Παρακούσματα

εγώ πάντως ακτίς... αν το άκουγα σήμερα,

νομίζω πως θα άκουγα: παραδώσου λοιπόν, άνευ φόρων μωρό μου :χαχα:
 
Μια πιο light περιπτωση. Το τραγουδι "Getting away with it, all messed up, That's the living", το οποιο ακουγα σαν "Getting away with it all, mister". Δεν ειναι τιποτα τραγικο, αλλα οταν διαβασα τους στιχους μου εκανε τρομερη εντυπωση, γιατι το υποτιθεμενο mister ακουγοταν πεντακαθαρα!
Αντέρωτα,μιλάς για τη μεγάλη επιτυχία των James....Έχω πάθει σοκ τώρα!!! Μέχρι σήμερα ήμουν σίγουρος πως ο στίχος έλεγε "mister"! Τι μαθαίνει κανείς...
 
Έχετε ακούσει το τραγούδι που παίζει στην εκπομπή "Πάμε Πακέτο"; Οι -ομολογουμένως εμπνευσμένοι- στίχοι λένε: "Ένα πακέτο αναμνήσεις μου 'στειλες εχθές".
Όμως πάντα υπάρχει ένα αφτί πρόθυμο να παρακούσει και να δώσει νέα πνοή σ' ένα απλό τραγουδάκι. Στην προκειμένη περίπτωση, το αυτί ανήκε σ' ένα φίλο μου και μεταμόρφωσε τους στίχους σε: "Ένα πακέτο αναμνήσεις, ημίσκληρες ευχές".

Απ' τη στιγμή που μου το είπε δεν μπορώ να το χωνέψω... Ημίσκληρες ευχές; Μα, ημίσκληρες ευχές;;;
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
χαχαχαχα!!! Καλα, Ιωάννα είναι φρικτό αυτό το τραγούδι. Δεν περιγράφεται με λόγια η σιχαμάρα που μου προκαλεί. Νομίζω ότι ο φίλος σου το βελτίωσε αισθητά :χαχα:

Το καλοκαίρι άκουγα συχνά ένα διασκεδαστικό τραγουδάκι που λέει:

"Και χορεύω, χορεύωωω
Ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ' αφήνω
Ξεδίνωωω
Παίρνω φόρα, πάω στο μπαρ βάζω τεκίλα
και πίνω, και πίνωωω"

εγώ όμως άκουγα και τραγουδούσα:

"Και χορεύω, χορεύωωω
Ό,τι προβλήματα έχω στην άκρη τ' αφήνω
Ξεδίνωωω
Παίρνω φόρα, πάω στο μπάρμπα στο Πεκίνο
και πίνω, και πίνωωω"

...και φυσικά το εξηγούσα κιόλας: τα παρατάει όλα και φεύγει για Κίνα, όπου έχει ένα θείο. Λογικό! :ιδέα:
Νομίζω μάλιστα ότι το δικό μου ακούγεται καλύτερα. Να ακούστε κι εσείς:

[video=youtube;liml4sCCKho]https://www.youtube.com/watch?v=liml4sCCKho[/video]
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Στο τραγούδι του Μαρκόπουλου, που ερμηνεύει ο Νταλάρας, και λέει:

Παραπονεμένα λόγια
έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ’ άδικο το ζούμε
μέσα από την κούνια μας

καταλάβαινα πάντα:

Παραπονεμένα λόγια
έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ’ αδικοτοζούμε
μέσα από την κούνια μας

όπου το "αδικοτοζούμε" είναι α΄ πληθυντικό του πονεμένου μεταβατικού ρήματος αδικοτοζώ, το οποίο σημαίνει, βιώνω κάτι άσκοπα:

εγώ αδικοτοζώ
εσύ αδικοτοζείς
αυτός αδικοτοζεί
εμείς αδικοτοζούμε
εσείς αδικοτοζείτε
αυτοί αδικοτοζούν​

Δηλαδή:
αδικοτοζούμε τα τραγούδια μας, τα οποία έχουν παραπονεμένα λόγια = βιώνουμε δίχως σκοπό τα παραπονεμένα τραγούδια μας...


Για κάποιον λόγο, δεν θα μου φανεί παράξενο αν μάθω πως κι άλλοι το ακούγαν έτσι στραβά αυτό. :))))
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
πήγε ο λαγός βρε ο πονηρός μες στης παπαδιάς τ’ αμπέλι
και η παπαδιά λέει στον παπά τονε διώχνω μα δε φεύγει

ώσπου ο λαγός έγινε πιαστός
απ’ την άκρη του ποδιού του

και η παπαδιά λέει στον παπά
για κακό του κεφαλιού του


κι εγώ άκουγα κι έλεγα...

για κακότου και φαλιού του...

τραγουδάκι που τραγουδούσαν στα τραπέζια συνοδεία κιθάρας στο σπίτι μου...
ο λαγός
 
Χωρίς να είμαι φανατικός στα ακούσματα βαριάς λαϊκής μουσικής (σκυλάδικα), πάντα πίστευα πως υπάρχουν τραγούδια με υπέροχο στίχο.
Ένα από αυτά θεωρώ πως είναι και τούτο: Ο δικός μου ο δρόμος

Η στιχουργός μεταξύ άλλων φαίνεται να σκέφτηκε το παρακάτω:

Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει "μόνος",
επικίνδυνη λέξη.


Εγώ βέβαια μέχρι πρόσφατα άκουγα αυτό:

Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό Γραφιμώνος,
επικίνδυνη λέξη.


Όπως είναι η οδός "Κοδρικτώνος" δηλαδή, θεώρησα πως θα υπάρχει και μια οδός "Γραφιμώνος"... Γιατί όχι άλλωστε;;; :τρέλα:
 
Στο κρητικό ιδίωμα ο "Έρωτας" λέγεται και "Έρωντας".
Εύκολα φαντάζεστε τι καταλάβαινα στην παιδική μου ηλικία όταν άκουγα στην εκκλησία τον ψάλτη να λέει: Τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου.
 
Ένα τραγούδι του Βοσκόπουλου λέει:
καμαρούλα μια σταλιά 2 επί 3 όρκοι και λατρεία
εγώ για χρόνια άκουγα:
καμαρούλα μια σταλιά 2 επί τρία όχι ένα επί τρία
Στο τραγούδι της Χαρούλας που ανέφεραν κάποια παιδιά πιο πάνω εξακολουθώ να ακούω <<τέλη τέλη κάλπη και ντουνιά>> Δεν είναι σωστό;
Στο τραγούδι <<Τώρα >> της Βάνου καταλαβαίνω μέχρι το στίχο <<Σε κοιτώ που μακραίνεις και πας κι όλο πας>> Μετά από εκεί ΔΕΝ καταλαβαίνω , απολαμβάνω μονάχα τη φωνή
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Ένα τραγούδι του Βοσκόπουλου λέει:
καμαρούλα μια σταλιά 2 επί 3 όρκοι και λατρεία
εγώ για χρόνια άκουγα:
καμαρούλα μια σταλιά 2 επί τρία όχι ένα επί τρία
Κόγχη λέει :))))

Στο τραγούδι της Χαρούλας που ανέφεραν κάποια παιδιά πιο πάνω εξακολουθώ να ακούω <<τέλη τέλη κάλπη και ντουνιά>> Δεν είναι σωστό;
Κάλπικε ντουνιά. :χαχα:
 
από το βιβλίο του Stephen King 22/11/63

" "Γιατί στην ευχή σε λένε Σιωπηλό Μάικ?"
...
"Όταν ήμουν παιδί, νόμιζα πως εκείνο το χριστουγεννιάτικο τραγούδι μιλούσε για μένα. Με κορόιδευαν, και μου 'μεινε"

Δεν ζήτησα εξηγήσεις, αλλά όπως γύριζα στο αυτοκίνητό μου το κατάλαβα κι έβαλα τα γέλια.

Silent Mike, holy Mike. "

:))))
 
Γεια σας!! Είμαι νεο μελος και διαβαζω αυτό το νήμα και πραγματικά έχω δακρύσει από τα γέλια!!!!!!

Δικά μου παρακούσματα:

1. Πότε Κουδας πότε Βούδας πότε ήσουν Σκιούδας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πολύ πρόσφατα έμαθα πως το τραγούδι λέει "Πότε Ιησούς κι Ιούδας"....!!!!!!!

2. Ο Καλλίρης τραγουδούσε στα 90s περιχαρής " Γιορτάζω γιορτάζω μ΄ακούτε που το φωνάζω" αλλά όοοοχι το παιδικό μου αυτί άκουγε " ... μα ούτε που το φωνάζω!!!" και απορούσα γιατί να μη το φωνάζει που γιορτάζει???Έχει κανά 2 χρόνια που αντιλήφθηκα το σωστό!!!!

3. Κλασικά και εγώ νόμιζα ότι λέει ο Τερζής "στην οδό Κλαυθμώνος"...!!

4. Η Παπαρίζου τραγουδά στο my number one : "you re my sacred passion"............... Εγώ ακουγα "my secret passion" !!!!
 
2. Ο Καλλίρης τραγουδούσε στα 90s περιχαρής " Γιορτάζω γιορτάζω μ΄ακούτε που το φωνάζω" αλλά όοοοχι το παιδικό μου αυτί άκουγε " ... μα ούτε που το φωνάζω!!!" και απορούσα γιατί να μη το φωνάζει που γιορτάζει???Έχει κανά 2 χρόνια που αντιλήφθηκα το σωστό!!!!
Κι εγώ έτσι το άκουγα :)
 
Μικρή μπέρδευα πολλούς στίχους (άλλα λέει η θεια μου, άλλα ακουν τα αφτιά μου). Σήμερα που έπλενα πιάτα και είχα βάλει ραδιόφωνο, θυμήθηκα ένα από τα πολλά τραγούδια: Mάτι να κλείσω δεν μπορώ, νιώθω πως θα τρελαθώ, συνέχεια σ’ έχω στο μυαλό. Αυτό το μάτι το άκουγα ως ερώτηση:"Μα τι;" και έλεγα δεν βγάζει νόημα. Γιατί να θέλει να κλείσει κάτι; :σαςευχαριστώ:
 
αγνοώντας τότε το πολιτικό περιεχόμενο του τραγουδιού, φανταζόμουν πως ο Ανδρέας ήταν κάποιος φασαρτζής γείτονας που έμενε σε δώμα στην ταράτσα και που οι γείτονες εναλλάξ του χτυπούσαν από κάτω τα με σκουπόξυλα για ησυχία.
:)))) Μια φίλη μου νόμιζε ότι ο Ανδρέας ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Κι εγώ έτσι το άκουγα :)
Και εγώ έτσι το άκουγα.
Μέχρι πριν δύο δευτερόλεπτα που διάβασα τους σωστούς στίχους :ντροπή:

Ο Ρέμος τραγουδούσε: μονάχα εγώ τρελάθηκα, για σένα καταστράφηκα, να δεις που όλοι θα πούνε.
Εγώ άκουγα: μονάχα εγώ τρελάθηκα, για σένα καταστράφηκα, να δεις που όλοι "Ηηη" θα πούνε. (άνετα θα μπορούσε να ήταν και ο υποθετικός σύνδεσμος "Ει")
***
Ο Κορκολής τραγουδούσε: Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου. Πες ο έρωτας πως είμαι ο παιδικός σου.
Εγώ άκουγα: Ντύσου πρόχειρα και βγάλε το κραγιόν σου. Πες ο έρωτας πως είμαι ο πετεινός σου.
 
Που τα ξετρυπωνεις βρε Τσιου αυτα τα νηματα.
Απολαυστικοτατο το νημα ελιωσα στο γελιο με τα παρακουσματα. :μουάχαχα: Πολλα βεβαια που ειπωθηκαν τα ακουγα και εγω ετσι λάθος.
 
Top