Έχω κολλήσει με την σελίδα και τα υπέροχα podcasts του archaestoryteller, κατα κόσμον Θόδωρου Παπακώστα. Μετά απο μια συνέντευξη του που διάβασα τυχαία, τον αγάπησα. Υποθέτω πως αν είχαν οι καθηγητές το ίδιο πάθος με αυτόν, ίσως και να παρέμενα στο ιστορικό. Έκανε την αρχαιολογία ποπ και πολύ διασκεδαστική, την εκλαίκευσε για τον μέσο αναγνώστη παρουσιάζοντας την με μία ενδιαφέρουσα ματιά. Παραθέτω την άποψη του για την επιστήμη της αρχαιολογίας που με βρίσκει πολύ σύμφωνη. Θέλω πολύ να διαβάσω και το βιβλίο του.
''Η αρχαιολογία είναι ο παιδότοπος του ανθρώπινου ψυχισμού. Τροφοδοτεί τη φαντασία μας! Όλες οι εμπειρίες μας, οι ανησυχίες μας, οι χαρές μας, πηγάζουν από το παρελθόν μας. Αλλά η αρχαιολογία είναι υπέροχη γιατί είναι και πανανθρώπινα «ψυχοθεραπευτική». Αν αναλογιστούμε την ηλικία του ηλιακού συστήματος, του πλανήτη μας και της ζωής στη γη, είμαστε πολύ νέα πλάσματα. Φρέσκο πράγμα στο σύμπαν. Η ανθρώπινη κοινωνία από τη στιγμή που έφτιαξε τα πρώτα εργαλεία και άρχισε να δημιουργεί τον κόσμο που ζει, έχει αλλάξει άρδην! Μεσολάβησαν η ανακάλυψη της γεωργίας, πυραμίδες, Stonehenge, ζιγκουράτ, σινικά τείχη, Παρθενώνες, ένας Σωκράτης, Κολοσσαία, κάτι ψηλοί καθεδρικοί στις Ευρώπες, ενας Ντα Βίντσι και ένας Μικελάντζελο, βιομηχανικές επαναστάσεις, φιλοσοφίες, πολιτικες και οικονομικές ιδεολογίες, κακός χαμός! Πώς να μην σε πιάσει μια ψυχολογική διαταραχή; Η μελέτη του παρελθόντος είναι η συλλογική πανανθρώπινη ανάμνηση μας. Σαν μια τεράστια συνεδρία ψυχοθεραπείας, να κάτσουμε να αναλύσουμε τι παίχτηκε και φτάσαμε ως εδώ. ''
Πηγή: lifo