Νήμα για εφήμερα μηνύματα (που όμως θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας)

Όσον αφορά το θέμα με την Πρωτοψάλτη και τον στίχο που άλλαξε κάποιος με χιούμορ θα έπρεπε να την βάλει να τραγουδήσει ένα παλιό τραγούδι του Χαριτοδιπλωμένου που στο ρεφρενακι έλεγε:
"Ψηλές, κοντές
ξανθιές μελαχρινές
αδύνατες, χοντρές
όλες καλές"
Θα ήταν μια ενδιαφέρουσα πρόκληση και για την ίδια να δούμε τι θα έβγαινε..:))))
 
Ο Σκορτσέζε -δε λέω σημαντικότατος και επιδράστικότατος σκηνοθέτης και καλός στη δουλειά του -αλλά έχει αρχίσει και γίνεται ο Αγγελόπουλος του Χόλιγουντ. Πολύ εντυπωσιασμός, λίγη ουσία και λίγα τεκταινόμενα σε πολλή ώρα. Οι ηθοποιίες εξαιρετικές (όπως άλλωστε αναμένεται από Ντε Νίρο και Ντι Κάπριο) αλλά δεν σώζουν την κατάσταση του να μονολογείς "είναι μακριά ακόμη Μπαμπαστρούμφ;" :ζντόινγκ: (οι πιο μεγάλοι θα καταλάβατε). Οπότε, ναί. Μάλλον καλά έκανες και το πήρες σε έντυπο homework - ελπίζω να μην απαγοητεύει.
Λοιπόν, ο Σκορσέζε παλιά έκανε ταινίες που άξιζαν πολλά Όσκαρ και δεν τα έπαιρναν.
Μετά από ένα σημείο (εποχή Ντι Κάπριο) έκανε ταινίες μόνο και μόνο για να πάρει το Όσκαρ, που δεν ήταν ισάξιες των παλιών που το άξιζαν.

Δεν ξέρω έγινα αντιληπτός κυρ-Σωτήρη μου! :ουχ:
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Καλησπέρα και Χρόνια πολλά!
Μπαίνω στο θέμα. Ήρθε η ώρα να πάρω κινητό με nfc για να χρησιμοποιώ το ηλεκτρονικό πορτοφόλι. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη με το θέμα του ποιό ακριβως μοντέλο έχει nfc και ποιό όχι! Δηλαδη φοβάμαι μην παρω κινητο και δεν έχει nfc και απλά το βάλω στο συρτάρι.
Αν ξέρετε εκ πείρας κανένα αξιόπιστο κινητό με nfc,που να μου βγεί και ανθεκτικό,θα το εκτιμούσα αν μου στελνατε πμ.
Ευχαριστώ και καλές γιορτές.
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Έχω μια γνωστη, που είναι στην ηλικια μου και δεν έχει εργασθεί ποτέ, γιατί δεν χρειάστηκε. Κάποιες φορές αυτήν την ανεμελιά, την "διαβάζω" πάνω της ακόμη και στα πιο καθημερινά πράγματα. Για παράδειγμα στο πώς χαιρετάει ή ακόμη και στον τρόπο που παίρνει το γεύμα της! Οσο και αν ακούγεται περίεργο αυτό, καθώς και μένα με παραξενεύει. Από την άλλη παρατηρώ ανθρωπους όπως λέμε "μπασμενους" στη ζωή που δούλεψαν πολύ, έζησαν πολλά σε προσωπικό επίπεδο,αντιμετώπισαν δυσκολίες και τα κατάφεραν έτσι, πού τα βιώματά τους,"γράφουν" πάνω τους ακόμη και στον τρόπο που πίνουν τον καφέ τους ή καπνίζουν. Βλέπεις δηλαδή κάποιον σε ένα καφέ και μπορεις από τη γλώσσα του σώματος να καταλάβεις μέσες άκρες, τί ζωή έχει κάνει!
Σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο? Ποιά είναι αυτά τα σημάδια του χρόνου που μας χαράζουν ανεξίτηλα και πώς διαβάζεται το καθένα από αυτά?
 
@Χρυσένια δεν είναι ο κανόνας αυτό αλλά ισχύει, όταν μιλάμε πάντα για τη "φυσική" συναναστροφή μεταξύ των ανθρώπων. Ο καθένας έχει "τον αέρα" των εμπειριών του και των επιλογών του. Κάποιοι το "εκπέμπουν" πιο έντονα και περισσότερο απο άλλους, που έντεχνα το καλύπτουν για διάφορους λόγους.

Πλέον με την ανάπτυξη της επικοινωνίας μέσω του διαδικτύου, υπάρχουν και αυτοί που βγάζουν προς τα έξω ένα πρόσωπο τελείως διαφορετικό απο αυτό που είναι στη πραγματικότητα. Η γλώσσα του σώματος είναι η πιο ισχυρή γλώσσα επικοινωνίας!
 
@Χρυσένια νομίζω πως έχω παρατηρήσει αυτό που λες και η ανάρτησή σου μ΄έκανε να σκεφτώ κάποιους ανθρώπους και τον τρόπο τους όταν εκτελούν κάποιες συνηθισμένες κινήσεις (καφές, κάπνισμα κλπ). Αν δεν έχεις αντίρρηση όμως θα ήθελα να παρατηρήσω πόσο ενοχλητικό είναι όταν κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν, μέσω της κινησιολογίας στην οποία αναφέρεσαι, να παραστήσουν κάτι που δεν είναι! Πολύ περισσότερο ενοχλητικό, μάλιστα, είναι όταν ορισμένοι αντιγράφουν "πρότυπα" από τα ΜΚΔ και προσποιούνται ή θέλουν να μας πείσουν για το οτιδήποτε. Πέρα από ενοχλητικό και γελοίο, είναι ιδιαιτέρως υποτιμητικό για τη νοημοσύνη μας -λες και δεν ξέρουμε ή δεν καταλαβαίνουμε. Αλλά κυρίως, θεωρώ πολύ λυπηρό να προσπαθεί κάποιος να κρύψει τον πραγματικό του εαυτό χρησιμοποιώντας την κάθε ιντερνετική καρικατούρα.
 
@ΜιΛάμπρος υπάρχουν και αυτοί που δεν αντιγράφουν άλλους, αλλά δημιουργούν και προωθούν μία "άποψη" για τον εαυτό τους, την οποία δεν μπορούν εν τέλη να την υποστηρίξουν γιατί πολύ απλά η πορεία της ζωής τους έχει στηριχτεί σε πολύ διαφορετικές καταστάσεις απο αυτές που θέλουν να προβάλουν! Το χειρότερο απ όλα είναι όταν το κάνουν και με φανατισμένο τρόπο.
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
@ΜιΛάμπρος
H γλώσσα του σώματος είναι περίπλοκη και δεν κατακτάται εύκολα απο τον μέσο άνθρωπο, εκτός και αν την έχει μελετήσει θεωρητικά (διαβάζοντας αντίστοιχα βιβλία) ή εμπειρικά μέσα στον διάβα της ζωής. Θεωρώ δηλαδή εξαιρετικά δύσκολο ακόμη και να προσπαθήσει κάποιος να προσποιηθεί, κάτι που δεν ειναι. Οι ηθοποιοί σπουδάζουν χρονια και πάλι πολλες φορές δυσκολεύονται να μπουν στον ρόλο. Πόσω μάλλον ενας ασχετος να παριστάνει κάτι ξένο από εκεινον.

Θα συμφνησω και εγω παντως, πως αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο, ειναι λυπηρό.
 
Πήγα στο γιατρό σήμερα να τσεκάρει κάτι ράμματα από μια αφαίρεση λιπώματος στον ώμο μου. Πρώτη φορά.... πρώτη φορά.. που ξέρω ότι θα βρεθώ σε μια θέση που μπορεί να υπάρξει αναμονή, δεν πρόβλεψα ώστε να έχω ένα βιβλίο μαζί μου. Πες ότι την μέρα της εξέτασης βαρούσε μύγες ο γιατρός και έγινε με απόλυτη συνέπεια το ραντεβού. Πες ότι την μέρα της επέμβασης είχαμε μια ανεπαίσθητη χρονική διαφορά από το προκαθορισμένο μας ραντεβού (καμιά δεκαριά σελίδες του ξένου διάβασα), δεν το περίμενα το κακό που με βρήκε. Ο γιατρός στο χειρουργείο και είμαι ο νούμερο 4 για να μπω μετά που θα τελειώσει και θα αρχίσει με εμάς.

Εκεί που όλα μοιάζουν μάταια και πιστεύω ότι θα κάψω αρκετά εγκεφαλικά κύτταρα χωρίς κανένα όφελος κάνοντας πάνω κάτω στον τοίχο του Facebook. Σκέφτομαι, καλά, τι την έχεις πληρώσει την premium έκδοση του ReadEra. Ανοίγω την εφαρμογή, επιλέγω το κουρδιστό πουλί του Μουρακάμι, το οποίο και είχα βάλει κινητό πρόσφατα με σκοπό να το διαβάσω όταν μου φύγει αυτή η αντι-ebook-ίλα που με έχει πιάσει τελευταία και ξεκινάω το διάβασμα.

Με τα πολλά, κατάλαβα ότι το βιβλίο το είχα ξαναδιαβάσει αλλά διατηρούσα αμφιβολίες. Κάτι μου θυμίζει έλεγα, μπαααα, κάποιο άλλο θα είναι που είχα διαβάσει του Μουρακάμι γι΄ αυτό πιστεύω ότι το έχω ξαναδιαβάσει.

Για να μην τα πολυλογώ, πλέον είμαι σίγουρος ότι το έχω ξαναδιαβάσει αλλά δεν θυμάμαι τίποτα.. αυτό που με προβλημάτισε και τα γράφω αυτά, είναι ότι πίστευα ότι θα θυμόμουν περισσότερο τα βιβλία που έχω διαβάσει στο παρελθόν και με έπιασε ένα κάτι που δεν τα θυμάμαι όσο καλά πίστευα ότι θα τα θυμάμαι.

Αυτά
 

Χρυσένια

Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Όταν έχεις διαβάσει πολλά βιβλία -μεταξύ των οποίων και μερικά που κρίνεις ως αδιάφορα ή μετρια- λογικό είναι να τα ξεχνάς.

Μου συμβαίνει με τα αστυνομικά.
Πρέπει να έχω πάθει μεγάλο έρωτα για να θυμάμαι το θεματικό άξονα.
Είναι και ο λόγος που τα έχω περιορίσει τα τελευταία χρονια .
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Προσωπικό λέσχης
Κι εγώ το παθαίνω αυτό, @Ειφφελ, είμαστε πολύ τελικά. Και σε βιβλία και σε ταινίες, ακόμα κι αν κάτι μου άρεσε πολύ θυμάμαι μια γενική περίληψη και μπορώ να αναφέρω με λίγα λόγια τι μου άρεσε, αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσει όποτε γράφω εδώ για τα βιβλία που τελείωσα, που είναι ακόμα νωπή η μνήμη, γιατί μπορώ να ανατρέχω και να δω πως μου είχε φανεί.
 
Σχετικά με αυτά που συζητάτε, σκεφτόμουν πρόσφατα μετά από ένα τρελό όνειρο πώς θα μπορούσε κανείς να ψυχαγωγείται στο μυαλό του σε μια φυλακή ή σε κάποιο μέρος με αναγκαστική απομόνωση με τις ιστορίες που έχει διαβάσει στα βιβλία, τύπου Κόμης Μόντε Κρίστο. Κατέληξα στο ότι εγώ μάλλον θα πεθάνω από την πλήξη, αφού θυμάμαι σχετικά καθαρά μόνο τα βιβλία που έχω διαβάσει κι αγαπήσει ως παιδί (τον κόμη, καλή ώρα).
 
Εγώ πλέον ξεχνάω πολύ εύκολα αυτά που διαβάζω, δηλαδή σε σημείο να μην θυμάμαι καν τίτλους βιβλίων που έχω διαβάσει τον τελευταίο χρόνο. Εάν με ρωτήσει κανείς δηλαδή ποια βιβλία διάβασα το 2023 θα μπορούσα να πω με σιγουριά 4-5 μόνο από τα τουλάχιστον 15 που πέρασαν από τα χέρια μου. Και είναι ένα θέμα που με προβληματίζει, είναι όντως η μνήμη μου τόσο κακή ή συμβαίνει στους περισσότερους;
Προφανώς τα βιβλία που έχουμε διαβάσει ως παιδιά, όπως ο Κόμης που ανέφερε η @Καστάλια, τα θυμόμαστε καλά γιατί οι οποιεσδήποτε εμπειρίες της ηλικίας αυτής τείνουν να είναι πρωτόγνωρες άρα πιο έντονες.
 
Επίσης παλαιότερα δεν βομβαρδιζομασταν με πληροφορίες όπως συμβαίνει σήμερα, πόσο να αποθηκεύσουμε και εμείς 🙃. Τελευταία παρακολούθησα μια συνέντευξη που αναφέρθηκε και το θέμα της μνήμης του ανθρώπου την σύγχρονη εποχή και ειπώθηκε ότι ο εγκέφαλος μας δεν έχει προλάβει να εξελιχθεί πόσο μάλλον να προσαρμοστεί στις ταχείες εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας και σε αυτό οφείλονται και πολλά προβλήματα ψυχικής υγείας. Υπάρχει μια αίσθηση ότι βρισκόμαστε μέσα σε ένα οχημα που τρέχει ξέφρενα και εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε που βρισκόμαστε που πάμε και αν θέλουμε εν τέλει να είμαστε σε αυτο το όχημα.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Αυτό το πιστεύω και το λέω κι εγώ. Οι εξέλιξη της τεχνολογίας σήμερα, και πολλά άλλα που αυτή επηρεάζει, γίνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ο άνθρωπος δεν προλαβαίνει να παρακολουθήσει ή να προσαρμοστεί. Θα γίνει αυτό που γίνεται γενικά στην φύση. Όσοι τυχαίνει να έχουν ανεπτυγμένη προσαρμοστικότητα θα έχουν ένα ατού.
 
Ο άνθρωπος του 21ου αιώνα τείνει να θεοποιήσει την τεχνολογία και να αντικαταστήσει με αυτή τις παλαιότερες "μεταφυσικές" του ανησυχίες.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ δύσβατα μονοπάτια και να βρεθούμε αντιμέτωποι με καταστάσεις που δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε.
 
Δεν νομίζω ότι υπάρχει εξέλιξη προς την επεξεργασία περισσότερων πληροφοριών ή προς τις ταχείς εξελίξεις. Οι περισσότερες πληροφορίες τις οποίες βορβαδιζομαστε είναι άχρηστες και οι περισσότερες τεχνολογικές εξελίξεις, καλώς ή κακώς, αδιάφορες. Δύσκολα βρίσκεις άτομα που να ενδιαφέρονται πραγματικά για τεχνολογικές εξελίξεις, ακόμα και σε τομείς που τους ενδιαφέρει. Ασχολούμαι με το gaming και αυτό που με ενδιαφέρει είναι να έχω μια καλή και γρήγορη κονσόλα και αντίστοιχα μια καλή οθόνη, αντέ να ξέρω τα χαρακτηριστικά τους στην καλύτερη. Όχι ουσιαστική τεχνολογική γνώση. Το ίδιο με μηχανοκίνητα οχήματα, ασχολούμαι με τις μηχανές πάνω από μια δεκαετία και παρότι έχω λίγο περισσότερες γνώσεις στο αντικείμενο απ ότι στο gaming θα έλεγα ότι ουσιαστικά είναι τελείως επιφανειακές.Αν όντως μας ενδιέφερε να μάθουμε και δεν τα καταφέρναμε τότε ναι θα ήταν πρόβλημα.

Πιστεύω ότι πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο, είτε σωματικό είτε πνευματικό έργο με ουσιαστικό αποτέλεσμα θέλει το χρόνο του. Ένας ξυλουργός για να φτιάξει ένα όμορφο έπιπλο θέλει το χρόνο του για να το φτιάξει, αν πιεστεί χρονικά θα το κάνει υποδεέστερο από τις δυνατότητες του το ίδιο συμβαίνει και με το πνευματικό έργο.

Η υπέρπληροφορηση μας αποσυντονιζει από το δρόμο της ουσιαστικής επεξεργασίας πληροφοριών και την ουσιαστική εξέλιξη μας κάνοντας μας να έχουμε το αίσθημα ότι δεν έχουμε τις δυνατότητες να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Για να έχουμε εξέλιξη σαν άνθρωποι πρέπει καταρχήν να σκεφτούμε σε τι ακριβώς και μετά να βρούμε τον τρόπο και να τον δουλέψουμε.

Ακόμα και στη διασκέδαση μας το κάνουμε αυτό, παλιότερα μου άρεσε πολύ να κάνω ταξίδια με τη μοτοσυκλέτα, η χάρη μου έχει φτάσει μέχρι Πορτογαλία, ήμουν όλη μέρα πάνω στην μηχανή να προλάβω να περάσω από όσο πιο πολλά μέρη μπορώ. Πλέον, σαν ποδηλάτης κάνω πολύ μικρότερες διαδρομές αλλά οι εικόνες είναι πιο όμορφες και τις απολαμβάνω περισσότερο. Είναι εντυπωσιακό πόση ομορφιά κρύβεται γύρω μας και δεν το καταλαβαίνουμε με τη φούρια μας.

Δεν νομίζω ότι τα μεγάλα ονόματα της ανθρώπινης ιστορίας των οποίων τα έργα μας έχουν επηρεάσει και μας επηρεάζουν όλους βιαζόταν να το κάνουν. Αυτοί που φέρνουν τις ταχείς εξελίξεις τις οποίες δεν μπορούμε να προσαρμοστούμε το κάνουν αργά.

Όσο για τον φόβο για την τεχνολογία που έχει ένα μέρος του πλυθισμού, πάντα υπήρχαν αυτοί και θα υπάρχουν. Στον κόσμο υπάρχουν κάθε λογής απόψεις και κόσμος, αν επικεντρωθείς σε ένα κομμάτι συγκεκριμένο των ανθρώπων δεν νομίζω ότι καταλήγεις σε σωστά συμπεράσματα για το σύνολο της ανθρωπότητας.
 
Ρε παιδιά είναι ένα γλωσσολογικό ζήτημα που με απασχολεί πολύ τον τελευταίο καιρό. Παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι λένε τη φράση "σου επικοινωνώ" και δεν μου κάθεται καθόλου καλά στο αυτί, είναι σωστή αυτή η χρήση;; Είκοσι χρόνια που έζησα στην Ελλάδα ειλικρινά δεν θυμάμαι να είχα ξανακούσει τη χρήση του ρήματος με αυτόν τον τρόπο, στο μυαλό μου πάντα το είχα ως "επικοινωνώ με κάτι /κάποιον " κι όχι ως "επικοινωνώ κάτι σε κάποιον". Ζούσα εγώ σε σπηλιά τόσα χρόνια ή όντως αυτή η φράση ίσχυε από πάντα και απλώς εγώ δεν έτυχε να την ακούσω; Αναρωτιέμαι γιατί ακούω να το λένε άνθρωποι απ'ολες τις ηλικίες και κοινωνικά στρώματα, από πιτσιρίκια μέχρι δημοσιογράφους, και συναντώ αυτή τη φράση ακόμα και σε άρθρα σε εφημερίδες.
 
Top