Συμμεριζόμενος το αντικοελικό (κατά κανόνα) μένος του νημάτιου, ομολογώντας βέβαια ότι υπάρξα και εγώ δις (αλχημιστής και βερόνικα) θύμα του Κοέλιο (ή όπως στα κομμάτια πρέπει να τον προφέρουμε τελικά)θα επιχειρήσω λίγο να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Κατ αρχήν να σημειώσω ότι ή έντονη αμφισβήτηση της συγγραφικής του δεινότητος που εμφαίνεται στο νημάτιο υποδηλώνει το υψηλό αναγνωστικό επίπεδο της λέσχης που μάλλον δεν πειθεται από καιροσκοπικές συγγραφικές λαίλαπες. Παρ΄όλα αυτά σίγουρα δεν είναι ένα τυχάιο άτομο. Τόσο βιογραφικώς όσο και συγγραφικώς αποτελεί ένα φαινόμενο. Να επισημάνω ότι μόνο ο αλχημιστής έχει πάνω από 65.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως και αυτό για ένα βιβλίο μόλις του 1988 είναι σίγουρα ένα τεράστιο συγγραφικό επίτευγμα(φανταστείτε τι επίτευγμα θα είναι για την τσέπη του φίλου μας). Μια και τόφερε δείτε
έδω μια ενδιαφέρουσα σελίδα της Wikipedia με τις πωλήσεις των βιβλίων ανα τους αιώνες.Υπάρχουν ολόκληρα μπλόγκς αφιερωμένα σ αυτόν, σελίδες, οργανώσεις και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, καθώς και εκατομύρια άνθρωποι που πίνουν νερό στο όνομα του. Η ιδέα πάντως που πραγματεύεται και που πολύ επιδέξια λανσάρει σε όλα του σχεδόν τα βιβλία είναι παμπάλαια, απλά μάλλον αυτός βρήκε τον τρόπο να την κάνει εύπεπτη και να την περάσει στο ευρύ κοινό.Δεν είναι και πολύ κακό αυτό είναι??. Από την αρχαιότητα υπήρχε κυρίως στον ανατολικό μυστικισμό ή άποψη ότι η ανθρώπινη συνείδηση επηρεάζει και διαμορφώνει την πραγματικότητα, ζούμε δηλαδή την ζωή που επιλέγουμε να ζήσουμε, μετά δε την ανάπτυξη της κβαντομηχανικής έλαβε κατα καιρούς διαστάσεις φρενιτιώδεις και έχει διατυπωθεί κατά καιρούς από πολλούς συγγραφείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο( βλέπε ρήση Καζαντζάκη "Αν κάτι θέλησες στην ζωή σου και δεν το απέκτησες είναι γιατί δεν το θέλησες πολύ" κλπ)Ισως να μην έχουν και άδικο όλοι αυτοί.Τα τελευταία χρόνια τέτοιες συγγραφικές προσπάθειες, που πραγματεύονται παρόμοιες ιδέες ισορροπώντας μεταξύ μυστικισμού και πραγματίκότητος, γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και είναι πολύ της μόδας.(βλέπε "Το μυστικό" της Rhonda Byrne, 19.000.000 αντίτυπα και κατά την γνώμη μου αξίζει μόνο για διακόσμηση)Τελειώνω παραθέτοντας ένα κείμενο που βρήκα πρόσφατα σχετικά με τον συγγραφέα και το οποίο με διασκέδασε, μπορείτε να το δείτε και
εδώ
Στις 15 Ιανουαρίου του 2010, ή και 732 μέρες πριν, με βάση το celebritytweet.com, το ίνδαλμα των απανταχού εμμηνόπαυση girls του πλανήτη, ο Πάολο Κοέλιο, σήκωσε μέγα χρησμό: “As a river cannot stop flowing, love cannot exist in peace”. 7.245.165 ψυχές-followers του πορτογάλου μύστη ανάκραξαν «ουάου, τι έγραψε πάλι το άτομο!». 1.091 έσπευσαν εμπράκτως να δηλώσουν ότι η ποταμολογία πολύ τους άρεσε και 93 έκαναν σχόλιο. Μέσα σε αυτά τα 93 σχόλια, υπήρχε και αυτό ενός Έλληνα, του Jocker Proud Terrorismo. «δε μας παρατας ρε μαλακα παρλαπιπα καθε μερα με τις παπαριες σου».
Αλήθεια ή ψέμα, στάθηκε αδύνατο να διαπιστώσω αν όντως τα πράγματα έγιναν έτσι, αφού μπαίνοντας στο facebook του μεγάλου αρχηγού της συναισθηματικής και μεταφυσικής παπαρολογίας, το αρχείο των δημοσιεύσεων με τους χρησμούς του γκουρού σταματούν στις 24 Ιανουαρίου του 2011. Ψάχνοντας στο facebook, η αναζήτηση Έλληνα με το προφίλ Jocker Proud Terrorismo αποδείχτηκε άκαρπη. Παρ’ όλα αυτά, η οπτική απόδειξη του επαναστατικού βανδαλισμού και της αμφισβήτησης του θέσφατου που έγραψε ο Κοέλιο, κάνει το γύρο του ίντερνετ. Ακόμα όμως κι αν δεν υπάρχει ο Jocker Proud Terrorismo, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Όπως ο αυθεντικός Τζόκερ κυνηγούσε τον Μπάτμαν, έτσι κι αυτός, κάθε φορά που ο Πάολο χτυπάει με χρησμό, να του το ανταποδίδει στα ίσα. Συμφωνείς ή είμαι ο μόνος που δεν μου αρέσει ο Κοέλιο;