Παρακούσματα

[ΤοΠρόσωποΤουΣκύλου]

Έχω γελάσει τόσο πολύ με τα παρακούσματα, και ομολογώ κι εγώ ένοχος παρακοής σε ουκ ολίγες περιπτώσεις.

Κλασσικό:
"Δεν ξανακάνω φυλακή, με τον καπετανάκη, πού 'χει ντούγκλα στο μουστάκι"

Και μέχρι τα 24 να νομίζω πως τό 'χει μπούκλα, ο άνθρωπος

Για καλή μου τύχη, ο φίλος που μου το εξήγησε τελικά (ας τον πούμε Μάνο, γιατί έτσι τον λένε) δεν είχε ακούσει τη λάθος ερμηνεία μου, απλά συζητάγαμε γενικά για στίχους και σχολίασε την όλη ερμηνεία της "Ντούγλας".

Όπως καταλαβαίνετε, έκανα την πάπια, παριστάνοντας πως το ήξερα από πριν.

Βέβαια, το πετρωμένο φαγείν αδύνατον (sic), κανείς δεν ξεφεύγει από το κάρμα του, και σε μια φάση που ακούγαμε με το Μάνο το τραγούδι του Χατζηγιάννη: "Μ' ένα απλό καφέ μαζί σου, κοίτα πώς ξεδίψασα", γυρνάω και τον ρωτάω

"Καλά, τόσο ξεπούλημα ο Χατζηγιάννης, τραγουδάει για τα flocafe?"

Βέβαια, έχω ελαφρυντικά. Αφότου έγραψε τραγούδι αποκλειστικά για τον ΟΤΕ, όλα μπορούσα να τα περιμένω από δαύτον.

 

[Φαροφύλακας]

Γελάω γιατί μόλις τώρα μαθαίνω κι εγώ πως δεν το έχει μπούκλα το μουστάκι αλλά.. ντούγκλα! Απ' ό,τι βρίσκω στον ιστό το "ντούγκλα" προέρχεται από κάποιον ηθοποιό Ντάγκλας (Douglas) που φαίνεται πως είχε περήφανο και ζηλευτό για την εποχή μουστάκι ( ίσως με μπούκλα; )

Παρεμπιπτόντως, άλλη πολύ λογική παρανόηση εδώ είναι το καπετανάκι αντί για τον Καπετανάκη.

 

[Πιούζυ]

οριστε και το περιβοητο μουστακι.

 

[Χρυσηίδα]

Περίμενα κι εγώ να δω κάτι απίστευτο κι όμως αληθινό...

Δικό μου πρόσφατο παράκουσμα: στο ρεφραίν του τραγουδιού "Η αγάπη πού πάει;" (ντουέτο Πρωτοψάλτη - Κορκολή) ακούμε:

Η αγάπη πού πάει
πώς σκορπίζει, πώς σπάει
δεν μπορεί, δεν μπορεί
κάτι μένει.
Με ό,τι μένει λοιπόν
πάνω στο παρελθόν
σ` αγαπώ, σ` αγαπώ
κολλημένη, κολλημένη.

Εγώ αδυνατώ να ακούσω το -κ- στον τελευταίο στίχο. Αυτό που ακούω αρχικά είναι: "Σ' αγαπώ σ' αγαπώ, Ολιμένη" . Φαντάζομαι, λοιπόν, ότι ο Ολιμένης είναι ένα αρχαίο όνομα που αγνοώ, όπως το Κλεομένης κλπ. Και πιστεύω ότι αφού έχουμε ντουέτο, έβαλαν κι ένα αντρικό όνομα μέσα, σαν να απευθύνεται η γυναίκα στον άντρα με το όνομά του δηλαδή. Αναρωτιόμουν, μάλιστα, ποια να είναι η σωστή ορθογραφία του ονόματος.

Μετά από κάμποσα ακούσματα, έχουμε το παράκουσμα Νο 2 : σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να λέει "Ολιμένη", αλλά "όλη μένει", και αυτή που μένει είναι η αγάπη. Σκέφτηκα μάλιστα ότι με αυτόν τον τρόπο απαντάται και ο τίτλος του τραγουδιού.

Όταν με το πρώτο άκουσμα του τραγουδιού, ο Λάγνος άκουσε "κολλημένη" έπαθα μια μικρή συντριβή...

 

[Κλεοπάτρα]

Χα χα χα χα χα!!! Από τότε που ξεκίνησα να διαβάζω το νήματιο δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω (ή μάλλον να κακαρίζω). Σε σημείο που η μάνα μου μπήκε στο δωμάτιο να δει τι έπαθα. Λοιπόν, σε ότι αφορά παρακούσματα τα καλύτερα τα έχω ακούσει από μια ξαδέρφη μου!
1. Κανονικά είναι:"Γιατί δεν διώχνουμε μαζί/Απ'τα ματιά τη βροχή
Αυτή ακούει:"Γιατί δεν διώχνουμε μαζί απ' τ' αμάξι τη βροχή
2. Κανονικά είναι:"Μη φύγεις μην τρέξεις σε θέλω ν'αντέξεις
Αυτή ακούει:"Μην φύγεις μην τρέξεις σε θέλω ν'αρμεξεις"

 

[ΤοΠρόσωποΤουΣκύλου]

Σε πιο σουρεαλιστικό τόνο, στο "Αυτό το τραγούδι δεν είναι για εσένα" των Διάφανων Κρίνων, αυτό το "να μετράνε ρυτίδες σε λευκά κελιά" να μου έχει κολλήσει "να μετράνε ρυτίδες σε λεφτά κι ελιά".

Και καλά τα λεφτά, πες θα μέτραγαν το εφάπαξ τους αυτοί που είχαν γεράσει. Με το "ελιά" τι ήθελε να πει ο παρακουσμένος ποιητής, κρεατοελιά ή θρούμπα, αγνοώ να σας πω.

 

[Πολυξενη]

Στο "μια αγάπη για το καλοκαίρι" αντί για
Και σαν θα 'ρθει το καλοκαίρι
και σε ζητώ
θα μείνει μόνο έν' αστέρι
να το κοιτώ.
άκουγα
θα μεινει μόνο ένα χέρι
να το κρατώ
και μου φαινόταν ανατριχιαστικό για τραγούδι

 

[Φεγγαράδα]

Πολυξένη, μου θύμισες το Χάρρυ Κλιν παλιά και τους βρυκόλακές του " κρατώ το χέρι σου ..εσύ λείπεις..."

 

[Σατανια]

Και κοιτα κατι πραγματα.... νομιζα οτι μονο εγω κουφιζω... (ετσι το λεμε στο χωριο μου οκ?) απο που να αρχισω και που να τελειωσω με τετοια... Για να θυμηθω...

οταν ημουν πολυ πολυ μικρη, θυμαμαι ενα τραγουδι που ελεγε "βαρδα κι αραξαμε εγια μολα, γεια σου καικι μου Αι -Νικολα" το τι ακουγα... "αιντα κι αραξαμε εγια μολα, γεια σου κατσικι μου, αι της ωρας...." (καλα... 10 λεπτα προσπαθω να το γραψω γιατι το σκεφτομαι και χτυπιεμαι στα γελια.....)

Αλλο που θυμηθηκα τωρα.... στο τραγουδι μια πιστα απο φωσφορο "στο λικνισμα της αμμου σταλα η καρδια μου" κατι κινεζικο ακαθοριστο ακουγα....

Αλλο... Μπιγαλης αχ βρε ρινα Κατερινα η φυγη σου φωτια η θυμηση σου λεπιδα... "η φυγη σου φωτια, η μιση σου λεπιδα"

Στο Μικρο ερωτικο... εδω ειναι αττικη φαιο νταμαρι... παλι κατι ακαθοριστο ακουγα... το οποιο σημειωση εμαθα οτι ειναι φαιο το νταμαρι... πριν απο 4-5 χρονια...

Αυτα.... Αν και πρεπει να εχω κι αλλα...

 

[Μαργαριτα]

πω πωωωωωω δεν μπορω να σταματησω να γελαω και εχω να πω πως αρκετα απο αυτα που εσεις ακουσατε λαθος τα ακουγα κι εγω ειδικα την ζωντανηνα εχω ακουσει απο πολλα ατομα οτι το ακουγαν ετσι.υπεροχο νημα εχω ξεκαρδιστει!!!

 

[Φασολάκι]

Η μικρή μου αδερφή όταν ήταν περίπου 4-5 ετών μας τραγουδούσε για πλάκα την Ανναμπελ σε στυλ Καλομοιρα στο Fame Story.
Το τραγούδι λέει κανονικά:Ένα πρωινό η Παναγιά μου
Και η αδερφή μου άκουγε και έλεγε μέχρι πρόσφατα:Ένα πρωινό έιπα ένα γιάμο
(η πλάκα είναι πως ποτέ δεν ρώτησε τι είναι το γιάμο) )

Επίσης, μέχρι το Πάσχα περίπου στο τραγούδι "ο τούρκος στο Παρίσι" του Μαχαιρίτσα που λέει :
Δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
εγώ νόμιζα πως έλεγε
Δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μάλλον στο κρεβατι τον αλλάζεις (όπως πχ αλλάζουμε τα μωρά...Τώρα τι σχέση έχει ένας γάτος με το άλλαγμα των μωρών δεν έχω ιδέα )

Ένα ακόμα που θυμάμαι είναι σε κάποιο τραγούδι του Πλούταρχου νομίζω που λέει:
Τόσες περάσανε μα χάθηκαν γιατί...
Τα αυτάκια μου ακούγανε:
Τος Εσπεραντζα νε μα χάθηκαν γιατί...
(αυτό μέχρι αρκετά πρόσφατα) )

 

[Φαίη]

Μα τι καταπληκτικό νήμα είναι αυτό! Το κακό είναι πως είχα τη φαεινή ιδέα να το διαβάσω ενώ ήταν και το αφεντικό μου στο γραφείο με αποτέλεσμα να κρατιέμαι με τα χίλια ζόρια ώστε να μην αρχίσω τα κακαρίσματα!!

Εγώ από τους στίχους του Πότε Βούδας Πότε Κούδας, του Παπάζογλου:
Βρε δεν είναι εδώ το Σούλι εδώ είναι του Ρασούλη
άκουγα το εξής:
Βρε δεν είναι εδώ το Σούλι εδώ είναι Κουρασούλι
όπου Κουρασούλι, κάποια αντίστοιχη περιοχή με το Σούλι

Επίσης από της Γαρμπή τους στίχους:
Κι αν ξυπόλητη χορεύω με σημαία μου μια φούστα
είναι γιατί σε λατρεύω και σου κάνω όλα τα γούστα
άκουγα:
Κι αν ξυπόλητη χορεύω με σημαία μου μια φούστα
είναι γιατί σε λατρεύω και σου κάνω λακαπούστα
Τι ακριβώς είναι το λακαπούστα δεν κατάλαβα, σε κάτι πρόστυχο πάντως με παρέπεμπε

 

[Ρεγινόρα]

Χαχαχαχαχα!!! Απίστευτο!!!

 

[ΤοΠρόσωποΤουΣκύλου]

Μα τι καταπληκτικό νήμα είναι αυτό! Το κακό είναι πως είχα τη φαεινή ιδέα να το διαβάσω ενώ ήταν και το αφεντικό μου στο γραφείο με αποτέλεσμα να κρατιέμαι με τα χίλια ζόρια ώστε να μην αρχίσω τα κακαρίσματα!!

Είναι σαφώς ένα νήμα not safe for work ;-)

Στο πρόσφατο σχετικά χιτάκι του Enrique Iglesias Tonight, λέει στο ρεφραίν:
------
Here's the situation
Been to every nation
Nobody’s ever made me feel the way that you do
You know my motivation
Give in my reputation
Please excuse me, I don't mean to be rude

But tonight I'm loving you
----------

Αυτό το τελευταίο, ρε παιδιά, να μου έχει κολλήσει πως λέει:
What's the matter fucking you, που δεν βγάζει κανένα νόημα ούτε γραμματικά ούτε νοηματικά στο τραγούδι. Πραγματικά, μέχρι που βρήκα τους στίχους στο internet, μου ήταν αδύνατον να το ακούσω σωστά.

 

[Ρεγινόρα]

Πάντως, έχει βγει και νέα version (που παίζει κανονικά στα ράδιο) και λέει:

Spoiler

But tonight i'm fucking you...

Μήπως μπερδεύτηκες από εκείνο?

 

[ΤοΠρόσωποΤουΣκύλου]

Λές? Δεν ξέρω, το είχα πάθει όταν είχε πρωτοβγεί το τραγούδι, πέρσι το Γενάρη αν δεν απατώμαι, οπότε μάλλον είχα προλάβει την παλιά version.

 

[Άντζελα]

Να μνημονεύσουμε και την Έφη Σαρρή που αποθεωνόταν κάποτε ενώ τραγουδούσε: Τι είχαμε, τι χάσαμε ψωλέο σε ξεχάσαμε. Στο 0.40'

 

[Νεραϊδόπιασμα]

Χα χα χα....δεν μπορώ!!!!απίστευτη ιδέα το νημάτιο Φαρε...όλοι οι συμμετέχοντες Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο-Ι!!:χαχαχα:
Αν ποτέ φτιάξετε νήμα με τα must seen του φόρουμ ΠΡΕΠΕΙ να είναι το νούμερο 1!!!
Να προσθέσω τα εξής:
Εγώ στο "ένα το χελιδόνι" άκουγα για πολύυυυυ καιρό "θέλει κι οι ζωντανοί να πίνουν το αίμα τους", αντί για
"θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους",
κι αναρωτιόμουν ανατριχιάζοντας τι σόι θυσίες θέλει πια αυτή η "Ανοιξιά" για να 'ρθει
(τι;;;δεν το ξέρατε;;;μα πώς είναι δυνατόν να νομίζετε πως είναι "Ανοιξη" και όχι "κι η Ανοιξιά ακριβή";;
-και μετά αναρωτιόμουν τι θα ανοίξει...μέχρι που άκουγα το "Θε μου πρωτομάστορα, Σ' ΕΚΛΕΙΣΑΝ..." και ησύχαζα..)
Επίσης, στο Όμορφη Θεσσαλονίκη, άκουγα "καντάδες χίλιες νύχτες έχω κάνει, για όλες τους μποεμικέσγια- δες..!!"
αντί για "καντάδες χίλιες νύχτες έχω κάνει για όλες τις μποέμικες καρδιές"
και η εξήγηση που έδινε το μικρό νεραϊδόπιασμα ήταν πως το "μποεμικέσγια" ήταν ένα επίρρημα που προσδιόριζε τον μοναδικό κι εντελώς ιδιόμορφο τρόπο με τον οποίο οι θεσσαλονικείς κάνουν τις καντάδες τους...κάτι σαν τις περίφημες κεφαλλονήτικες ας πούμε.

 

[ΤοΠρόσωποΤουΣκύλου]

Αυτό δεν είναι ακριβώς παράκουσμα (με την έννοια πως ήξερα από την αρχή τι έλεγε) αλλά είναι ενδιαφέρον:

Στο τραγούδι "Το Καπό" (ή καπώ?) της Χριστιάνας, το ρεφρέν λέει:
Άσε να το πάρει το ποτάμι το φιλί
Να γίνει ο έρωτας στα πόδια μας χαλί.

Ε, αυτό το τελευταίο ακούγεται πολύ σαν
Να γίνει ο έρωτας στα πόδια μασχαλί
(όπου μασχαλί είναι προφανώς το χρώμα της μασχάλης...)

 

[Μιχαλιος]

Λέει

"Let us die young or let us live forever"

και άκουγα

"Lady Diana let us live forever"...
Μόλις έμαθα την αλήθεια