Νήμα για εφήμερα μηνύματα (που όμως θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας)
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Κι όμως είναι ακριβέστατο, άσχετα που μας ενοχλεί.
Έχουμε μάθει να κάνουμε τη δουλειά μας όπως ακριβώς μας βολεύει και να θυμόμαστε νόμους και υποχρεώσεις όταν κάτι δεν μας αγγίζει,
Μέσω της εργασίας μου έχω δει "τέρατα" και κακώς κείμενα που δεν διορθώνονται γιατί πρώτα απ' όλα εμείς δε θέλουμε να διορθωθούν.
Το κράτος δουλεύει όπως μας βολεύει και εξοργιζόμαστε μόνο σε ακραίες περιπτώσεις όπως το ατύχημα των Τεμπών.
Έχουμε μάθει να κάνουμε τη δουλειά μας όπως ακριβώς μας βολεύει και να θυμόμαστε νόμους και υποχρεώσεις όταν κάτι δεν μας αγγίζει,
Μέσω της εργασίας μου έχω δει "τέρατα" και κακώς κείμενα που δεν διορθώνονται γιατί πρώτα απ' όλα εμείς δε θέλουμε να διορθωθούν.
Το κράτος δουλεύει όπως μας βολεύει και εξοργιζόμαστε μόνο σε ακραίες περιπτώσεις όπως το ατύχημα των Τεμπών.
Νομίζω πως πραγματικά κανείς δεν θέλει να μην δουλεύει σωστά το κράτος.
Όμως η επιφύλαξη της Έλλης, που μοιράζομαι, είναι σε όλο το σοφιστικέ τουπέ και το εξυπναδίστικο ταπεραμέντο.
Όμως η επιφύλαξη της Έλλης, που μοιράζομαι, είναι σε όλο το σοφιστικέ τουπέ και το εξυπναδίστικο ταπεραμέντο.
Δεν χωράνε, ρε. Έχουμε τιγκάρει.
Το πρόβλημα είναι πως το είχε πει ο μακαρίτης ο Λουδοβίκος ο 14? l etat ce moi. Εε, "l etat ce nous".Όσο αδυνατούμε να το καταλάβουμε - θα έχουμε συνέχεια περιστατικά που θα μας εξοργίζουν και θα βρίζουμε το κράτος. Αν ο καθένας αναλάμβανε (έστω και μερικώς) τις ευθύνες - καλά δεν θα μιλήσω για τους μισούς και βάλε από εμάς που είμεθα στο Δημόσιο - που μας αναλογούν, πολλά πολύ καλύτερα θα συνέβαιναν. Διότι εκτός από το σταθμάρχη, τον πολιτικό που τον εδιόρισε με βύσμα, τον άλλο που θα έπρεπε να είναι βάρδια ενώ δεν ήταν, τον άλλο που διορίστηκε και αποσπάστηκε, τον άλλο που δεν διόρισε αυτούς που έπρεπε να διορίσει, τον άλλο που ήταν εκπαιδευτής και είπε δεν βαριέσαι τι δέκα ώρες τι δεκαπέντε, τον άλλο που δεν υπέγραψε εγκαίρως τα χαρτιά πού έπρεπε, τον άλλο που δεν φύτεψε το σύστημα εκεί που έπρεπε, όταν έπρεπε, τον άλλο που δεν προμήθευσε τα υλικά και τα συστήματα που έπρεπε να προμηθεύσει και τον άλλο που υπέγραψε ότι πήρε τα υλικά και τα συστήματα πύο έπρεπε, τον προϊστάμενο του καθενός από αυτούς, τον γενικό γραμματέα, τον υφυπουργό και τον υπουργό των δέκα κυβερνήσεων, το συνδικαλιστή που πίεσε για υψηλότερους μισθούς, καλύτερες συνθήκες εργασίας αλλά όχι για ασφάλεια (μπορεί να την ανέφερε και αυτή, αλλά όταν ικανοποιήθηκαν τα άλλα, το έκανε γαργάρα). κλπ κλπ. Όχι φυσικά δνε έχουν ΟΛΟΙ τις ίδιες ευθύνες και το κεφάλι βρομάει από το ψάρι, αλλά μην ξεχνάμε ότι ακόμα και τα ψάρια-κεφάλια από το ίδιο κοπάδι ψαριών προκύπτουν, από τα ψάρια που ακολουθούν.
Αυτά.
Last edited:
Κανείς ε;
Για εξήγησε μου λοιπόν γιατί ακόμα στους παράδρομους κυκλοφορούν παράνομα νταλίκες;
Γιατί ο ΕΦΕΤ δεν πηγαίνει στις λαϊκές αγορές και τρώμε τα φυτοφάρμακα με τη σέσουλα;
Γιατί ο προαστιακός Σάββατο βράδυ μοιάζει με κονσέρβα με παστά;
Γιατί ακόμα στην Ελλάδα καπνίζουμε μέσα σε μαγαζιά;
Δεν θέλω να γίνω πιο συγκεκριμένος γιατί θα εκτεθούν πρόσωπα.
Μην το ψάχνεις, η ανοχή στην ανομία είναι και δική μας ευθύνη.
Για εξήγησε μου λοιπόν γιατί ακόμα στους παράδρομους κυκλοφορούν παράνομα νταλίκες;
Γιατί ο ΕΦΕΤ δεν πηγαίνει στις λαϊκές αγορές και τρώμε τα φυτοφάρμακα με τη σέσουλα;
Γιατί ο προαστιακός Σάββατο βράδυ μοιάζει με κονσέρβα με παστά;
Γιατί ακόμα στην Ελλάδα καπνίζουμε μέσα σε μαγαζιά;
Δεν θέλω να γίνω πιο συγκεκριμένος γιατί θα εκτεθούν πρόσωπα.
Μην το ψάχνεις, η ανοχή στην ανομία είναι και δική μας ευθύνη.
Είναι πολυπαραγωντικό, σύνθετο και μάλλον όχι επειδή, κάπως απλοϊκά: "οι περισσότεροι θέλουμε ένα τέτοιο κράτος".
H ανομία είναι και δική μας ευθύνη, όμως όταν διαμαρτύρεται ένας κλάδος το πρώτο που γίνεται είναι να θεωρείται καταχραστική μια απεργία. Κι εγώ ως πολίτης θα πρέπει να ψαχτώ μόνη μου, δεν περιμένω από τα ΜΜΕ να με ενημερώσουν και να μάθω για τα τυχόν προβλήματα του κλάδου, γιατί δεν το κάνουν.
Δεν θέλουμε ένα τέτοιο κράτος, δεν ξέρω πόσοι, πολλοί από μας όμως ναι. Κι αυτό το τραγικό γεγονός, έβγαλε στην επιφάνεια μια σαπίλα χρόνων και χρόνων, αυτό πιστεύω.
Δεν θέλουμε ένα τέτοιο κράτος, δεν ξέρω πόσοι, πολλοί από μας όμως ναι. Κι αυτό το τραγικό γεγονός, έβγαλε στην επιφάνεια μια σαπίλα χρόνων και χρόνων, αυτό πιστεύω.
Αυτο που λες, @Πεταλούδα. Αυτο ακριβως. Τις προαλλες, σε μια πολυ ωραια και εντονη κουβεντα, συζητουσαμε για την αγνοια που ειχαμε οι ομοτραπεζοι (εγω, δηλαδη) περι της απεργιας των εκπαιδευτικών. Γιατι απεργουν οι εκπαιδευτικοί; Τι ειναι αυτο που προκαλει αγχος στην αξιολογηση; Η απορια ηταν πολυ γνησια, διχως ιχνος ειρωνείας. Ηθελα να μου εξηγησει καποιος για να καταλαβω, προτου αρχισω τα αυθαίρετα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει καθε νους σε αγνοια. Και ναι, εχεις απολυτο δικιο, η αγνοια ειναι προσωπική ευθυνη και καθε ενας κολλαει μια ταμπελα σε καθε ειδους κινητοποιησης, "το συντεχνιακο κρατος", "οι τεμπέληδες που ταλαιπωρουνε τον κοσμακη" και λοιπα και λοιπα. Προφανως, ακρη δεν βγαλαμε, γιατι κι οι υπολοιποι (που ειχανε βγαλει τα δικα τους αυθαίρετα συμπεράσματα, απο την αντίθετη πλευρα) αγνοια ειχαν τελικα. Και σκεφτομαι,
Ειμαι απο αυτούς που δεν εχουν σχεση με τον δημοσιο τομεα, που δεν εχουν διεκδίκησει καμια θεση ποτέ, απο αυτους που κανενα πελατειακο αλισβερίσι δεν εχουν με κανενα πολιτικο κομμα, δεν εχω ζητησει χαρη και δεν εχω ανεχθει βοηθεια απο κανεναν, ουτε εχω βαλει βισμα για να προσληφθω στον ιδιωτικο τομεα. Και απο εκεινους που πρωτα κοιτανε τις υποχρεωσεις τους και στη συνεχεια τα δικαιώματά τους. Αυτο ειναι θεμα χαρακτηρα, οχι κατ' αναγκη καλου. Οπως ειμαι κι απο αυτους που ισως νιώσουν, δηλαδη πραγματικα αισθανθουν υποχρέωσή τους να συμμετεχουν σε καποιες πορειες κι εκει καταλαβαινεις τον κοσμο να παλλεται απο δίκαιη οργη, ειτε λεγεται υποθεση Φυσσα, ειτε λεγεται Ματι, ειτε λεγεται Μανδρα, ειτε Τεμπη, ειτε Γρηγοροπουλος, ειτε Σουλα. Και δεν εχει κανεις την παραμικρη διαθεση να γινει μπαχαλακιας, ομως ο θυμος κι η οργη υπαρχει και μοιραια καποτε θα ξεσπασει, για να βρεθουν για αλλη μια φορα οι απο καθεδρας αυτοκλητοι κριτες να κανουν παλι λογο για τις περιουσίες του κοσμακη που καταστρεφοναι στην Πανεπιστημιου και τη Βουκουρεστίου, δηλαδη πραγματικα τι αλλο θα ακουσουμε;! Γενικα, ως ανθρωπος, ειμαι βοδι, δεν εχω ιδιαιτερες ευαισθησιες, αλλα η απωλεια ανθρωπων των οποιων το κριμα κι η ευθυνη πεφτει σε ανθρωπους και η δολοφονια αλλων ανθρώπων με επηρεαζει παρα πολύ βαθια και ειναι θεματα που χαρασουν πολύ και για πολύ εντός.
Μαλλον γι' αυτό δεν εκπλησσομαι (για να γυρίσω στα λόγια του Πυλαρινουπώςτονλεναυτόν) όταν η Αθηνα διαλύεται, μετά απο τετοιες πορείες. Για να ακριβολογώ, νιωθω οτι κανεις δεν θα επρεπε να απορεί, οταν μιλάμε για ανθρωπους που πεθαινουν ή τους σκοτώνουν ή να κανει λόγο για περιουσίες που χανονται ή να τα βαζει στην ίδια πρόταση, γιατι δεν χανονται.
(ως συνηθως πσύχραιμη και πράα)
- Γιατι πρεπει να εχουμε καλα και ντε αποψη για καθε θεμα και δεν ακουω ποτε απο κανεναν, Δεν ξερω ρε παιδια, εξηγηστε καποιος.
- Και συνεπακολουθα, αφου θελω να την εχω τη ριμάδα, γιατι δεν φροντιζω να ενημερωνομαι και αντ αυτου παπαγαλιζω τις ρητορικες που τσιμπαω δεξια κι αριστερα
Ειμαι απο αυτούς που δεν εχουν σχεση με τον δημοσιο τομεα, που δεν εχουν διεκδίκησει καμια θεση ποτέ, απο αυτους που κανενα πελατειακο αλισβερίσι δεν εχουν με κανενα πολιτικο κομμα, δεν εχω ζητησει χαρη και δεν εχω ανεχθει βοηθεια απο κανεναν, ουτε εχω βαλει βισμα για να προσληφθω στον ιδιωτικο τομεα. Και απο εκεινους που πρωτα κοιτανε τις υποχρεωσεις τους και στη συνεχεια τα δικαιώματά τους. Αυτο ειναι θεμα χαρακτηρα, οχι κατ' αναγκη καλου. Οπως ειμαι κι απο αυτους που ισως νιώσουν, δηλαδη πραγματικα αισθανθουν υποχρέωσή τους να συμμετεχουν σε καποιες πορειες κι εκει καταλαβαινεις τον κοσμο να παλλεται απο δίκαιη οργη, ειτε λεγεται υποθεση Φυσσα, ειτε λεγεται Ματι, ειτε λεγεται Μανδρα, ειτε Τεμπη, ειτε Γρηγοροπουλος, ειτε Σουλα. Και δεν εχει κανεις την παραμικρη διαθεση να γινει μπαχαλακιας, ομως ο θυμος κι η οργη υπαρχει και μοιραια καποτε θα ξεσπασει, για να βρεθουν για αλλη μια φορα οι απο καθεδρας αυτοκλητοι κριτες να κανουν παλι λογο για τις περιουσίες του κοσμακη που καταστρεφοναι στην Πανεπιστημιου και τη Βουκουρεστίου, δηλαδη πραγματικα τι αλλο θα ακουσουμε;! Γενικα, ως ανθρωπος, ειμαι βοδι, δεν εχω ιδιαιτερες ευαισθησιες, αλλα η απωλεια ανθρωπων των οποιων το κριμα κι η ευθυνη πεφτει σε ανθρωπους και η δολοφονια αλλων ανθρώπων με επηρεαζει παρα πολύ βαθια και ειναι θεματα που χαρασουν πολύ και για πολύ εντός.
Μαλλον γι' αυτό δεν εκπλησσομαι (για να γυρίσω στα λόγια του Πυλαρινουπώςτονλεναυτόν) όταν η Αθηνα διαλύεται, μετά απο τετοιες πορείες. Για να ακριβολογώ, νιωθω οτι κανεις δεν θα επρεπε να απορεί, οταν μιλάμε για ανθρωπους που πεθαινουν ή τους σκοτώνουν ή να κανει λόγο για περιουσίες που χανονται ή να τα βαζει στην ίδια πρόταση, γιατι δεν χανονται.
(ως συνηθως πσύχραιμη και πράα)
Last edited:
@Έλλη Μ σε αυτά που λες περί απόψεως προσυπογράφω. Αλλά θα δοκιμάσω να απαντήσω
Διότι η γνώμη (άποψη) είναι σαν την κ@λ0τρ!π!δ@. Ο καθένας έχει από μία. (Δεν το λέω εγώ - κάποιος Αγγλοσάξονας το έχει πει, κάτι θα ήξερε).
Νομίζω πως σε όλα τα πράγματα έχουμε διαφορετικές απόψεις.
Ναι, αλλά και μύτη μία εχουμε. Γιατι εστιάζει ο αγγλοσάξονάς σου εκεί; δηλαδη. (Ντό και ίνγκ)
Α, σαν τις μυτες, δηλαδή.
Δεν αναφερεσαι στα προϊόντα καλλωπισμου, υποθέτω.
Για παραδειγμα αυτη.
Να σου πω, αν και ανθηρόστομη, υπαρχουν ορισμενες κουβεντες που δεν χρησιμοποιώ ποτέ.
Για παραδειγμα αυτη.
Πρώτα απ' όλα η λέξη "αξιολόγηση" είναι ταμπού για όλους του ΔΥ, οπότε οι εκπαιδευτικοί γιατί να αποτελούν εξαίρεση;
Ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο, που είναι χρόνια στη Δευτεροβάθμια δεν μπορούσε καν να καταλάβει πως αξιολογούνται οι ΙΥ. Νόμιζε ότι οι επιχειρήσεις που δουλεύουμε πρέπει να μας βάζουν πρόχειρα διαγωνίσματα.
Οι περισσότεροι ΔΥ είναι εγκλωβισμένοι στα τυπικά προσόντα μιας θέσης...
Επειδή καμία απεργία στην Ελλάδα δεν είναι αυθόρμητη και οι περισσότερες κατευθύνονται από τις γνωστές συντεχνίες, πάντα εμβόλιμα στις απαιτήσεις των απεργών θα εμφανίζεται σαν μπαμπούλας η ιδιωτικοποίηση. Επίσης, θα διαβάσουμε για ταξικές διαφορές, για μπουρζουαζία, φτωχοποίηση, νεοφιλελευθερισμό και πάει λέγοντας.
Το να διαβάζω στα αιτήματα πως η παιδεία πρέπει να παραμείνει δωρεάν, απλά με κάνει να γελάω.
Δεν νομίζω κανείς να πιστεύει πως στην Ελλάδα ο όρος "δωρεάν παιδεία" δεν είναι σχηματικός.
Οι γονείς πληρώνουν φροντιστήρια και εξωσχολικές δραστηριότητες από το δημοτικό πλέον και το παράλογο είναι πως αυτοί που δίνουν τα περισσότερα είναι οι γονείς των "καλών" μαθητών.
Πάντως σε αυτή τη χώρα εν γένει, όλοι σχεδόν οι πολίτες πιστεύουμε πως έχουμε μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση.
Νομιζω οτι γενικευεις Νικολα.
Το αν οι γονεις πληρωνουμε μια ακριβη παιδεια και αν θα επρεπε να πληρωνουμε την παιδεια ειναι δυο διαφορετικα θεματα. Αν καποιοι οραματίζονται αυτο για την παιδεια, πρόβλημά τους, για να μην πω τιποτε χειροτερο.
Σε καθε περιπτωση, πιαστηκα απο το συγκεκριμένο θεμα περισσότερο να δειξω ποσο ΚΔΩΑ* ειμαστε οι περισσότεροι με το τι συμβαινει γυρω μας -και παρολ αυτα, εχουμε αποψη- παρα για να το θιξω per se. Θα μου πεις, απο την αλλη, εδω δεν ξερουμε τι γινεται στο
μας καποιες φορες...
*Κτηνωδης Δυναμη, Ογκώδης Άγνοια
Το αν οι γονεις πληρωνουμε μια ακριβη παιδεια και αν θα επρεπε να πληρωνουμε την παιδεια ειναι δυο διαφορετικα θεματα. Αν καποιοι οραματίζονται αυτο για την παιδεια, πρόβλημά τους, για να μην πω τιποτε χειροτερο.
Σε καθε περιπτωση, πιαστηκα απο το συγκεκριμένο θεμα περισσότερο να δειξω ποσο ΚΔΩΑ* ειμαστε οι περισσότεροι με το τι συμβαινει γυρω μας -και παρολ αυτα, εχουμε αποψη- παρα για να το θιξω per se. Θα μου πεις, απο την αλλη, εδω δεν ξερουμε τι γινεται στο
μας καποιες φορες...*Κτηνωδης Δυναμη, Ογκώδης Άγνοια
Το πρόβλημα δεν είναι απαραίτητα η αξιολόγηση αυτή καθαυτή, αλλά το πώς θα γίνει και ποιος θα την κάνει. Αυτός που φαίνεται πως θα την κάνει, έστω εν μέρει, είναι ο διευθυντής της σχολικής μονάδας. Μα... έχει διευθυντές που είναι γκάο-μπίο και καθηγητές από κάτω που είναι εξαίρετοι. Πώς θα αξιολόγησει ο ακαμάτης ανόητος τον χρήσιμο;
Χώρια που ακαμάτηδες διευθυντές "χώνουν" καθηγητές στις δικές τους δουλειές. Πόσοι εκπαιδευτικοί (και δει πληροφορικοί) δεν χώθηκαν να κάνουν την δουλειά του διευθυντή π.χ. στο myschool (το λογισμικό που χρησιμοποιείται στα σχολεία) σε σταθερή βάση; Και όχι μόνο.
Εάν ο εκπαιδευτικός κρέμεται από τα μπομπόλια του διευθυντή, δεν θα γίνει ακόμη περισσότερο υποχείριό του στις καθημερινές εργασίες;
Πιστεύω πως το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι κεντρικό στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, όπως φαίνεται να βαίνει.
Αυτά ως προς την σχετική επιφύλαξη.
Από εκεί και πέρα, προσωπικά της απεργίες δεν τις συμμερίζομαι γενικότερα. Το λιγότερο που έχω να τους ψέξω είναι πως είναι συστημικές και παντελώς αναποτελεσματικές.
Σχετικά με τις αξιολογήσεις, το μόνο που θα πω είναι ο τρόπος εισαγωγής στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Πανελλαδικές. Επειδή κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν (και όχι αδίκως - αν το σκεφτείς) έχουμε σκαρφιστεί το πιο απάνθρωπο και μ@λ@κ!σμένο σύστημα που υπάρχει, όπου σε λίγες ώρες σε ένα ανώνυμο γραπτό και με αφόρητη ψυχολογική πίεση πρέπει να κρίνεις το μέλλον σου.
Γιατί; Γιατί είναι το μόνο μη διαβλητό, κοινώς αποδεκτό και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης της επίδοσης των μαθητών. Γιατί είμαστε σκ@τ@δες, φουλ της ευνοιοκρατίας, του λαδώματος, του δε βαριέσαι, του όλοι καλοί είναι (ή κακοί, όπως το θέλει καθένας), του θα κρίνω έτσι ώστε να μην μου την πέσουνε, ή θα κρίνω βγάζοντας όλα μου τα κόμπλεξ (αναλόγως ο καθένας).
Διότι κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ούτε στον κ@λο μας.
Οπότε το πρόβλημα είναι βαθύτερο από ποιος θα κρίνει ή αν θα πρέπει να κριθούμε. Που σαφέστατα θα πρέπει ο καθένας να κρίνεται - και ακόμα περισσότερο να κάνει και λίγο αυτοκριτική (κάτι που οι περισσότεροι Έλληνες το γνωρίζουν μόνο ως λήμμα στο λεξικό, και αν) -εδώ κολλάει και το τελευταίο που έγραψε ο @Νικόλας Δε Κιντ
Γιατί; Γιατί είναι το μόνο μη διαβλητό, κοινώς αποδεκτό και αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης της επίδοσης των μαθητών. Γιατί είμαστε σκ@τ@δες, φουλ της ευνοιοκρατίας, του λαδώματος, του δε βαριέσαι, του όλοι καλοί είναι (ή κακοί, όπως το θέλει καθένας), του θα κρίνω έτσι ώστε να μην μου την πέσουνε, ή θα κρίνω βγάζοντας όλα μου τα κόμπλεξ (αναλόγως ο καθένας).
Διότι κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ούτε στον κ@λο μας.
Οπότε το πρόβλημα είναι βαθύτερο από ποιος θα κρίνει ή αν θα πρέπει να κριθούμε. Που σαφέστατα θα πρέπει ο καθένας να κρίνεται - και ακόμα περισσότερο να κάνει και λίγο αυτοκριτική (κάτι που οι περισσότεροι Έλληνες το γνωρίζουν μόνο ως λήμμα στο λεξικό, και αν) -εδώ κολλάει και το τελευταίο που έγραψε ο @Νικόλας Δε Κιντ
.
Οπως είπα και παραπάνω, περισσότερο πιαστηκα απο ενα εκ των θεματων των ημερών για να πώ κατι άλλο, αλλά λές για παράδειγμα:
Επιπλέον, παλι υποθέτω, κατα τον ίδιο τρόπο, φαντάζομαι οτι αξιολογούνται και οι διευθυντές των σχολικών μονάδων, όχι;
Επίσης, η διαδικασία ειναι man to man; Δεν θα αξιολογούνται απο άλλον φορεα του ΥπΠαιδείας; Δεν πρόκειται για δυναμική διαδικασία; Δεν υπάρχει η δυνατότητα ανταπάντησης/εφεσης, αν ο αξιολογούμενος δεν συμφωνεί;
Θυμαμαι, στο τελευταιο κακό συστημα αξιολόγησης που πέρασα στην προηγούμενη εργασία μου, οπου ήταν μια μπούρδα και μισή γιατι δεν ειχε ουσία, απλώς κατέγραφες εσύ και ο προϊστάμενός σου τα ίδια και τα ίδια, αν μητε άλλο, ειχα τη δυνατότητα να αντικρούσω την οποια αποψη πιστευα ότι με εθιγε και, αν τράβαγε αυτη η ανταλλαγη απόψεων, επενεβαινε κάποιος τρίτος, εξετάζοντας το θέμα δεν θυμάμαι με ποια κριτηρια. Φαντασου το σαν διαμεσολάβηση; διαιτησία; κατι τετοιο.
Τελος, ποιο ειναι το χειρότερο σενάριο σε μια αρνητική-κακή αξιολόγηση;; Εχει bonus malus (καταλαβες τι λεω με την καταχρηση της φράσης, δεν εχω σκωπτικό τόνο)
Αφετερου, φανταζομαι όταν τιθεται οποιαδήποτε νέα διαδικασια σε αρχική εφαρμογη, και λαθη θα γίνουν, και παραλειψεις θα υπάρξουν, και αντιρρήσεις φυσικά. Ισως δεν αντιλαμβανομαι ακόμη γιατι δεν αφηνουμε ευκολα κάτι να ξεκινήσει και στην πορεία να το επαναξιολογήσουμε, να το βελτιώσουμε, να διαμαρτυρυθούμε κλπ κλπ.
Αυτα κι απο μένα, σκεπτομενη μεγαλοφώνως
Υποθέτω (και το τονίζω, δεν ξερω) ότι ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή εξαίρετοι διευθυντές με υφιστάμενους φελλους, ή αν θελεις, λίγους.
Επιπλέον, παλι υποθέτω, κατα τον ίδιο τρόπο, φαντάζομαι οτι αξιολογούνται και οι διευθυντές των σχολικών μονάδων, όχι;
Επίσης, η διαδικασία ειναι man to man; Δεν θα αξιολογούνται απο άλλον φορεα του ΥπΠαιδείας; Δεν πρόκειται για δυναμική διαδικασία; Δεν υπάρχει η δυνατότητα ανταπάντησης/εφεσης, αν ο αξιολογούμενος δεν συμφωνεί;
Θυμαμαι, στο τελευταιο κακό συστημα αξιολόγησης που πέρασα στην προηγούμενη εργασία μου, οπου ήταν μια μπούρδα και μισή γιατι δεν ειχε ουσία, απλώς κατέγραφες εσύ και ο προϊστάμενός σου τα ίδια και τα ίδια, αν μητε άλλο, ειχα τη δυνατότητα να αντικρούσω την οποια αποψη πιστευα ότι με εθιγε και, αν τράβαγε αυτη η ανταλλαγη απόψεων, επενεβαινε κάποιος τρίτος, εξετάζοντας το θέμα δεν θυμάμαι με ποια κριτηρια. Φαντασου το σαν διαμεσολάβηση; διαιτησία; κατι τετοιο.
Τελος, ποιο ειναι το χειρότερο σενάριο σε μια αρνητική-κακή αξιολόγηση;; Εχει bonus malus (καταλαβες τι λεω με την καταχρηση της φράσης, δεν εχω σκωπτικό τόνο)
Ναι, αλλά απο κάπου πρεπει κάτι να ξεκινήσει, Κριτονιον. Αφενός.
Αφετερου, φανταζομαι όταν τιθεται οποιαδήποτε νέα διαδικασια σε αρχική εφαρμογη, και λαθη θα γίνουν, και παραλειψεις θα υπάρξουν, και αντιρρήσεις φυσικά. Ισως δεν αντιλαμβανομαι ακόμη γιατι δεν αφηνουμε ευκολα κάτι να ξεκινήσει και στην πορεία να το επαναξιολογήσουμε, να το βελτιώσουμε, να διαμαρτυρυθούμε κλπ κλπ.
Αυτα κι απο μένα, σκεπτομενη μεγαλοφώνως