Ποια βιβλία δεν αντέξατε να τελειώσετε και για ποιο λόγο;

Τροπικός του καρκίνου. Το διάβαζα στα αγγλικά και το μόνο που έμαθα είναι ότι υπάρχουν τόσες πολλές λέξεις για την βρωμιά στα αγγλικά που έμεινα εντυπωσμενος. Δεν άντεξα να διαβάζω για τόση βρωμιά πραγματικά.
 
Για τη ταινία δεν ξέρω, ναι έχει και συνέχεια πάντως απο τα λίγα βιβλία που έχω παρατήσει ο Τροπικος του Καρκίνου δεν μου πολυαρεσε και δεν διάβασα φυσικά ούτε το 2ό παρόλο που τα είχα αγοράσει και τα δύο...
 
Δεν άντεξα να τελειώσω το Richard F. Cassady, The Emperor and the Saint: Frederick II of Hohenstaufen, Francis of Assisi, and Journeys to Medieval Places
Ένα βιβλίο από κάποιον που δεν ξέρει και δεν πρέπει να γράφει πολιτική/ιστορική βιογραφία.
Όπως σωστά αναφέρει, είναι ιστορικός τέχνης και εκεί τα πάει καλά, στα λοιπά αρχίζει η κατακόρυφη πτώση.
Δεν έχω να γράψω πολλά, ο τύπος γλύφει κανονικά τον Φρεδερίκο και τους προγόνους του.
Τόσο που τσέκαρα ξανά εάν ήταν κάποιος πληρωμένος από τίποτα μοντέρνους απογόνους.
Στυλ "Ο πατέρας του Φρεδερίκου ήταν γενικά καλός, αλλά είχε το μικρό αρνητικό ότι σαν χόμπι βασάνιζε τους πολιτικούς εχθρούς του και τους ανήσυχους βαρόνους στην Σικελία" και "Ο πραγματικός Φρεδερίκος ο Μέγας ήταν αυτός (το 13ου αιώνα), όχι το ανθρωπάκι του 18ο αιώνα (με italics οι δικές του λέξεις)"...
Μέχρι εκείνο το σημείο είχε μια-δύο παραγράφους για τον Φρανσίσκο της Ασίζης και από ότι είδα, το υπόλοιπο βιβλίο πάει έτσι.
Έτσι είδα ότι είναι αγιογραφία για τους βρωμοHohenstaufen, τίποτα παραπάνω.
Το άφησα στο ~20% και πολύ χρόνο ξόδεψα.
Σίγουρα δεν το προτείνω.
 
Με λύπη μου λέω ότι δεν μπόρεσα να τελειώσω το Ανεμοδραμένα Ύψη της Εμιλι Μπροντέ.
Ήταν σα να ακούω μια μόνο κλάψα στο αυτή μου.
Πήγα να δώ και τη μίνι-σειρά και πάλι δεν την τελείωσα...

Μπορεί κάποια στιγμή να το ξαναπροσπαθήσω... δε ξέρω...
 
Με λύπη μου λέω ότι δεν μπόρεσα να τελειώσω το Ανεμοδραμένα Ύψη της Εμιλι Μπροντέ.
Καθολου λυπη, σημαινει οτι δεν εισαι μαζοχιστρια, γιατι οι χαρακτηρες του βιβλιου ηταν αρκετα...
 
Εγώ γενικά δεν αφήνω ποτέ μα ποτέ βιβλίο μισοτελειωμένο. Θα βασανιστώ θα μαστιγωθώ αλλά θα το τελειώσω. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον μέχρι που ήρθε εκείνη η ώρα που παράτησα το "Η ζωή εν τάφω" το έθαψα κάτω απο κάτι στοίβες βιβλίων και θα προσποιηθώ πως δεν υπήρξε ποτέ. Τι μου έφταιξε; Η απουσία πλοκής; Μια φωνούλα στο κεφάλι μου που έλεγε μην ξεχνάς τι ήταν ο συγγραφέας;Δεν ξέρω αλήθεια.
 
Top