Εχω διαβάσει και τον Αλχημιστή, και το Μυστικό, και τα έργα του Λίο Μπουσκάλια, και πολλά ακόμη του είδους. Σημαντικότερο όλων των παρεμφερών θα χαρακτήριζα την "Ουράνια Προφητεία" του Τζέημς Ρέντφιλντ (The Celestine Prophecy). Η κεντρική ιδέα είναι ένα μίγμα Χριστιανικής πίστης, Βουδιστικών επιρροών και θετικής σκέψης. Το αποτέλεσμα αυτού του αχταρμά είναι η ευνοική έκβαση των προσωπικών επιδιώξεων του "πιστού". Εμφαση δίδεται στην ιδέα του "συγχρονισμού" (synchronicity), κατά την οποία τα γεγονότα που συμβαίνουν ταυτόχρονα συνδέονται με κάποια μυστική σχέση. Η ιδέα αυτή εξετάστηκε με αριστουργηματικό τρόπο στο (προγενέστερο) μνημειώδες έργο του Αρθουρ Καίστλερ "Οι Ρίζες της Σύμπτωσης", το οποίο και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον ενδιαφέρεται για την παραψυχολογία. Από όλα τα σχετικά βιβλία προσωπικής βελτίωσης, μακράν το καλύτερο είναι το "Γίνετε Πλούσιοι με τη Δύναμη της Σκέψης" του Ναπολέοντος Χιλλ (Think and Grow Rich), το οποίο κυκλοφόρησε το 1937. Ολα τα μεταγενέστερα στηρίζονται λίγο- πολύ σ' αυτό. Αξίζει να αναφερθεί και το κλασσικό "Πως να Κερδίζετε Φίλους και να Επηρεάζετε τους Ανθρώπους" (How to Win Friends and Influence People) του Ντέιλ Κάρνεγκι, σύγχρονο του προηγούμενου (1936). Το τελευταίο το είχα ανακαλύψει στην πατρική βιβλιοθήκη σε ηλικία δημοτικού, και είχα θεωρήσει τα γραφόμενά του πολύ φυσιολογικά. Οσον αφορά την τεράστια επιτυχία των πολλών βιβλίων αυτής της θεματολογίας, η εξήγηση είναι απλούστατη. Οι άνθρωποι αναζητούν υποκατάστατα της παραδοσιακής "Θείας Πρόνοιας", που καθοδηγούσε, προστάτευε και παρηγορούσε τις προηγούμενες γενιές.