Ποια βιβλία δεν αντέξατε να τελειώσετε και για ποιο λόγο;
- Thread starter Λένκοβιτς
- Start date
Δεν άντεξα να τελειώσω το Richard F. Cassady, The Emperor and the Saint: Frederick II of Hohenstaufen, Francis of Assisi, and Journeys to Medieval Places
Ένα βιβλίο από κάποιον που δεν ξέρει και δεν πρέπει να γράφει πολιτική/ιστορική βιογραφία.
Όπως σωστά αναφέρει, είναι ιστορικός τέχνης και εκεί τα πάει καλά, στα λοιπά αρχίζει η κατακόρυφη πτώση.
Δεν έχω να γράψω πολλά, ο τύπος γλύφει κανονικά τον Φρεδερίκο και τους προγόνους του.
Τόσο που τσέκαρα ξανά εάν ήταν κάποιος πληρωμένος από τίποτα μοντέρνους απογόνους.
Στυλ "Ο πατέρας του Φρεδερίκου ήταν γενικά καλός, αλλά είχε το μικρό αρνητικό ότι σαν χόμπι βασάνιζε τους πολιτικούς εχθρούς του και τους ανήσυχους βαρόνους στην Σικελία" και "Ο πραγματικός Φρεδερίκος ο Μέγας ήταν αυτός (το 13ου αιώνα), όχι το ανθρωπάκι του 18ο αιώνα (με italics οι δικές του λέξεις)"...
Μέχρι εκείνο το σημείο είχε μια-δύο παραγράφους για τον Φρανσίσκο της Ασίζης και από ότι είδα, το υπόλοιπο βιβλίο πάει έτσι.
Έτσι είδα ότι είναι αγιογραφία για τους βρωμοHohenstaufen, τίποτα παραπάνω.
Το άφησα στο ~20% και πολύ χρόνο ξόδεψα.
Σίγουρα δεν το προτείνω.
Ένα βιβλίο από κάποιον που δεν ξέρει και δεν πρέπει να γράφει πολιτική/ιστορική βιογραφία.
Όπως σωστά αναφέρει, είναι ιστορικός τέχνης και εκεί τα πάει καλά, στα λοιπά αρχίζει η κατακόρυφη πτώση.
Δεν έχω να γράψω πολλά, ο τύπος γλύφει κανονικά τον Φρεδερίκο και τους προγόνους του.
Τόσο που τσέκαρα ξανά εάν ήταν κάποιος πληρωμένος από τίποτα μοντέρνους απογόνους.
Στυλ "Ο πατέρας του Φρεδερίκου ήταν γενικά καλός, αλλά είχε το μικρό αρνητικό ότι σαν χόμπι βασάνιζε τους πολιτικούς εχθρούς του και τους ανήσυχους βαρόνους στην Σικελία" και "Ο πραγματικός Φρεδερίκος ο Μέγας ήταν αυτός (το 13ου αιώνα), όχι το ανθρωπάκι του 18ο αιώνα (με italics οι δικές του λέξεις)"...
Μέχρι εκείνο το σημείο είχε μια-δύο παραγράφους για τον Φρανσίσκο της Ασίζης και από ότι είδα, το υπόλοιπο βιβλίο πάει έτσι.
Έτσι είδα ότι είναι αγιογραφία για τους βρωμοHohenstaufen, τίποτα παραπάνω.
Το άφησα στο ~20% και πολύ χρόνο ξόδεψα.
Σίγουρα δεν το προτείνω.
Καθολου λυπη, σημαινει οτι δεν εισαι μαζοχιστρια, γιατι οι χαρακτηρες του βιβλιου ηταν αρκετα...
Εγώ γενικά δεν αφήνω ποτέ μα ποτέ βιβλίο μισοτελειωμένο. Θα βασανιστώ θα μαστιγωθώ αλλά θα το τελειώσω. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον μέχρι που ήρθε εκείνη η ώρα που παράτησα το "Η ζωή εν τάφω" το έθαψα κάτω απο κάτι στοίβες βιβλίων και θα προσποιηθώ πως δεν υπήρξε ποτέ. Τι μου έφταιξε; Η απουσία πλοκής; Μια φωνούλα στο κεφάλι μου που έλεγε μην ξεχνάς τι ήταν ο συγγραφέας;Δεν ξέρω αλήθεια.
Ολα του Steinbeck. Αναμενουν σε καποιο ραφι απο το 1982
Κάποια στιγμή πέρσι ξεκίνησα να διαβάζω το Metropolis: Η ιστορία των πόλεων. Στην αρχή μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον αλλά προχωρώντας (από πόλη σε πόλη 
) οι εξοντωτικές αναφορές και περιγραφές έκαναν την ανάγνωση όλο και πιο δύσκολη, μέχρι που σταμάτησα στη Νέα Υόρκη...
Το βιβλίο δεν είναι κακό, απλά είναι κουραστικό. Πολλές πληροφορίες είναι τελείως αχρείαστες όπως και κάποιες αναφορές υπό μορφή λίστας (που είσαι Ουμπέρτο να δεις πως οι λίστες δεν είναι πάντα όμορφες
) είναι βαρετές.
Δλδ όταν αναφέρει πως πχ στο Σικάγο της δεκαετίας του '20 υπήρχαν πολλές βιομηχανίες δεν θεωρώ πως πρέπει να μου αναφέρει όλες τις φίρμες και τις δραστηριότητες αυτών...
Εν τέλει, νομίζω κάποια στιγμή θα το ξαναπιάσω όταν θα έχετε όλοι γεράσει!
) οι εξοντωτικές αναφορές και περιγραφές έκαναν την ανάγνωση όλο και πιο δύσκολη, μέχρι που σταμάτησα στη Νέα Υόρκη...Το βιβλίο δεν είναι κακό, απλά είναι κουραστικό. Πολλές πληροφορίες είναι τελείως αχρείαστες όπως και κάποιες αναφορές υπό μορφή λίστας (που είσαι Ουμπέρτο να δεις πως οι λίστες δεν είναι πάντα όμορφες
) είναι βαρετές. Δλδ όταν αναφέρει πως πχ στο Σικάγο της δεκαετίας του '20 υπήρχαν πολλές βιομηχανίες δεν θεωρώ πως πρέπει να μου αναφέρει όλες τις φίρμες και τις δραστηριότητες αυτών...
Εν τέλει, νομίζω κάποια στιγμή θα το ξαναπιάσω όταν θα έχετε όλοι γεράσει!
Δεν τελείωσα χθες το τέλος βάρδιας του King.
Άλλαξε ο King ο συγγραφέας ή άλλαξα ως αναγνώστης. Ένα από τα δυο ή και τα δυο. Σε κάθε περίπτωση, η ανάγνωση των πρόσφατων βιβλίων του έγινε διεκπεραίωση πια, αγοράζω King μόνο για να συμπληρώσω την εργογραφία του (2 έμειναν). Πολλή φλυαρία, ψεύτικοι χαρακτήρες, διάλογοι sitcom. Σκεφτόμουνα να ξαναδιαβάσω τα πρώτα του βιβλία, εκείνα που στην εφηβεία μου με είχαν γοητεύσει. Εξακολουθώ να το σκέφτομαι.
Για το ιστορικό, το Τέλος Βάρδιας είναι το τελευταίο βιβλίο μιας άτυπης τριλογίας, με αρχή τον Κύριο Μερσέντες και συνέχεια το Ό,τι βρεις δικό σου.
Άλλαξε ο King ο συγγραφέας ή άλλαξα ως αναγνώστης. Ένα από τα δυο ή και τα δυο. Σε κάθε περίπτωση, η ανάγνωση των πρόσφατων βιβλίων του έγινε διεκπεραίωση πια, αγοράζω King μόνο για να συμπληρώσω την εργογραφία του (2 έμειναν). Πολλή φλυαρία, ψεύτικοι χαρακτήρες, διάλογοι sitcom. Σκεφτόμουνα να ξαναδιαβάσω τα πρώτα του βιβλία, εκείνα που στην εφηβεία μου με είχαν γοητεύσει. Εξακολουθώ να το σκέφτομαι.
Για το ιστορικό, το Τέλος Βάρδιας είναι το τελευταίο βιβλίο μιας άτυπης τριλογίας, με αρχή τον Κύριο Μερσέντες και συνέχεια το Ό,τι βρεις δικό σου.
@Νικόλας Δε Κιντ ακούγεται πιο πολύ ως επιστημονικό πόνημα παρά ώς δοκίμιο προσαρμοσμένο - εκλαϊκευμένο και πράγματι κάτι τέτοια μπορεί να είναι βαρετά ακόμα και για τους επαϊοντες, πόσο μάλλον για τους απλούς αναγνώστες. Κρίμα και είχα ακούσει διθυραμβικά σχόλια σε ένα podcast και το είχα κατα νου.
Έχω διαβάσει περίπου 30 βιβλία του Stephen King. Τα περισσότερα τα έχω απολαύσει, ωστόσο αυτήν την ΄΄Ονειροπαγίδα'' δεν την τελείωσα ποτέ και ούτε πρόκειται. Αυτή η μετάβαση από το κλειστοφοβικό κλίμα της απομόνωσης στην καμπίνα μέσα στο δάσος με συνθήκες χιονιά σε υπόθεση αμερικάνικης ταινίας sci-fi καταστροφής ήταν άγαρμπη.
Αφήστε που το μοτίβο ''σημαδεμένα'' από κάτι πιτσιρίκια- κατεστραμμένοι, τραυματισμένοι ενήλικες ήταν κουραστικό αυτή τη φορά.
Αφήστε που το μοτίβο ''σημαδεμένα'' από κάτι πιτσιρίκια- κατεστραμμένοι, τραυματισμένοι ενήλικες ήταν κουραστικό αυτή τη φορά.