Εξαρτάται. Πόσο πολύ είναι το "πολύ"? :P
Παρακούσματα
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
"μη μιλας μη γελας κινδυνευει η Ελλας με τη γλυκα που φιλας", το ακουγα ως "μη μιλας μη γελας με τη λιγδα που φυλας" μεχρι πολυ προσφατα....
επισης στο τραγουδι του Θαναση Παπακωνσταντινου "φεϊρουζ" οπου λεει "του Λιβανου οι μαυροι κεδροι κ οι λειχηνες του Αραρατ" εγω το ακουγα "κιλι χηνες του Αραρατ", που μοιαζουν με τις χηνες που ξερουμε, αλλα ειναι οι χηνες που ζουν στο Αραρατ, οποτε εχουν κ καποιες διαφορες
ο κολλητος μου παλι στο τραγουδι του Ζουδιαρη "Ζηνωνος", στο στιχο "Πασχα στο χωριο, συγκεντρωση μετοικων" ακουγε "συγκεντρωση με τυπο" (κ υπογραμμο, θα συμπληρωσω)
επισης στο τραγουδι του Θαναση Παπακωνσταντινου "φεϊρουζ" οπου λεει "του Λιβανου οι μαυροι κεδροι κ οι λειχηνες του Αραρατ" εγω το ακουγα "κιλι χηνες του Αραρατ", που μοιαζουν με τις χηνες που ξερουμε, αλλα ειναι οι χηνες που ζουν στο Αραρατ, οποτε εχουν κ καποιες διαφορες
ο κολλητος μου παλι στο τραγουδι του Ζουδιαρη "Ζηνωνος", στο στιχο "Πασχα στο χωριο, συγκεντρωση μετοικων" ακουγε "συγκεντρωση με τυπο" (κ υπογραμμο, θα συμπληρωσω)
Ξαναδιάβασα όλες τις απαντήσεις και γελάω μόνη μου!:χαχαχα:
Βασικά αυτό που με βασάνιζε μικρή δεν ήταν παράκουσμα αλλά παρερμηνεία
Στο "Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά" δεν το ερμηνευα ως "διαλύει" αλλά ως "μοιράζει παντού" και δε μπορούσα να το χωνέψω πως ο Χριστός που είναι τόσο καλός γεμίζει τον κόσμο κακά.
Στο κομμάτι των πυξ λαξ
"Τι ώρα είναι δε θα ρωτήσω
κι αν θα σε χάσω δε θα μιλήσω.
αυτή την ώρα θέλω να κλέψω
και στων ματιών σου το έργο να παίξω"
Είμασταν 4 κοπέλες. Η μία επέμενε πως έλεγε "το ρέμα να πέσω" και δεν μας πίστευε εμένα και την άλλη που λέγαμε το σωστό. Οπότε ρωτάει γεμάτη απορία η τέταρτη "δε λέει: το αίμα να πλέξω";;;;
Βασικά αυτό που με βασάνιζε μικρή δεν ήταν παράκουσμα αλλά παρερμηνεία
Στο "Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά" δεν το ερμηνευα ως "διαλύει" αλλά ως "μοιράζει παντού" και δε μπορούσα να το χωνέψω πως ο Χριστός που είναι τόσο καλός γεμίζει τον κόσμο κακά.
Στο κομμάτι των πυξ λαξ
"Τι ώρα είναι δε θα ρωτήσω
κι αν θα σε χάσω δε θα μιλήσω.
αυτή την ώρα θέλω να κλέψω
και στων ματιών σου το έργο να παίξω"
Είμασταν 4 κοπέλες. Η μία επέμενε πως έλεγε "το ρέμα να πέσω" και δεν μας πίστευε εμένα και την άλλη που λέγαμε το σωστό. Οπότε ρωτάει γεμάτη απορία η τέταρτη "δε λέει: το αίμα να πλέξω";;;;
Είχα κι εγώ ένα θεματάκι παρανόησης για χρόνια (και όχι ως παιδί, αλλά ως μεγάλη). Στη διασκευή του τραγουδιού "Στη Ντισκοτέκ" που έκαναν τα Ημισκούμπρια λέει:
"Κι ήμουν απ' αυτούς που στίχους δεν μπορούν να μάθουν
τώρα οι καλύτεροί μου στίχοι πλέον δεν υπάρχουν."
Κι έλεγα, τι ανόητος στίχος! Αφού δεν μπορεί να μάθει στίχους, πώς έχει καλύτερους στίχους; Και τέλος πάντων πώς γίνεται να μην υπάρχουν τώρα πια;
:ε;:
Όμως, μια μέρα μου 'ρθε επιφοίτηση :ιδέα: και κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα λέει
"Κι ήμουν απ' αυτούς που στίχους δεν μπορούν να μάθουν
τώρα η καλύτερή μου, στίχοι πλέον δεν υπάρχουν."
"Κι ήμουν απ' αυτούς που στίχους δεν μπορούν να μάθουν
τώρα οι καλύτεροί μου στίχοι πλέον δεν υπάρχουν."
Κι έλεγα, τι ανόητος στίχος! Αφού δεν μπορεί να μάθει στίχους, πώς έχει καλύτερους στίχους; Και τέλος πάντων πώς γίνεται να μην υπάρχουν τώρα πια;
:ε;:Όμως, μια μέρα μου 'ρθε επιφοίτηση :ιδέα: και κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα λέει
"Κι ήμουν απ' αυτούς που στίχους δεν μπορούν να μάθουν
τώρα η καλύτερή μου, στίχοι πλέον δεν υπάρχουν."
θεωρώ πως δεν έφταιγες καθόλου για το παράκουσμά σου.. βασικά σωστά άκουγες και απλά παρα...κατανοούσες..
Kαι μόλις έμαθα πως δεν έλεγε "κείμενα απ' αυτους τους στίχους"...γι αυτό οι καλύτεροι του στίχοι δεν υπάρχουν γιατί αυτοί που ακούγονται πλέον δεν έχουν περιεχόμενο (κείμενα)...
αχαχαχαχαα εσύ του έδωσες και κατάλαβε! 
Μ' αρέσει πάντως που καταφέρνουμε να εξηγήσουμε γιατί ακούμε αυτά που ακούμε. Π.χ άκουγα κι εγώ "μέσα στο τζάκι μου σκυφτός, γραμμή Βικτώρια-Πειραιά" αντί για "τζάκετ", όμως το εξηγούσα. Έλεγα, μεταφορικά το λέει, μιλάει για το τζάκι της ψυχής του, άλλωστε στον μεθεπόμενο στίχο λέει "κάτι μου καίει τα σωθικά". Τι άλλο; Το τζάκι!
Μ' αρέσει πάντως που καταφέρνουμε να εξηγήσουμε γιατί ακούμε αυτά που ακούμε. Π.χ άκουγα κι εγώ "μέσα στο τζάκι μου σκυφτός, γραμμή Βικτώρια-Πειραιά" αντί για "τζάκετ", όμως το εξηγούσα. Έλεγα, μεταφορικά το λέει, μιλάει για το τζάκι της ψυχής του, άλλωστε στον μεθεπόμενο στίχο λέει "κάτι μου καίει τα σωθικά". Τι άλλο; Το τζάκι!
Ήξερα κάποιον παλιά από τη Θεσσαλονίκη, που δεν ήταν πολύ καλός μαθητής στο σχολείο και μάλλον δεν φανταζόταν γραπτά τις λέξεις (όπως κάνω εγώ και φαντάζομαι και πολλοί άλλοι). Ίσως να ήταν και βιαστικός, δεν ξέρω, πάντως έκανε διάφορα λάθη όταν μιλούσε. Για παράδειγμα το Σέιχ Σου το έλεγε Σέι Ξου.
Σήμερα το μεσημέρι, παρακολουθούσα στην κρατική τηλεόραση μια εκπομπή με τον συνήθη καλεσμένο Λευτέρη Παπαδόπουλο, όταν σε κάποια ανυποψίαστη στιγμή ακούστηκε το "Καμαρούλα", ένα γνωστό τραγούδι του 1969.
Σήμερα λοιπόν μετά από χρόνια αντιλήφτηκα πως στο ρεφραίν, ενώ εγώ άκουγα, και ενίοτε συμμετείχα τραγουδώντας - χωρίς να το καλοεξετάσω, γιατί Παπαδόπουλος είναι αυτός :
"Καμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
όχι και λατρεία
τοίχος και θηλιά
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και θηλιά"
...τελικά το άσμα - αφού το έψαξα και λίγο - λέει με την αισθαντική φωνή του Κου Πουλόπουλου...
"Καμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
κόχη και λατρεία
τοίχος και φιλιά"
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και φιλιά"
μάλιστα....
Σήμερα λοιπόν μετά από χρόνια αντιλήφτηκα πως στο ρεφραίν, ενώ εγώ άκουγα, και ενίοτε συμμετείχα τραγουδώντας - χωρίς να το καλοεξετάσω, γιατί Παπαδόπουλος είναι αυτός :
"Καμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
όχι και λατρεία
τοίχος και θηλιά
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και θηλιά"
...τελικά το άσμα - αφού το έψαξα και λίγο - λέει με την αισθαντική φωνή του Κου Πουλόπουλου...
"Καμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
κόχη και λατρεία
τοίχος και φιλιά"
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και φιλιά"
μάλιστα....
Λίγο "πονηρό" το τελευταίο μου παράκουσμα.
Στο τραγούδι Give Me Everything με τον Pitbull και τους Ne-Yo, Afrojack, Nayer
(γιατί είναι της μόδας να βγάζει ένα τραγούδι ολόκληρη επιτροπή)
σε ένα σημείο λέει:
Take advantage of tonight
'Cause tomorrow I'm off to do battle, perform for princes
But tonight, I can make you my queen
And make love to you endless
Ε, ρε παιδιά, ακόμα και διαβάζοντας
τους στίχους, χρειάστηκε να ακούσω
πολύ, πολύ προσεκτικά το τραγούδι
για να διαπιστώσω ότι όντως, λέει
endless και όχι "anally"...
Ίσως να παίζει ρόλο πως έχω την αίσθηση
ότι ο τελευταίος στίχος παραείναι σύντομος με το endless,
ήθελε ακόμα μια συλλαβή.
Αλλά το πιθανότερο είναι πως απλά το μυαλό μου είναι βρώμικο ;-)
Στο τραγούδι Give Me Everything με τον Pitbull και τους Ne-Yo, Afrojack, Nayer
(γιατί είναι της μόδας να βγάζει ένα τραγούδι ολόκληρη επιτροπή)
σε ένα σημείο λέει:
Take advantage of tonight
'Cause tomorrow I'm off to do battle, perform for princes
But tonight, I can make you my queen
And make love to you endless
Ε, ρε παιδιά, ακόμα και διαβάζοντας
τους στίχους, χρειάστηκε να ακούσω
πολύ, πολύ προσεκτικά το τραγούδι
για να διαπιστώσω ότι όντως, λέει
endless και όχι "anally"...
Ίσως να παίζει ρόλο πως έχω την αίσθηση
ότι ο τελευταίος στίχος παραείναι σύντομος με το endless,
ήθελε ακόμα μια συλλαβή.
Αλλά το πιθανότερο είναι πως απλά το μυαλό μου είναι βρώμικο ;-)
αν είναι όντως έτσι οι στίχοι, όντως θα περίμενε κανείς εκεί επίρρημα (endlessly ή ό,τι άλλο καλό ) Αυτό το επίθετο endless, δεν κολλάει..
Γενικά οι στίχοι είναι κάπως, τώρα που τους διαβάζω... μήπως αυτός που τους έγραψε δεν έχει τα Αγγλικά σαν μητρική;
) Αυτό το επίθετο endless, δεν κολλάει..Γενικά οι στίχοι είναι κάπως, τώρα που τους διαβάζω... μήπως αυτός που τους έγραψε δεν έχει τα Αγγλικά σαν μητρική;
παντα ακουγα: μεσα στο τζακι ημουν σκυφτος, γραμμη Βικτώρια- ΠειραιάΛέει: Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός, γραμμή Βικτώρια- Πειραιά
Ακούει (η φίλη): Μέσα στο τζάκι ατμού σκυφτός…
... και απορουσα πως καταφερνε να το κανει αυτο :Ρ
χα χα χα μου άνοιξες τα μάτια (ή μάλλον τα αυτιά) μέχρι σήμερα νόμιζα κι εγώ πως υπάρχει οδός "γραφημώνος"
:χαχαχα::χαχαχα::χαχαχα::χαχαχα:
Καλημέρα όλη μέρα.
Xoxo και χοχο χο
Τραγούδι: Γιατί χλαις (ή γιατί κλαις)
Στίχοι, μουσική, εκτέλεση: Σταμάτης Γονίδης (φοβερός ο Σταμάταρος)
Άκουγα:
Γιατί κλαις;
Που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις,
Φταις
που οι πληγές μου είν' ακόμα ανοικτές
Το σωστό είναι:
Γιατί χλαις;
Που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις
Φταις
που οι πληγές μου είν' ακόμα ανοιχτές
Xoxo και χοχο χο
Τραγούδι: Γιατί χλαις (ή γιατί κλαις)
Στίχοι, μουσική, εκτέλεση: Σταμάτης Γονίδης (φοβερός ο Σταμάταρος)
Άκουγα:
Γιατί κλαις;
Που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις,
Φταις
που οι πληγές μου είν' ακόμα ανοικτές
Το σωστό είναι:
Γιατί χλαις;
Που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις
Φταις
που οι πληγές μου είν' ακόμα ανοιχτές
Αν δεν το έχεις ακούσει.
[video=youtube;1w2dekVJEno]http://www.youtube.com/watch?v=1w2dekVJEno[/video]
[video=youtube;1w2dekVJEno]http://www.youtube.com/watch?v=1w2dekVJEno[/video]
Last edited:
Μόλις διάβασα όλο το νήμα κι έχω ξεραθεί στα γέλια!! Θα πάω αδιάβαστη στο μάθημα των Ισπανικών εξ αιτίας σας...
Μόλις επιστρέψω όμως θα σας πω για τα δικά μου παρακούσματα. Είναι οικογενειακή μας υπόθεση το παράκουσμα!!
Μόλις επιστρέψω όμως θα σας πω για τα δικά μου παρακούσματα. Είναι οικογενειακή μας υπόθεση το παράκουσμα!!
Πάμε λοιπόν...
Ξεκινάω με τα δικά μου:
6 χρονών τσακώθηκα με μια μακρινή ξαδέρφη/παιδική φίλη γιατί εγώ υποστήριζα πως στο "μια βάρκα ήταν μόνη της" οι στίχοι είναι "ένα γεράνι κόκκινο, λουλούδι μες τη γλάστρα".
"Λουλούδι ΜΕΣ τη γλάστρα" εγώ, "λουλούδι-ΣΕ στη γλάστρα" αυτή, στο τέλος τη χαστούκισα (ντροπή μου και αίσχος μου). Ακόμα μου το χτυπάει.
Λίγο καιρό μετά όμως πήρα τη ρεβάνς και μάλιστα εις διπλούν γιατί η εν λόγο ξαδέλφη επέμενε πως στα "σμυρναίικα τραγούδια" ο Θαλασσινός λέει "...να τα λες και να δακρύζεις, της καρδιάς μου αν θε' " (δηλαδή αν θέλεις την καρδιά μου, δική της σύνταξη, μοναδική). Επίσης, στο "δέκα παλικάρια" κατά την ξαδέρφη μου "έβαλα ένα βόδι στο καρυόφυλλο" και "σμίξαν τα μπουζούκια και ο μπαΚλαΒάς με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη". Όταν της εξήγησαν τη διαφορά μπακλαβά και μπαγλαμά τα μπέρδεψε τόσο, που σ' ένα εστιατόριο ζήτησε να της φέρουν για επιδόρπιο μπαγλαμά. (είπαμε, ήμασταν 6 χρονών).
Χρόνια αργότερα, στο γυμνάσιο, ήμουν αναγκασμένη να υποστώ την ανελέητη κοροϊδία των συμμαθητριών μου γιατί ένα ωραίο πρωινό εμφανίστηκα στο σχολείο τραγουδώντας έξω φωνή "love and terrible pain, again" (επίσης γνωστό ως "love will tear us apart again").
Συνεχίζω με τα της μητέρας μου:
Το έρμο το τραγούδι "καράβια αλήτες" το λέει ξεκάθαρα: "κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει η μπόρα/ σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα". Η μητέρα μου όμως μου εξομολογήθηκε πως πάντα άκουγε "σχόλασέ το, βρε Νικόλα". Τώρα ποιός είναι ο Νικόλας, μη με ρωτάτε. Ούτε η μαμά μου δεν ξέρει. Όσο για το τι είναι αυτό που πρέπει να σχολάσει... το τσιγάρο, ίσως; Πως όμως σχολάς ένα τσιγάρο;
Κικιρίζω ρ. [ονοματοποιημένη λ. από τη φωνή κικιρίκου] (κικίρισα) φωνάζω κικιρίκου κικιρίκου, λαλώ ως κοκόρι. Βλ. το τραγούδι "η αγάπη όλα τα υπόμενει", Μαρινέλλα/Χατζής Και κικιρίζει, και κικιρίζει. (κατ' άλλους: κι η γη γυρίζει, κι η γη γυρίζει).
Σημ.: κανείς ποτέ δεν έμαθε γιατί κικιρίζει η αγάπη. Όταν ρωτήθηκε η μητέρα μου έδωσε την αφοπλιστική απάντηση: "Ε, για να το λένε αυτοί κάτι θα ξέρουν"
Επίσης, ξέρω πως πολλοί από εσάς γνωρίζατε το εξαιρετικό άσμα των Τσιτσάνη και Βλάχου (πρώτη ερμηνεία: Νταλάρας) ως: "Πέφτεις σε λάθη". Τέρμα πια στις αυταπάτες. Η μητέρα όλων των παρακουσμάτων είναι εδώ για να σας ανοίξει τα μάτια. Στην πραγματικότητα το τραγούδι λέει: "Πέφτεις ελάφι (τι έχεις πάθει;;; )". Πρόταση: Ακούστε όλο το τραγούδι έχοντας ένα ελάφι στο νου σας, να δείτε τι ωραίο νόημα βγαίνει!
Και, για το τέλος, μια παρερμηνεία της πολυαγαπημένης μου αδελφής:
Στο "πρωινό τσιγάρο", γιατί ολόκληρο χασάπικο (κρεοπωλείο σα να λέμε), κλαίει για κάποιον Τάσο; Ο γιος του αφεντικού ήταν και πέθανε; πένθος είχαν οι άνθρωποι;
Και τώρα που έχω βγάλει τα άπλυτα τα δικά μου και της οικογένειας στη φόρα, μπορώ να φύγω ήσυχη!! (μέχρι να θυμηθώ κάτι που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει.)
Ξεκινάω με τα δικά μου:
6 χρονών τσακώθηκα με μια μακρινή ξαδέρφη/παιδική φίλη γιατί εγώ υποστήριζα πως στο "μια βάρκα ήταν μόνη της" οι στίχοι είναι "ένα γεράνι κόκκινο, λουλούδι μες τη γλάστρα".
"Λουλούδι ΜΕΣ τη γλάστρα" εγώ, "λουλούδι-ΣΕ στη γλάστρα" αυτή, στο τέλος τη χαστούκισα (ντροπή μου και αίσχος μου). Ακόμα μου το χτυπάει.
Λίγο καιρό μετά όμως πήρα τη ρεβάνς και μάλιστα εις διπλούν γιατί η εν λόγο ξαδέλφη επέμενε πως στα "σμυρναίικα τραγούδια" ο Θαλασσινός λέει "...να τα λες και να δακρύζεις, της καρδιάς μου αν θε' " (δηλαδή αν θέλεις την καρδιά μου, δική της σύνταξη, μοναδική). Επίσης, στο "δέκα παλικάρια" κατά την ξαδέρφη μου "έβαλα ένα βόδι στο καρυόφυλλο" και "σμίξαν τα μπουζούκια και ο μπαΚλαΒάς με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη". Όταν της εξήγησαν τη διαφορά μπακλαβά και μπαγλαμά τα μπέρδεψε τόσο, που σ' ένα εστιατόριο ζήτησε να της φέρουν για επιδόρπιο μπαγλαμά. (είπαμε, ήμασταν 6 χρονών).
Χρόνια αργότερα, στο γυμνάσιο, ήμουν αναγκασμένη να υποστώ την ανελέητη κοροϊδία των συμμαθητριών μου γιατί ένα ωραίο πρωινό εμφανίστηκα στο σχολείο τραγουδώντας έξω φωνή "love and terrible pain, again" (επίσης γνωστό ως "love will tear us apart again").
Συνεχίζω με τα της μητέρας μου:
Το έρμο το τραγούδι "καράβια αλήτες" το λέει ξεκάθαρα: "κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει η μπόρα/ σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα". Η μητέρα μου όμως μου εξομολογήθηκε πως πάντα άκουγε "σχόλασέ το, βρε Νικόλα". Τώρα ποιός είναι ο Νικόλας, μη με ρωτάτε. Ούτε η μαμά μου δεν ξέρει. Όσο για το τι είναι αυτό που πρέπει να σχολάσει... το τσιγάρο, ίσως; Πως όμως σχολάς ένα τσιγάρο;
Κικιρίζω ρ. [ονοματοποιημένη λ. από τη φωνή κικιρίκου] (κικίρισα) φωνάζω κικιρίκου κικιρίκου, λαλώ ως κοκόρι. Βλ. το τραγούδι "η αγάπη όλα τα υπόμενει", Μαρινέλλα/Χατζής Και κικιρίζει, και κικιρίζει. (κατ' άλλους: κι η γη γυρίζει, κι η γη γυρίζει).
Σημ.: κανείς ποτέ δεν έμαθε γιατί κικιρίζει η αγάπη. Όταν ρωτήθηκε η μητέρα μου έδωσε την αφοπλιστική απάντηση: "Ε, για να το λένε αυτοί κάτι θα ξέρουν"
Επίσης, ξέρω πως πολλοί από εσάς γνωρίζατε το εξαιρετικό άσμα των Τσιτσάνη και Βλάχου (πρώτη ερμηνεία: Νταλάρας) ως: "Πέφτεις σε λάθη". Τέρμα πια στις αυταπάτες. Η μητέρα όλων των παρακουσμάτων είναι εδώ για να σας ανοίξει τα μάτια. Στην πραγματικότητα το τραγούδι λέει: "Πέφτεις ελάφι (τι έχεις πάθει;;; )". Πρόταση: Ακούστε όλο το τραγούδι έχοντας ένα ελάφι στο νου σας, να δείτε τι ωραίο νόημα βγαίνει!
Και, για το τέλος, μια παρερμηνεία της πολυαγαπημένης μου αδελφής:
Στο "πρωινό τσιγάρο", γιατί ολόκληρο χασάπικο (κρεοπωλείο σα να λέμε), κλαίει για κάποιον Τάσο; Ο γιος του αφεντικού ήταν και πέθανε; πένθος είχαν οι άνθρωποι;
Και τώρα που έχω βγάλει τα άπλυτα τα δικά μου και της οικογένειας στη φόρα, μπορώ να φύγω ήσυχη!! (μέχρι να θυμηθώ κάτι που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει.)
Last edited:
περιμένω στο αεροδρόμιο και γελάω μόνος μου σαν χαζός κοιτώντας το κινητό, Ιωάννα. Το πέφτεις ελάφι και το κρεοπωλείο που κλαίει σύσωμο...! ανεκδιήγητα!