Νήμα για εφήμερα μηνύματα (που όμως θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας)

[Μίζεραμπλ λάη]

Με τα πάντα προσπαθώ να κάνω χιούμορ άλλα όλα έχουν κ τα όριά τους,

πχ παντόφλες ή κροκς (έτσι δεν λέγονται;) στον αστικό ιστό

δεν έχει να κάνει με το καλό ή το κακό γούστο αλλά με την επιβίωση της αισθητικής

 

[Έλλη Μ]

Θα προσεθετα και τα ugg

 

[Εστελλ]

Ήμουν κάτοχος κροκς...

 

[Μίζεραμπλ λάη]

Καλά αν δω άνδρα με ugg θα προβώ στο απονενοημένο οκ

 

[Εστελλ]

Τα ugg μου προκαλούν εκνευρισμό

 

[Αντέρωτας]

Αλλαζω το θεμα για να εκφρασω μια απορια μιας και εδω εχουμε πολλους βορειους (και καποιους zoomers)

Οταν τα πιπινια στα σοσιαλ γραφουν τοποθεσια
SKG
αυτο διαβαζεται/προφερεται "σκαγκ" ή "Θεσσαλονική" ?

Spoiler

...ή να υποθεσουμε οτι το ατομο ειναι εγκλωβισμενο στο Αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης "Μακεδονία" όπως στο Terminal Man?

 

[Φαροφύλακας]

Εγώ θα διάβαζα ή ές-κέι-τζί ή Θεσσαλονίκη. Βέβαια, δεν είμαι πιπίνι, δυστυχώς, ώστε να φέρει βάρος η μαρτυρία μου.

Έχω προσέξει πως συνηθίζεται για κάποιες πόλεις να αναφέρονται συχνά, στον γραπτό λόγο, με τον κωδικό του κεντρικού τους αεροδρομίου. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα η Θεσσαλονίκη που ανέφερες αλλά και η Μπανγκόκ, η οποία συχνά αναγράφεται ως BKK, όπως το κεντρικό της αεροδρόμιο (καθως έχει και δεύτερο, μικρότερο).

 

[Αντέρωτας]

Και οχι μονο. Οταν γραφουν την Αθηνα ως ATH πχ, δεν ειναι επειδη βαριουνται να γραψουν Athens ολοκληρο

...αλλα επειδη αναφερονται στον κωδικο αεροδρομιου

 

[Αντέρωτας]

Ξυπναω 6 παρα απο τη ζέστη και εχω απορια:

γιατι οι αγγλοφωνοι προφερουν το αγγλικο γραμμα p ως "πι" ενω το ελληνικο γραμμα π, στα μαθηματικα, το προφερουν "πάι" ?

 

[ΚρίτωνΓ]

μάλλον για να τα ξεχωρίζουν. Και επειδή το πι ήταν ήδη πιασμένο από το δικό τους γράμμα είπαν να πούνε το δικό μας πάι. Τώρα, εκείνο που δε σκέφτηκαν είναι ότι μπορεί να το μπερδέψουν με την πίτα, αλλά μάλλον εκ των συμφραζομένων θα ξεμπερδεύονται γιατί αποκλείεται σχεδόν να μιλούν για στα μαθηματικά για πίτες - ή μήπως όχι αν μιλάμε για γραφικές παραστάσεις -απεικονίσεις στατιστικών (οπού εκεί μπορεί να έχεις μια πίτα).
Ε ρε που μπλέξαμε (με τη ζέστη - και τις πίτες).

 

[Έλλη Μ]

Ε ρε που μπλέξαμε (με τη ζέστη - και τις πίτες).

Ειναι αυτο που λεει μια γνωστή μου, πιτες μπλε.

 

[Αντέρωτας]

@ΚρίτωνΓ Η εξηγηση ειναι πιο απλη, αλλα τη βρηκα αφου ηπια καφε.

Το γραμμα P στα λατινικα λεγοταν pē, με μακρο εε. Στα αγγλικα το μακρο εε απλοποιηθηκε σε μακρο ιι οπως για παραδειγμα η μελισσα bē εγινε bee (προφ. μπεε μπιι).
(Και ναι, η αλλοπροσαλη ορθογραφια των Αγγλικων, οπου αλλα βλεπουμε και αλλα προφερουμε, εχει να κανει με το πως προφεροταν η λεξη στο μεσαιωνικο σταδιο της γλωσσας)

Ενω το ελληνικο γραμμα Π προφεροταν ουτως η αλλως pī/pi με μαλλον μακρο ιι, το οποιο τεινει να γινεται διφθογγος "άι", ειδικα ισως επειδη επροκειτο για ανοιχτη συλλαβη

...αλλα μου αρεσει ο τροπος που σκέφτεσαι

 

[Χρυσένια]

Είμαι στο σούπερ μάρκετ και βάζω στο καλαθι μου την τελευταία βιεννέζικη μπαγκέτα του φούρνου του σούπερ μαρκετ, που ήταν και από τους λίγους αξιοπρεπείς άρτους που είχαν απομεινει.

Βλέπω έναν κύριο που δεν τον ικανοποιεί κάτι από τον φούρνο εκεί και φεύγει.

Καθώς ψωνιζω ,αφήνω το καλαθι μου στην άκρη χωρίς εποπτεία.

Όταν γυρνάω η μπαγκέτα λείπει από το καλάθι και την βλεπω στο καλάθι που κρατούσε ο κύριος.

Αν είχε τόσο μεγάλη σημασία για εκείνον και μου τη ζητούσε φυσικά και θα του την έδινα, οπότε και σαν γεγονός το άφησα να περάσει.

Αλλα εδώ εγείρεται ένα ερώτημα! Εγώ έχω στο καλάθι μου κάτι το οποίο προτίθεμαι να αγοράσω μεσα στο επόμενο τέταρτο της ώρας. Ο κύριος μου το παίρνει ένα αγνοία μου, αλλά λογικά και εκείνος προτίθεται να το αγοράσει άμεσα.

Θεωρείται κλοπή ή παιχνίδισμα άνευ σημασιας;

Πώς θα αντιδρούσατε;

 

[Αντέρωτας]

Κατι ενδιαμεσο!

 

[Χρυσόστομος]

@Χρυσένια μαλλον η μπαγκετα ηταν σε σχεση με τον κύριο απο πριν και εσύ ήσουν απλά το τρίτο πρόσωπο!

 

[ΜιΛάμπρος]

@Χρυσένια μαλλον η μπαγκετα ηταν σε σχεση με τον κύριο απο πριν και εσύ ήσουν απλά το τρίτο πρόσωπο!

@Χρυσόστομος αφήνεις τη φαντασία να οργιάσει...

 

[Μίζεραμπλ λάη]

@Χρυσένια δεν νομίζω ότι είναι παιχνίδισμα σε καμία περίπτωση. Αλλά δεν θυμάμαι κ τι είναι. Πρέπει να είναι Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου; Πάντως, με το που το βάζεις στο καλάθι, νομίζω κατοχυρώνεις κάποιο δικαίωμα (νομής; κυριότητας;).

Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, πρέπει να τον ευγνωμονείς. Σου "έκλεψε" υδατάνθρακες, δλδ κάτι (σχεδόν) (εντελώς) άχρηστο για τον οργανισμό σου - εκτός και αν κάνεις μαραθώνιο κλπ. τότε χρειάζεται υδατάνθρακες ο οργανισμός, βλ. λ.χ. The Office το επεισόδιο με τον μαραθώνιο συνειδητοποίησης για τη Λύσσα κ το φετουτσίνι αλφρέντο του Μάικλ Σκοτ αντί πολλών.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Σου "έκλεψε" υδατάνθρακες, δλδ κάτι (σχεδόν) (εντελώς) άχρηστο για τον οργανισμό σου

Κι από που θα πάρει ο οργανισμός την ενέργεια που χρειάζεται;

 

[Φαροφύλακας]

Αυτό σκέφτηκα κι εγώ

 

[Μίζεραμπλ λάη]

Από το λίπος

Τα σάκχαρα είναι απαραίτητα για τον οργανισμό διότι άλλως πεθάναμε (αν δεν είμαστε ήδη νεκροί). Έτσι, το σώμα στέλνει μία ορμόνη (γλυκαγόνη) ως μήνυμα στο συκώτι να παράγει σάκχαρα από το λίπος. Όσο έχεις λίπος δεν χρειάζεσαι υδατάνθρακες. Και μάλιστα βλάπτουν διότι όταν τους τρως σταματάνε την καύση λίπους και αρχίζει η αποθήκευση λίπους. Το σώμα παράγει δλδ ινσουλίνη, το ανάποδο της γλυκαγόνης, κ έτσι πηγαίνουν σάκχαρα από το αίμα προς τα κύτταρα = αποθήκευση.

Έτσι όμως δημιουργείται αντίσταση στην ινσουλίνη. Αν τρως συνεχώς υδατάνθρακες, η ινσουλίνη κ το ζάχαρο είναι μόνιμα ανεβασμένα κ δεν καις ποτέ λίπος. Το σώμα συνηθίζει στους υδατάνθρακες, κ σε κάποια φάση χρειάζεται περισσότερη ινσουλίνη για αποθήκευση λίπους.

Αυτό έχει αποτέλεσμα το ζάχαρο να είναι μόνιμα ανεβασμένο κ να μη μπορεί να αποβληθεί από το αίμα = κατάσταση προδιαβήτη τύπου 2.

Κ απ ό,τι λένε οι γιατροί πολλά επίκτητα καρδιαγγειακά οφείλονται σε αυτόν τον μηχανισμό, λχ χοληστερίνη.

Αυτά στα μεταφέρω από φίλο που έχει δει εκπομπές με γιατρούς να τα λένε. Στα μεταφέρω μέσα από τα mailo's για να κτλβεις. Δεν είναι δλδ ότι τα τηρώ. Αλλά πιστεύω ότι ισχύουν. Οι υδατάνθρακες δεν προσφέρουν τπτ σπουδαίο.