Παρακούσματα

Πραγματικά πιστεύω πως κάθε παράκουσμα οδηγεί σε κάποια ερμηνεία, έστω και εντελώς παράλογη! Και μου αρέσει που μου δίνεται εδώ η ευκαιρία να παρουσιάσω εδώ τις ερμηνείες μου για μερικά παιδικά παρακούσματα :)
 
Είπαμε: "Με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά τριγυρνάνε Ιταλοί ΚΑΙ στην Αθήνα". Το τραγούδι προσπαθεί να μας πείσει ότι τριγυρνάνε οι νταλίκες στην Αθήνα, αλλά πιό πολύ συμβαίνει αυτό που (παρ)άκουσα εγώ...

"Μπρίκια κολλάω, μπρίκια κολλάω". Από μιά σκληρή ροκιά "Breaking the law, breaking the law". Χαχαχαχαχα!

"Για μένα ήσουν θανατηφόρος πυρετός, που μού 'δωσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσω" εξομολογείται η Μελίνα Τανάγρη. Η αδερφή μου όμως ήταν 4 ετών και τραγούδησε μαζί με το ραδιόφωνο "...που μού 'δωσε μοσχάρι..."

Εντάξει, ο Ελύτης και ο Θεοδωράκης συμφωνήσαν πως "θέλει κι' η ζωντανίνα" από το "Ένα το χελιδόνι" ( ή μήπως ένατο χελιδόνι, δέκατο κοτσυφάκι και πάει λέοντας; ). Οπου φυσικά αρκετοί φανταζόμασταν μία μέγαιρα νοσοκόμα-θωρηκτό που την έλεγαν Ζωντανίνα και φόβιζε τα κακά παιδιά. Ξέρετε, αυτή που έρχεται και σε ενήλικες να κοπανήσει ύπουλα την ένεση...
Το τραγούδι όμως συνεχίζει απτόητο παρακάτω και λέει: "Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαϊού". Εντάξει, το σώμα πάρθηκε. Το μαγιό(!) όμως τί απέγινε;;;;;
 
Last edited by a moderator:
Κορίτσι μου γιατί μελαγχολείς;

"Επιπόλαιο με λές, που γυρνάω με πολλές". Και τί άκουγα φυσικά; "Επιπολαιομελές, που γυρνάω με πολλές". Μάλιστα, μία λέξη...
1η ερμηνεία: Ο επιπολαιομελές (του επιπολαιομελέδος) είναι αρσενικού γένους και κλίνεται όπως τα: λελές, βαλές, σκερβελές, καραμελές.
2η ερμηνεία: Το επιπολαιομελές είναι ουδετέρου γένους και χαρακτηρίζει μία απαράδεκτη κατάσταση στην οποία ο εν λόγω άντρας δέ γυρνάει με μία (σχήμα μονομελές), αλλά με πολλές. Όμως το σχήμα του δέν είναι απλά και μόνο πολυμελές, διότι έχει χάσει το λογαριασμό και δέ θυμάται ούτε καν με πόσες τριγυρνάει: άρα το σχήμα του είναι επιπολαιομελές!
 
χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!

Οι παρατηρήσεις του Φιναλίστα ήταν απολαυστικές και ξεκαρδιστικές!!!!!!!!!!!!!!Ειδικά αυτό με το "Μπρίκια κολλάω",που ήταν κορυφαίο, θα μπορούσε άνετα να γίνει κι ελληνική παρωδία!!!
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Ενα τραγουδι του Γιαννη Κοτσιρα λεει :
και αν μεγαλωσα, και αν με την ζωη μου μαλωσα,
αν ερχοσουνα κτλ

ακουω και δεν εννοω να διορθωσω :
και αν μετανιωσα και αν με την ζωη μεγαλωσα
 
Καταπληκτικό νημάτιο!!!
Δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό και γράφω κι εγώ ένα παράκουσμα που είχα (μικρός, βέβαια) από τον "Καημό" του Θεοδωράκη/Χριστοδούλου
Το ρεφρέν: Ποτάμι μέσα μου πικρό το αίμα της πληγής σου...
το άκουγα: κι όταν μπει μέσα μου μικρό ...
και δεν μπορούσα να καταλάβω πώς θα μπορούσε να μπει μέσα του το μικρό ξένο αίμα!!
Ένα ελαφρυντικό, ότι το άκουγα το 1972, από πολυπαιγμένο δίσκο 45 στροφών (τον έχω ακόμα...)
Από κάτι τέτοια σώθηκα (ιδίως για τα ξένα τραγούδια) όταν βλέπω τους στίχους γραμμένους σε σελίδες του διαδικτύου.

:ντροπή:
 
Last edited:
Απίστευτο γέλιο, ειδικά με το μεταχειρισμένο τζάκετ της γκόμενας από τον Πειραιά!!
Με το σι-μπε-μολ στο 'μωρό μου φάλτσο' την πάτησα και γω, αλλά ήταν ορολογία που δεν μπορούσε να γνωρίζει ένας πιτσιρικάς και επίσης σπάνια βρίσκαμε ελληνικούς κιόλας στίχους και μάλιστα σε κασέτες. Εδώ που τα λέμε το πρώτο cd που θυμάμαι να περιέχει στίχους ήταν των Κρίνων το '96, εποχή που πρωτοβγήκανε τα mp3 και άρχισαν να προσέχουν μάλλον και το περιτύλιγμα οι εταιρίες.

Το 'κάνει τάκλιν στα παράθυρα' επίσης το παραδέχομαι, κολλημένος με την μπάλα που έλεγε και μια παλιά διαφήμιση..
Αλλά και το "ήταν ωραίος ο Μπάμπης ο φλου, μουρμούραει μόνος και διαρκώς..." το άκουγα μουρμουράγκουρος.

Τέλος, κάποιο συγκρότημα -δεν βρίσκω ποιο- έκανε μια απίθανη διασκευή του 'you really got me' των Kinks ...
♪ Λευτέρ, τ' αρνιά τα σαλαγάω ♪
♪ τα βόσκω πάλι και ξανά στο μαντρί ♪
♪ ποιος πήρε τ'αρνί ♪
 
και απο την Εκκλησια...οι γονεις που επεμεναν να βαφτισουν την κορη τους Σταθομαρία και ο παπας να μην το δινει γιατι λεει δεν υπαρχει στην Αγια Γραφη...και αυτοι -πώς δεν υπαρχει; στα ευαγγελια δεν λεει "και η Σταθομαρία εν τω ταφω ελθουσα"(και ιστατο Μαρια...)

και η γιαγιουλα που ακουσε καλα(!) τον παπα να λεει "ο Χριστος ευχαριστησας,ευλογησας,αγιασας,κλασας,εδωκε τοις αυτου μαθηταις..." και σταυροκοπηθηκε λεγοντας "και στην πορδιτσα σου,Χριστε μου!
 
Γελάω τόσο δυνατά που τρόμαξα το σκύλο μου. Σηκώνομαι για χαρτομάντηλα (γελάω μέχρι δακρύων) και σας γράφω το εξής

Βρήκα στην Αμφιλοχία
το Σταμούλη το λοχία
παλιό μου συμπολεμιστή
με το κεφάλι του στ΄αυτί

Και η παιδική μου φίλη, κόρη μαιευτήρα, αναρωτιόταν που πάει μέσα στη νύχτα ο μπαμπάς της όταν χτυπάει ξαφνικά το τηλέφωνο, κι εκείνος φεύγοντας λέει στη μαμά της με νόημα " φεύγω, έχω το και το..."

Οσο για το παχύ μας "λ", Φάρε, εμάς των Θεσσαλονικέων, εγώ ένα ξέρω. Ολοι θαυμάζουν την εξαιρετική μου προφορά στα Ρωσικά!
 
απο την Εκκλησια...

του γαρ γεννήτορος η φωνη προσεμαρτύρει σοι...
και ενας ρωτησε:-ποιος ηταν ο Γαργενήτορας;

μεγαλωσα στη Λαρισα...για πολλα χρονια νομιζα οτι ειχε ξεχωριστη θεση στη Λειτουργια της Κυριακης,γιατι ακουγα
α Λαρίσε ημας απο τον πειρασμον...

και θυμηθηκα τον εκπροσωπο της Κοκακολας που ζητησε απο τον Πάπα ποσα λεφτα θελει για να βαλει διαφημηση της εταιρειας στη Θεια Λειτουργια...ο Πάπας βγηκε βεβαια απο τα ρουχα του και τον πεταξε εξω...κι αυτος ακουστηκε να λεει: -ηθελα να`ξερα ποσα εδωσε η Φίατ! (υπαρχει μεσα το Fiat lux...γεννηθητω φως)
 
Last edited by a moderator:
Στο πατριωτικό τραγουδάκι για τον Μουσολίνι: "...δεν έχεις διόλου μπέσα..." ο γιός μου μικρός άκουγε "..δεν έχεις δυό λουμπέσα.." (με μεγάλη απορία τι ήταν το λουμπέσο)

Για να τον παρηγορήσω, θυμήθηκα κι εγώ το τραγουδάκι από ελληνική ταινία όπου παρέθετε το "σ αγαπώ" σ όλες τις γλώσσες, κι έφτανε σ ένα σημείο "..τσε τσαν κο Κινέζικα.." για να ακούω "..τσε τσαν .....Κοκκινέζικα"!!!!!
 
Στο παλιό τραγούδι τού Κώστα Γιαννίδη «Πάμε σαν άλλοτε», λέει σ' ένα σημείο (0:40-0:54 στο γιουτουμπάκι):

Θά 'μαστε μόνοι, εσύ κι εγώ,
στη γνωστή μας ακρογιαλιά
και θα βρεθούμε με βήμ' αργό
στα λημέρια μας τα παλιά


Από μικρός, και μέχρι πριν λίγες μέρες, στον τρίτο στίχο άκουγα «και θα βρεθούμε με τη Μαργώ», οπότε το εκλογίκευα λέγοντας ότι Μαργώ είναι το όνομα της βάρκας με την οποία το ζευγαράκι θα πάει στα παλιά λημέρια, π.χ. κάποια παραλία που είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα. :)
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Για εμένα, με διαφορά το πιο αστείο νήμα στο φόρουμ. :χαχα: (και καλωσόρισες, Ρίνα! :)) )

Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος βορειοελλαδίτης που όταν η Αλεξίου τραγουδούσε "όλα σε θυμίζουν" καταλάβαινε "όλα σού θυμίζουν" και όχι "όλα θυμίζουν εσένα" :χαχαχα:
 
Το επίρρημα κουδιά σημαίνει «οικεία, "ζεστά"» στη λαϊκή γλώσσα. Ναι, βέβαια. Τί; Δεν το ξέρετε; Μα δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει το τραγούδι «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες», όπου στο ρεφρέν λέει «κι έτσι κουδιά στους καφενέδες/ τα παλικάρια να κερνάς».

Έτσι άκουγα αυτόν τον στίχο μέχρι την ηλικία των δέκα περίπου, ή τέλος πάντων μέχρι να μάθω τί είναι η τσικουδιά... :μαναι:
 
Το επίρρημα κουδιά σημαίνει «οικεία, "ζεστά"» στη λαϊκή γλώσσα. Ναι, βέβαια. Τί; Δεν το ξέρετε; Μα δεν μπορεί να μην έχετε ακούσει το τραγούδι «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες», όπου στο ρεφρέν λέει «κι έτσι κουδιά στους καφενέδες/ τα παλικάρια να κερνάς».

Έτσι άκουγα αυτόν τον στίχο μέχρι την ηλικία των δέκα περίπου, ή τέλος πάντων μέχρι να μάθω τί είναι η τσικουδιά... :μαναι:

:μουάχαχα::μουάχαχα:

Πολύ καλό. Η μόνη "ένστασή" μου είναι στη σημασία του. Εγώ έτσι όπως το ακούω και το συνδυάζω με την εικόνα του στίχου, θεωρώ ότι σημαίνει "οκλαδόν", ή ίσως "σταυροπόδι". Μήπως να το ψάξουμε; :θρρρ:
 
Εγώ έτσι όπως το ακούω και το συνδυάζω με την εικόνα του στίχου, θεωρώ ότι σημαίνει "οκλαδόν", ή ίσως "σταυροπόδι". Μήπως να το ψάξουμε; :θρρρ:
Μάλλον σ' επηρεάζει το ανακούρκουδα. :) Δεν το είχα σκεφτεί έτσι!!
Άλλος παρακούσματα; Και μένα είναι απ' τα αγαπημένα μου νήματα. :γιούπι:
 
Last edited:
Θά 'μαστε μόνοι, εσύ κι εγώ,
στη γνωστή μας ακρογιαλιά
και θα βρεθούμε με βήμ' αργό
στα λημέρια μας τα παλιά


Από μικρός, και μέχρι πριν λίγες μέρες, στον τρίτο στίχο άκουγα «και θα βρεθούμε με τη Μαργώ», οπότε το εκλογίκευα λέγοντας ότι Μαργώ είναι το όνομα της βάρκας με την οποία το ζευγαράκι θα πάει στα παλιά λημέρια, π.χ. κάποια παραλία που είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα. :)
Λάγνε, ακόμα και το παράκουσμα λάθος το άκουγες. Σύμφωνα με το δικό μου αυτί έλεγε ξεκάθαρα "και θα βρεθούμε με δήμαρχο", θέλοντας φυσικά να δείξει ότι ήταν προχωρημένοι για την εποχή τους και θα έκαναν πολιτικό γάμο.

Ωστόσο, σε ένα άλλο άσμα μεταγενέστερο, ο Γιάννης Κούτρας έλεγε

τσικαμπούμ και εγώ την έπεσα στην Βίκυ
σου την έφερα ρε κάλπικο ραδίκι
έχω γκόμενα με δυάρι προς το στάδιο
που έχει Φίατ πέρσοναλ με ράδιο


και το παιχνιδιάρικο αυτί μου άκουγε (ή τουλάχιστον προσπαθούσε)

τσικαμπούμ και εγώ την έπεσα στην Βίκυ
σου την έφερα ρεγκάλπικο ραδίκι
έχω γκόμενα$%#^$%^ρικο στο στάδιο
που έχει θεία πέρσοναλ με ράδιο

Όπου το ρεγκάλπικο ραδίκι ήταν μια πολύ μάγκικη έκφραση που ο μικρός αριστοτέλης δεν ήξερε ακόμα, η γκόμενα έκανε παράσιτα στο αυτί μου και δεν καταλάβαινα τι συμβαίνει στο στάδιο και η θεία ήταν πολύ μοντέρνα και πολύ χάι.
 
αντιγραφω απ`την αβυθομετρητη ιστοσελιδα του Μανωλη Ρασουλη:

…σε ενα τραγουδι μου που λεγεται «Το τροχαιο»,ο στιχος λεει: τί να το κανω το οχημα μετα απο τετοιο τράκο.Μια φιλη μου για χρονια το τραγουδουσε,νομιζοντας οτι ειναι ετσι οπως το νομιζε,ετσι ειναι αν ετσι νομιζετε, « τί να τον κανω τον κιμά,μετα απο τετοιο τράκο»
 
Top