Συμβαίνει συχνά με τα τραγούδια ν’ ακούμε έναν στίχο λάθος, να καταλαβαίνουμε δηλαδή λάθος λέξεις έτσι όπως αυτές ενώνονται για να τραγουδιστούν, πόσο μάλλον που καλύπτονται κι από μουσική.
Νομίζω πως δεν είμαι ο μόνος που στο τραγούδι Στου Θωμά (Ξαρχάκου/Γκάτσου) άκουγα για καιρό:
με βιολί σαν του Ροβιόλη
αντί για το σωστό
με βιολί, σαντουροβιόλι
και φανταζόμουν πως ο Ροβιόλης θα ήταν κάποιος βιρτουόζος τού βιολιού Εδώ βέβαια δικαιολογούμαστε καθώς η σύνθετη λέξη σαντουροβιόλι δεν είναι καθόλου συνηθισμένη, δεν ξέρω μήπως είναι τελικά κι εφεύρημα τού Γκάτσου, και περιγράφει βιολί που παίζει μαζί με σαντούρι.
Μια όμορφη καλοκαιριάτικη νύχτα παίζαμε μουσική στην αυλή και ξεφυλλίζοντας το μουσικό τεφτέρι τού ξαδέρφου μου βλέπω στην Θεσσαλονίκη (Μικρούτσικου/Καββαδία) να γράφει:
μάταια θα ψάχνεις το Στρατή που πάει για το Ντεπό
αντί για το σωστό
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Ντεπό
ωιμέ φίλε Στρατή, ποτέ δεν θα σε βρούνε!
Τελευταία πέτυχα στο ραδιόφωνο καθώς οδηγούσα ένα παλιό τραγούδι που λέει:
η λογική τού μέλλοντος, κυρά μου, είν’ η τρέλα
και θυμήθηκα αυτό η αγαπημένη μου εξαδέρφη το παράκουγε σαν:
η λογική τού μέλλοντος, κυρά μου Δημητρέλα
όπου η Δημητρέλα θα μένει βέβαια στην ίδια γειτονιά με τον Ροβιόλη και τον Στρατή!
Ακούω τα δικά σας!
Νομίζω πως δεν είμαι ο μόνος που στο τραγούδι Στου Θωμά (Ξαρχάκου/Γκάτσου) άκουγα για καιρό:
με βιολί σαν του Ροβιόλη
αντί για το σωστό
με βιολί, σαντουροβιόλι
και φανταζόμουν πως ο Ροβιόλης θα ήταν κάποιος βιρτουόζος τού βιολιού Εδώ βέβαια δικαιολογούμαστε καθώς η σύνθετη λέξη σαντουροβιόλι δεν είναι καθόλου συνηθισμένη, δεν ξέρω μήπως είναι τελικά κι εφεύρημα τού Γκάτσου, και περιγράφει βιολί που παίζει μαζί με σαντούρι.
Μια όμορφη καλοκαιριάτικη νύχτα παίζαμε μουσική στην αυλή και ξεφυλλίζοντας το μουσικό τεφτέρι τού ξαδέρφου μου βλέπω στην Θεσσαλονίκη (Μικρούτσικου/Καββαδία) να γράφει:
μάταια θα ψάχνεις το Στρατή που πάει για το Ντεπό
αντί για το σωστό
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Ντεπό
ωιμέ φίλε Στρατή, ποτέ δεν θα σε βρούνε!
Τελευταία πέτυχα στο ραδιόφωνο καθώς οδηγούσα ένα παλιό τραγούδι που λέει:
η λογική τού μέλλοντος, κυρά μου, είν’ η τρέλα
και θυμήθηκα αυτό η αγαπημένη μου εξαδέρφη το παράκουγε σαν:
η λογική τού μέλλοντος, κυρά μου Δημητρέλα
όπου η Δημητρέλα θα μένει βέβαια στην ίδια γειτονιά με τον Ροβιόλη και τον Στρατή!
Ακούω τα δικά σας!