δεν γινεται σε αυτο το θεμα να μην αναφερω την Εmma Watson. Εκτος απο oξυδερκής, ταλαντουχα και καλοσυνατη ειναι η επιτομη της κομψοτητας. Ανεπιτηδευτα αριστοκρατικη και αέρινη. Ειναι η στοφα τετοια!
Αν ημουν θεά και "επλαθα" γυναικες, θα γεμιζα καθε γωνιά του κοσμου μας με υπέροχες Watson σε ολα τα πιθανά χρωματα και μεγεθη.
Την χαζευα σημερα σε παλιες της συνεντευξεις και δεν την χορταινα.

 

[Αντέρωτας]

Μου ειναι αδυνατον να μη μου θυμιζει την Ερμιονη οταν τη βλεπω