Νήμα για εφήμερα μηνύματα (που όμως θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας)
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Θα ανοίξω ένα νήμα, να δούμε αν υπάρξουν συμμετοχές για να παίξουμε.Εντομεταξύ @Πεταλούδα φέτος θα παίξουμε το "διάβασε ένα αγαπημένο μου βιβλίο";
@Πεταλούδα σήμερα θα στρωθώ κάποια στιγμή να κάνω τη δική μας, δεν έχω ιδέα τι ειναι αυτό, υποθέτω πως θέλουν να μάθουν σε ποιον Δήμο έμενε η μάνα σου την περίοδο εκείνη.
Επειδή αυτο που φοβόμουν στην απογραφή έγινε, αποφάσισα να πάω με συνοδεία. Βλέπουμε μια σκυλουμπα σε μια μονοκατοικία, αρχίζουμε τις αγκαλιές και τα φιλιά. Βγαίνει η γλυκύτατη ιδιοκτήτρια, φωνάζει τον σκυλο "λαγάνα" και μας εξηγεί ότι την έβγαλαν έτσι επειδή την βρήκαν Καθαρά Δευτέρα. Και ακούω τον σωματοφυλακα μου να μου λέει: εσένα άμα σε βρίσκαμε Κ. Δευτέρα θα σε βγάζαμε "χαλβά". Κανένας σεβασμός και
Κρίμα (για τις γυναίκες) τέτοιο χιούμορ να πηγαίνει χαμένο.
Κυριολεκτώ.
Σωστά, αυτό συνεπάγεται, απλά ήθελα να το "διασκεδάσω" λίγο αυτό που ένιωσα. Με πιάσανε τα συνωμοσιολογικά μου (που δεν με πιάνουν συχνά από όσο με έχω γνωρίσει
), με τα τόσο του ματς ινφορμέισον που ζητούνται.
Και δεν έχεις και άδικο. Όταν γίνεται πολλή και περίεργη η πληροφορία που σου ζητούν, κάπου αρχίζεις και αναρωτιέσαι.Με πιάσανε τα συνωμοσιολογικά μου (που δεν με πιάνουν συχνά από όσο με έχω γνωρίσει
Επανερχομαι στο μυστηριο με τις διαφημισεις με τα αντιπαθητικα ανθρωπακια τυπου Φοιβος Αθηνα που εχουν το ιδιο στυλ.
Το στυλ εχει ονομα, λεγεται ειρωνικα corporate memphis, εχει εκνευρισει πολυ κοσμο, και οριστε και ενα αρθρο που το σχολιαζει ως φαινομενο
www.wired.co.uk
Το στυλ εχει ονομα, λεγεται ειρωνικα corporate memphis, εχει εκνευρισει πολυ κοσμο, και οριστε και ενα αρθρο που το σχολιαζει ως φαινομενο
Why does every advert look the same? Blame Corporate Memphis
The quirky, illustrative style favoured by startups has caused controversy within the design community
Σκέφτομαι όσους δεν έκαναν αυτοαπογραφη επειδή είναι αρνητές ή δικαιωματικά ζόρικοι / ερασιτέχνες στατιστικολογοι . Στη δεύτερη φάση θα πρέπει να τους επισκεφθώ ξανά, αν δεν μου ανοίξουν την πόρτα οκ, αλλά αν την ανοίξουν δεν θα είμαι η απογραφεας που πήγε στα τυφλά, αλλά τσιράκι σκοτεινών δυνάμεων ή η υπεύθυνη για όλη την ανοργανωσιά.
Μεσα σε ολα, προχθες κλεισαμε εισιτηρια για το
σμαραγδενιο νησι χθες κλεισαμε ξενοδοχειο, και, οχι στο πολυ βαθος, βλεπω απαγορευσεις πτησεων, λοκνταουν κι αλλα ομορφα.
Το αλλο που σκεφτομαι ειναι αυτο που εγινε στο Κερατσινι με το κοριτσακι. Μου πεταγεται στο μυαλο, μαζι με τις αντιδρασεις καποιων, για να μου υπενθυμιζει τι ανθρωποι κυκλοφορουν, και
Θέλω λιγο απ' αυτο το σομα που επαιρναν στον θαυμαστο καινουργιο κοσμο.
Μεσα σε ολα, προχθες κλεισαμε εισιτηρια για το
σμαραγδενιο νησι χθες κλεισαμε ξενοδοχειο, και, οχι στο πολυ βαθος, βλεπω απαγορευσεις πτησεων, λοκνταουν κι αλλα ομορφα.
Το αλλο που σκεφτομαι ειναι αυτο που εγινε στο Κερατσινι με το κοριτσακι. Μου πεταγεται στο μυαλο, μαζι με τις αντιδρασεις καποιων, για να μου υπενθυμιζει τι ανθρωποι κυκλοφορουν, και
Θέλω λιγο απ' αυτο το σομα που επαιρναν στον θαυμαστο καινουργιο κοσμο.
Αναρωτιεσαι ποιος ηλιθιος εστησε αυτό το παρωχημένο πρόγραμμα (θα ειχε στο συρτάρι του καποια απαρχαιωμένη μαλακια που προοριζοταν για κανα υποθηκοφυλακείο;; κτηματολόγιο;; Και σου λέει, ας μην παει χαμένο, ας το σουλουπώσουμε λιγο, ποιος θα το πάρει χαμπαρι..Ωιμέ!!)
Μα πραγματικά, αν το ντους ειναι εντός ή εκτός οικίας; Πάλι καλά που δεν ρωτούσαν αν ο μπιντές ειναι στο "μέρος".
Γελάω δυνατά.
Ακομη πιο δυνατά.
Last edited:
Ναι, είναι κοινό το ερωτηματολόγιο, γι' αυτό. Δεν το αλλάζουν ανά περιοχή.
Κι εγώ, από μέσα μου. Απ' έξω μου ειμαι: Να πας να μην σου πω που. Όπως στην άλλη που μου είπε ότι αυτό το τραγούδι:Γελάω δυνατά.
άσχετο, αλλά ένα πολύ κατατοπιστικό βιδεάκι από τον Richard Dawkings για το πώς εξελίχθηκε το μάτι, στους οργανισμούς.
Τι μου θύμισες... Είχα κάνει τη μετάφραση γι' αυτή τη σειρά, και ακόμα θυμάμαι πόσο με είχε παιδέψει το τραγούδι (αλλά μου είχε φτιάξει και το κέφι, για να πω τη μαύρη αλήθεια, σε περίπτωση που κάποιος πήγε να ξεχάσει τον Χίτλερ
).
Δεν μας τα είχες πει αυτά, δεν μας τα είχες πει αυτά!
Να μοιραστω μια random αναμνηση μαζι σας.
Ειχα πετυχει ενα σαιτ που βασει μιας ΤΝ (τεχνητης νοημοσυνης) επαιζες το παιχνιδι των 20 ερωτησεων, δηλ. σκεφτοσουν μια λέξη, και απαντωντας Yes/No/Maybe/I don't know σε πολυ ευστοχες ερωτησεις, παντα εβρισκε τι σκεφτοσουν, πριν τις 20. Υποτιθεται μαλιστα οτι οσο πιο πολλοι και οσο πιο πολυ επαιζαν, τοσο καλυτερα μαθαινε η ΤΝ και εμπλουτιζε το λεξιλογιο της.
Τελικα σκεφτηκα μια λεξη, δηλαδη ενα αντικειμενο, πολυ ακυρο και κουφο, που τελικα δεν το εβρισκε με τιποτα. Η λεξη αυτη ηταν.... ballot (ψηφοδελτιο). Βλεπετε, ειχαμε κρατησει καποια ασυμπληρωτα ψηφοδελτια απο τις περασμενες εκλογες σαν ενθυμια, και ειχα καποια διπλα μου για σημειωματαριο.
ΥΓ. επισης ειχε ενδιαφερον οταν για πλακα απαντουσα σε ολες τις ερωτησεις Maybe και I don't know, και στο τελος μου εβγαζε κατι τελειως αφηρημενα αποτελεσματα, οπως "η υπαρξη".
Ειχα πετυχει ενα σαιτ που βασει μιας ΤΝ (τεχνητης νοημοσυνης) επαιζες το παιχνιδι των 20 ερωτησεων, δηλ. σκεφτοσουν μια λέξη, και απαντωντας Yes/No/Maybe/I don't know σε πολυ ευστοχες ερωτησεις, παντα εβρισκε τι σκεφτοσουν, πριν τις 20. Υποτιθεται μαλιστα οτι οσο πιο πολλοι και οσο πιο πολυ επαιζαν, τοσο καλυτερα μαθαινε η ΤΝ και εμπλουτιζε το λεξιλογιο της.
Τελικα σκεφτηκα μια λεξη, δηλαδη ενα αντικειμενο, πολυ ακυρο και κουφο, που τελικα δεν το εβρισκε με τιποτα. Η λεξη αυτη ηταν.... ballot (ψηφοδελτιο). Βλεπετε, ειχαμε κρατησει καποια ασυμπληρωτα ψηφοδελτια απο τις περασμενες εκλογες σαν ενθυμια, και ειχα καποια διπλα μου για σημειωματαριο.
ΥΓ. επισης ειχε ενδιαφερον οταν για πλακα απαντουσα σε ολες τις ερωτησεις Maybe και I don't know, και στο τελος μου εβγαζε κατι τελειως αφηρημενα αποτελεσματα, οπως "η υπαρξη".
Last edited:
ρε παιδί μου, κάθομαι και βλέπω άλλη μια διάλεξη του Richard Dawkins. Κι υπάρχει στο κοινό ένα μικρό μωρό που κάθε τόσο στριγγλίζει. Βεβαίως, πολύ πολύ ενοχλητικά. Διασπά την προσοχή του ομιλητή, είμαι βεβαίως πως σηκώνει την τρίχα των παρεβρισκομένων και μαζί και την δική μου τρίχα που βλέπω το επεισόδιο ύστερα από 10ετίες. Το μωρό μεγάλωσε, οι ενοχλητικές στριγκλιές του έμειναν να ενοχλούν την ανθρωπότητα, για πάντα.
Και σκέφτομαι. Δηλ. τι στο διάολο είχε κατά νου η μαμά του που το πήρε; Πως θα άνοιγε το μυαλό του, παρότι ακόμη δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο; Πως θα έχει να λέει σαν μεγαλώσει, "εγώ μωρό ήμουν στην διάλεξη του Dawkins"; Ή απλά δεν είχε πού να το αφήσει, και το πήρε μαζί της;
Δηλαδή έλεος.
Και θα το πω, παρότι οι γονείς μάλλον το ξέρουν, αν και διαλέγουν να το ξεχνούν, με το θάρρος πως υπήρξα κι εγώ γονιός μικρού μωρού: Τα μωρά ενοχλούν υπέρτατα άπαντες πλην του γονέα. Πολύ.
Και σκέφτομαι. Δηλ. τι στο διάολο είχε κατά νου η μαμά του που το πήρε; Πως θα άνοιγε το μυαλό του, παρότι ακόμη δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο; Πως θα έχει να λέει σαν μεγαλώσει, "εγώ μωρό ήμουν στην διάλεξη του Dawkins"; Ή απλά δεν είχε πού να το αφήσει, και το πήρε μαζί της;
Δηλαδή έλεος.
Και θα το πω, παρότι οι γονείς μάλλον το ξέρουν, αν και διαλέγουν να το ξεχνούν, με το θάρρος πως υπήρξα κι εγώ γονιός μικρού μωρού: Τα μωρά ενοχλούν υπέρτατα άπαντες πλην του γονέα. Πολύ.
Και θα το πω κι εγώ με περισσεια θαρρους, θράσους και ντροπής, παρότι κι εγώ υπήρξα γονιος μωρού: Τα μωρά ενοχλούν και τη μαμά τους. Πολύ.
Αυτο σκεφτομαι κι εγω οποτε παω εκκλησια
Όταν τα παραλαμβάνει η αγριόφατσα με τα μούσια και τα άμφια και τα βουτάει μέχρι πνιγμού στο νερό - κανείς δεν τα σκέφτεται, κανέναν δεν ενοχλούν και όλοι χαίρονται και χαμογελούν για τον νεοφώτιστο. Βάρβαρα έθιμα.
Ότι και να κάνουν τα μωρά - που συμφωνώ και επαυξάνω είναι ενοχλητικότατα (καγώ πατέρας δύο)- είναι λίγο μπροστά σε αυτά που τους κάνουμε εμείς.
Να τα ντύσουμε όπως θέλουμε για να μην κρυώσουν, να τα ταΐσουμε ό,τι και όποτε κρίνουμε και να τα περάσουμε από τις διαδικασίες κοινωνικοποίησης των φυλών μας. Και δεν μπορούν να πούνε τίποτε άλλο, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με άλλο τρόπο εκτός από το κλάμα (αλλά και όταν μπορούν αργότερα - τοίχους συναντούν και όχι αφτιά).
Και λίγο μας κάνουν. Και λίγο. (+ μην ξεχνάμε ότι και εμείς ήμασταν ενοχλητικοί μιά φορά και έναν καιρό για τους γονείς μας και να μην ξεχνάμε ότι παραμένουμε ενοχλητικοί για τα παιδιά μας - πατέρας δύο εφήβων).
Με λίγα λόγια είναι η τιμωρία μας που τα κάνουμε (τα γεννάμε) - η τιμωρία της ματαιοδοξίας μας να τα κάνουμε ό,τι και όπως θέλουμε.
Όσον αφορά αυτό που λέει ο @Φαροφύλακας είναι το τεράστιο φιλοσοφικό πρόβλημα: "έχεις μωρό - έχεις ζωή;" (ή τι σκ@τα ζωή έχεις; ή πότε θα ξαναέχεις ζωή;)
Last edited:
Εγώ @ΚρίτωνΓ δεν συμμερίζομαι αυτήν την ενοχική οπτική έναντι των γονιών, που την βλέπω να τρεντάρει εδώ και κάμποσα χρόνια.
Έχω κάνει ό,τι καλύτερο μπόρεσα για το παιδί μου και ακόμη κάνω, και θεωρώ πως είναι πολύ τυχερός. Και θέλω να πιστεύω πως το ξέρει και το βλέπει και το εκτιμά και ευτυχώς, δεν ανάθρεψα αχάριστο άνθρωπο.
Όπως κι εγώ εκτιμώ όσα έκανε η μάνα μου για μένα. Ήταν μια πολύ σωστή μάνα κι ήταν πάντα εκεί. Με καθοδήγησε, με βοήθησε να πάρω μορφή, και το εκτιμώ και της συμπαραστέκομαι σε όλα, τώρα που είναι αυτή η αδύναμη, από τους δυο μας. Και βλέπω πως το εκτιμά κι αυτή με την σειρά της.
Το ότι θυσιάζουμε ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μας για να βοηθήσουμε και σταθούμε στα παιδιά, και πρέπει να νιώθουμε κι ενοχικά, το θεωρώ βλαβερό εκατέρωθεν.
Έχω κάνει ό,τι καλύτερο μπόρεσα για το παιδί μου και ακόμη κάνω, και θεωρώ πως είναι πολύ τυχερός. Και θέλω να πιστεύω πως το ξέρει και το βλέπει και το εκτιμά και ευτυχώς, δεν ανάθρεψα αχάριστο άνθρωπο.
Όπως κι εγώ εκτιμώ όσα έκανε η μάνα μου για μένα. Ήταν μια πολύ σωστή μάνα κι ήταν πάντα εκεί. Με καθοδήγησε, με βοήθησε να πάρω μορφή, και το εκτιμώ και της συμπαραστέκομαι σε όλα, τώρα που είναι αυτή η αδύναμη, από τους δυο μας. Και βλέπω πως το εκτιμά κι αυτή με την σειρά της.
Το ότι θυσιάζουμε ένα μεγάλο μέρος του εαυτού μας για να βοηθήσουμε και σταθούμε στα παιδιά, και πρέπει να νιώθουμε κι ενοχικά, το θεωρώ βλαβερό εκατέρωθεν.