Τίτλος: Ο αναρχικός των δύο κόσμων
Πρωτότυπος τίτλος: The Dispossessed
Συγγραφέας: Ursula K. Le Guin
Μετάφραση: Χρήστος Γεωργίου
Επιμέλεια: Μάκης Πανώριος
Εκδόσεις: Parsec
Χρονολογία έκδοσης: 1994
Πρώτη έκδοση: 1974
Αριθμός σελίδων: 466
Υπόθεση
Ο Σεβέκ είναι ένας φυσικός - οραματιστής, ο οποίος ζει στον φανταστικό πλανήτη Ανάρες. Ο πλανήτης αυτός είναι ο δορυφόρος ενός άλλου πλανήτη του Γιουράς. Τι χαρακτηριστικό έχουν αυτοί οι 2 πλανήτες;
Στον μεν Ανάρες εφαρμόζεται ένα κομμουνιστικό/σοσιαλιστικό πολιτικό σύστημα ενώ αντίθετα στον Γιουράς εφαρμόζεται ένα άκρως καπιταλιστικό. Ο Σεβέκ βρίσκεται πολύ κοντά σε μια σημαντική ανακάλυψη, η οποία θα βοηθήσει στην γεφύρωση των δυο πλανητών αλλά και στην ενοποίηση των πολιτισμών τους.
Είναι όμως πραγματικά έτοιμοι οι κάτοικοι των δύο πλανητών για αυτή την μεγάλη αλλαγή; Μπορούν άραγε οι επιστημονικές κοινότητες να διαχειριστούν αυτή την μεγάλη ανακάλυψη;
Ο Σεβέκ μεταφέρεται στον πλανήτη Γιουράς για να ολοκληρώσει την έρευνά του και εκεί συγκρίνει τα δυο πολιτεύματα, τους ανθρώπους, την ιστορία τους και εν τέλει την κατάληξή τους...
Σχόλιο
Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν αποτελεί μόνο ένα αριστούργημα της ΕΦ αλλά και μια πολιτική και φιλοσοφική ανάλυση. Και επειδή η θεματολογία της ΕΦ είναι πολύ πιο προσιτή από τις αοριστολογίες των πολιτικών αναλυτών, ο αναγνώστης μπορεί να έρθει εμβαθύνει και να έρθει σε επαφή με το κοινωνικοπολιτικό προφίλ των διαφορετικών πολιτευμάτων.
Η ιστορία είναι πολλή απλή αλλά οι χαρακτήρες σκιαγραφημένοι με μαεστρία. Ο Σεβέκ είναι ένας άνθρωπος απλός, οραματιστής ίσως και αιθεροβάμων. Προσπαθεί να προσαρμοστεί και στα δυο καθεστώτα ενώ παράλληλα τον διακατέχει αυτή η ακόρεστη "πείνα" που διακατέχει όλους τους επιστήμονες όταν βρίσκονται κοντά σε κάτι μεγάλο. Ο έρωτας του με την Τάκβερ είναι μια καθημερινή ιστορία αγάπης, η οποία διανθίζεται με τις φιλοσοφικές και επιστημονικές αναζητήσεις του Σεβέκ.
Όπως όλα τα "μεγάλα" βιβλία έτσι και ο Αναρχικός της ΛεΓκεν διαβάζεται σε πολλά επίπεδα. Το πρώτο και πιο εμφανές είναι το κοινωνικοπολιτικό. Η συγγραφέας εξαρχής κρατάει αποστάσεις από τα δυο πολιτεύματα αφήνοντας μας εν τέλει να αποφασίσουμε ποιο είναι καλύτερο ή ίσως ποιο μας ταιριάζει περισσότερο. Κυρίως όμως, δεν μας προσφέρει τις εύκολες λύσεις και δεν μας αφήνει να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα, ακόμα κι όταν γυρίσουμε και την τελευταία σελίδα. Ο Σεβέκ ταξιδεύει ανάμεσα στους δύο πλανήτες και η ΛεΓκεν μέσω αυτού μας δείχνει πως πολλές φορές οι άνθρωποι φοβούνται το άγνωστο αλλά και ταυτόχρονα το επιθυμούν. Τα δύο πολιτεύματα μας παρουσιάζονται με τα προτερήματά τους αλλά και με τις αδυναμίες τους. Μέσα από το ταξίδι του Σεβέκ βλέπουμε επίσης πως όλα τα πολιτικά συστήματα και όλες οι πολιτικές ιδέες ξεθωριάζουν όταν δεν προσαρμόζονται με την πραγματικότητα και μένουν κλειδωμένα και αραχνιασμένα στα μυαλά ανθρώπων, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή δεν μπόρεσαν να εμβαθύνουν σε αυτά.
Σε ένα άλλο επίπεδο αντιλαμβανόμαστε πως το βιβλίο έχει και μια φεμινιστική άποψη/χροιά (όπως άλλωστε όλα τα βιβλία της συγγραφέως) που εκτείνεται ως την ανθρώπινη ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η θέση της γυναίκας στον πλανήτη Ανάρες είναι διαφορετική από αυτήν στον Γιουράς, καθώς επίσης και ο θεσμός της οικογένειας. Η γυναίκα στον Ανάρες είναι ισότιμη στα πάντα με τον άντρα, όμως ταυτόχρονα είναι και ένα γρανάζι της παραγωγικής απρόσωπης μηχανής που χαρακτηρίζει τα κομμουνιστικά καθεστώτα. Από την άλλη, η γυναίκα στον Γιουράς είναι σαφώς ισότιμη με τον άντρα σε όλα εκτός του θέματος της εργασίας. Όμως χωρίς την γυναίκα ζωή δεν υπάρχει, απλά ο ρόλος της μέσα στην οικογένεια εξαρτάται και ορίζεται από την ίδια την κοινωνία, η οποία με την σειρά της ορίζει και τον θεσμό της οικογένειας.
Η ΛεΓκεν συνεχίζει να ασχολείται με την ελευθερία του ανθρώπου. Αναρωτιέται αν μπορεί να υπάρξει απόλυτη ελευθερία και αν κάποιος μπορεί να αμφισβητήσει τις πεποιθήσεις των ανθρώπων γύρω του όταν έρχονται σε αντίθεση με τα πραγματικά του πιστεύω, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό. Ο Σεβέκ ίσως γιαυτό τον λόγο παραμένει αναρχικός (ή εκτοπισμένος) και στα δυο πολιτεύματα. Δεν μπορεί να προσαρμοστεί και κυρίως δεν μπορεί να ανεχτεί ότι κάποιος θα καπηλευθεί τις ιδέες του, θα τις διαστρεβλώσει και τις αναπαραγάγει με τον χειρότερο τρόπο.
Τέλος, για να μην ξεχαστούμε το βιβλίο έχει όλα τα στοιχεία ενός βιβλίου ΕΦ. Φουτουριστικές περιγραφές, δυστοπικές πολιτείες, εξωγήινες τεχνολογίες και πάει λέγοντας. Όμως αν ψάχνει κάποιος κακούς εξωγήινους, υπερόπλα, διαστημικές μάχες και υπερφυσικά όντα τότε καλύτερα να διαλέξει ένα άλλο ανάγνωσμα. Η ΛεΓκεν χρησιμοποιεί σαν όχημα την ΕΦ για να εμβαθύνει στις πιο περίπλοκες σκέψεις και στους πιο ενδόμυχους φόβους που απασχολούν το ανθρώπινο είδος από την απαρχή του πολιτισμού. Και το κάνει καλά... Το αποτέλεσμα είναι ένα διαχρονικό και αριστοτεχνικό βιβλίο.
ΥΓ1: "Ο Αναρχικός των δυο Κόσμων" είναι το 5ο βιβλίο της σειρά "Ο κύκλος του Χάιν". Ουσιαστικά είναι μια εξαλογία η οποία ξεκινάει με το βιβλίο "Ο Κόσμος του Ροκανόν" και περιγράφει μια εναλλακτική εξέλιξη της ιστορίας του ανθρώπινου είδους σε ένα δυστοπικό μέλλον.
ΥΓ2: Η απόδοση του "Dispossessed" ως "αναρχικός" δεν είναι είναι πολύ ταιριαστή με την κεντρική ιδέα του βιβλίου και την ψυχοσύνθεση του Σεβέκ. "Εκδιωγμένος" ή "Εκτοπισμένος" θα ήταν πολύ πιο κοντά σε αυτό που περιγράφει η ΛεΓκεν.
Last edited by a moderator:
