Ας σκεφτομαστε θετικα, οπως πχ, οτι περασαμε στην επομενη φαση, συνεχιζουμε στον διαγωνισμο κλπ κλπεμάς που γλιτώσαμε στην πρώτη διαλογή...
Ένα ζουρλομανδύα τέλος πάντωνΜα δεν αξιζει αυτό, ως επίτευγμα, βράβευση; Επιβράβευση; Ταπ ταπ στην πλάτη;
Δηλαδή, θα σου πεσει ο απαυτός σου αν εγραφες ποπός;!;!;!;!Δεν με τρώει τόσο πολύ ο απαυτός μου για τέτοιο διαγωνισμό(ερώτηση: κάνει να γράφουμε κώλος στο φόρουμ;)
Ναι, συντασσομαι με αυτά που αναφέρεις ώς παραδείγματα, όμως δεν εχουν όλα τα πράγματα την ίδια διαβαθμιση (αρχισα με τις κντπς, τον νου σας) αρα, προφανως δεν θα δώσω την ολοτητα του εαυτού μου, όπως λες, για να φτιάξω έναν καφέ, νες, ζεστο, που ουτε ζαχαρη δεν χρειάζεται για να μην πω ουτε ανακάτεμα. Ουτε στο να μαγειρέψω ή να κάνω άλλες δουλείες. (καλά εχω τονίσει).Το μουλτιτασκινγκ λοιπόν δεν είναι παρά η διάσπαση, ο διασκορπισμός.
Το να είμαι λοιπόν παρούσα στο κάθε λεπτό της ζωής μου (τώρα διαβάζω, είμαι εκεί, μέσα στο βιβλίο μου / τώρα μιλάω με φίλο/η είμαι παρούσα σε όλη αυτή την αλληλεπίδραση μεταξύ μας)
Σε κάποιους η τύχη χαμογελά και τα όνειρα τους γίνονται πραγματικότηταΕννοείται @Ειφφελ πώς είμαι φαν...από μικρό παιδί το όνειρο μου είναι μια νύχτα να με κλειδώσουν μέσα σε ένα ζαχαροπλαστείο.
Εγω ημουν αυτη, πριν την αλλαγη φυλου. Άνοιξε το βερίκοκο, κρατησε το κουκούτσι, και πέταξε το βερίκοκο. Κι έμεινε πάνω από τη σακούλα σκουπιδιών, με το κουκούτσι στο χέρι, σε φάση: τι έκανα μόλις τώρα;
Γιατί ο Homer Simpson είναι καλύτερος από σένα; Τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση πια ρε @Αντέρωτας ;Με κατι τετοια χαιρομαι που δεν ειμαι υπευθυνος ασφαλειας πυρηνικου εργοστασιου η κατι τετοιο